Pagsagop
Ang pagkuha o pagdawat sa usa ingong anak nga lalaki o babaye bisan tuod siya dili pursosong anak. Ang Gregong pulong nga gihubad nga “pagsagop ingong mga anak” (hui·o·the·siʹa) maoy usa ka teknikal, legal nga termino nga sa literal nagkahulogang “pagbutang diha sa kahimtang ingong anak.”—Itandi ang Rom 8:15, ftn sa Rbi8.
Sa Hebreohanong Kasulatan ang pagsagop wala hisgoti sumala sa panglantaw sa legal nga paagi, apan ang pangunang ideya gipakita diha sa ubay-ubayng mga kahimtang. Sa wala pa ipanganak si Ismael ug Isaac, mopatim-awng giisip ni Abraham ang iyang ulipong si Eliezer ingong susama sa gisagop nga anak nga lalaki ug lagmit ingong manununod sa panimalay ni Abraham. (Gen 15:2-4) Ang pagsagop ug mga ulipon ingong mga anak dugay nang nabatasan didto sa Tungang Sidlakan, ug tungod niana sila adunay mga katungod sa panulondon, bisan tuod dili labaw sa mga katungod nga gihuptan sa pursosong mga anak sa amahan.
Parehong giisip ni Raquel ug Lea ang mga anak ni Jacob nga gipanganak sa ilang sulugoong mga babaye ingong ilang kaugalingong mga anak, nga ‘nangatawo diha sa ilang mga tuhod.’ (Gen 30:3-8, 12, 13, 24) Kini nga mga anak nakabaton ug panulondon kauban niadtong gipanganak mismo sa legal nga mga asawa ni Jacob. Sila maoy pursosong mga anak sa amahan, ug sanglit ang ulipong mga babaye maoy propiedad sa mga asawa, si Raquel ug Lea may mga katungod niini nga mga anak ingong propiedad.
Ang batang si Moises gisagop sa ulahi sa anak nga babaye ni Paraon. (Ex 2:5-10) Sanglit ang mga lalaki ug mga babaye may susamang mga katungod ubos sa Ehiptohanong balaod, ang anak nga babaye ni Paraon adunay katungod sa pagsagop.
Sulod sa nasod sa Israel ang pagsagop mopatim-awng dili kaylap nga gibuhat. Ang balaod nga minyoan ang asawa sa namatayng igsoon sa walay duhaduha nagwala gayod sa pangunang katarongan sa pagsagop ug mga anak, nga mao, aron magpadayon ang ngalan sa ginikanan.—Deu 25:5, 6.
Ang Kahulogan Niini Alang sa mga Kristohanon. Sa Kristohanon Gregong Kasulatan ang pagsagop gihisgotan sa makadaghan ni apostol Pablo maylabot sa bag-ong kahimtang niadtong tinawag ug pinili sa Diyos. Kining mga tawhana, nga nangatawo ingong mga kaliwat sa dili-hingpit nga si Adan, naulipon sa sala ug sa kinaiyanhon dili mga anak sa Diyos. Kay gipalit pinaagi ni Kristo Jesus, sila gisagop ingong mga anak ug usab nahimong mga manununod kauban ni Kristo, ang bugtong nga Anak sa Diyos. (Gal 4:1-7; Rom 8:14-17) Wala nila maangkon ang maong pagkaanak sa kinaiyanhong paagi apan pinaagi sa pagpili sa Diyos ug sumala sa iyang kabubut-on. (Efe 1:5) Bisan tuod gidawat ingong mga anak sa Diyos sukad sa panahong gipanganak sila sa Diyos pinaagi sa iyang espiritu (1Ju 3:1; Ju 1:12, 13), hingpit nilang maangkon ang pribilehiyo ingong espiritung mga anak sa Diyos kon sila bug-os nga magmatinumanon. (Rom 8:17; Pin 21:7) Busa, si Pablo naghisgot bahin kanila ingong “matinuorong nagahulat sa pagsagop ingong mga anak, ang pagpagawas gikan sa atong mga lawas pinaagi sa lukat.”—Rom 8:23.
Ang maong pagkasinagop maghatag ug kagawasan gikan sa “espiritu sa pagkaulipon nga nagpahinabog kahadlok,” nga maghulip niinig pagsalig nga gibatonan sa mga anak, ug kini naghatag usab kanila ug paglaom sa langitnong panulondon nga gipasalig pinaagi sa pagpamatuod sa espiritu sa Diyos. Sa samang panahon kining espirituwal nga mga anak gipahinumdoman nga ang ilang pagkasinagop maoy tungod sa dili-takos nga kalulot sa Diyos ug sa iyang pagpili kanila inay kay sa ilang kinaiyanhong katungod.—Rom 8:15, 16; Gal 4:5-7.
Sa Roma 9:4 si Pablo naghisgot sa unodnong mga Israelinhon “kang kinsa ilaha ang pagkasinagop ingong mga anak ug ang himaya ug ang mga pakigsaad ug ang paghatag sa Balaod,” ug kini lagmit nagtumong sa talagsaong posisyon nga gihatag ngadto sa Israel samtang sila maoy katawhan pa nga may pakigsaad sa Diyos. Busa, may mga higayon nga ang Diyos naghisgot bahin sa Israel ingong “akong anak.” (Ex 4:22, 23; Deu 14:1, 2; Isa 43:6; Jer 31:9; Os 1:10; 11:1; itandi ang Ju 8:41.) Apan, ang aktuwal nga pagkahimong anak naghulat sa pag-abot sa tagana nga lukat pinaagi ni Kristo Jesus ug nagdepende sa pagdawat sa maong kahikayan sa Diyos ug sa pagtuo niini.—Ju 1:12, 13; Gal 4:4, 5; 2Co 6:16-18.