Ang kataposang basahon sa Bibliya segun sa pagkahan-ay diha sa kadaghanang mga hubad, apan dili ang kataposang gisulat. Kini gitawag usab nga Apokalipsis ni Juan nga Apostol.

Magsusulat, ug Kanus-a ug Diin Gisulat. Ang apostol nga si Juan nagpaila sa iyang kaugalingon ingong mao ang magsusulat sa basahon ug nagtawag sa dapit nga gisulatan ingong mao ang pulo sa Patmos, diin si Juan nadestiyero sa maong panahon tungod sa iyang pagwali sa Pulong sa Diyos ug sa pagpanaksi bahin kang Jesu-Kristo. (Pin 1:​1, 9) Ang panahon sa pagsulat maoy lagmit sa mga 96 K.P.

Estilo ug Pagkatukma. Ang basahon maoy sama sa usa ka sulat, nga nagbatbat ug mga panan-awon nga gihan-ay nga sunodsunod, ug nga sa kataposan misangko sa kinatayuktokan nga panan-awon. Gitagana niini ang usa ka haom nga paniklop sa tibuok nga Bibliya.

Kini nga basahon mopatim-awng nagbatbat pinasukad sa mga serye nga tinagpito. Ang pito ka timbre gibuksan ug gisundan sa paghuyop sa pito ka trompeta, dayon sa pito ka hampak. Adunay pito ka tungtonganag lampara, pito ka bituon, pito ka dalugdog, ug daghan pang ubang butang nga tinagpito, lagmit tungod kay ang numerong pito dinhi naghawas sa pagkakompleto, ug ang basahon naghisgot sa pagkompleto sa sagradong tinago sa Diyos.​—Pin 10:7; tan-awa ang SAGRADONG TINAGO.

Ang Awtor ug ang Alagianan. Si Jehova nga Diyos nga Labing Gamhanan mao ang awtor niini nga basahon, ug ang alagianan sa impormasyon mao si Jesu-Kristo, kinsa nagpadala niini ngadto kang Juan ug naghatag niini ngadto kaniya pinaagi sa iyang manulonda. (Pin 1:1) Ang espiritu sa Diyos gihulagway ingong pito ka pilo, sa ato pa naglihok sa kinabug-osang kapasidad niini aron ipadangat kini nga pagpadayag. Gisugo si Juan sa Diyos sa pagsulat.​—1:​4, 11.

Katuyoan. Bisan tuod ang pipila sa mga butang nga nakita ni Juan sa panan-awon daw makahahadlok​—ang mga mananap, ang mga kaalaotan, ang mga hampak​—ang basahon gisulat, dili aron sa paghadlok, kondili sa paghupay ug pagdasig niadtong kinsa magabasa niini uban ang pagtuo. Pinaagi niini mahimong makadawat ug mga panalangin ang magbabasa. Gani, ang magsusulat niini nga basahon nag-ingon sa sinugdan: “Malipayon [“bulahan,” KJ] siya nga nagabasa sa makusog ug kadtong nagapatalinghog sa mga pulong niini nga tagna, ug kinsa nagatuman sa mga butang nga nahisulat niini.” (Pin 1:3) Nag-ingon usab si Juan nga ang katuyoan sa basahon maoy aron ipakita sa mga ulipon sa Diyos ang mga butang nga “kinahanglang mahitabo sa dili madugay.”​—1:​1, 2.

