Ang paghunong sa tanang pag-obra sa kinabuhi, busa, ang kaatbang sa kinabuhi. (Deu 30:​15, 19) Sa Bibliya ang samang mga pulong sa orihinal nga pinulongan alang sa “kamatayon”  o “pagkamatay” gipadapat sa mga tawo, mga hayop, ug mga tanom. (Ecc 3:19; 9:5; Ju 12:24; Jud 12; Pin 16:3) Hinunoa, alang sa mga tawo ug mga hayop ang Bibliya nagpakita sa hinungdanong pag-obra sa dugo sa pagpadayon sa kinabuhi, nga nag-ingong “ang kalag sa unod anaa sa dugo.” (Lev 17:​11, 14; Gen 4:8-11; 9:​3, 4) Ang mga tawo ug mga hayop giingong “nabugtoan sa gininhawa,” buot ingnon, ‘nagpagula’ sa gininhawa sa kinabuhi (Heb., nish·mathʹ chai·yimʹ). (Gen 7:​21, 22; itandi ang Gen 2:7.) Ug ang Kasulatan nagpakita nga ang kamatayon sa mga tawo ug mga hayop mosunod sa pagkawala sa espiritu (aktibong puwersa) sa kinabuhi (Heb., ruʹach chai·yimʹ).​—Gen 6:​17, ftn sa Rbi8; 7:​15, 22; Ecc 3:19; tan-awa ang ESPIRITU.

Pinasukad sa panglantaw sa Bibliya, unsa ang kamatayon?

Makapaikag ang pagtagad sa kaamgiran niining Biblikanhong mga punto sa kon unsay nahibaloan sa siyensiya bahin sa proseso sa kamatayon. Pananglitan, diha sa mga tawo, sa dihang ang kasingkasing mohunong na sa pagpitik, ang dugo mohunong na sa pagdalag sustansiya ug oksiheno (makuha pinaagi sa pagginhawa) ngadto sa binilyon ka selula sa lawas. Apan, ang The World Book Encyclopedia (1987, Tomo 5, p. 52b) nag-ingon: “Ang usa ka tawo kansang kasingkasing ug mga baga mihunong na sa pag-obra mahimong isipon nga clinically dead, apan ang kamatayon sa lawas lagmit wala pa mahitabo. Ang tagsatagsa ka selula sa lawas padayon pang mabuhi sulod sa pipila ka minuto. Ang tawo mahimong matabang pa kon ang kasingkasing ug mga baga moobra pag-usab ug mohatag sa mga selula sa oksiheno nga gikinahanglan niini. Human sa mga tulo ka minuto, ang mga selula sa utok​—nga mao ang sensitibo kaayo sa pagkawala sa oksiheno​—mosugod sa pagkamatay. Sa dili madugay ang tawo mamatay nga wala na gayoy posibilidad nga matabang pa. Sa inanay, ang ubang mga selula sa lawas mamatay usab. Ang kataposang mamatay mao ang mga selula sa bukog, buhok, ug sa panit, nga lagmit magpadayon pa sa pagtubo sulod sa ubay-ubayng mga oras.” Busa bisan tuod ang pagginhawa ug ang dugo hinungdanon kaayo aron magpabilin ang aktibong puwersa sa kinabuhi (ruʹach chai·yimʹ) diha sa mga selula sa lawas, sa samang higayon tataw usab nga dili lamang ang paghunong sa pagginhawa o pagpitik sa kasingkasing kondili ang pagkahanaw usab sa puwersa sa kinabuhi o espiritu gikan sa mga selula sa lawas ang magpahinabog kamatayon ingon sa gihisgotan sa Kasulatan.​—Sal 104:29; 146:4; Ecc 8:8.

Ang Hinungdan sa Kamatayon sa mga Tawo. Ang unang paghisgot sa kamatayon diha sa Kasulatan makita sa Genesis 2:​16, 17 bahin sa sugo sa Diyos ngadto sa unang lalaki maylabot sa pagkaon gikan sa kahoy sa kahibalo sa maayo ug sa daotan, diin ang paglapas sa maong sugo mosangpot sa kamatayon. (Tan-awa ang ftn sa Rbi8.) Apan, una pa niini dayag nga ang mga hayop mamatay na ingong bahin sa kinaiyanhong proseso, sanglit sila wala ilakip sa paghisgot sa Bibliya bahin sa pagsulod sa kamatayon nganha sa tawhanong banay. (Itandi ang 2Pe 2:12.) Busa ang pagkaseryoso sa pasidaan sa Diyos bahin sa silot nga kamatayon tungod sa pagkadili-masinugtanon masabtan gayod sa iyang tawhanong anak, si Adan. Ang pagkadili-masinugtanon ni Adan ngadto sa iyang Maglalalang nagpahinabo ug kamatayon kaniya. (Gen 3:19; San 1:​14, 15) Human niadto, ang sala ni Adan ug ang mga sangpotanan niini, ang kamatayon, mikaylap sa tanang tawo.​—Rom 5:12; 6:23.

