Laktaw ngadto sa video

Laktaw ngadto sa kaundan

Pagkaulo

Pagkaulo

Ang sukaranang prinsipyo sa pagkaulo gihisgotan sa 1 Corinto 11:3: “Ang ulo sa matag lalaki mao si Kristo; sa baylo ang ulo sa usa ka babaye mao ang lalaki; sa baylo ang ulo ni Kristo mao ang Diyos.”

Ang Papel sa Lalaki. Ang unang bahin niini nga tambag maylabot sa pagkaulo mapadapat ngadto sa lalaki; siya dili kay independente ug walay ilhon nga “ulo.” Hinunoa, siya obligado sa pagsunod sa mga giya ug sumbanan nga gitagana sa iyang ulo, si Kristo. (1Ju 2:6) Tinuod kini dili lamang maylabot sa iyang relihiyosong mga kalihokan (Mat 28:​19, 20) kondili usab sa iyang personal nga mga kalihokan. Pananglitan, kon siya usa ka tawong pamilyado, nan agig pagtahod sa iyang ulo, si Kristo, kinahanglang sundon niya ang tambag nga mopuyo uban sa iyang asawa sumala sa kahibalo, ‘nga maghatag kaniya ug kadungganan samag ngadto sa usa ka sudlanan nga mas mahuyang,’ ug siya kinahanglang maningkamot sa pagbansay sa iyang mga anak sa hustong paagi. (1Pe 3:7; Efe 6:4) Kini nga tambag gitagana sa Bibliya alang sa tanan nga anaa sa kongregasyon ni Kristo; busa kon ang lalaki magpatalinghog niini nga tambag siya nagtahod niini nga pagkaulo.​—Efe 5:23.

Sanglit mas labaw ang lalaki diha sa tawhanong kalalangan, siya gihatagag posisyon nga labaw kay sa babaye. (1Ti 2:​12, 13) Ang babaye gihimo gikan sa gusok nga gikuha gikan sa lalaki ug maoy bukog sa iyang mga bukog ug unod sa iyang unod. (Gen 2:​22, 23) Siya gilalang alang sa lalaki, dili kay ang lalaki gilalang alang kaniya. (1Co 11:9) Busa, ang babaye, sa kahikayan sa Diyos diha sa pamilya, kinahanglang magpasakop kanunay sa iyang bana ug dili mag-agaw sa iyang awtoridad. (Efe 5:​22, 23; 1Pe 3:1) Dugang pa, diha sa Kristohanong kongregasyon ang babaye dili angayng magtudlo sa ubang dedikadong mga lalaki ni magbaton ug awtoridad ibabaw kanila.​—1Ti 2:12.

Taliwala sa mga Hebreohanon sa karaang kapanahonan giila ang labaw nga posisyon nga gihuptan sa lalaki diha sa banay ug sa kahikayan sa tribo. Si Sara mapinasakopon, nga nagtawag kang Abraham nga “ginoo,” ug positibo ang komento bahin kaniya tungod sa iyang pag-ila sa pagkaulo sa iyang bana. (Gen 18:12; 1Pe 3:​5, 6) Ilalom sa pakigsaad sa Balaod gipasiugda ang pinalabi nga posisyon sa lalaki. Ang mga lalaki lamang ang gisugo nga kinahanglang motambong sa panagkatigom alang sa tulo ka pista ni Jehova sa dapit nga pilion sa Diyos, bisan tuod nga motambong usab ang mga babaye. (Deu 16:16) Sa seremonyal nga paagi, doble ang ‘pagkahugaw’ sa babaye human siya manganak ug usa ka batang babaye kay sa human siya manganak ug usa ka batang lalaki.​—Lev 12:​2, 5.

Ang Papel sa Babaye. Sa karaang kapanahonan, adunay mga kahimtang nga ang babaye magpandong sa iyang ulo aron ipakita ang iyang pagpasakop. (Gen 24:65) Sa paghisgot sa kahikayan sa pagkaulo diha sa Kristohanong kongregasyon, si apostol Pablo nagpatin-aw nga kon ang babaye mag-ampo o managna diha sa kongregasyon, pananglitan siya nag-okupar ug posisyon nga gihatag sa Diyos sa lalaki, siya kinahanglang magpandong sa ulo. Sa temporaryong pagbuhat niini tungod kay walay dedikadong Kristohanong lalaki ang presente aron mobuhat niini, bisan tuod tingali siya taas ug buhok, dili niya ipangatarongan nga ang iyang pagkataas ug buhok igo na sa pagpakita sa iyang pagpasakop. Hinunoa, pinaagi sa iyang mga buhat angay niyang ipakita ang iyang pagpasakop ug ang pag-ila sa pagkaulo sa lalaki. Buhaton kini sa Kristohanong babaye pinaagi sa pagpandong sa iyang ulo ingong “timaan sa awtoridad.” Kini kinahanglang himoon “tungod sa mga manulonda,” nga nagtan-aw sa mga buhat sa mga Kristohanon ug kinsa, ingong nag-alagad sa Kristohanong kongregasyon, naghatag ug pagtagad niini. Pinaagi sa pagpandong sa iyang ulo kon gikinahanglan tungod sa espirituwal nga mga katarongan, gidawat sa Kristohanong babaye ang kahikayan sa Diyos sa pagkaulo.​—1Co 11:5-16; Heb 1:14.