Nagpamatuod Kang Jesus. Sa Pinadayag 19:​10, ang manulonda nag-ingon kang Juan: “Ang pagpamatuod bahin kang Jesus maoy nagdasig sa pagpanagna [sa literal, “ang espiritu sa pagpanagna”].” Sa ato pa, ang tumong ug katuyoan sa tibuok tagna nagpunting kang Jesu-Kristo. Wala kini magpasabot nga si Jehova nga Diyos gisayloan o gibalewala. Una pa niana sa bersikulo 10 ang manulonda miingon kang Juan, kinsa miyukbo atubangan kaniya: “Simbaha ang Diyos,” ug si apostol Pablo miingon nga “ang Diyos nagbayaw [kang  Kristo] ngadto sa usa ka labaw nga katungdanan ug malulotong naghatag kaniya sa ngalan nga labaw sa tanang uban pa nga ngalan, aron nga sa ngalan ni Jesus moluhod ang tanang tuhod nilang anaa sa langit ug nilang anaa sa yuta ug nilang anaa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magaila sa dayag nga si Jesu-Kristo maoy Ginoo alang sa kahimayaan sa Diyos nga Amahan.” Busa, ang paghimaya kang Jesu-Kristo ug ang pagkahibalo bahin kaniya mosangpot sa mas lalom nga kahibalo bahin sa Diyos ug sa Iyang mga katuyoan, sa ingon naghatag ug kahimayaan sa Diyos labaw sa tanan.​—Flp 2:9-11; tan-awa ang TAGNA.

Ang katarongan kon nganong ang tagna nagpamatuod kang Jesus mao nga si Jesus mao ang usa nga pinaagi kaniya ang Diyos magtuman sa iyang mga katuyoan sa pagbalaan sa iyang ngalan, sa paglaglag sa pagkadaotan, ug sa pagpanalangin sa katawhan. “Maampingong natago diha kaniya [kang Kristo] ang tanang bahandi sa kaalam ug kahibalo.” (Col 2:3) Siya mao ang Binhi nga gisaad, ang Usa nga diha kaniya ang sagradong tinago gipadayag. Sukad gayod sa sinugdan sa mga pagpakiglabot sa Diyos uban sa mga tawo human sa pagrebelde ni Adan, gipahinabo sa Diyos nga si Kristo matagna ug pasiuna nga ilarawan ug iyang gipadayag sa mga tawo ang Gingharian sa Diyos diha sa mga kamot sa iyang Anak.​—Gen 3:15; 22:18; Gal 3:16; 2Sa 7:12-16; Sal 2:6-12; 110:1-7; Eze 21:27; Buh 2:​29, 36; 3:19-26; 1Ti 3:16.

Sa yanong pagkasulti, unsa ang kahulogan sa “Pinadayag”?

Ang pangbukas nga kapitulo sa basahon nga nagtiklop sa Bibliya nagpaila kanato sa Usa nga labaw sa tanan, ang Gigikanan sa mensahe sa Pinadayag, si Jehova nga Diyos nga Labing Gamhanan, “ang Alfa ug ang Omega.” Naghatag kini ug usa ka panan-awon bahin sa Alagianan sa komunikasyon, si Jesu-Kristo, nga nagpakita kaniya nga namatay apan karon maoy buhi, nga may dakong gahom didto sa langit. Ang mga mag-aambit uban kaniya diha sa iyang kasakitan ug diha sa Gingharian mao ang sunod nga gipakita, ug ang interes ni Kristo kanila ug ang mahigugmaong-kalulot ngadto kanila gipasundayag diha sa iyang mga mensahe ngadto sa “mga manulonda” sa pito ka kongregasyon.​—Pin 1-3.

Dayon pinaagi sa espiritu sa pag-inspirar si Juan gidala ngadto sa mga langit aron makakita sa “mga butang nga kinahanglang mahitabo.” Gihatagan siya ug panan-awon bahin sa trono sa Diyos ug sa palibot niini, ug iyang gihubit ang Usa nga naglingkod ibabaw niini ingong mahimayaon ug halangdon kaayo, nga naglingkod sa trono diha sa hingpit nga pagkamalinawon.​—Pin 4.