Usahay, ang pipila ka teksto gigamit ingong ebidensiya kunohay nga ang pisikal nga kamatayon gituyo ingong kinaiyanhong dulnganan sa mga tawo, sama usab sa mga hayop; pananglitan, ang mga paghisgot sa gitas-on sa kinabuhi sa tawo ingong ‘kapitoan o kawaloan ka tuig’ (Sal 90:10) ug ang gipahayag sa apostol nga “gigahin ang mga tawo aron mamatay makausa alang sa tanang panahon, apan human niini ang usa ka paghukom.” (Heb 9:27) Bisan pa niana, kining tanang teksto gisulat human makasulod ang kamatayon diha sa katawhan, ug gipadapat ngadto sa dili-hingpit, makasasalang mga tawo. Ang talagsaong gitas-on sa kinabuhi sa mga tawo nga nagkinabuhi sa wala pa ang Lunop lagmit kinahanglang tagdon gayod ingong nagpabanaag sa talagsaong kapasidad sa tawhanong lawas, nga molabaw pa gayod nianang makaplagan diha sa bisan unsang hayop bisan ilalom sa labing maayong mga kahimtang. (Gen 5:1-31) Ang Bibliya tatawng nag-asoy sa pagsulod sa kamatayon nganha sa tawhanong banay tungod sa sala ni Adan, ingon sa gipakita na.

Nahimulag sa Diyos tungod sa sala, ang katawhan sa katibuk-an giingong anaa sa “pagkaulipon sa pagkadunot.” (Rom 8:21) Kini nga pagkaulipon maoy tungod sa mga epekto sa sala diha sa ilang mga lawas, nga nagpatungha ug makadaot nga bunga niini, ug ang tanang tawo nga dili masinugtanon sa Diyos nailalom sa pagmando sa sala ingong mga ulipon niini “nga mosangpot sa kamatayon.” (Rom 6:​12, 16, 19-21) Si Satanas gikaingong “may gahom sa pagpahinabog kamatayon.”  (Heb 2:​14, 15) Gitawag siya nga “usa ka mamumuno” (Ju 8:44), dili tungod kay direkta siyang mopatay kondili tungod kay siya naglimbong ug naghaylo sa mga tawo sa pagpakasala, nagtental o nag-aghat kanila sa pagbuhat ug daotan nga motultol sa pagkadunot ug kamatayon (2Co 11:3), ug usab nagtisok diha sa mga hunahuna ug mga kasingkasing sa mga tawo sa mga tinamdan nga magtukmod kanila sa pagpatay. (Ju 8:40-44, 59; 13:2; itandi ang San 3:14-16; 4:​1, 2.) Busa ang kamatayon gihubit, dili ingong higala sa tawo, kondili ingong “kaaway” sa tawo. (1Co 15:26) Kasagaran kadtong anaa sa hilabihan o dili na maagwanta nga kasakitan mao ang gipakitang nangandoy sa kamatayon.​—Job 3:​21, 22; 7:15; Pin 9:6.

Kahimtang sa Tawong Patay. Ang mga patay gipakitang “walay nahibaloan nga bisan unsa” ug ang ilang kahimtang maoy bug-os nga walay kalihokan. (Ecc 9:​5, 10; Sal 146:4) Kadtong himalatyon gihubit ingong nagpaingon “sa abog sa kamatayon” (Sal 22:15), nga mahimong “walay gahom sa kamatayon.” (Pr 2:18; Isa 26:14) Sa kamatayon wala nay paghisgot sa Diyos o sa bisan unsang pagdayeg kaniya. (Sal 6:5; Isa 38:​18, 19) Diha sa Hebreohanon ug Gregong Kasulatan, ang kamatayon gipakasama sa pagkatulog, usa ka haom nga pagtandi dili lamang tungod sa pagkawalay panimuot sa namatay kondili tungod usab sa paglaom nga mahigmata pinaagi sa pagkabanhaw. (Sal 13:3; Ju 11:11-14) Ang nabanhawng si Jesus gihisgotan ingong “ang unang bunga kanilang nangatulog sa kamatayon.”​—1Co 15:​20, 21; tan-awa ang HADES; SHEOL.

