Ang pagtigom sa mga abot; usa sa mga butang nga dili gayod mohunong “sa tanang adlaw nga ang yuta magpadayon.” (Gen 8:22) Ang  ting-ani maoy panahon sa dakong pagmaya, bisan tuod kinahanglang maghago pag-ayo sa pagtigom sa mga abot. (Sal 126:​5, 6; Isa 9:3; 16:​9, 10) Pipila ka panghitabo sa Bibliya ang gitala nga naatol sa panahon sa ting-ani.​—Gen 30:14; Jos 3:15; Huk 15:1; Ru 1:22; 2:23; 1Sa 6:13; 2Sa 21:9; 23:13.

Mga Igpapahulay ug Tinghugyaw. Ang balaod sa Diyos ngadto sa Israel naglatid ug pipila ka kinahanglanon ug mga probisyon labot sa pag-ani. Bisan tuod ang pagpangani hinungdanon, ang mga Israelinhon wala ipahigawas sa ilang obligasyon sa pagtuman sa Igpapahulay, ang Balaod walay probisyon sa pag-ani nianang adlawa bisan pag may mahitabong emerhensiya. (Ex 34:21; itandi ang Neh 13:15.) Sanglit walay himoong pagpugas sulod sa tuig nga Igpapahulay, ingon man sa tuig sa Tinghugyaw, siyempre wala poy maani, gawas lamang sa abot gikan sa mga turok sa nangahulog nga mga lugas sa miaging pagpangani. Bisan tuod kini dili pagaanihon sa tag-iya, apan siya, ang iyang mga ulipon ug ang iyang sinuholang mga mamumuo, ang mga lalin ug langyawng mga pumoluyo, ingon man usab ang binuhing mga hayop ug ihalas nga mga mananap mahimong makakaon gikan sa abot sa yuta.​—Ex 23:​10, 11; Lev 25:3-7, 11, 12, 20-22.

Mga Unang Bunga, ug Pag-atiman sa Kabos. Ang unang mga bunga sa matag pagpangani kinahanglang ihalad ngadto kang Jehova. (Lev 23:​10, 11; Deu 26:1-4) Ang bunga sa usa ka kahoy dili pupoon aron kaonon hangtod sa ikalima nga tuig niini.​—Lev 19:23-25.

Kon gigutom, ang usa ka Israelinhon makaadto sa uma o parasan sa laing tawo ug makakaon sa abot niini hangtod nga matagbaw, apan siya dili magdala ug bisan unsa diha sa usa ka sudlanan o mogamit ug galab sa pag-ani sa lugas sa iyang isigkatawo.​—Deu 23:​24, 25; itandi ang Mat 12:1; Luc 6:1; tan-awa ang PAGPANGHAGDAW.

Sa ting-ani, dili hutdon sa pag-ani sa mga Israelinhon ang mga daplin sa ilang mga umahan ni hagdawan ang mga gianihan. Hinunoa, sila kinahanglang magbilin ug hagdawonong mga uhay tungod kay ang mga salin sa ilang mga umahan ug mga parasan gipinig alang sa mga sinakit ug sa langyawng pumoluyo.​—Lev 19:​9, 10; 23:22; Deu 24:19.

Panahon. Didto sa Yutang Saad sa karaang kapanahonan, sama karong adlawa, talagsa rang moulan sa ting-ani; ngani, sa dihang nagpaulan ug nagpadalugdog si Jehova ingong tubag sa pag-ampo ni Samuel, kini nagpamatuod sa mga Israelinhon nga sila nakahimog dakong pagkadaotan sa pagpangayog usa ka tawhanong hari. (1Sa 12:17-19; tan-awa usab ang Pr 26:1.) Apan ang mga tampi sa Suba sa Jordan masanapan tungod sa ulahing mga ulan sa sayong tingpamulak ug sa pagkatunaw sa mga niyebe gikan sa Kabukiran sa Lebanon.​—Jos 3:15; 5:​10, 11.

Sa ting-ani, init ang panahon mao nga ang panganod sa yamog makaparepresko kaayo. (Isa 18:4) Ang ilimnon nga gipabugnaw sa niyebe gikan sa kabukiran maoy makaparepresko, ug kini, inay ang pag-ulan ug niyebe, lagmit mao ang gihisgotan sa paralelismo sa Proverbio 25:​13, sanglit ang niyebe sa ting-ani maoy usa ka katalagman.

