Usa ka opisyal sa kasundalohan (senturyon, KJ) nga nangulo sa 100 ka sundalo sa Italyanhong pundok. (Tan-awa ang OPISYAL SA KASUNDALOHAN.) Siya nadestino sa Cesarea, ug may kaugalingong balay didto. Ang iyang Romanhong ngalan nagpakita nga siya lagmit sakop sa usa ka hamiling pamilya sa siyudad sa emperador. Siya maoy “usa ka debotadong tawo” kinsa “naghatag ug daghang gasa sa kaluoy ngadto sa katawhan ug padayong nangamuyo sa Diyos,” “tawong matarong ug mahadlokon sa Diyos ug may maayong panghimatuod sa tibuok nasod sa mga Hudiyo.” Kaniya nagpakita ang usa ka manulonda diha sa usa ka panan-awon niadtong tinghunlak sa 36 K.P., nga nag-ingon: “Ang imong mga pag-ampo ug mga gasa sa kaluoy misaka ingong handomanan sa atubangan sa Diyos.” Gisultihan usab sa manulonda si Cornelio nga pasugoan si Pedro didto sa Jope.​—Buh 10:1-22.

Sa dihang miabot si Pedro, si Cornelio, sa atubangan sa “iyang mga paryente ug suod nga mga higala,” miingon sa apostol: “Kaming tanan ania sa atubangan sa Diyos aron maminaw sa tanang butang nga gisugo kanimo ni Jehova nga isulti.” (Buh 10:​24, 33) “Samtang nagsulti pa si Pedro . . . ang balaang espiritu mikunsad diha sa tanan nga  naminaw sa pulong.” Busa kini nga grupo nga niana si Cornelio ang gihisgotan nga labing inila nahimong ang unang dili-tinuling mga Hentil o mga dili-Hudiyo nga nakadawat “sa walay bayad nga gasa sa balaang espiritu.” (Buh 10:​44, 45) Dihadiha misunod ang bawtismo sa tubig. Wala nay nahibaloan pa bahin sa kinabuhi ug sa kalihokan ni Cornelio human niini.

Nganong ang pagkakabig ni Cornelio ilabinang usa ka talagsaong hitabo?

Si Cornelio dili usa ka kinabig nga membro sa Hudiyohanong komunidad ingon sa gipangatarongan sa pipila, bisan tuod nga siya sinati sa mga sinulat sa mga manalagna, mihatag ug mga gasa sa kaluoy ngadto sa mga Hudiyo, mahadlokon sa Diyos, padayong nag-ampo, ug migamit sa ngalang Jehova. Ang Kasulatan mihinapos gayod nga kining opisyal sa kasundalohan maoy dili-tinuling Hentil sa bug-os nga diwa. Kon si Cornelio usa pa ka kinabig, si Pedro nga usa ka Hudiyo dili unta moingon nga supak sa balaod alang kaniya nga makig-uban niining “tawo nga lain ug rasa,” tungod sa nahisulat diha sa Balaod labot sa langyawng pumoluyo. (Lev 19:​33, 34; Buh 10:28) Kon siya usa pa ka kinabig, ang unom ka Hudiyong mga kauban ni Pedro dili unta ‘mahibulong’ sa pagkakita sa balaang espiritu nga gibubo “nganha sa katawhan sa kanasoran.” (Buh 10:45; 11:12) Kon siya usa pa ka kinabig, nganong ang “mga tigpaluyo sa pagtuli” nakiglantugi kang Pedro tungod niining butanga?​—Buh 11:2.

Sa pagkatinuod, si Cornelio mao ang unang bunga sa dili-tinuling mga dili-Hudiyo nga nahimong usa ka Kristohanon, nga nagpakitang niining panahona dili na kinahanglanon alang sa mga Hentil nga mahimong Hudiyo nga mga kinabig sama sa Etiopianhong eunuko una pa dawaton ngadto sa Kristohanong kongregasyon. Niadtong talagsaong okasyon si Pedro mipatugbaw, “Tinong naila ko nga ang Diyos dili mapihigon, apan sa matag nasod ang tawo nga mahadlok kaniya ug magabuhat sa pagkamatarong dalawaton kaniya.” (Buh 10:​34, 35) Sanglit si Pedro mao ang unang nagbukas sa Dalan alang sa mga Hudiyo niadtong Pentekostes, busa niining bahina siya mao ang unang nagdala sa maayong balita sa kaluwasan ngadto sa dili-tinuling mga Hentil. Si Santiago miuyon usab nga kadto maoy “unang higayon” nga giliso sa Diyos ang iyang pagtagad ngadto “sa kanasoran.”​—Buh 15:​7, 14.