Bisan tuod ang karaang mga Ehiptohanon ug ang ubang katawhan sa paganong kanasoran, ug ilabina ang Gregong mga pilosopo, hugot sa ilang pagtuo nga dili mamatay ang tawhanong kalag, ang Hebreohanong Kasulatan ug ang Kristohanon Gregong Kasulatan naghisgot sa kalag (Heb., neʹphesh; Gr., psy·kheʹ) ingong mamatay (Huk 16:30; Eze 18:​4, 20; Pin 16:3), nagkinahanglan ug kaluwasan gikan sa kamatayon (Jos 2:13; Sal 33:19; 56:13; 116:8; San 5:20), o ingon sa Mesiyanikong tagna bahin kang Jesu-Kristo, ‘gibubo ngadto gayod sa kamatayon’ (Isa 53:12; itandi ang Mat 26:38). Ang manalagnang si Ezequiel nagkondenar niadtong kinsa nakigkunsabo “aron patyon ang mga kalag nga dili angayng mamatay” ug “aron tipigang buhi ang mga kalag nga dili angayng mabuhi.”​—Eze 13:19; tan-awa ang KALAG.

Busa, ang The Interpreter’s Bible (Tomo II, p. 1015), nga nagkomento sa 1 Samuel 25:​29, nag-ingon nga “ang ideya nga ang tawo gilangkoban sa lawas ug kalag nga magbulag sa dihang mamatay wala maggikan sa Hebreohanon apan sa Grego.” (Giedit ni G. Buttrick, 1953) Sa susama, si Edmond Jacob, Propesor sa Daang Tugon didto sa Unibersidad sa Strasbourg, nagpunting nga, sanglit diha sa Hebreohanong Kasulatan ang kinabuhi sa usa ka tawo direktang nalangkit sa kalag (Heb., neʹphesh), “kinaiyanhon lamang nga ang kamatayon usahay pagahawasan ingong pagkahanaw niini nga nephesh (Gen. 35:18; I Hari 17:21; Jer. 15:9; Jonas 4:3). Ang ‘pagbiya’ sa nephesh angayng lantawon ingong mahulagwayong pulong, kay kini dili padayong molungtad nga bulag sa lawas, apan mamatay uban niini (Num. 31:19; Huk. 16:30; Ezeq. 13:19). Walay teksto sa Bibliya nga miuyon sa pahayag nga ang ‘kalag’ mobulag sa lawas inigkamatay.”​—The Interpreter’s Dictionary of the Bible, giedit ni G. Buttrick, 1962, Tomo 1, p. 802.

Pagtubos Gikan sa Pagkahinukman sa Kamatayon. Ang Salmo 68:20 nag-ingon: “Iya ni Jehova nga Soberanong Ginoo ang mga dalan sa paglingkawas sa kamatayon.” Pinaagi sa paghalad sa iyang tawhanong kinabuhi, si Kristo Jesus nahimong “Pangulong Ahente” sa Diyos alang sa kinabuhi ug kaluwasan (Buh 3:15; Heb 2:10), ug pinaagi kaniya gipasalig ang paghanaw sa kamatayon. (2Ti 1:10) Kay nakasinatig kamatayon, si Jesus ‘mitilaw ug kamatayon alang sa matag tawo’ ug mitaganag “katugbang nga lukat alang sa tanan.” (Heb 2:9; 1Ti 2:6) Pinaagi sa “usa ka buhat sa pagkamatarong” ni Jesus, ang paghanaw sa pagkahinukman sa kamatayon tungod sa sala mabatonan na karon, aron ang tanang matang sa mga tawo mahimong “igapahayag nga matarong alang sa kinabuhi.” (Rom 5:​15, 16, 18, 19; Heb 9:​27, 28; tan-awa ang IPAHAYAG NGA MATARONG; LUKAT, MANLULUKAT.) Busa, maylabot sa matuod nga mga sumusunod ni Jesus, ikaingon nga sila, ingnon ta, “nakalabang na gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi.” (Ju 5:24) Apan, kadtong wala magmasinugtanon sa Anak ug wala magpasundayag ug gugma “nagpabilin diha sa kamatayon” ug nailalom sa paghukom sa Diyos. (1Ju 3:14; Ju 3:36) Kadtong buot nga mahigawas gikan sa pagkahinukman ug mahigawas gikan “sa balaod sa sala ug sa kamatayon” kinahanglang magpagiya sa espiritu sa Diyos ug magpatungha sa bunga niini, kay “ang paghunahuna sa [makasasalang] unod nagkahulogan ug kamatayon.”​—Rom 8:1-6; Col 1:21-23.

