Sa Biblikanhong paggamit, usa kini ka opisyal nga hawas nga ipadala sa usa ka magmamando sa espesyal nga okasyon alang sa usa ka espesipikong katuyoan. Ang tigulang, hamtong nga mga lalaki maoy kasagarang nag-alagad niini nga kapasidad. Busa, ang Gregong mga pulong nga pre·sbeuʹo (“nahimong usa ka embahador” [Efe 6:20]; ‘mahimong usa ka embahador’ [2Co 5:20]) ug pre·sbeiʹa (“hugpong sa mga embahador” [Luc 14:32]) pulos kaamgid sa pulong nga pre·sbyʹte·ros, nga nagkahulogang “ansiyano.”​—Buh 11:30; Pin 4:4.

Si Jesu-Kristo miabot ingong “apostol” o “pinadala” ni Jehova nga Diyos. Siya mao ang “naghatag ug kahayag nganha sa kinabuhi ug sa pagkadili-madunoton pinaagi sa maayong balita.”​—Heb 3:1; 2Ti 1:10.

Human si Kristo mabanhaw ug mikayab sa langit ug wala na sa yuta ingong usa ka tawo, ang iyang matinumanong mga sumusunod maoy gitudlo sa pag-alagad puli kaniya, nga “kapuli ni Kristo” ingong mga embahador sa Diyos. Si Pablo espesipikong naghisgot sa iyang katungdanan ingong embahador. (2Co 5:18-20) Siya, sama sa tanan nga dinihogang mga sumusunod ni Jesu-Kristo, gipadala ngadto sa kanasoran ug sa katawhan nga nahimulag gikan kang Jehova nga Diyos, ang Supremong Soberano​—mga embahador ngadto sa usa ka kalibotan nga walay pakigdait sa Diyos. (Ju 14:30; 15:​18, 19; San 4:4) Ingong usa ka embahador, si Pablo nagdalag mensahe sa pagpasig-uli ngadto sa Diyos pinaagi ni Kristo ug busa naghisgot sa iyang kaugalingon samtang nabilanggo ingong “usa ka embahador nga kinadenahan.” (Efe 6:20) Ang iyang pagkakinadenahan maoy pamatuod sa pagkamabatokon niining kalibotana ngadto sa Diyos, kang Kristo, ug sa Mesiyanikong Gingharian nga kagamhanan, kay ang mga embahador sukad pa kaniadto giisip nga dili angayng pasipad-an. Madayag ang hilabihang pagkamabatokon ug mga panginsulto sa mga nasod sa dihang ilang pasipad-an ang mga embahador nga gipadala aron sa paghawas sa Gingharian sa Diyos ubos ni Kristo.

Sa pagtuman sa iyang papel ingong usa ka embahador, gitahod ni Pablo ang mga balaod sa yuta apan nagpabiling bug-os nga neyutral labot sa politikanhon ug militaryong mga kalihokan sa kalibotan. Nahiuyon kini sa prinsipyo nga ang mga embahador sa mga kagamhanan sa kalibotan kinahanglang mosunod sa balaod apan dili obligadong magmaunongon sa nasod nga gipadalhan kanila.

Sama kang apostol Pablo, ang tanang matinumanon, dinihogan, inanak-sa-espiritung mga sumusunod ni Kristo, nga may langitnong pagkalungsoranon, maoy “mga embahador kapuli ni Kristo.”​—2Co 5:20; Flp 3:20.

Kon giunsa pagdawat sa usa ka tawo kini nga mga embahador sa Diyos mao ang magtino kon sa unsang paagi ang Diyos makiglabot usab kaniya. Gihatag ni Jesu-Kristo ang prinsipyo diha sa iyang sambingay bahin sa usa ka tawo nga tag-iyag parasan ug nga nagpadala una sa iyang mga ulipon, dayon sa iyang anak nga lalaki, ingong iyang mga hawas. Ang mga magtitikad niini nga parasan mabangisong nag-among-among sa maong mga ulipon ug nagpatay sa anak sa tag-iya. Tungod niini, ang tag-iya sa parasan nagpatay sa salbahis nga mga magtitikad. (Mat 21:33-41) Si Jesus naghatag ug laing sambingay bahin sa usa ka hari kansang mga ulipon gipatay samtang nag-alagad ingong mga mensahero nga nag-imbitar sa mga dinapit ngadto sa usa ka kombira sa kasal. Kadtong nagbuhat nianang mga butanga ngadto sa iyang mga hawas giisip nga mga kaaway sa hari. (Mat 22:2-7) Tin-awng gipahayag ni Jesus ang prinsipyo sa dihang siya miingon: “Siya nga magadawat kang bisan kinsa nga akong ipadala magadawat usab kanako. Sa ingon usab siya nga magadawat kanako, magadawat usab kaniya nga nagpadala kanako.”​—Ju 13:20; tan-awa usab ang Mat 23:​34, 35; 25:34-46.

