Usa ka inspiradong basahon sa Hebreohanong Kasulatan nga gisulat ni “Joel nga anak nga lalaki ni Petuel.” (Joe 1:1) Halos walay nahibaloan bahin sa kinabuhi niini nga manalagna. Pinasukad sa iyang mga paghisgot sa Juda, Jerusalem, ug sa balay ni Jehova didto, mahimong ikahinapos nga siya nanagna didto sa Juda ug tingali nagpuyo sa Jerusalem. (1:​9, 14; 2:​17, 32; 3:​1, 2, 16-20) Ang iyang paghisgot “sa ubos nga patag ni Jehosapat” (3:​2, 12) nagpasabot nga siya misulat sa iyang basahon human sa dakong kadaogan ni Jehova alang kang Haring Jehosapat. Apan ang eksaktong yugto nga nalangkit giduhaduhaan.

Panahon sa Pagsulat. Gihatagan sa mga eskolar ug lainlaing mga petsa ang pagsulat sa basahon ni Joel sukad sa wala pa ang 800 W.K.P. hangtod sa mga 400 W.K.P. Mahitungod sa ilang mga argumento nga pabor sa usa ka ulahi o sa usa ka sayo nga pagsulat sa basahon, ang The International Standard Bible Encyclopaedia (nga giedit ni James Orr, 1960, Tomo III, p. 1690) nag-ingon: “Daghan sa mga argumentong gipresentar maoy negatibo, pananglitan, ang pagtagad sa wala hisgoti sa manalagna [lakip ang mga Caldeanhon, mga Asiryanhon, ang usa ka Judeanhong hari, ug ang napulo-ka-tribong gingharian], ug ang argumento pinasukad sa mga butang nga wala hisgoti dili  gayod kasaligan.” Sa susama, dili matino kon si Joel nagkutlo ba sa ubang mga manalagna o kaha siya gikutlo nila. Ang usa ka petsa human sa pagkadestiyero sa Babilonya mahimong ipaila kon si Joel (2:32) nagkutlo kang Abdias (17). Sa laing bahin, dili lamang kay si Abdias kondili hasta gani ang mas naunang manalagna nga si Amos (itandi ang Joe 3:16 sa Am 1:2) lagmit nga nagkutlo kang Joel. Kini mahimong magkahulogan nga gisulat ni Joel ang iyang basahon labing menos sa panahon ni Uzzias (Am 1:1), tingali sa mga 820 W.K.P. Bisan tuod dili konklusibo, ang luna sa basahon ni Joel diha sa Hebreohanong kanon tali sa Oseas ug Amos daw mopabor sa mas sayo nga yugto.

Pagkatinuod. Ang mga Hudiyo wala mokuwestiyon sa basahon ni Joel ingong bahin sa kanon apan nagbutang niini nga ikaduha diha sa “gagmay” nga mga manalagna. Kini usab bug-os nga kaharmonya sa nahibiling bahin sa Kasulatan, ingon sa dayag nga gipakita sa daghang kaamgiran tali sa Joel ug sa ubang mga basahon sa Bibliya. (Itandi ang Joe 2:2 sa Sof 1:​14, 15; ang Joe 2:​4, 5, 10 sa Pin 9:​2, 7-9; ang Joe 2:11 sa Mal 4:5; ang Joe 2:12 sa Jer 4:1; ang Joe 2:13 sa Ex 34:​6, Num 14:​18, Sal 86:​15, ug 106:45; ang Joe 2:31 sa Isa 13:​9, 10, Mat 24:​29, 30, ug Pin 6:12-17.) Ang katumanan sa mga tagna ni Joel nagtaganag lain pang argumento sa pagkatinuod niini. Ingon sa gitagna, ang Tiro, Filistia, ug Edom nakaagom sa mga paghukom ni Jehova. (Joe 3:​4, 19; alang sa mga detalye, tan-awa ang EDOM, EDOMHANON; FILISTIA, FILISTEHANON;  ; TIRO.) Sa adlaw sa Pentekostes sa tuig 33 K.P., gipakita ni apostol Pedro nga ang pagbubo sa espiritu sa Diyos ngadto sa mga tinun-an ni Jesu-Kristo maoy usa ka katumanan sa tagna ni Joel. (Joe 2:28-32; Buh 2:17-21) Sa ulahi, gipadapat ni apostol Pablo ang matagnaong mga pulong nga makaplagan sa Joel 2:32 ngadto sa mga Hudiyo ug mga dili-Hudiyo kinsa magatawag kang Jehova diha sa pagtuo.​—Rom 10:​12, 13.

[Kahon sa panid 1292]

MGA PANGUNANG PUNTO SA JOEL

Usa ka tin-awng tagna nga nagpasiugda sa panimalos ni Jehova ug sa iyang kaluoy

Lagmit nga gisulat niadtong mga 820 W.K.P., siyam ka tuig human si Uzzias nahimong hari ug mga usa ka siglo human sa dakong kadaogan ni Jehova batok sa Moab, Ammon, ug sa mga molupyo sa Seir sa mga adlaw ni Jehosapat

Ang paghugpa sa dulon mag-upaw sa yuta; ang adlaw ni Jehova haduol na (1:1–​2:11)

Ang umalabot nga hampak pagahisgotan sulod sa mga kaliwatan

Ang katanoman sa yuta pagaupawan aron nga ang mga halad nga lugas ug ilimnon mahunong diha sa balay ni Jehova

Ang mga saserdote gisultihan nga magbangotan ug motuaw kang Jehova alang sa tabang

Ang adlaw ni Jehova mailhan pinaagi sa usa ka malaglagong pagsulong sa “iyang kasundalohan”

Ang Israel gidapit sa pagbalik kang Jehova; ang Iyang espiritu igabubo (2:​12-32)

Ang mga molupyo sa Zion gidapit sa ‘pagbalik’ kang Jehova; iyang ipasig-uli ang ilang kauswagan ug panalipdan sila gikan sa “taga-amihanan”

Si Jehova magabubo sa iyang espiritu nganha sa iyang katawhan, ug siya magahatag ug mga tilimad-on diha sa kalangitan ug sa yuta sa dili pa ang iyang “dako ug makalilisang nga adlaw”

Kadtong magatawag sa ngalan ni Jehova makaikyas sa iyang dakong adlaw

Ang kanasoran pagahukman didto “sa ubos nga patag ni Jehosapat” (3:​1-21)

Ang kanasoran pagahukman tungod sa pagmaltratar sa katawhan sa Diyos

Sila gihagit sa pagpangandam sa ilang kaugalingon aron sa pagpakiggubat kang Jehova ug sa paglugsong ngadto sa ubos nga patag ni Jehosapat; didto sila pagadugmokon sama sa mga ubas diha sa pug-anan sa bino

Nianang higayona si Jehova mahimong dalangpanan sa iyang katawhan

Ang Ehipto ug Edom mahimong kamingawan, samtang ang Juda pagapuy-an ug magmabungahon; si Jehova mopuyo sa Zion