Ang ngalan sa ikanapulo nga Hudiyohanong lunar nga bulan sa sagradong kalendaryo human sa pagkadestiyero, apan ang ikaupat nga bulan sa sekular nga kalendaryo. (Est 2:16) Kini katumbas sa bahin sa Disyembre ug bahin sa Enero. Kini kasagarang gitawag lamang ingong “ikanapulo nga bulan.”​—1Cr 27:13.

Ang ngalang Tebet gituohan nga naggikan sa usa ka Akadianhong lintunganayng pulong nga nagkahulogang “unlod” o “tidlom,” ug kini lagmit nagtumong sa pagkalapokon nga mahitabo niining tingtugnaw nga bulan sa dihang kusog ang pag-ulan. Ang mga ulan sa tingtugnaw sagad nga kusog kaayo, sama sa ulan nga nagtapos sa tulo ka tuig ug tunga nga hulaw sa adlaw ni Elias o sama sa gihubit ni Jesus diha sa iyang sambingay bahin sa balay, nga ang balas nga pundasyon niini gibanlas sa kusog kaayo nga ulan. (1Ha 18:45; Mat 7:24-27) Sumala sa The Geography of the Bible ni Denis Baly (1957, p. 50), ang ulahing bahin sa Disyembre sagad mopahinabog tun-og diha sa kabungtoran ug panagsang pag-ulan ug niyebe diha sa Jerusalem. (2Sa 23:20) Bisan tuod panagsa ra, adunay mga panahon nga ang mga dalan temporaryong maalihan tungod sa kusog nga pag-ulan ug niyebe. Lagmit nga niini nga bulan sa Tebet, ang usa ka kusog nga pag-ulan ug niyebe nakababag sa Siryanhong komandante sa kasundalohan nga si Tryphon sa dihang siya nagpaingon sa Jerusalem. (Jewish Antiquities, XIII, 208 [vi, 6]; 1 Macabeo 13:22) Ang bulan sa Tebet dayag nga dili maayong bulan alang sa pagpanaw ni angayang bulan nga ang mga magbalantay sa panon sa kahayopan magpalabay sa kagabhion diha sa kapatagan. Tungod niini ug sa uban pang mga katarongan, dili gayod mahimo nga mao kini ang bulan nga natawo si Jesus.

Si Nabucodonosor misugod sa paglikos sa siyudad sa Jerusalem sa ikanapulong adlaw sa Tebet niadtong 609 W.K.P. (2Ha 25:1; Jer 39:1; 52:4; Eze 24:​1, 2) Lagmit nga agig paghinumdom niini nga panghitabo, gihimo sa mga Hudiyo “ang puasa sa ikanapulo ka bulan.”​—Zac 8:19.