Usa ka yugto sa pagpahulay diin dili aktibo ang lawas ug hunahuna. Kini mahinungdanon sa pagmentinar sa kinabuhi ug sa kahimsog sa tawo. Kay bug-os nasayod sa kahinungdanon sa pagpahulay, si Jesu-Kristo nag-awhag sa iyang mga tinun-an sa paggahin ug panahon sa pagpahulay kadiyot. (Mar 6:31) Ang pananglitan ni Jesus nagpakita nga bisan ang tawong hingpit nagkinahanglag pahulay ug pagkatulog.​—Itandi ang Mar 4:38.

Ang kahago (Ecc 5:12), usa ka hinlo nga tanlag (itandi ang Sal 32:3-5), ug ang pagkanahigawas sa hilabihang kabalaka ingon man ang pagsalig kang Jehova (Sal 3:5; 4:8; Pr 3:24-26) dakog ikatabang aron nindot ug makapalagsik ang pagkatulog sa usa ka tawo. Kay kontento sa mga panginahanglan sa kinabuhi (itandi ang 1Ti 6:8), ang alagad sa Diyos dili kinahanglang mogugol ug daghang oras sa hago nga pagtrabaho hangtod nga isakripisyo ang gikinahanglang pagkatulog ug sa gihapon dili makabaton ug tinuod nga kaayohan gikan sa iyang pagtrabaho.​—Itandi ang Sal 127:​1, 2.

Siyempre, may mga gabii nga ang mga alagad sa Diyos dili makatulog. Kon dili tungod sa sakit o ubang grabe o masulayong mga kahimtang, ang ilang pagkawalay-tulog lagmit maoy tungod sa kahangawa alang sa mga isigkamagtutuo ug sa pagpauswag sa matuod nga pagsimba. (2Co 6:3-5; 11:​23, 27; itandi ang Sal 132:3-5, diin ang gihisgotan, dili ang aktuwal nga pagkatulog kondili ang pagpahulay, paghunong sa mga kalihokan.) Hinunoa, sila dili angayng mabalaka pag-ayo bahin sa materyal nga mga kabtangan ug nga tungod niana dili makatulog. (Ecc 5:12; itandi ang Mat 6:25-34.) Sa laing bahin, ang daotang buhat magpatagbaw sa mga tawong daotan. “Dili sila matulog gawas kon makabuhat sila ug daotan, ug ang ilang pagkatulog mahanaw gawas kon sila adunay mapandol.”​—Pr 4:16.

 Bisan tuod mahinungdanon ang pagkatulog, ang usa ka tawo dili angayng magmahigugmaon sa pagkatulog. (Pr 20:13) “Ang pagkatapolan makapahinanok sa katulog,” nga magpahimong taspokan sa usa ka tawo sa dihang siya angay unta nga may buhaton. (Pr 19:15) Ang usa ka tawo nga mopalabi sa pagkatulog o sa pagkataspokan sa dihang siya angay untang magtrabaho maoy pagpili sa dalan nga mosangpot sa kakabos.​—Pr 6:9-11; 10:5; 24:​33, 34.

Dili sama sa mga tawo, si Jehova nga Diyos dili dukaon ug kinahanglang matulog. Busa, ang iyang mga alagad makasalig nga siya sa tanang panahon makahatag sa gikinahanglang tabang. (Sal 121:​3, 4) Si Jehova gipakasama sa usa nga natulog kon siya, tungod sa iyang maayong katarongan, maglangan o magdumili sa paglihok labot niadtong nagaangkong iyang katawhan apan dili matinumanon.​—Sal 44:23; 78:65.

