Tulin modagan nga mga mensahero o mga sulugoon sa usa ka prominenteng tawo, nga modagan nga mag-una sa iyang karo. Kini nga pulong gihubad gikan sa participial form sa Hebreohanong pulong nga ruts, nga nagkahulogang “dagan.” Kini gihubad nga “mga sundalong nagbaktas,” “bantay,” ug “guwardiya” sa ubang mga hubad. Apan adunay laing pulong alang sa “mga sundalo nga nagbaktas,” nga mao ang ragh·liʹ, o, ang mas kompleto, ʼish ragh·liʹ.

Ang “mga magdadagan” mahimong magtumong kang bisan kinsang tulin nga mga mensahero o tulin modagan nga mga tawo, sama kang Asahel nga igsoong lalaki ni Joab, ug kang Ahimaaz nga anak nga lalaki ni Zadok. (2Sa 2:18; 18:​19, 23, 27) Si Elias sa usa ka higayon lagmit nga midagan ug labing menos 30 km (19 mi), nga nakauna sa karo ni Haring Ahab sa pag-abot sa Jezreel gikan sa Carmelo. Kini tungod kay “ang kamot ni Jehova diha kang Elias.”​—1Ha 18:46.

Sa opisyal nga diwa, ang mga magdadagan maoy mga lalaking tulin modagan nga gipili aron modagan nga mag-una sa karo sa hari. Sa dihang si Absalom ug, sa ulahi, si Adonias nakigkunsabo aron ilogon ang pagkahari, ang matag usa kanila migamit ug 50 ka magdadagan nga mag-una sa ilang karo aron sa pagdugang sa kahalangdon ug dignidad sa ilang laraw. (2Sa 15:1; 1Ha 1:5) Ang mga magdadagan nag-alagad ingong personal nga mga sundalo sa hari, susama sa mga badigard karong adlawa. (1Sa 22:17; 2Ha 10:25) Sila nag-alagad ingong mga bantay sa entrada sa balay sa hari ug  mokuyog sa hari gikan sa iyang balay ngadto sa templo. (1Ha 14:​27, 28; 2Ha 11:6-8, 11; 2Cr 12:10) Sila ang tigdala sa mga mensahe alang sa hari. (2Cr 30:6) Sa mga adlaw ni Haring Ahasuero sa Persia, ang mga mensaherong nagbaktas lagmit nga gipulihan sa mga lalaking nagsakay sa tulin nga mga kabayong pangkoreyo.​—Est 3:​13, 15; 8:​10, 14.

Masambingayong Paggamit. Diha sa Kristohanon Gregong Kasulatan, adunay pipila ka teksto nga naghisgot sa pagdagan tungod kay nagdali lamang. (Mat 28:8; Mar 9:​15, 25; 10:17; Ju 20:2) Apan, ang pagdagan gigamit ni apostol Pablo sa masambingayong paagi. Siya misulat sa kongregasyon sa Corinto: “Wala ba kamo mahibalo nga ang tanang magdadagan sa usa ka lumba modagan, apan usa lamang ang makadawat sa ganti? Dagan sa paagi nga inyong makab-ot kini. Dugang pa, ang matag tawo nga nagaapil sa usa ka sangka nagapugong sa kaugalingon sa tanang butang. Karon sila, tataw, nagabuhat niini aron sila makabaton sa purongpurong nga madunot, apan kita sa purongpurong nga dili-madunot. Busa, ang akong pagdagan dili kay walay-katinoan; ang akong pagpanuntok dili ingon sa pagsuntok sa hangin; hinunoa ako nagmakmak sa akong lawas ug naghimo niini nga samag ulipon, aron, human ako makawali sa uban, ako dili sa unsa mang paagi mahimong dili-inuyonan.”​—1Co 9:24-27.

Ang mga sumasalmot sa Gregong mga dula gibansay pag-ayo, ug ang disiplina estrikto kaayo; ang pagkaon ug ang panggawi gibantayan pag-ayo. Ang mga lagda sa lumba estriktong gipatuman sa mga maghuhukom. Kon ang usa ka magdadagan unang nakaabot sa dag-anan apan milapas sa mga lagda, ang iyang pagdagan kawang; maingon sa gipahayag sa apostol: “Dugang pa, kon ang usa makigsangka bisan diha sa mga dula, dili siya mapurongpurongan gawas kon siya makigsangka subay sa mga lagda.” (2Ti 2:5) Ang mga magdadagan nagpunting sa ilang mga mata sa ganti nga anaa sa dag-anan. Si Pablo ‘midagan’ niining paagiha nga nagsentro sa iyang hunahuna sa usa ka butang ug sa bug-os nga kasingkasing. (Gal 2:2; Flp 2:16; 3:14) Sa hapit na siyang mamatay siya nakaingon: “Gibugno ko na ang maayong bugno, natapos ko na ang pagdagan sa lumba, nasunod ko na ang pagtuo. Sukad niining panahona adunay gigahin alang kanako nga purongpurong sa pagkamatarong.”​—2Ti 4:​7, 8.

Sa paghisgot sa mga buhat sa Diyos labot sa iyang pagpili niadtong maglangkob sa espirituwal nga Israel, gipatin-aw ni Pablo nga ang unodnong Israel nagsalig sa ilang unodnong relasyon kang Abraham. (Rom 9:​6, 7, 30-32) Ilang gituohan nga sila mao ang mga pinili ug ‘midagan,’ o nagabuhat sa pagkamatarong, apan sa sayop nga paagi. Tungod sa pagtinguha nga tukoron ang ilang pagkamatarong pinaagi sa ilang kaugalingong mga buhat, sila wala magpasakop sa pagkamatarong sa Diyos. (Rom 10:1-3) Gihisgotan ni Pablo ang hustisya sa Diyos sa dihang Iyang gisalikway ang unodnong Israel ingong usa ka nasod ug gitukod ang usa ka espirituwal nga Israel. Maylabot niana nga paghisgot, siya miingon nga “kini nagaagad, dili sa usa nga nagatinguha ni sa usa nga nagadagan, kondili sa Diyos, kinsa adunay kaluoy.”​—Rom 9:​15, 16.