Sepohan
Usa ka karaang galamiton sa pagbalhog ug pagsilot, nga gama sa kahoy diin ipahuot ang mga tiil sa gipalingkod nga biktima (2Cr 16:10; Jer 20:2, 3), ug kasagaran samtang siya madayag sa panan-aw ug sa pagbiaybiay sa publiko. Ang sepohan sa mga Romano adunay daghang lungag aron, nga kon pabikangkangon pag-ayo segun sa kon unsay gusto, mosamot pa gayod ang pag-antos. Ang mga sepohan nga diha ipahuot ang mga tiil gitawag ug sadh sa Hebreohanon (Job 13:27; 33:11), ug sanglit gama sa kahoy, kini gitawag sa Gregong termino nga xyʹ lon (kahoy). Samtang nabilanggo didto sa Filipos, si Pablo ug Silas gibalhog sa mga sepohan diin ang ilang mga tiil gipahuot.—Buh 16:24.
Sa ubang mga teksto sa Hebreohanong Kasulatan, ang laing pulong nga mah·peʹkheth gihubad nga “sepohan.” Sanglit nagkahulogan man kini ug pagliso, mopatim-awng ang tawo nga gibalhog diha niini mapugos sa pagbaliko o pagtikuko sa lawas. Kini nga kasangkapan mahimong gigamit sa pag-ipit sa mga tiil, mga kamot, ug liog, o tingali mahimong gigamit uban sa lain pang kasangkapan sa pag-ipit sa liog ug mga bukton. Ang mga sepohan ug mga tangkol lagmit nga gikombinar aron ipiton ang mga bitiis ingon man ang liog ug mga bukton. (Jer 29:26, NE, NW) Walay mga galamiton nga sama niini ang gilatid sa Balaod nga gihatag sa Diyos ngadto sa Israel, ni may probisyon ang Balaod alang sa mga pagbilanggo.