Sa Hebreohanon kini sa panguna maoy usa ka hubad sa ekspresyong ben-ʼa·dhamʹ. Imbes magtumong sa tawong si Adan, ang ʼa·dhamʹ dinhi gigamit sa katibuk-an alang sa “katawhan” mao nga ang ekspresyong ben-ʼa·dhamʹ sa paninugdan nagkahulogang “anak sa tawo, tawhanon, anak sa yutan-ong tawo.” (Sal 80:17; 146:3; Jer 49:18, 33) Kini nga prase sagad gigamit nga kauban sa laing Hebreohanong mga termino alang sa “tawo,” nga mao ang ʼish, nga nagkahulogang “usa ka lalaki nga tawo” (itandi ang Num 23:19; Job 35:8; Jer 50:40) ug ʼenohshʹ, “usa ka may-kamatayong tawo.” (Itandi ang Sal 8:4; Isa 51:12; 56:2.) Sa Salmo 144:3 ang “anak sa may-kamatayong tawo” maoy ben-ʼenohshʹ, samtang ang Aramaiko nga katumbas (bar ʼenashʹ) makita sa Daniel 7:13.

Sa Grego ang ekspresyon maoy hui·osʹ tou an·throʹpou, nga ang ulahing bahin sa prase naghawas sa komon nga Gregong pulong alang sa “tawo” (anʹthro·pos).​—Mat 16:27.

Diha sa Hebreohanong Kasulatan kini nga ekspresyon mas subsob nga makaplagan diha sa basahon ni Ezequiel, diin kapin sa 90 ka higayon nga gitawag sa Diyos ang manalagna ingong “anak sa tawo.” (Eze 2:1, 3, 6, 8) Lagmit gigamit ang maong ekspresyon aron ipasiugda nga ang manalagna maoy yutan-on lamang, sa ingon nagpalahi pag-ayo sa tawhanong tigpamaba ug sa Tinubdan sa iyang mensahe, ang Labing Hataas nga Diyos. Ang samang ekspresyon gipadapat kang manalagnang Daniel diha sa Daniel 8:17.

Si Kristo Jesus, “ang Anak sa Tawo.” Kini nga ekspresyon makaplagan diha sa mga asoy sa Ebanghelyo sa halos 80 ka higayon, nga ang tanan gipadapat kang Jesu-Kristo, ug gigamit niya sa pagtumong sa iyang kaugalingon. (Mat 8:20; 9:6; 10:23) Ang mga teksto gawas sa mga asoy sa Ebanghelyo nga makita kini nga ekspresyon maoy diha sa Buhat 7:56; Hebreohanon 2:6; ug sa Pinadayag 1:13; 14:14.

Ang pagpadapat ni Jesus niini nga ekspresyon ngadto sa iyang kaugalingon tin-awng nagpakita nga ang Anak sa Diyos niining tungora maoy tawhanon gayod, “nahimong unod” (Ju 1:14), nga “gipanganak sa usa ka babaye” pinaagi sa pagsamkon ug pagpakatawo kaniya pinaagi sa Hudiyong ulay nga si Maria. (Gal 4:4; Luc 1:34-36) Busa siya wala lamang magsul-ob ug tawhanong lawas sama sa gihimo kanhi sa mga manulonda; siya dili usa ka inkarnasyon kondili usa ka tinuod nga “anak sa tawo” pinaagi sa iyang tawhanong inahan.​—Itandi ang 1Ju 4:2, 3; 2Ju 7; tan-awa ang UNOD.

Tungod niini si apostol Pablo makapadapat sa Salmo 8 ingong tagna bahin kang Jesu-Kristo. Diha sa iyang sulat ngadto sa mga Hebreohanon (2:5-9), gikutlo ni Pablo ang mga bersikulo nga mabasa: “Unsa ba ang may-kamatayong tawo [ʼenohshʹ] nga ikaw nagahunahuna man kaniya, ug ang anak sa yutan-ong tawo [ben-ʼa·dhamʹ] nga ikaw nagaatiman man kaniya? Gihimo mo usab siya nga ubos ug diyutay kay sa mga samag-diyos [“ubos ug diyutay kay sa mga manulonda,” sa Hebreohanon 2:7], ug sa himaya ug kahalangdon gipurongpurongan mo siya. Gipagahom mo siya sa ibabaw sa mga buhat sa imong mga kamot; ang tanan gibutang mo sa ilalom sa iyang mga tiil.” (Sal 8:4-6; itandi ang Sal 144:3.) Gipakita ni Pablo nga aron matuman kining matagnaong salmo, si Jesus gayod gihimong “ubos ug diyutay kay sa mga manulonda,” sa pagkatinuod nahimong usa ka may-kamatayong “anak sa yutan-ong tawo,” nga mahimong mamatay sa maong kahimtang ug tungod niana ‘makatilaw ug kamatayon alang sa matag tawo,’ nga human niana siya gipurongpurongan  sa himaya ug kahalangdon sa iyang Amahan, kinsa nagbanhaw kaniya.​—Heb 2:8, 9; itandi ang Heb 2:14; Flp 2:5-9.

