Sa paganong kalibotan sa unang siglo K.P., maoy komon nga batasan ang paghalad ug mga karne ngadto sa mga idolo sa seremonyal nga paagi. Sa maong mga okasyon ang mga bahin sa hayop nga ihalad ibutang sa ibabaw sa halaran sa idolo, ang usa ka bahin mahiadto sa mga saserdote, ug ang usa ka bahin mahiadto sa mga magsisimba, kinsa magagamit niini alang sa usa ka pagpangaon o kombira, sa templo o kaha diha sa usa ka pribadong balay. Apan, ang ubang bahin sa karne nga gihalad ngadto sa mga idolo sagad ibaligya sa maʹkel·lon, o baligyaanan ug karne.

Daghang tawo sa wala pa mahimong mga Kristohanon ang naanad na sa pagkaon ug mga karne nga gihalad ngadto sa mga idolo ug nagbaton ug pagtahod sa idolo. (1Co 8:7) Sa pagbuhat niana, kining kanhing mga pagano nahimong mga mag-aambit sa demonyo nga diyos nga gihawasan sa idolo. (1Co 10:20) Busa, haom gayod nga pinaagig opisyal nga sulat gikan sa Jerusalem, ang nagamandong lawas sa unang Kristohanong kongregasyon, ubos sa paggiya sa balaang espiritu, nagdili sa maong tradisyonal ug relihiyosong pagkaon ug mga karne nga gihalad ngadto sa mga idolo, sa ingon nagpanalipod sa mga Kristohanon gikan sa idolatriya maylabot niini.​—Buh 15:19-23, 28, 29.

Ang mga Kristohanon, sama niadtong nagpuyo sa paganong Corinto, nakaatubang ug ubay-ubayng mga pangutana labot niining butanga. Makasulod ba sila sa templo sa idolo segun sa ilang gusto ug makakaon ug karne kon buhaton nila kana nga walay intensiyon nga pasidunggan ang idolo? Ug, dili ba sayop nga mopalit ug karne gikan sa maʹkel·lon nga gikahalad na sa seremonyal nga paagi ngadto sa mga idolo? Sa kataposan, unsaon pagdumala sa usa ka Kristohanon kining butanga sa dihang dapiton sa pagpangaon sa balay sa usa ka tawo?

Ubos sa inspirasyon gitagan-an ni Pablo ang mga Kristohanon sa Corinto ug tukma sa panahon nga impormasyon sa pagtabang kanila sa paghimog hustong mga desisyon. Bisan tuod “ang idolo walay bili,” dili maalamon alang sa usa ka Kristohanon nga moadto sa usa ka templo sa idolo aron sa pagkaon ug karne (bisan tuod ang iyang pagkaon maoy dili bahin sa usa ka relihiyosong seremonyas), tungod kay pinaagi niana siya makahatag ug sayop nga impresyon sa mga nakakita nga mahuyang sa espirituwal. Kining mga nakakita mahimong mohinapos nga ang Kristohanon nagsimba sa idolo, ug sila mahimong mapandol tungod niini. Kini mahimong mag-aghat sa maong mga mahuyang nga mokaon hinuon ug mga karne nga gihalad ngadto sa mga idolo diha sa relihiyosong seremonyas, nga supak gayod sa sugo sa nagamandong lawas. Anaa usab ang kapeligrohan nga ang Kristohanon nga mokaon magasupak sa iyang kaugalingong tanlag ug mouyon na hinuon sa pagsimba sa idolo.​—1Co 8:​1-13.

Sanglit ang paghalad ug mga karne sa seremonyal nga paagi ngadto sa mga idolo walay direktang epekto diha sa karne, ang Kristohanon, hinunoa, uban ang usa ka maayong tanlag makapalit ug karne gikan sa usa ka tiyanggihan nga midawat sa ubang karne niini gikan sa relihiyosong mga templo. Kini nga karne nawad-an sa “sagradong” kahulogan niini. Kini pareho ra sa ubang karne, ug busa ang Kristohanon dili na kinahanglang magsukitsukit pa kon diin kini gikan.​—1Co 10:​25, 26.

Dugang pa, ang Kristohanon, sa dihang dapiton alang sa usa ka pagpangaon, dili na kinahanglang magsukitsukit pa kon diin gikan ang karne apan mahimong mokaon niini uban ang usa ka maayong tanlag. Apan, kon ang usa ka tawo nga presente sa pagpangaon moingon nga ang karne “gikahalad,” nan ang Kristohanon modumili sa pagkaon niini aron dili makapandol sa uban.​—1Co 10:27-29.

Ang mga pulong sa hinimayang si Jesu-Kristo ngadto kang Juan bahin sa Kristohanong mga kongregasyon sa Pergamo ug Tiatira nagpakita nga may pipila nga napakyas sa pagpatalinghog sa apostolikanhong sugo pinaagi sa dili paghupot sa ilang kaugalingon nga hinlo gikan sa mga butang nga gikahalad ngadto sa mga idolo.​—Pin 2:​12, 14, 18, 20.