Ang masakripisyohon nga pagkinabuhi ni Jesus, nga misangpot sa iyang kamatayon ug pagkabanhaw, gipakasama niya sa bawtismo. (Mar 10:​38, 39; Luc 12:50; itandi ang Efe 4:​9, 10.) Gipakita ni apostol Pablo nga ang dinihogang mga sumusunod ni Jesus makasinati usab sa samang bawtismo ngadto sa kamatayon, nga sundan sa ilang pagkabanhaw ngadto sa langitnong himaya. (Rom 6:3-5; Flp 3:​10, 11) Sa pagpahayag sa iyang tim-os nga tinguha  sa pagbaton sa langitnong kinabuhi, gipakita ni Pablo nga dili ang kamatayon mismo ang gitinguha sa inanak-sa-espiritu nga mga Kristohanon, ni mohigda nga “hubo” diha sa kamatayon, kondili ang ‘pagsul-ob’ sa usa ka langitnong lawas aron mahiadto sa “puloy-anan uban sa Ginoo.” (2Co 5:​1-8; itandi ang 2Pe 1:13-15.) Sa kasamtangan, ang kamatayon “nagalihok” diha kanila, samtang, pinaagi sa ilang ministeryo, sila nagdalag mensahe sa kinabuhi ngadto kanilang ilang gialagaran.​—2Co 4:10-14; Pr 18:21; tan-awa ang BAWTISMO (Ang Bawtismo Ngadto Kang Kristo Jesus, Ngadto sa Iyang Kamatayon).

Kadtong makabenepisyo gikan sa maong ministeryo naglakip sa dakong panon nga adunay paglaom nga makalabang-buhi sa dakong kasakitan ug makatagamtam sa kinabuhing walay kataposan sa usa ka paraisong yuta. Tungod sa ilang pagtuo sa nagatabon-sa-sala nga bili sa halad ni Jesus, sila usab makabaton ug usa ka mahinlong baroganan atubangan sa Diyos.​—1Ju 2:2; Pin 7:​9, 14.

Si Jesus naghisgot sa iyang kaugalingon ingong nagbaton sa “mga yawi sa kamatayon ug sa Hades” (Pin 1:18), ug iyang gigamit kini sa pagpagawas niadtong gitanggong sa kamatayon. (Ju 5:​28, 29; Pin 20:13) Ang pagpagawas ni Jehova nga Diyos kang Jesus gikan sa Hades nagsilbing usa ka “garantiya ngadto sa tanang tawo” labot sa umaabot nga adlaw sa Diyos sa paghukom o panudya ug nagtaganag pasalig nga adunay pagkabanhaw niadtong anaa sa Hades. (Buh 17:31; 1Co 15:​20, 21) Kadtong makapanunod sa Gingharian sa Diyos diha sa imortalidad gihubit ingong nagmadaogon batok sa kamatayon panahon sa ilang pagkabanhaw, mao nga ang “ikot” niini mabuntog.​—1Co 15:​50, 54-56; itandi ang Os 13:14; Pin 20:6.

Ang Pagkalaglag sa Kamatayon. Sa Isaias 25:8 ang matagnaong saad gihimo nga ang Diyos ‘maglamoy gayod sa kamatayon hangtod sa kahangtoran, ug ang Soberanong Ginoong Jehova tinong magpahid sa mga luha gikan sa tanang nawong.’ Ang ikot nga nagpatunghag kamatayon mao ang sala (1Co 15:56), ug busa ang tanan nga adunay sala ug sa nalangkit niini nga pagkadili-hingpit adunay kamatayon nga nagalihok diha sa ilang mga lawas. (Rom 7:​13, 23, 24) Busa, ang paghanaw sa kamatayon nagkinahanglan sa paghanaw nianang nagpatunghag kamatayon: ang sala. Pinaagi sa pagtangtang sa kataposang lama sa sala gikan sa masinugtanong katawhan, ang awtoridad sa kamatayon pagahanawon ug ang kamatayon mismo pagalaglagon, ug kini pagahimoon sa panahon sa paghari ni Kristo. (1Co 15:24-26) Busa ang kamatayon, nga midangat sa tawhanong rasa tungod sa paglapas ni Adan, “mawala na.” (Rom 5:12; Pin 21:​3, 4) Ang pagkalaglag niini mahulagwayong gipakasama sa pagtambog niini ngadto sa usa ka “linaw nga kalayo.”​—Pin 20:14; tan-awa ang LINAW NGA KALAYO.