Ang mahimayaong posisyon sa “Kordero” sa Diyos, si Jesu-Kristo, gihulagway ingong ikaduha lamang kang Jehova nga Diyos. Siya lamang diha sa langit ug sa yuta ang makaduol sa Diyos aron buksan ang pinadayag bahin sa katuyoan sa Diyos. Gihatagan ug pagtagad ang usa ka manggugubat nga hari (dayag nga si Jesus usab) nga nagkabayo “nga nagapangdaog ug sa pagtapos sa iyang pagpangdaog.” Gipakita ang sangpotanan niini nganha sa yuta, ilabina nganha sa mga kaaway sa Diyos, sa dihang kini nga hari mosugod sa iyang pagkabayo ug ingon man usab ang katuyoan sa Diyos sa pagpanimalos sa dugo sa iyang katawhan batok sa iyang mga kaaway.​—Pin 5, 6.

Ang linaing panglantaw sa Diyos sa iyang mga alagad dinhi sa yuta kinsa iyang gipili nga makig-ambit sa langitnong Gingharian gipakita pinaagi sa iyang pagpugong sa paglaglag hangtod nga kini nga mga alagad “matimbrehan diha sa ilang mga agtang.” Ang tibuok gidaghanon sa mga tinimbrehan gibutyag ingong 144,000. Sunod nga gipakita ang uban nga dili tinimbrehan, ug walay kinutoban ang gidaghanon, nga nahimong mga alagad sa Diyos ug nakalingkawas sa pagkamalaglagon sa “dakong kasakitan.” Giasoy ang mga paghukom sa Diyos batok sa nagkalainlaing mga bahin sa iyang mga kaaway dinhi sa yuta, ingon man ang pagpakig-away nga gihimo niini nga mga kaaway batok sa iyang katawhan. Misangpot kini sa mga paningkamot sa pangunang kaaway, ang dragon nga si Satanas nga Yawa, sa pagsanta sa katuyoan sa Diyos sa pagpahimugso ug “usa ka anak, usa ka lalaki, nga maoy magabantay sa tanang kanasoran pinaagi sa olisi nga puthaw.” Sunod niana, may mapintas nga mga mananap nga nakita, nga nagsimbolo sa mga instrumento nga gigamit sa pangunang kaaway sa pagpakig-away sa mga nahibilin sa binhi sa babaye ug sa pagsanta aron dili matapos ang buluhatong pagtimbre.​—Pin 7-13; tan-awa ang MANANAP, SIMBOLIKO NGA MGA.

Kining tanang paningkamot ni Satanas napakyas gayod. Ang 144,000 nakitang nagmadaogon, nga nagbarog uban sa Kordero ibabaw sa Bukid sa Zion, nga nagpasundayag sa ngalan sa Amahan ug sa Kordero diha sa ilang mga agtang, ug nag-awit ug daw usa ka bag-ong awit atubangan niadtong nagapuyo sa mga langit. Human niini ug sa dihang natigom na ang tanan sa “dakong panon” sa yutan-ong mga kaubanan diha sa “alanihon sa yuta,” ang panahon miabot na aron nga ang daghang “paras sa yuta” pagatamaktamakan diha sa pug-anan sa bino.​—Pin 14.

Pinaagi sa laing simbolismo, ang kataposang mga paghukom sa Diyos gihulagway. Pito ka  manulonda ang gihatagan ug pito ka panaksan sa kasuko sa Diyos. Sila migula sa pagtuman niining kataposang buluhaton. Ang usa sa pangunang mga kaaway sa Diyos ug sa “pangasaw-onon” ni Kristo pagahatagan ug pagtagad, nga mao, ang “Dakong Babilonya, ang inahan sa mga bigaon,” “ang dakong siyudad nga adunay gingharian ibabaw sa mga hari sa yuta.” Ang iyang pagpakig-alyansa sa pitoy-ulo nga mananap nabungkag, ang mananap napungot kaniya, nagkaon sa iyang unod, ug nagsunog kaniya sa kalayo. Hilabihan ang pagbangotan niadtong nakaganansiya pinaagi sa ilang pagpakiglabot kaniya, apan ang langit nagmaya.​—Pin 15-18.

