Ang likido nga naglangkob ug dakong bahin sa tanang buhing butang. Si Jehova mao ang Tuboran niini nga likido (Pin 14:7) nga mahinungdanon kaayo sa kinabuhi sa tawo, mga hayop, ug sa mga tanom sa yuta. (Ex 17:​2, 3; Job 8:11; 14:7-9; Sal 105:29; Isa 1:30) Siya nagtagana niini ug makakontrolar niini. (Ex 14:21-29; Job 5:10; 26:8; 28:25; 37:10; Sal 107:35) Ang Diyos nagtagana sa mga Israelinhon ug tubig, sa milagrosong paagi kon gikinahanglan (Ex 17:1-7; Neh 9:​15, 20; Sal 78:​16, 20; Isa 35:​6, 7; 43:20; 48:21); naghatag kanila ug yuta nga dagaya sa tubig (Deu 8:7); ug nagsaad nga panalanginan ang ilang suplay sa tubig kon sila magmasinugtanon kaniya (Ex 23:25).

Si Jehova mao ang nagpahinabo sa unang pagbisibis sa yuta pinaagi sa gabon nga mialisngaw gikan sa yuta, ug iyang gilatid ang mga balaod nga naggahom sa pag-alisngaw sa tubig ug sa pag-ulan niini. (Gen 2:​5, 6; Job 36:27; Am 5:8; tan-awa ang PANGANOD; GABON; ULAN.) Sa ikaduhang adlaw sa paglalang, gipatungha sa Diyos ang usa ka hawan o wanang pinaagi sa pagpabilin ug tubig diha sa yuta samtang gikawan ang dakong gidaghanon niini diha sa itaas sa globo; ang katubigan sa itaas sa hawan o wanang sa walay duhaduha maoy usa sa gigikanan sa tubig nga pinaagi niini ang mga daotan sa ulahi gilaglag sa Lunop sa adlaw ni Noe.​—Gen 1:6-8; 7:​11, 17-24; Isa 54:9.

Ang Balaod nga gihatag didto sa Bukid sa Sinai nagdili sa paghimog mga larawan sa mga butang nga “anaa sa mga tubig ilalom sa yuta,” nga lagmit nagkahulogan sa mga linalang sa katubigan, nga anaa sa ubos sa lebel sa yuta. Kini naglakip sa mga suba, mga lanaw, mga dagat, ug sa mga tubig ilalom sa yuta.​—Ex 20:4; Deu 4:15-18; 5:8.

Masambingayon ug Mahulagwayon nga Paggamit. Adunay daghang masambingayon ug mahulagwayong paghisgot sa tubig diha sa Kasulatan. Ang katawhan, ilabina ang gubot nga masa sa mga tawo nga bulag sa Diyos, gisimbolohan sa mga tubig. Ang Dakong Babilonya, tungod sa iyang tibuok-kalibotang dominyo, gikaingon nga naglingkod “ibabaw sa daghang katubigan.” Kini nga katubigan gipatin-aw diha sa panan-awon ni Juan bahin sa dakong bigaon nga “mao ang mga katawhan ug mga panon sa katawhan ug kanasoran ug mga pinulongan.”​—Pin 17:​1, 15; itandi ang Isa 57:20.

Tungod sa gahom sa tubig ingong instrumento sa paglaglag (mopahinabog pagkalumos, pagbanlas, o susamang mga epekto), kini sagad gigamit ingong simbolo sa malaglagong puwersa. (Sal 69:​1, 2, 14, 15; 144:​7, 8) Sa Jeremias 47:​2, kini gihubit nga samag usa ka pundok sa kasundalohan.

Ang tubig gigamit sa tabernakulo alang sa pisikal nga kahinlo ug sa simbolikong paagi. Panahon sa pagpahiluna-sa-katungdanan sa pagkasaserdote, ang mga saserdote hugasan ug tubig, ug sa simbolikong paagi, ang “tubig nga nagahinlo-sa-sala” isablig nganha sa mga Levihanon. (Ex 29:4; Num 8:​6, 7) Ang mga saserdote manghugas sa dili pa moalagad sa sangtuwaryo ni Jehova ug sa dili pa moduol sa halaran sa halad-nga-sinunog. (Ex 40:​30-32) Ang tubig gigamit sa paghugas sa mga halad (Lev 1:9) ug sa seremonyal nga mga pagputli. (Lev 14:​5-9, 50-52; 15:4-27; 17:15; Num 19:1-22; tan-awa ang HINLO, PAGKAHINLO.) Ang “balaang tubig” nga gigamit maylabot sa pangabugho, diin ang usa ka asawa gikatahapan nga nanapaw, dayag nga maoy lunsay, lab-as nga tubig, nga nganha niini ibutang ang abog gikan sa tabernakulo sa dili pa kini imnon sa babaye.​—Num 5:17-24.