Ikaduhang Kamatayon. “Ang linaw nga kalayo” nga didto itambog ang kamatayon, Hades, ang simbolikong “mapintas nga mananap” ug ang “mini nga manalagna,” si Satanas, ang iyang mga demonyo, ug kadtong padayong nagabuhat ug daotan dinhi sa yuta gipakita nga nagkahulogan sa “ikaduhang kamatayon.” (Pin 20:​10, 14, 15; 21:8; Mat 25:41) Sa sinugdan ang kamatayon mitungha ug napasa ngadto sa katawhan ingong resulta sa paglapas ni Adan; busa ang “ikaduhang kamatayon” lahi gayod gikan niining napanunod nga kamatayon. Dayag gikan sa gisitar nga mga teksto nga dili na posibleng mapahigawas pa gikan sa “ikaduhang kamatayon.” Ang kahimtang niadtong anaa sa “ikaduhang kamatayon” maoy katumbas sa sangpotanan nga gipasidaan sa mga teksto sama sa Hebreohanon 6:4-8; 10:​26, 27; ug Mateo 12:32. Sa laing bahin, kadtong gihawasan nga nakabaton sa “purongpurong sa kinabuhi” ug nahimong bahin sa “unang pagkabanhaw” nahigawas gikan sa bisan unsang posibleng kadaot nga ipahinabo sa ikaduhang kamatayon. (Pin 2:​10, 11) Kini sila, nga maghari kauban ni Kristo, makadawat sa imortalidad (pagkadili-mamatay) ug pagkadili-madunot ug busa wala mailalom sa “awtoridad” sa ikaduhang kamatayon.​—1Co 15:50-54; Pin 20:6; itandi ang Ju 8:51.

Masambingayong Paggamit. Ang kamatayon gipersonipikar ingong usa ka “hari” nga nagmando ibabaw sa katawhan sukad sa panahon ni Adan (Rom 5:14), uban sa pagmando ni Haring Sala. (Rom 6:12) Busa, kini nga mga hari gihisgotang naghupot sa ilang “balaod” ibabaw niadtong nailalom sa ilang dominyo. (Rom 8:2) Pinaagi sa pag-abot ni Kristo ug sa tagana nga lukat, ang dili-takos nga kalulot nagsugod sa paghupot ug mas labaw nga pagkahari ibabaw niadtong midawat sa gasa sa Diyos “alang sa kinabuhing walay kataposan.”​—Rom 5:15-17, 21.

Bisan tuod ang mga tawo, nga nagbalewala sa mga katuyoan sa Diyos, mosulay sa paghimo sa ilang kaugalingong pakigsabot o pakigsaad uban kang Haring Kamatayon, kini mapakyas. (Isa 28:​15, 18) Sama sa usa ka mangangabayo nga nagsunod sa gubat ug kagutmanan, ang kamatayon gihulagway nga nagpahinabog pinakyaw nga pagpamatay sa mga molupyo sa yuta.​—Pin 6:8; itandi ang Jer 9:​21, 22.

Kadtong masakiton o sinakit sa espirituwal nga paagi gihubit ingong ‘miabot sa mga ganghaan sa kamatayon’ (Sal 107:17-20; itandi ang Job 38:17;  Sal 9:13), ug kadtong miagi sa maong ‘mga ganghaan’ misulod sa mahulagwayong “balay sa panagkatigom alang sa tanan nga buhi” (Job 30:23; itandi ang 2Sa 12:21-23), uban sa “sulod nga mga lawak” niini (Pr 7:27) nga kasudlan ug mga biktima nga dili gayod arang mapuno. (Hab 2:5) Kadtong mahiadto sa Sheol maoy sama sa mga karnero nga gibantayan sa kamatayon.​—Sal 49:14.