Gigamit usab ni Jesus ang buluhaton sa usa ka embahador ingong tigpasiugdag pakigdait sa pag-ilustrar sa atong indibiduwal nga panginahanglan nga makigdait kang Jehova nga Diyos ug mobiya sa tanang butang aron mosunod sa mga lakang sa iyang Anak aron mabatonan ang pabor sa Diyos ug ang kinabuhing walay kataposan. (Luc 14:31-33) Sa kasukwahi, giilustrar niya ang kabuangan sa pagpakig-uban niadtong nagpadalag mga embahador aron sa pagsupak sa usa nga gihatagan sa Diyos ug harianong gahom. (Luc 19:12-14, 27) Ang  mga Gabaonhon maoy maayong panig-ingnan sa paghimog mataktikanhon, malamposong buhat sa pagpakigdait.​—Jos 9:3-15, 22-27.

Mga Sinugo sa Wala Pa ang Kristohanong Panahon. Sa wala pa ang Kristohanong panahon, wala pay opisyal nga katungdanan sa kagamhanan nga katugbang sa modernong-adlaw nga embahador. Wala pay residenteng opisyal nga naghawas sa usa ka langyawng kagamhanan. Busa, ang mga terminong “mensahero” (Heb., mal·ʼakhʹ) ug “sinugo” (Heb., tsir) mas tukmang naghubit sa ilang mga katungdanan sa kapanahonan sa Bibliya. Apan, ang ilang ranggo ug posisyon sa daghang bahin kaamgid nianang gihuptan sa mga embahador, ug ang pipila niini pagahisgotan dinhi. Ang maong mga tawo maoy opisyal nga mga hawas nga nagdalag mga mensahe tali sa mga kagamhanan ug sa indibiduwal nga mga magmamando.

Dili sama sa modernong-adlaw nga mga embahador, ang karaang mga sinugo o mga mensahero wala magpuyo sa mga kaulohan sa langyawng mga nasod apan ipadala lamang sa espesyal nga mga okasyon alang sa espesipikong mga katuyoan. Sagad sila maoy mga tawo nga tag-as ug ranggo (2Ha 18:​17, 18) ug ang ilang katungdanan gitahod pag-ayo. Busa, sila dili gayod pasipad-an sa dihang moduaw sa ubang mga magmamando.

Ang pagtratar nga gihatag ngadto sa mga mensahero o sinugo sa usa ka magmamando giisip nga mao ang pagtratar nga gihatag ngadto sa magmamando ug sa iyang kagamhanan. Busa, sa dihang si Rahab nagpakitag pabor sa mga mensahero nga gipadala ni Josue ingong mga espiya ngadto sa Jerico, iyang gibuhat kadto tungod kay iyang giila nga si Jehova mao ang Diyos ug Hari sa Israel. Si Jehova, pinaagi kang Josue, nagpakita kaniya ug pabor sumala sa iyang gibuhat. (Jos 6:17; Heb 11:31) Usa ka grabeng paglapas sa naandang internasyonal nga kostumbre sa pagtahod sa mga sinugo ang gibuhat ni Hanun nga hari sa Ammon, kinsa gipadad-an ni Haring David ug pipila ka alagad ingong timaan sa pagpakighigala. Ang hari sa Ammon namati sa iyang mga prinsipe, nga sayop nga nagtawag sa mga mensahero ingong mga espiya, ug iyang gipakaulawan sa dayag ang mga mensahero, nga nagpakita sa iyang kawalay pagtahod kang David ug sa iyang kagamhanan. Kini nga pagpakaulaw misangpot sa gubat.​—2Sa 10:2–​11:1; 12:26-31.

Inay sa pagpalagpot sa usa ka embahador, nga maoy buhaton sa mga nasod karong adlawa sa dihang mabungkag ang diplomatikong mga relasyon, ang katawhan sa karaang kapanahonan nagpadalag mga mensahero o sinugo, ingong ilang mga tigpamaba sa panahon sa kalisdanan aron mahibalik ang malinawong mga relasyon. Si Isaias nagtawag kanila nga “mga mensahero sa pakigdait.” (Isa 33:7) Si Ezequias nagpadalag pangamuyo sa pakigdait ngadto kang Senakerib nga hari sa Asirya. Bisan tuod nga si Senakerib naghulga sa kinutaang mga siyudad sa Juda, ang mga mensahero gihatagag kagawasan sa mga Asiryanhon nga makaagi tungod kay sila mga sinugo ni Ezequias. (2Ha 18:13-15) Ang laing pananglitan nga sama niini mabasa diha sa rekord bahin kang Jepte, usa ka maghuhukom sa Israel. Pinaagi sa mga mensahero siya nagpadalag sulat ngadto sa hari sa mga Ammonhanon aron ipatin-aw ang sayop nga nahimo niining haria ug aron sa paghusay sa usa ka panagbangi bahin sa mga katungod sa teritoryo. Kon posible, si Jepte, pinaagi sa iyang mga sinugo, makasulbad sa maong butang nga walay pagpakiggubat. Kini nga mga mensahero gitugotan sa pag-agi ngadto-nganhi sa magkaatbang nga kasundalohan nga walay kababagan.​—Huk 11:12-28; tan-awa ang MENSAHERO.