Lino, Sebada, Trigo. Sa karaang kapanahonan, ang pag-ani sa mga tanom nga lugas gihimo pinaagi sa paggalab sa mga uhay (Deu 16:9; Mar 4:29), o usahay pinaagi sa pag-ibot niini gikan sa yuta. Kon bahin sa pag-ibot, ang tibuok lindog anihon pinaagi sa pagluka sa mga gamot niini gikan sa yuta, nga hinungdanon diha sa uga nga kayutaan diin nihit ang uhot ug dili kaayo taas ang pagtubo sa mga tanom nga lugas. Human maani ang mga tanom nga lugas, kini hiposon, banganon, ug tapoktapokon, lagmit diha sa giokanan.​—Gen 37:​6, 7; Ru 3:​6, 7.

Sa kasilinganan sa Jerico ang pag-ani sa lino magsugod sa ika-12 nga bulan, sa Adar (Pebrero-Marso), o sayo sa Nisan (Marso-Abril), ang unang bulan sa sagradong tuig sa mga Hebreohanon. Ang mga lindog sa lino ibton o lukahon ginamit ang sarol ug dayon ibulad. Dihay mga lindog sa lino sa ibabaw sa atop sa balay ni Rahab sa dihang iyang gitagoan ang mga espiya (Jos 2:6) sa unang mga adlaw sa Nisan.​—Jos 2:​16, 22, 23; 3:​1, 2; 4:19.

Dayon mosunod ang pagpangani sa sebada sa bulan sa Nisan (Marso-Abril). Ang mga Israelinhon misulod sa Yutang Saad sa panahon sa pagpangani sa sebada ug misugod sa pagkaon sa abot sa yuta sa Nisan 15. (Jos 3:15; 5:​10, 11) Samtang nagpadayon ang pagpangani sa sebada sa kabungtoran sa Palestina, mosunod na ang pagpangani sa trigo didto sa kapatagan (Ru 1:22; 2:23; 2Sa 21:9) nga magsugod sa bulan sa Ziv, o Iyyar (Abril-Mayo).

Dayon, sa bulan sa Sivan (Mayo-Hunyo), ang pagpangani sa trigo himoon na didto sa kabukiran. Kuptan ang mga lindog sa lugas pinaagi sa usa ka kamot, ang mga mag-aani magputol niini pinaagi sa usa ka galab.​—Itandi ang Deu 23:25; Isa 17:5. Ang karaang galab maoy gama sa kahoy o bukog ug gitaoran ug santik nga nagsilbing sulab niini. Sa ulahi, mas sagad nga gigamit ang bawog nga galab nga metal ang sulab.

Pag-ani sa Ubang mga Bunga. Ang bulan sa Tamuz (Hunyo-Hulyo) mao ang unang bulan sa pagpanghinog sa ubas ug ang pag-ani niini magsugod sa bulan sa Ab (Hulyo-Agosto), nga nianang panahona ang mga olibo hinog na usab didto sa kapatagan. Sa bulan sa Elul (Agosto-Septiyembre) himoon  ang katibuk-ang pag-ani sa ubas, hinog na ang mga datiles, nagkahinog na ang mga granada, ug anihon na ang mga igos sa ting-init. (Num 13:23) Ang pagpangani sagad mahuman sa bulan sa Etanim o Tisri (Septiyembre-Oktubre), bisan tuod ang mga olibo ginaani pa sa amihanang Galilea sa bulan sa Bul o Hesvan (Marhesvan) (Oktubre-Nobyembre). Ang mga olibo anihon pinaagi sa pagdughit o pagbunal sa mga sanga niini gamit ang pudlos.​—Deu 24:20; tan-awa ang KALENDARYO.

Mga Pista. Ang tulo ka pangunang mga pista sa Israel direktang nalangkit sa pagpangani. (Ex 23:14-17) Ang Pista sa mga Tinapay nga Walay Igpapatubo, nga magsugod sa Nisan 15, naatol sa pagpangani sa sebada. Sa Nisan 16, ang “adlaw human sa igpapahulay” (dili kanunayng usa ka senemanang igpapahulay, sanglit ang unang adlaw sa pista maoy igpapahulay bisan unsa pang adlawa kini matunong), itabyog sa hataas nga saserdote ang usa ka binangan sa mga unang bunga sa pagpangani sa sebada atubangan ni Jehova.​—Lev 23:6-11.

Ang Pista sa mga Semana, o Pentekostes, mahitabo sa ika-50 nga adlaw gikan sa Nisan 16. Kini maoy panahon sa pagpangani sa trigo. Dayon duha ka may lebadurang tinapay sa unang mga bunga sa bag-ong lugas ang itanyag ingong halad-nga-tinabyog ngadto kang Jehova. (Lev 23:15-17) Dayag nga maylabot sa pito ka semana sa pagpangani tali sa Pista sa mga Tinapay nga Walay Igpapatubo ug sa Pista sa Pentekostes nga gihubit ni Jeremias si Jehova ingong “ang Usa nga nagabantay bisan sa tinudlong mga semana sa pag-ani alang kanato,” nga nagtino niining panahona ingong ting-init, sanglit ang ulan makadaot sa pagpangani.​—Jer 5:24; itandi ang Am 4:7.