Ang Dakong Babilonya, ingong “ang inahan sa mga bigaon,” mohimo gayod sa tanang paningkamot sa pagdaldal sa “pangasaw-onon” ni Kristo aron dili magmatinumanon ngadto sa gisaad kaniya nga pamanhonon (2Co 11:​2, 3; Efe 5:25-27) ug sa ingon maghimo kaniya nga laing bigaon. Busa, ang pagmaya sa langit misamot tungod kay ang madaotong mga paningkamot sa Dakong Babilonya napakyas. Ang dakong bigaon nahanaw na, ug ang pangasaw-onon nagmadaogon. Giandam niya ang iyang kaugalingon alang sa Usa nga iyang minyoan. Busa panahon na nga himoon ang kasal sa Kordero. Kadtong tanan nga gidapit sa kasal nagmaya. Sugdan na ni Jehova ang usa ka bag-ong halandomon nga yugto sa iyang paghari, kay ang dakong bigaon nahanaw na ingong kaindig sa putli nga pagsimba.​—Pin 19:1-10.

Apan ang ubang mga kaaway sa Diyos kinahanglang pahamtangan usab sa paghukom. Ang Pamanhonon miasdang aron sa pagbug-os sa iyang pagpangdaog, sa paghinlo sa yuta sa tanang kaaway, politikanhon ug uban pa. Bug-os ang paglaglag. Sa kataposan, ang Yawa, kay nakaagom ug kapildihan tungod sa pagkapildi sa tanan niyang mga ahente ug mga instrumento, gigapos sulod sa usa ka libo ka tuig nga paghari ni Kristo. Sa kasamtangan ang panan-awon misaylo pa niining Milenyong Paghari aron sa paghubit sa usa ka paghukom nga moabot sa kataposan sa usa ka libo ka tuig; ang Yawa gibuhian sa makadiyot, dayon, uban sa tanan nga miduyog kaniya sa pagsulong sa ‘kampo sa mga balaan ug sa siyudad nga hinigugma,’ siya bug-os nga gilaglag.​—Pin 19:11–​20:10.

Balik sa mga panghitabo sulod sa usa ka libo ka tuig, ang panan-awon naghulagway sa pagkabanhaw ug sa paghukom nga mahitabo ilalom sa pagmando ni Kristo ug sa iyang pangasaw-onon, ang Bag-ong Jerusalem. Ang katahom ug kahalangdon niining langitnong “siyudad” gihubit, uban sa makaayo, makahatag-kinabuhi nga mga benepisyo nga idulot niini sa katawhan.​—Pin 20:11–​22:5.

Ingong paniklop, si Jehova nga Diyos naghisgot bahin sa iyang ‘pag-abot sa madali aron sa pagbalos sa matag usa sumala sa iyang binuhatan.’ Ingong “ang matinumanon ug matuod nga saksi,” si Jesus nagpamatuod sa pagkabug-os sa sagradong tinago mahitungod sa gingharian, nga nag-ingon: “Ako mao ang gamot ug ang kaliwat ni David, ug ang mahayag nga bituon sa kabuntagon.” Siya mao ang permanenteng manununod ni David, ang usa nga dumalayon diha sa pakigsaad sa Gingharian ug ang usa nga gitagna diha sa Numeros 24:17. Busa, ang tanang paningkamot ni Satanas, sa mapintas nga mananap, ug sa Dakong Babilonya (Pin 12:1-10; 17:3-14) wala makapugong niini nga “bituon” sa pagsubang gikan sa balay ni David aron sa paglingkod sa trono didto sa mga langit sa walay kataposan.​—Pin 22:6-16.

 Ang espiritu, ang aktibong puwersa sa Diyos, uban sa “pangasaw-onon,” nagdapit sa tanang nakadungog sa pag-inom sa tubig sa kinabuhi nga walay bayad. Uban sa kataposang pasidaan sa dili pagdugang o pagkuha gikan sa mga pulong sa tagna, ug sa pahayag sa pagkaduol na sa iyang pag-abot, gitiklopan ni Jesus ang pinadayag; ug si Juan misanong, “Amen! Umari ka, Ginoong Jesus.”​—Pin 22:17-21.

