Anak nga lalaki ni Javan ug pangulo sa banay nga gikan kaniya “ang katawhan sa kapuloan sa mga nasod mikaylap.” (Gen 10:​4, 5; 1Cr 1:7) Ang laing bugtong paghisgot sa Bibliya sa Elisa maoy diha sa awit sa pagbangotan nga gipatugbaw batok sa Tiro, diin kini makita ingong ngalan sa usa ka yuta o rehiyon nga nakignegosyo sa Tiro. Ang Tiro gilarawan ingong mahulagwayong barko, nga gisangkapan sa daghang nasod, uban “sa mga pulo sa Elisa” nga nagtagana ug “asul nga hilo ug balhibo sa karnero nga tininag morado” ingong tabon sa andana sa barko (tingali usa ka matang sa trapal nga gigamit nga salimbong gikan sa kainit sa adlaw ug sa ulan).​—Eze 27:1-7.

Gigamit sa unang-siglo nga Hudiyong historyador nga si Josephus ang ngalan nga Halisas (Elisa) alang sa mga Halisaen (mga Aeolianhon), usa sa gigikanang mga sanga sa katawhang Grego. (Jewish Antiquities, I, 127 [vi, 1]) Sa panahon ni Ezequiel ang ngalang Aeolis nagtumong sa gamayng bahin lamang sa K nga baybayon sa Asia Minor. Ang kaamgid sa ngalan nga Elisa nailado diha sa distrito sa Elis sa AK nga baybayon sa Peloponnesus (ang habagatang peninsula sa Gresya). Ang mga Grego nabantog usab nga nagtukod ug mga kolonya sa habagatang Italya ug sa pulo sa Sicilia, ug ang Aramaikong Targum sa pagkomento sa Ezequiel 27:7 nagpaila sa Elisa ingong “ang lalawigan sa Italya.” Ang bisan hain niini nga mga dapit mohaom sa asoy ni Ezequiel sa diwa nga kini maoy mga rehiyon nga daghag purpura nga tina nga gipakahamili pag-ayo, apan dili matino kon kining mga dapita nalangkit sa Elisa, gawas lamang nga ang gibug-aton sa ebidensiya nagpunting sa Gresya inay sa Amihanang Aprika o sa Cipro. Makataronganon usab nga ang mga kaliwat ni Elisa lagmit wala magpondo sa usa ka dapit apan latas sa kasiglohan ang rehiyon nga ilang gipuy-an mahimong nausab o midako ug ang ngalan nga Elisa sa ingon hayan gigamit alang sa nagkalainlaing mga dapit sa nagkalainlaing mga panahon.