Nagahatag-kinabuhi nga tubig. Si Jehova mao “ang tuboran sa buhi nga tubig.” Gikan lamang kaniya ug pinaagi sa iyang Anak, si Jesu-Kristo,  ang Pangulong Ahente sa kinabuhi, nga ang mga tawo makadawat ug kinabuhing walay kataposan. (Jer 2:13; Ju 17:​1, 3) Gisultihan ni Jesus ang usa ka Samarianhong babaye didto sa atabay duol sa Sikar nga ang tubig nga iyang ihatag ngadto sa makadawat niini mahimong ‘usa ka tuboran sa tubig nga magabugwak aron mohatag ug kinabuhing walay kataposan.’​—Ju 4:7-15.

Si apostol Juan nagrekord sa iyang panan-awon bahin sa “usa ka bag-ong langit ug usa ka bag-ong yuta” nga diha niini iyang nakita nga nagaagos gikan sa trono sa Diyos ang “usa ka suba sa tubig sa kinabuhi.” Sa matag tampi niini nga suba adunay mga kahoy nga nagapatunghag bunga, ug ang mga dahon sa mga kahoy gigamit ingong tambal alang sa kanasoran. (Pin 21:1; 22:​1, 2) Human matapos kining bahina sa panan-awon, gisulti ni Jesus kang Juan kon unsay iyang katuyoan sa pagpadala sa iyang manulonda nga maoy nagpakita sa panan-awon. Unya nadungog ni Juan ang pagmantala: “Ug ang espiritu ug ang pangasaw-onon nagpadayon sa pag-ingon: ‘Umari ka!’ Ug si bisan kinsa nga nagpatalinghog paingna: ‘Umari ka!’ Ug si bisan kinsa nga giuhaw paaria; si bisan kinsa nga may tinguha paimna sa tubig sa kinabuhi nga walay bayad.” Dayag nga kini nga pagdapit ipaabot sa mga alagad sa Diyos ngadto sa mga giuhaw aron mosugod sa pag-inom sa mga tagana sa Diyos sa pagbaton ug kinabuhing walay kataposan pinaagi sa Kordero sa Diyos. (Ju 1:29) Mapahimuslan na nila kon unsay mabatonan karon gikan niining tubig sa kinabuhi. Kinahanglang dapiton ang bisan kinsa nga maabot niini, dili aron makaganansiya pinaagi sa pagbaligya niini nga tubig, kondili aron ihatag kini nga walay bayad ngadto sa tanan nga nagtinguha niini.​—Pin 22:17.

Sa wala pa mamatay ug mabanhaw si Jesus, siya naghisgot bahin sa iyang mga sumusunod kinsa makadawat sa balaang espiritu, sugod sa Pentekostes 33 K.P., nga nag-ingong gikan sa ilang kinasulorang mga bahin “modagayday ang mga sapa sa buhing tubig.” (Ju 7:37-39) Ang rekord sa Kristohanon Gregong Kasulatan nagtaganag dagayang ebidensiya nga, kay natukmod sa nagalihok nga puwersa sa espiritu sa Diyos, ang mga apostoles ug mga tinun-an nakahimog kahibulongang mga butang sa pagdala sa tubig nga nagahatag-kinabuhi ngadto sa ubang mga tawo, sugod sa Jerusalem ug lukop sa nailhan nga kalibotan niadtong panahona.

Pagpalambo sa natanom nga pulong. Sa dihang misulat ngadto sa kongregasyon sa Corinto, si apostol Pablo migamit ug usa ka matang sa ilustrasyon diin iyang gitandi ang buluhaton sa Kristohanong ministro sa buluhaton sa usa ka mag-uuma, nga sa primero magtanom sa binhi, magbisibis ug magtikad niini, dayon maghulat sa Diyos nga patuboon ang tanom hangtod mogulang. Gidala ni Pablo ang maayong balita sa Gingharian ngadto sa mga taga-Corinto, sa ingon nagtanom ug binhi didto sa “uma” sa Corinto. Si Apolos miabot sa ulahi ug pinaagi sa iyang dugang pagpanudlo, siya nagpalambo ug nagtikad sa binhi nga gipugas, apan ang Diyos, pinaagi sa iyang espiritu, maoy nagpatubo niini. Gigamit ni Pablo kini nga ilustrasyon sa pagpasiugda sa kamatuoran nga walay indibiduwal nga tawo ang importante, apan ang tanan maoy mga ministro, nga nagtambayayongay ingong mga mamumuo sa Diyos. Ang Diyos mao ang Usa nga importante, ug siya nagapanalangin sa maong dili-mahakogon, nahiusa nga buluhaton.​—1Co 3:5-9.