Ang basahon sa Pinadayag mahinungdanon kaayo sanglit kini naghatag ug espirituwal nga kusog ug hait nga salabotan alang sa katawhan sa Diyos. Kini nagpabanaag sa interes sa Diyos sa mga kongregasyon sa iyang katawhan ug sa suod ug mahigugmaong pag-atiman nga gihimo ni Jesu-Kristo kanila ingong ang Maayong Magbalantay. Si Jesus nahibalo gayod kon unsa nga mga kahimtang ang naglungtad ug unsa ang angayng buhaton. Kini ilabinang gipakita sa unang tulo ka kapitulo sa basahon.

Ang ubang mga tawo nag-isip sa Pinadayag ingong simboliko kaayo nga dili masabot, o nag-isip niini ingong dili praktikal. Apan buot ni Jehova nga Diyos nga makasabot ang iyang katawhan, ug iyang gipasulat ang Bibliya aron masabtan ug maghatag ug giya alang kanila. Ang yawi sa pagsabot sa Pinadayag sama ra sa yawi sa pagsabot sa ubang mga bahin sa Bibliya. Gibutyag ni apostol Pablo kana nga yawi. Human ipatin-aw nga ang Diyos nagpadayag sa tinago nga kaalam pinaagi sa iyang espiritu, si Pablo miingon: “Kining mga butanga atong gisulti usab, dili pinaagi sa mga pulong nga gitudlo sa tawhanong kaalam, kondili pinaagi niadtong gitudlo sa espiritu, samtang atong gilangkob ang espirituwal nga mga butang sa espirituwal nga mga pulong.” (1Co 2:8-13) Kon atong susihon ang Kasulatan (ug sa pipila ka kahimtang ang mga kostumbre ug mga batasan sa maong mga adlaw), makaplagan nato diha niana ang daghang butang nga gigamit ingong mga simbolo diha sa Pinadayag. Pinaagi sa pagtandi niini nga mga teksto sa Kasulatan, kita sagad makasabot kon unsay kahulogan sa simbolo diha sa Pinadayag. Apan, angayng matikdan nga ang usa ka termino o ekspresyon mahimong magtumong o magsimbolo sa laing mga butang, sumala sa konteksto diin kini makaplagan.

 [Kahon sa panids 902-903]

MGA PANGUNANG PUNTO SA PINADAYAG

Usa ka pagpadayag sa panghunahuna sa Diyos bahin sa mga kahimtang ingon man usa ka pasiunang talan-awon kon unsay tugotan niya ug kon unsay buhaton niya pinaagi kang Kristo panahon sa “adlaw sa Ginoo”

Usa ka serye sa mga panan-awon nga gitala ni apostol Juan niadtong mga 96 K.P.

Ang hinimayang si Kristo naghatag ug mahigugmaong tambag ngadto sa mga isigkamanununod sa Gingharian (1:1–​3:22)

Ang kongregasyon sa Efeso nakalahutay apan mibiya sa unang gugma niini

Ang dato sa espirituwal nga kongregasyon sa Smirna gidasig nga magpabiling matinumanon taliwala sa kasakitan

Ang kongregasyon sa Pergamo nagmaunongon sa ngalan ni Kristo ubos sa paglutos apan nagtugot sa sektaryanismo

Ang kongregasyon sa Tiatira adunay rekord sa mauswagong buluhaton, apan kini nagtugot sa impluwensiya ni Jezebel

Ang kongregasyon sa Sardis maoy patay sa espirituwal; kini kinahanglang momata

Ang kongregasyon sa Filadelfia, nga nagtuman sa pulong ni Kristo, giawhag nga magpadayon sa pagpangupot sa nabatonan niini

Ang kongregasyon sa Laodicea maoy dagaang; pakuhaon kini gikan kang Kristo kon unsay gikinahanglan aron mamaayo sa espirituwal

