Ang usa nga mopanalipod o moluwas gikan sa kapeligrohan o kalaglagan. Si Jehova gipaila ingong ang pangunang Manluluwas, ang bugtong Tuboran sa kaluwasan. (Isa 43:11; 45:21) Sa makadaghang higayon siya nahimong ang Manluluwas sa Israel. (Sal 106:​8, 10, 21; Isa 43:3; 45:15; Jer 14:8) Iyang giluwas dili lamang ang nasod kondili usab ang mga indibiduwal nga nag-alagad kaniya. (2Sa 22:1-3) Sagad ang iyang pagluwas maoy pinaagi sa mga tawo nga iyang gipatindog ingong mga manluluwas. (Neh 9:27) Panahon sa yugto sa mga Maghuhukom, kining linaing mga manluluwas maoy mga pinili ug gihatagag gahom sa Diyos aron luwason ang Israel gikan sa langyawng pagpanglupig. (Huk 2:16; 3:​9, 15) Samtang buhi pa ang maghuhukom, siya nag-alagad aron ang Israel mosubay sa hustong dalan, ug kini nagdala kanila ug kahupayan gikan sa ilang mga kaaway. (Huk 2:18) Sa dihang si Jesus dinhi pa sa yuta, si Jehova mao ang iyang Manluluwas, nga nagpaluyo ug nagpalig-on kaniya aron nga makahupot sa integridad latas sa iyang malisod kaayong mga pagsulay.​—Heb 5:7; Sal 28:8.

Duyog sa iyang papel ingong Manluluwas, si Jehova mao usab ang “Manlulukat.” (Isa 49:26; 60:16) Sa nangaging panahon iyang gilukat ang iyang katawhang Israel gikan sa pagkabihag. Sa pagluwas sa mga Kristohanon gikan sa pagkaulipon sa sala, iyang gihimo ang paglukat pinaagi sa iyang Anak nga si Jesu-Kristo (1Ju 4:14), ang tagana ni Jehova alang sa kaluwasan, kinsa tungod niana gibayaw ingong “Pangulong Ahente ug Manluluwas.” (Buh 5:31) Busa, si Jesu-Kristo tukmang matawag nga “atong Manluluwas,” bisan pag iyang gihimo ang pagluwas ingong ahente ni Jehova. (Tit 1:4; 2Pe 1:11) Ang ngalang Jesus, nga gingalan ngadto sa Anak sa Diyos pinaagi sa sugo sa manulonda, nagkahulogang “Si Jehova Maoy Kaluwasan,” kay, sumala pa sa manulonda, “siya magluwas sa iyang katawhan gikan sa ilang mga sala.” (Mat 1:21; Luc 1:31) Kini nga ngalan nagpunting nga si Jehova mao ang Tuboran sa kaluwasan, nga nagpalampos niini pinaagi ni Jesus. Tungod niini atong makita nga ang Amahan ug ang Anak magkaubang gihisgotan maylabot sa kaluwasan.​—Tit 2:11-13; 3:4-6.

Ang kaluwasan gitagana ni Jehova pinaagi kang Jesu-Kristo alang sa “tanang matang sa mga tawo.” (1Ti 4:10) Siya nagluwas kanila gikan sa sala ug kamatayon (Rom 8:2), gikan sa Dakong Babilonya (Pin 18:​2, 4), gikan niining kalibotana nga nailalom sa pagkontrolar ni Satanas (Ju 17:16; Col 1:13), ug gikan sa kalaglagan ug sa walay kataposang kamatayon (Pin 7:14-17; 21:​3, 4). Ang “usa ka dakong panon” gipakita sa Pinadayag 7:​9, 10 nga nagpasidungog sa ilang kaluwasan ngadto sa Diyos ug sa Kordero.

Ang halad lukat mao ang pasukaranan alang sa kaluwasan, ug ingong Hari ug walay kataposang Hataas nga Saserdote, si Kristo Jesus adunay awtoridad ug gahom “sa pagluwas sa bug-os kanilang nagaduol sa Diyos pinaagi kaniya.” (Heb 7:23-25; Pin 19:16) Siya mao “ang manluluwas niining maong lawas,” ang kongregasyon sa iyang dinihogang  mga sumusunod, ug usab sa tanan nga nagpasundayag ug pagtuo kaniya.​—Efe 5:23; 1Ju 4:14; Ju 3:​16, 17.