Espirituwal nga Pagtukaw. Sa dihang gidasig ang mga Kristohanon sa Roma nga dili matulog o mahimong dili-aktibo ug walay pagpakabana sa ilang mga kaakohan, si apostol Pablo misulat: “Takna na aron kamo momata gikan sa pagkatulog, kay karon ang atong kaluwasan mas duol na kay sa dihang kita nahimong mga magtutuo. Lawom na kaayo ang kagabhion; ang adlaw nagkaduol na. Busa hukason nato ang mga buhat nga iya sa kangitngit ug isul-ob nato ang mga hinagiban sa kahayag. Ingon sa maadlaw molakaw kita nga may kahapsay, dili sa hudyaka ug sa paghuboghubog, dili sa ginadiling pakigdulog ug sa malaw-ayng panggawi, dili sa panag-away ug sa pangabugho.” (Rom 13:11-13; itandi ang Efe 5:6-14; 1Te 5:6-8; Pin 16:15.) Kadtong nagabuhat ug daotan o nagtudlog bakak nga mga pagtulon-an nahikatulog labot sa pagkamatarong ug kinahanglang momata aron sila makabaton sa pag-uyon sa Diyos.

Ang Kamatayon Gitandi sa Pagkatulog. Adunay pamatuod nga ang pagkatulog sa mga tawo may mga siklo. Ang matag siklo naglangkob sa hinanok nga pagkatulog dayon sa dili-hinanok nga pagkatulog. Panahon sa hinanok nga pagkatulog lisod kaayong pukawon ang usa ka tawo. Siya bug-os nga walay kasayoran sa iyang palibot ug sa mga butang nga nagakahitabo duol kaniya. Siya walay kalibotan. Sa susama, ang patay “walay nahibaloan nga bisan unsa.” (Ecc 9:​5, 10; Sal 146:4) Busa ang kamatayon, sa tawo man o sa hayop, maoy sama sa pagkatulog. (Sal 13:3; Ju 11:11-14; Buh 7:60; 1Co 7:39; 15:51; 1Te 4:13) Ang salmista misulat: “Tungod sa imong pagbadlong, Oh Diyos ni Jacob, ang magkakaro ug ang kabayo nahinanok.” (Sal 76:6; itandi ang Isa 43:17.) Kon dili pa tungod sa katuyoan sa Diyos nga pukawon ang mga tawo gikan sa pagkatulog sa kamatayon, sila dili gayod mahigmata.​—Itandi ang Job 14:10-15; Jer 51:​39, 57; tan-awa ang PAGKABANHAW.

Bisan pa niana, ang “kamatayon” ug ang “pagkatulog” mahimong magkalahi usab. Mahitungod sa usa ka patayng dalagita, si Kristo Jesus miingon: “Ang dalagita wala mamatay, apan siya natulog.” (Mat 9:24; Mar 5:39; Luc 8:52) Sanglit banhawon niya ang dalagita gikan sa kamatayon, lagmit gipasabot ni Jesus nga ang dalagita wala mamatay hangtod sa hangtod apan sama sa usa nga mahigmata gikan sa iyang pagkatulog. Dugang pa, kini nga dalagita wala pa ikalubong, ni ang iyang lawas nagsugod na sa pagkadunot, sama sa nahitabo sa lawas ni Lazaro. (Ju 11:​39, 43, 44) Pinasukad sa awtoridad nga gihatag kaniya sa iyang Amahan, si Jesus makasulti niini sama sa gibuhat sa iyang Amahan, “kinsa nagabuhi sa mga patay ug nagatawag sa mga butang nga wala ingong daw namao na.”​—Rom 4:17; itandi ang Mat 22:32.

Angayng matikdan nga ang terminong “nahikatulog” gigamit sa Kasulatan sa pagtumong niadtong nangamatay tungod sa kamatayon nga napanunod gikan kang Adan. Kadtong makaagom sa “ikaduhang kamatayon” wala hisgoti ingong nahikatulog. Hinunoa, gipakita nga sila bug-os nga laglagon, dili na maglungtad, sunogon pinaagig dili-mapalong nga kalayo.​—Pin 20:​14, 15; itandi ang Heb 10:26-31, diin gipakita ang kalainan tali sa kamatayon niadtong milapas sa Moisesnong Balaod ug sa mas grabeng silot nga ipahamtang sa mga Kristohanon nga tinuyong nagpakasala; Heb 6:4-8.