Ang “kahapdos sa kamatayon.” Sa Buhat 2:24 si apostol Pedro naghisgot kang Jesus ingong ‘gitangtangan sa kahapdos sa kamatayon, kay dili man gayod mahimo nga siya padayong mapugngan niini.’ Ang Gregong pulong (o·dinʹ) dinhi nga gihubad nga “kahapdos” gigamit sa ubang mga teksto nga nagkahulogan ug kasakit sa pagpanganak (1Te 5:3) apan mahimo usab nga magkahulogang tumang kagul-anan, kasakit, katalagman, o kasakitan sa katibuk-an. (Mat 24:8) Dugang pa, gigamit kini sa mga maghuhubad sa Gregong Septuagint sa paghubad sa Hebreohanong pulong nga cheʹvel diha sa mga teksto diin ang dayag nga kahulogan mao ang “higot” o pisi. (2Sa 22:6; Sal 18:​4, 5) Tungod sa kaamgid nga Hebreohanong pulong nga nagkahulogang “kaul-ol sa pagpanganak,” gituohan sa pipila ka komentarista ug mga leksikograpo nga ang Gregong termino (o·dinʹ) nga gigamit ni Lucas diha sa Buhat 2:24 nagbaton usab niining duha ka kahulogan, lagmit diha sa Helenistikong Grego sa kapanahonan sa mga apostoles. Busa ang pipila ka hubad naghubad sa prase niini nga bersikulo ingong “ang mga bugkos [o mga higot] sa kamatayon.” (NC [Kinatsila]; Segond, Ostervald [Pranses]) Sa daghang teksto ang kapeligrohan sa kamatayon gihawasan ingong nagtinguha sa paglit-ag sa usa nga gihulga (Pr 13:14; 14:27) uban sa mga higot nga naglikos kaniya ug nagdala kaniya paubos ngadto “sa kasakitan sa Sheol.” (Sal 116:3) Bisan tuod ang ubang mga teksto, nga nahisgotan na, nagpakita nga walay panimuot diha sa kamatayon, ug dayag nga si Jesus wala makabatyag ug literal nga kasakit samtang patay, sa gihapon ang kamatayon gihubit ingong usa ka mapait ug makapaguol nga kasinatian (1Sa 15:32; Sal 55:4; Ecc 7:26) dili lang sa kasakit nga sagad mag-una niini (Sal 73:​4, 5) kondili sa pagkawala sa tanang kalihokan ug kagawasan nga gipahinabo sa makapainutil nga paghawid niini. Busa, lagmit nga niini nga diwa nga ang pagkabanhaw ni Jesus ‘nagtangtang’ kaniya gikan “sa kahapdos sa kamatayon,” nga nagpahigawas kaniya gikan sa masakit nga paghawid niini.

Kausaban sa espirituwal nga kahimtang. Ang patay nga kahimtang gigamit sa pag-ilustrar sa patayng espirituwal nga kahimtang sa kalibotan sa katibuk-an, busa si Jesus nakahisgot sa ‘mga patay nga naglubong sa ilang mga patay,’ ug si apostol Pablo nakahisgot sa babaye nga nagkinabuhi alang sa unodnong katagbawan ingong “patay bisan tuod siya buhi.” (Luc 9:60; 1Ti 5:6; Efe 2:1) Ug sanglit ang pisikal nga kamatayon nagpahigawas sa usa gikan sa bisan unsang mga utang o mga obligasyon nga naglungtad hangtod nianang higayona (Rom 6:7), ang pagpahigawas sa usa ka Kristohanon gikan sa sala (Rom 6:​2, 11) ug gikan sa pagkahinukman sa Moisesnong Balaod (Rom 7:2-6) gipakasama usab sa kamatayon, sanglit ang maong tawo ‘namatay’ ngadto sa iyang kanhing kahimtang ug mga obligasyon. Siyempre, ang usa ka tawo nga mahulagwayong namatay nianang paagiha buhi pa gihapon sa pisikal ug karon may kagawasan na sa pagsunod kang Kristo ingong usa ka ulipon sa pagkamatarong.​—Rom 6:18-20; Gal 5:1.

Ang paggamit sa kamatayon aron sa paghawas sa kausaban sa kahimtang sa usa ka tawo naghatag ug katin-awan sa matagnaong mga panan-awon, sama nianang anaa sa basahon ni Ezequiel diin ang katawhan sa Diyos nga nadestiyero sa Babilonya gipakasama sa ugang mga bukog ug sa mga tawong patay ug gilubong. (Eze 37:1-12) Sila “mangabuhi” pag-usab ug ipahiluna pag-usab diha sa ilang kaugalingong yuta. (Eze 37:​13, 14) Ang susamang mga ilustrasyon makaplagan diha sa Pinadayag 11:​3, 7-12 ug Lucas 16:19-31.