HUMAN sa ilang pagkalingkawas sa Ehipto, ang Israel naglatagaw sulod sa 40 ka tuig sa Sinai, nga kadaghanan halayo sa naandang mga ruta sa negosyo. Kini maoy usa ka “dako ug makalilisang nga kamingawan, nga may malala nga mga halas ug mga tanga ug uhaw nga yuta nga walay tubig.” (Deu 8:15) Nganong angay nilang maagoman kining mapait nga kasinatian?

Sa Bukid sa Sinai (ang posibleng lokasyon nga gipakita sa ubos), gitigom ni Jehova ang mga Israelinhon human sa ilang pagbiya sa Ehipto, gihatagan sila sa iyang mga balaod pinaagi kang Moises, ug giorganisar sila ingong usa ka nasod. Human niadto, sila makasulod na unta sa Yutang Saad sa hamubo na lamang nga panahon, apan wala sila makasulod. Ngano? Bisan pa sa tanan nga gihimo ni Jehova alang kanila, sila wala magpasundayag ug pagtuo ug sila mirebelde kang Moises, kinsa gitudlo sa Diyos nga manguna kanila. Kay mipalabi sa pagtuo sa daotang taho mahitungod sa Canaan, ang mga Israelinhon nangandoy nga ibalik sa Ehipto! (Num 14:​1-4) Kini misangpot sa dihadiha nga paghukom ni Jehova: Kap-atan ka tuig ang kinahanglang molabay una pa makasulod ang nasod sa Yutang Saad. Nianang panahona, mangamatay na ang walay pagtuo nga mga tawo sa maong kaliwatan.

Ang kasinatian sa Israel didto sa kamingawan maoy usa ka gamhanang pasidaan sa mga Kristohanon karong adlawa aron malikayan ang lit-ag sa kawalay pagtuo.​​—⁠⁠Heb 3:​7-12.