Ang Pista sa mga Balongbalong o Pista sa Pagpanghipos sa mga Abot, nga magsugod sa ika-15 nga adlaw sa ikapito nga bulan sa Etanim o Tisri, maoy usa ka malipayong okasyon sa pagkatapos sa dakong bahin sa agrikultural nga tuig, sanglit ang katibuk-ang pagpangani matapos na nianang panahona.​—Lev 23:33-36, 39-43; tan-awa ang PISTA ug ang tagsatagsa ka pista ubos sa ilang mga ulohan.

Mahulagwayong Paggamit. Ang pag-ani sagad gigamit sa mahulagwayong paagi diha sa Kasulatan aron sa pag-ilustrar sa sangpotanan sa mga buhat sa usa ka tawo, maayo man o daotan. Ang prinsipyo sa Diyos mao nga “bisan unsay ginapugas sa usa ka tawo, kini usab iyang anihon.” Gipakita ni Pablo nga, samtang ang usa nga nagapugas alang sa unod moani ug pagkadunot tungod niana, “siya nga nagapugas alang sa espiritu moani ug kinabuhing walay kataposan gikan sa espiritu,” ug iyang gipasaligan ang mga Kristohanon sa Galacia nga sila magaani kon sila dili molunga. (Gal 6:7-9; Pr 22:8; Os 8:​1, 7) Sa pagdasig sa mga Kristohanon nga magmahinatagon ngadto sa kabos nga mga isigkamagtutuo sa Judea, giingnan sa apostol ang mga taga-Corinto: “Siya nga nagapugas ug tagidyot magaani usab nga tagidyot; ug siya nga nagapugas nga madagayaon magaani usab nga madagayaon.”​—2Co 9:5-7.

Ang pagpamalik sa katawhan gikan sa pagkadestiyero ug ang pagpanigom sa mga tawo alang sa kinabuhi gipakasama sa pagpangani (Os 6:11; Mat 9:​37, 38; Luc 10:2; Ju 4:35-38), sama sa pagpanigom ug sa paglaglag sa daotan. (Jer 51:33) Gipadala ni Jesu-Kristo ang iyang mga tinun-an aron sa ‘pag-ani,’ nga nagpasabot nga kinahanglang tigomon nila ang mga mosanong ingong iyang mga tinun-an. (Ju 4:35-38) Sa iyang sambingay bahin sa simbolikong “mga trigo” ug “mga bunglayon,” iyang gihisgotan ang “kataposan sa sistema sa mga butang” ingong ang pag-ani, nga sa maong panahon ang Anak sa tawo magpadala sa iyang mga mag-aani nga manulonda aron “tigomon gikan sa iyang gingharian ang tanang butang nga magpahinabog kapandolan ug ang mga tawong nagabuhat sa kalapasan.” Kini nga “mga bunglayon” (“ang mga anak sa usa nga daotan”) itambog ngadto sa mahulagwayon nga nagkalayong hudno, samtang “ang mga trigo” (“ang mga anak sa gingharian”) pagatipigan ug ‘mosidlak ingon ka hayag sa adlaw diha sa gingharian sa ilang Amahan.’​—Mat 13:24-30, 36-43.

Ang pamatuod nga ang hinimaya ug naentrono nga si Jesu-Kristo nagdumala niini nga buluhaton sa pagpangani ug pagbulagbulag gipakita sa panan-awon ni Juan diha sa Pinadayag, diin si Kristo gihulagway ingong usa nga “sama sa anak sa tawo, nga may koronang bulawan sa iyang ulo ug usa ka mahait nga galab diha sa iyang kamot.” Ingong sanong sa pagsinggit sa manulonda, “Palihoka ang imong galab ug pangani na, kay ang takna sa pag-ani nahiabot na, kay hinog na kaayo ang alanihon sa yuta,” nakita ni Juan nga siya “nanggalab sa ibabaw sa yuta, ug ang yuta gianihan.” Nakita sa apostol nga human niadto “ang paras sa yuta” giani ug giitsa ngadto sa “dakong pug-anan sa bino sa kasuko sa Diyos.”​—Pin 14:14-20; itandi ang Pin 19:11-16; tan-awa ang AGRIKULTURA.