Busa, ang ekspresyong “Anak sa tawo” nagpaila usab kang Jesu-Kristo ingong dakong Paryente sa katawhan, nga adunay katungod sa paglukat kanila gikan sa pagkaulipon sa sala ug kamatayon, ingon man usab nagpaila kaniya ingong ang dakong Tigpanimalos sa dugo.​—Lev 25:48, 49; Num 35:1-29; tan-awa ang TIGPANIMALOS SA DUGO; LUKAT, MANLULUKAT.

Busa, ang pagtawag kang Jesus ingong “Anak ni David” (Mat 1:1; 9:27) nagpasiugda sa iyang pagkamanununod sa pakigsaad sa Gingharian nga pagatumanon diha sa linya ni David; ang pagtawag kaniya ingong “Anak sa tawo” naghatag ug pagtagad sa iyang pagkatawhanon tungod sa iyang pagkahimugso ingong tawo; ang pagtawag kaniya ingong “Anak sa Diyos” nagpasiugda nga siya naggikan sa Diyos, nga wala maggikan sa makasasalang si Adan o nakapanunod sa pagkadili-hingpit gikan kaniya hinunoa nagbaton ug bug-os nga matarong nga baroganan uban sa Diyos.​—Mat 16:13-17.

Unsa ang “ilhanan sa Anak sa tawo”?

Bisan pa niana, dayag nga adunay laing pangunang hinungdan sa subsob nga paggamit ni Jesus sa ekspresyong “Anak sa tawo” nga gipadapat sa iyang kaugalingon. Kini maoy maylabot sa katumanan sa tagna nga girekord sa Daniel 7:13, 14. Diha sa panan-awon nakita ni Daniel nga “dihay sama sa anak sa tawo” nga miabot uban sa mga panganod sa kalangitan nga miduol sa “Karaan sa mga Adlaw,” ug gihatagan ug “pagmando ug dignidad ug gingharian, aron ang tanang mga katawhan, nasodnong mga pundok ug mga pinulongan magaalagad gayod kaniya,” ug ang iyang Gingharian mohangtod sa kahangtoran.

Tungod kay ang pagpatin-aw sa manulonda bahin sa panan-awon sa Daniel 7:18, 22, ug 27 naghisgot sa “mga balaan sa Supremong Usa” ingong nakapanag-iya niini nga Gingharian, daghang komentarista ang naningkamot sa pagpatin-aw nga ang “anak sa tawo” dinhi maoy usa ka ‘hugpong sa mga persona,’ nga mao, ‘mga santos sa Diyos diha sa ilang hiniusang kahimtang, nga sa katibuk-an giisip ingong usa ka katawhan,’ ‘ang hinimaya ug sulondang mga tawo sa Israel.’ Apan, kini mabaw kaayo nga pangatarongan kon itandi sa gihisgotan sa Kristohanon Gregong Kasulatan. Kini napakyas sa pagtagad nga si Kristo Jesus, ang dinihogang Hari sa Diyos, mihimog usa ka ‘pakigsaad alang sa usa ka gingharian’ uban sa iyang mga sumusunod aron sila makaambit uban kaniya sa iyang Gingharian, ug nga, samtang sila magmando ingong mga hari ug mga saserdote, kini maoy ubos sa iyang pagpangulo ug tungod sa iyang nabatonang awtoridad. (Luc 22:28-30; Pin 5:9, 10; 20:4-6) Busa, sila nakadawat ug awtoridad sa pagmando ibabaw sa mga nasod tungod lamang kay siya unang nakadawat niini nga awtoridad gikan sa Soberanong Diyos.​—Pin 2:26, 27; 3:21.

Ang hustong pagsabot mas nadayag pinaagi sa kaugalingong tubag ni Jesus sa pangutana sa hataas nga saserdote, nga nag-ingon: “Ako mao [ang Kristo, ang Anak sa Diyos]; ug kamo makakita sa Anak sa tawo nga magalingkod sa tuong kamot sa gahom ug magaanhi uban sa mga panganod sa langit.”​—Mar 14:61, 62; Mat 26:63, 64.