Kining nahiangay nga teokratikanhong kahikayan sa kongregasyon ug sa pamilya dili makapugong sa babaye sa pag-alagad sa Diyos, ni makababag kini sa iyang mga paningkamot sa pagtuman sa iyang pamilyahanong mga kalihokan ug mga kaakohan. Gihatagan siya niini ug bug-os ug Kasulatanhong kagawasan aron makatuman sa iyang papel, samtang nagpahimuot gihapon sa Diyos nga uyon sa prinsipyo: “Ang Diyos nagpahiluna sa mga sangkap sa lawas, ang matag usa niini, sumala sa iyang gikahimut-an.” (1Co 12:18) Daghang babaye sa karaang kapanahonan ang nakahupot ug maayong mga pribilehiyo apan sa samang higayon giila ang pagkaulo sa lalaki ug nakapahimulos sa malipayon ug matagbawon nga kinabuhi. Lakip kanila mao si Sara, Rebeca, Abigail, ug ang Kristohanong mga babaye sama kang Priscila ug Febe.

Kaakohan. Ang usa nahatagan ug mga katungod sa iyang paggamit sa awtorisadong pagkaulo, apan duyog usab niini ang mga katungdanan o mga obligasyon. Si ‘Kristo mao ang ulo sa kongregasyon’ ug busa may katungod sa paghimog mga desisyon may kalabotan niini ug sa pagpasundayag ug awtoridad ibabaw niini. (Efe 5:23) Apan tungod sa iyang pagkaulo, obligasyon usab niya nga dawaton ang katungdanan sa pag-atiman sa kongregasyon ug ang pagpanubag sa iyang mga desisyon. Sa samang paagi, sa paggamit sa iyang pagkaulo, nahuptan sa bana ang pipila ka katungod maylabot sa paghimog pangataposang mga desisyon ug sa pagdumala. Apan, dugang pa niini, katungdanan niya ang pagdawat ug responsibilidad sa iyang pamilya. Siya adunay pangunang obligasyon sa pagtagana sa iyang panimalay sa materyal ug sa espirituwal nga paagi.​—1Ti 5:8.

Kinahanglang gamiton sa Kristohanong lalaki ang iyang pagkaulo sa maalamong paagi, nga maghigugma sa iyang asawa sama sa iyang kaugalingon. (Efe 5:33) Gigamit ni Jesu-Kristo ang iyang pagkaulo ibabaw sa Kristohanong kongregasyon niining paagiha. (Efe 5:​28, 29) Ingong ulo sa iyang mga anak, kinahanglang dili niya sila palagoton kondili matutoon sila diha “sa disiplina ug sa pagdumala-sa-kaisipan ni Jehova.” (Efe 6:4) Ug ingong mga magbalantay sa panon sa Diyos, ang “mga ansiyano” sa Kristohanong kongregasyon dili magharihari sa “mga karnero” sa Diyos kondili sila kinahanglang mahinumdom nga sila nagpasakop kang Jesu-Kristo ug kang Jehova nga Diyos. (1Pe 5:1-4) Si Jesu-Kristo kanunayng milihok nga uyon sa prinsipyo sa pagkaulo, nga bug-os nga miila sa pagkaulo sa iyang Amahan pinaagi sa pulong ug buhat. Bisan human sa pagmando sa yuta sulod sa usa ka libo ka tuig, siya moila sa unibersohanong pagkaulo ni Jehova pinaagi sa pagtugyan sa Gingharian ngadto kang Jehova, nga magpasakop ‘sa iyang kaugalingon ngadto sa Usa nga nagpasakop sa tanang butang ngadto kaniya, aron ang Diyos mahimong tanang butang ngadto sa tanan.’ (1Co 15:24-28; Ju 5:​19, 30; 8:28; 14:28; Flp 2:5-8) Giila usab sa mga Kristohanon nga mga sumusunod ni Jesu-Kristo ang supremong pagkaulo ni Jehova, ug nagtanyag sa ilang mga pag-ampo ngadto kaniya ug miila kaniya ingong Amahan ug Diyos nga Labing Gamhanan.​—Mat 6:9; Pin 1:8; 11:​16, 17; tan-awa ang BANAY; BANA.