Ang proseso sa pagbira ug paglubid sa mga lanot sa tanom o sa balhibo sa hayop, sama sa lino, gapas, balhibo sa karnero, ug sa balhibo sa kanding, aron mahimong hilo o kinalinyas nga lanot. Ang kinalinyas nga mga hilo gigamit sa paghablon, pagtahi, pagborda, o sa paghimog mga pisi.

Sa mga Hebreohanon ug sa ubang katawhan ang bilikan ug ang kalinyasan gigamit alang niini nga proseso. Mahitungod sa takos nga asawa kini ang giingon: “Ang iyang mga kamot ginakab-ot niya sa bilikan, ug ang iyang mga kamot mogunit sa kalinyasan.” (Pr 31:19) Ang bilikan maoy usa ka pudlos nga diha niana luag nga gibubod ang nahinloan ug nasudlay (Isa 19:9) nga mga lanot. Lainlain ang mga paagi, apan ang usa ka paagi mao ang paggunit sa bilikan sa wala nga kamot. Ang tag-as nga mga lanot birahon gikan niini ug itaod ngadto sa kalinyasan. Kini nga kalinyasan maoy mubo nga pudlos nga may kaw-it sa usa ka tumoy aron mohawid sa mga lanot ug may usa ka lingin ug lapad nga butang nga bug-at sama sa bato duol sa pikas tumoy. Ginamit ang tuong kamot, patuyokon sa tigkalinyas ang nagbitay nga kalinyasan, ug sa ingon naglubid sa mga lanot aron mahimong hilo. Sunod, kining kinalinyas nga hilo ibubod sa punoan sa kalinyasan ug isumpay. Dayon ang proseso sublisublion hangtod nga ang tanang lanot diha sa bilikan mahimong usa ka taas nga hilo.

Ang mga lalaki ug mga babaye sa karaang Ehipto parehong magkalinyas ug hilo, apan mopatim-aw nga taliwala sa mga Hebreohanon ang pagkalinyas pangunang gihimo sa mga babaye. Ang mga babayeng Israelinhon nakabaton ug pribilehiyo nga magkalinyas ug mag-amot ug mga materyales sa dihang gitukod ang tabernakulo.​—Ex 35:​25, 26.

Gihisgotan ni Jesu-Kristo ang pagkalinyas sa dihang iyang giawhag ang iyang mga tinun-an nga dili sobrang mabalaka bahin sa kon unsay ilang ikabesti, apan angayng mosalig sa Diyos sa pagbesti kanila. Si Jesus miingon: “Matikdi pag-ayo kon giunsa pagtubo sa mga lirio; wala sila magbudlay ni magkalinyas; apan sultihan ko kamo, Bisan si Solomon sa tanan niyang himaya wala makabesti maingon sa usa niini kanila.”​—Luc 12:​27, 28; Mat 6:28-30.