Busa ang tagna sa pagsingabot sa Anak sa tawo ngadto sa presensiya sa Karaan sa mga Adlaw, si Jehova nga Diyos, dayag nga mapadapat ngadto sa usa ka indibiduwal, ang Mesiyas, si Jesu-Kristo. Ang ebidensiya nagpakita nga ingon niana ang pagsabot sa mga Hudiyo. Ang rabbinikong mga sinulat nagpadapat sa tagna ngadto sa Mesiyas. (Soncino Books of the Bible, giedit ni A. Cohen, 1951, komentaryo sa Dan 7:13) Sa walay duhaduha, tungod kay buot ug literal nga katumanan niini nga tagna, ang mga Pariseo ug mga Saduseo mihangyo kang Jesus nga “ipadayag kanila ang usa ka ilhanan gikan sa langit.” (Mat 16:1; Mar 8:11) Human mamatay si Jesus ingong usa ka tawo ug gibanhaw ngadto sa espiritung kinabuhi, si Esteban nakakitag panan-awon nga diha niana ‘ang mga langit nabuksan’ ug iyang nakita “ang Anak sa tawo nga nagabarog diha sa tuong kamot sa Diyos.” (Buh 7:56) Kini nagpakita nga si Jesu-Kristo, bisan tuod naghalad sa iyang pagkatawhanon ingong lukat alang sa katawhan, sa makataronganong paagi nakahupot gihapon sa Mesiyanikong titulo nga “Anak sa tawo” diha sa iyang langitnong katungdanan.

Ang unang bahin sa pahayag ni Jesus ngadto sa hataas nga saserdote mahitungod sa pag-abot sa Anak sa tawo naghisgot kaniya ingong “magalingkod sa tuong kamot sa gahom.” Dayag nga kini maoy usa ka paghisgot sa tagna sa Salmo 110, nga una pa niana gipakita ni Jesu-Kristo nga kini nga salmo gipadapat ngadto kaniya. (Mat 22:42-45) Kini nga salmo, ingon man ang pagpadapat niini sa apostol diha sa Hebreohanon 10:12, 13, nagbutyag nga si Jesu-Kristo magpaabot ug usa ka yugto sa dili pa siya ipadala sa iyang Amahan aron ‘sa pagpangdaog taliwala sa iyang mga kaaway.’ Busa mopatim-aw nga ang tagna sa Daniel 7:13, 14 natuman, dili sa panahon sa pagkabanhaw ug pagkayab ni Jesus ngadto sa langit, kondili sa panahon sa pag-awtorisar kaniya sa Diyos sa paghimog aksiyon sa kusganong pagpahayag sa iyang awtoridad  ingong hari. Nan, ang ‘pagsingabot sa Anak sa tawo ngadto sa Karaan sa mga Adlaw’ dayag nga katumbas sa panahon nianang kahimtang nga gipresentar sa Pinadayag 12:5-10, sa dihang ang simbolikong batang lalaki gipanganak ug gisakgaw ngadto sa trono sa Diyos.

Bisan pa niana, sa Mateo 24:30 ug Lucas 21:27, si Jesus nagtagna gilayon labot sa “ilhanan sa Anak sa tawo” human hisgoti ang langitnong mga tilimad-on nga gilangkit sa Bibliya uban sa pagpahamtang sa Diyos ug paghukom batok sa mga tawong daotan. (Itandi ang Mat 24:29 ug Luc 21:25, 26 sa Isa 13:9, 10 ug Joe 2:30, 31.) Sanglit “ang tanang tribo sa yuta . . . makakita sa Anak sa tawo nga moanhi diha sa mga panganod sa langit uban ang gahom ug dakong himaya” ug “magapukpok sa ilang kaugalingon sa pagminatay,” dayag nga kini nagtumong sa usa ka panahon sa dihang ang labaw kinaiyanhong pagpasundayag sa gahom ni Jesus ingong hari maghatag ug kahadlok diha sa mga kasingkasing sa mga tawo nga wala mopahiuyon sa kabubut-on sa Diyos.

Ang dugang matagnaong mga panan-awon diha sa Pinadayag (17:​12-14; 19:11-21) nagpakita sa paggamit sa bug-os nga gahom sa pagmando sa Mesiyanikong Hari ibabaw sa “mga katawhan, nasodnong mga pundok ug mga pinulongan” (Dan 7:14), ug busa ang usa nga “sama sa anak sa tawo” sa Pinadayag 14:14 sa walay duhaduha naghawas usab kang Jesu-Kristo, sama sa usa nga gihubit diha sa Pinadayag 1:13.

Mahitungod sa ‘pag-anhi sa Anak sa tawo diha sa mga panganod’ ug makita sa “tanang mata” (Mat 24:30; Pin 1:7), tan-awa ang PANGANOD (Masambingayong Paggamit); MATA; PRESENSIYA.