ANG Galilea, nga nahimutang sa amihanang Palestina, maoy usa ka mauswagon ug daghag molupyo nga lalawigan sa kapanahonan sa Bibliya. Hangtod karon ang geograpikanhong dagway niini makapadani​—ang lubos-asul nga Dagat sa Galilea, ang kabungtoran sa amihanan, ug ang tabunok nga kapatagan. (Hulagway sa ubos) Dinhi niining matahom nga rehiyon gigugol ni Jesus ang dakong bahin sa iyang yutan-ong kinabuhi, nga nagdako diha sa siyudad sa Nasaret sa Galilea.​—Mat 2:21-23; Luc 2:​51, 52.

Ang pagpanguma, pagpamuhig karnero, ug pagpangisda maoy sagad nga mga panginabuhi sa mga Galileanhon, ug kini gipakita diha sa daghang sambingay ni Jesus. Manggibuhaton ug kugihan nga mga tawo, ang ordinaryong mga Galileanhon tinamay sa mga Pariseo ug sa pangulong mga saserdote sa Jerusalem. Tungod sa ilang lahi nga linitokan, ang mga Galileanhon daling mailhan sa ilang isigka-Hudiyo.​—Mat 26:73.

Didto nahitabo sa Galilea ang pipila sa talagsaong mga panghitabo sa ministeryo ni Jesus. Sa bakilid sa usa ka bukid duol sa Capernaum, gipahayag ni Jesus ang iyang nabantog nga Wali sa Bukid. (Mat 5:​1, 2) Dinhi sa Galilea, milagroso niyang giayo ang daghang tawo.​—Mar 1:32-34; 6:53-56; Ju 4:46-54.

Unsay pagsanong didto sa Galilea sa pagwali ug sa mga milagro nga gihimo ni Jesus? Sa dihang nagwali siya sa iyang lungsod nga natawhan, ang Nasaret, sa sinugdan ang katawhan “nahibulong sa madanihong mga pulong nga nanggula gikan sa iyang baba.” Apan human sila itandi ni Jesus sa mga Israelinhon sa mga adlaw ni Elias ug Eliseo, sila nagtinguha sa pagpatay kaniya. (Luc 4:22-30) Apan, ang mga Galileanhon sa katibuk-an misanong gayod sa ministeryo ni Jesus. Mao nga gikuha niya ang iyang unang mga tinun-an gikan sa mga Galileanhon, ug ang tanan niyang mga apostoles (tingali gawas lamang kang Judas Iskariote) maoy mga Galileanhon. (Mat 4:18-22; Luc 6:12-16) Ang mga 120 ka tinun-an nga nakadawat sa balaang espiritu sa adlaw sa Pentekostes sa 33 K.P. maoy mga Galileanhon.​—Buh 1:15; 2:1-7.