Usa ka panan-awon sa langitnong presensiya ni Jehova (4:1–​5:14)

Si Jehova makita nga halangdon kaayo diha sa iyang trono, gilibotan sa 24 ka ansiyano ug sa upat ka buhing mga linalang; siya naggunit ug usa ka linukot nga basahon nga gitimbrehan sa pito ka timbre

Ang Kordero gipahayag nga takos sa pagkuha sa linukot nga basahon ug sa pagbukas niini

Ang Kordero nagbukas sa unom ka timbre sa linukot nga basahon (6:1-17)

Sa dihang iyang gibuksan ang unang timbre, usa ka magkakabayo nga nagsakay sa usa ka maputing kabayo ang nakadawat ug usa ka korona ug nagapangdaog ug nagatapos sa iyang pagpangdaog

Ang pagbukas sa misunod nga tulo ka timbre nagpaila sa tulo pa ka magkakabayo, nga nagpahinabog gubat, kagutom, ug kamatayon ngadto sa katawhan

Ang ikalimang timbre gibuksan; kadtong gimartir tungod kang Kristo mituaw aron kapanimaslan ang ilang dugo; ang matag usa gihatagan ug maputing taas nga besti

Sa pagbukas sa ikaunom nga timbre, usa ka dakong linog ang nagpahibalo sa adlaw sa kapungot sa Diyos ug sa Kordero

Ang upat ka hangin sa yuta gipugngan (7:1-17)

Si Juan nakadungog nga ang upat ka hangin pagapugngan hangtod nga matimbrehan ang mga ulipon sa Diyos; ang gidaghanon niadtong gitimbrehan maoy 144,000

Dayon, nakita ni Juan ang usa ka dako, dili maihap nga panon gikan sa tanang kanasoran; kini sila migula gikan sa dakong kasakitan

Ang ikapitong timbre gibuksan (8:1–​11:14)

Dihay tunga sa oras nga kahilom; ang kalayo gikan sa halaran gitambog sa yuta; ang pito ka manulonda nangandam sa paghuyop sa mga trompeta

Ang unang upat ka paghuyop sa mga trompeta nagpahibalo nga modangat ang mga hampak sa yuta, sa dagat, sa mga tuboran sa tab-ang nga tubig, maingon man sa adlaw, bulan, ug mga bituon

Ang ikalimang trompeta nagpahinabog hampak sa mga dulon, ug ang ikaunom nga trompeta nagpadangat ug makalilisang nga pag-asdang sa mga mangangabayo

Si Juan mikaon sa usa ka gamayng linukot nga basahon ug nasayod nga siya kinahanglang managna ug dugang pa

Gisukod niya ang sangtuwaryo; duha ka saksi nga nagsul-ob ug sakong panapton nanagna, gipatay, ug gibanhaw

Ang ikapitong trompeta: ang Gingharian gipanganak (11:15–​12:17)

Ang ikapitong trompeta gipalanog ug ang Gingharian ni Jehova ug ang awtoridad sa iyang Kristo gipahibalo

Usa ka babaye nanganak ug usa ka anak nga lalaki didto sa langit

Ang dragon misulay sa pagtukob sa bata; adunay gubat sa langit; ang dragon ug ang mga manulonda niini gitambog ni Miguel nganhi sa yuta

Ang dragon nakiggubat sa nahibilin sa binhi sa babaye

Ang mapintas nga mananap nga gikan sa dagat (13:1-18)

Ang usa ka mapintas nga mananap nga may pito ka ulo ug napulo ka sungay migimaw sa dagat

Ang dragon naghatag sa mananap ug awtoridad niini, ug ang usa ka mananap nga duhay sungay nga sama sa usa ka kordero naghimog larawan niini; daghan ang napugos sa pagsimba sa mapintas nga mananap ug sa pagdawat sa marka niini

Matinumanong mga alagad ni Jehova nagalihok (14:1-20)

