Usa sa tulo ka higala ni Job, gitawag nga Shuhanon; kaliwat ni Shuah, ang anak nga lalaki ni Abraham pinaagi kang Ketura. (Job 2:11; Gen 25:2; 1Cr 1:32) Ikaduha nga misulti diha sa tulo ka hugnang debate, sagad gisunod lang ni Bildad ang katibuk-ang tema nga gipasiugda ni Elipaz; ang iyang mga pakigpulong mas mubo ug mas makapasakit, bisag kini dili sama nianang kang Zopar. Si Bildad ang unang miakusar nga ang mga anak ni Job nakabuhat ug daotan ug busa takos sa kadaot nga midangat kanila. Pinaagi sa sayop nga pangatarongan gigamit niya kining ilustrasyona: Sama sa papiro ug mga tangbo nga malaya ug mamatay kon walay tubig, mao man usab ang “tanan nga makalimot sa Diyos”​—tinuod gayod kining mga pulonga, apan sayop kaayong ipasumbingay nga kini ipadapat sa mahinadlokon-sa-Diyos nga si Job. (Job 8) Sama kang Elipaz, sayop nga nagtuo si Bildad nga ang kasakitan ni Job maoy ingon sa kasakitan nga modangat sa mga daotan: ‘walay mga kaliwat ug mga anak’ alang sa alaot nga Job, gipasabot ni Bildad. (Job 18) Sa iyang ikatulong pakigpulong, usa ka mubo nga pakigpulong nga niana nangatarongan si Bildad nga ang tawo maoy “usa ka ulod” ug busa mahugaw atubangan sa Diyos, natapos ang mga pulong sa “paghupay” gikan sa tulo ka higala ni Job. (Job 25) Sa kataposan, si Bildad, kauban sa duha pa, gisugo sa Diyos nga maghalad ug halad-nga-sinunog ug hangyoon si Job nga mag-ampo alang kanila.​—Job 42:7-9.