Ang 144,000 nga diha sa Bukid sa Zion nagaawit ug usa ka bag-ong awit

Ang mga manulonda nga nagalupad sa kinatung-ang langit nagpahayag ug hinungdanong mga mensahe

Ang usa nga sama sa anak sa tawo nag-ani sa alanihon sa yuta

Ang paras sa yuta gitamaktamakan diha sa pug-anan sa bino sa Diyos, uban ang grabeng pagbanaw sa dugo

Si Jehova, gikan sa iyang langitnong sangtuwaryo, nagsugo sa pito ka manulonda sa pagbubo sa pito ka panaksan sa iyang kasuko (15:1–​16:21)

Ang unang unom ka panaksan gibubo nganha sa yuta, sa dagat, ug sa mga tuboran sa tab-ang nga tubig, ug nganha sa adlaw, sa trono sa mapintas nga mananap, ug sa Euprates

Ang mga alagad sa Diyos kinahanglang magpabiling magmata, sanglit ang demonyohanong propaganda nagtigom sa tawhanong mga hari ngadto sa Har–​Magedon

Ang ikapitong panaksan gibubo nganha sa hangin nga may malaglagong mga sangpotanan

Mga panan-awon sa kataposan sa Dakong Babilonya (17:1–​18:24)

Ang Dakong Babilonya, nga nahubog tungod sa dugo sa mga balaan, naglingkod sa usa ka sanag-pulang bulok nga mananap nga may pito ka ulo ug napulo ka sungay; ang napulo ka sungay mibalitok kaniya ug naglaglag kaniya

Ang iyang pagkapukan gipahibalo; ang katawhan sa Diyos kinahanglang mogula gikan kaniya

Nagbangotan ang daghan sa yuta tungod sa iyang kataposang pagkalaglag

Ang kasal sa Kordero (19:1-10)

Ang langitnong mga tingog nagadayeg kang Jah tungod sa pagkalaglag sa Babilonya

Ang usa ka kusog nga koro sa pagdayeg nagpahibalo sa kasal sa Kordero

Ang Hari sa mga hari nagmadaogon batok sa kanasoran (19:​11-21)

Ang Pulong sa Diyos nakiggubat batok sa mga nasod; ang mapintas nga mananap ug ang mini nga manalagna gitambog ngadto sa linaw nga kalayo; ang tanang kaaway sa Diyos pagapatyon; kan-on sa mga hayop ang ilang mga unod

Si Satanas gitambog sa kahiladman; si Kristo magmando sulod sa 1,000 ka tuig (20:1–​21:8)

Si Satanas gitambog sa kahiladman sulod sa 1,000 ka tuig

Ang mga isigkamagmamando ni Jesus maghukom uban kaniya sulod sa 1,000 ka tuig, human niana, si Satanas buhian; siya mangandam sa pagpahisalaag pag-usab sa katawhan, apan sa kataposan siya ug ang tanan nga mosunod kaniya pagalaglagon

Kadtong tanan nga nangamatay, anaa sa Hades, ug sa dagat banhawon ug hukman atubangan sa Usa nga naglingkod sa dakong puti nga trono; ang kamatayon ug Hades itambog ngadto sa linaw nga kalayo

Nakita ni Juan ang usa ka bag-ong langit ug usa ka bag-ong yuta

Ang Bag-ong Jerusalem (21:9–​22:21)

Ang mahimayaong Bag-ong Jerusalem nanaog gikan sa langit, nagbanwag sa mga nasod; usa ka suba sa tubig sa kinabuhi nagaagos latas niini, nga may mga kahoy nga makapaayo diha sa matag tampi niini

Gitiklopan ang Pinadayag uban ang kataposang mga mensahe gikan ni Jehova ug ni Jesus; ang espiritu ug ang pangasaw-onon nagdapit kang bisan kinsa nga giuhaw sa pag-inom sa tubig sa kinabuhi nga walay bayad