Ang pulong sa Diyos sa kamatuoran. Ang pulong sa Diyos sa kamatuoran gipakasama sa tubig nga makahinlo. Ang Kristohanong kongregasyon maoy mahinlo sa panan-aw sa Diyos, sama sa usa ka putling pangasaw-onon alang kang Kristo, kinsa naghinlo niini “pinaagi sa paghugas ug tubig pinaagi sa pulong.” (Efe 5:25-27) Sa susama nga paggamit, si Pablo misulti ngadto sa iyang mga isigka-Kristohanon nga may paglaom ingong luyoluyong mga saserdote ni Kristo didto sa mga langit. Sa pag-asoy bahin sa tabernakulo ug sa kinahanglanon nga ang mga saserdote manghugas sa tubig sa dili pa mosulod sa sangtuwaryo aron sa pag-alagad, siya miingon: “Sanglit kita adunay dakong saserdote [si Jesu-Kristo] nga nagdumala sa balay sa Diyos, manuol kita uban ang matinuoron nga kasingkasing diha sa bug-os nga pagsalig sa pagtuo, kay . . . ang atong mga lawas naligoan na pinaagi sa mahinlong tubig.” (Heb 10:​21, 22) Kini nga paghinlo naglangkit dili lamang sa kahibalo bahin sa pulong sa Diyos kondili sa pagpadapat usab niini diha sa ilang mga kinabuhi sa matag adlaw.

Ang tubig sa bawtismo. Si Jesus miingon kang Nicodemo: “Gawas kon ang usa ipanganak gikan sa tubig ug sa espiritu, siya dili makasulod sa gingharian sa Diyos.” (Ju 3:5) Si Jesus dayag nga naghisgot bahin sa tubig sa bawtismo, sa dihang ang usa ka tawo maghinulsol sa iyang mga sala ug motalikod gikan sa iyang kanhing dalan sa kinabuhi, nga magtanyag sa iyang kaugalingon ngadto sa Diyos pinaagi sa bawtismo sa ngalan ni Jesu-Kristo.​—Itandi ang Efe 4:​4, 5, nga naghisgot bahin sa “usa ka bawtismo.”

Si apostol Juan sa ulahi misulat: “Kini siya ang mianhi pinaagi sa tubig ug sa dugo, si Jesu-Kristo . . . Kay adunay tulo nga tigpamatuod, ang espiritu ug ang tubig ug ang dugo, ug ang tulo nagakauyon.” (1Ju 5:5-8) Sa dihang si Jesus mianhi “sa kalibotan,” sa ato pa, sa nagsugod siya sa iyang  ministeryo ug sa iyang masakripisyohon nga pagkinabuhi ingong Mesiyas sa Diyos, siya miadto kang Juan nga Tigbawtismo aron ituslob sa tubig (dili ingong paghinulsol sa mga sala, kondili ingong pagtanyag sa iyang kaugalingon ngadto sa Diyos, aron iyang buhaton ang kabubut-on sa Diyos). (Heb 10:5-7) Human niini, ang espiritu sa Diyos mikunsad kaniya, usa ka pamatuod nga siya mao ang Anak sa Diyos ug ang Mesiyas. (Luc 3:​21, 22) Ang tubig sa iyang bawtismo nga kaharmonya sa dugo sa iyang halad ug sa espiritu sa Diyos nagkahiusa sa pagpamatuod niining dakong kamatuoran bahin sa Mesiyas.

Ubang mahulagwayong mga paggamit. Si David miingon bahin sa mga daotan: “Mangahilis unta sila samag nganha sa mga tubig nga nagaagos.” (Sal 58:7) Lagmit nga diha sa hunahuna ni David ang bul-oganang mga walog nga komon sa Palestina, nga daghan niini ang napuno sa dagko, peligrosong bul-og sa tubig panahon sa kalit nga pagbaha. Apan ang tubig daling mohubas ug mawala, nga maghimo sa walog nga mamala.

Sa dihang giatake ang siyudad sa Ai, ang mga Israelinhon nagpadalag gamayng pundok sa kasundalohan nga napildi. Kini nakapaluya sa mga Israelinhon, tungod kay ang asoy nag-ingon nga ang mga kasingkasing sa katawhan sa Israel “nangatunaw ug nahisama sa tubig,” nga nagkahulogan nga ilang naagoman ang kapungot ni Jehova ug sila nawad-an sa iyang tabang. Si Josue nabalaka pag-ayo, lagmit tungod kay ang Israel, ang kasundalohan ni Jehova, mikalagiw sa kahadlok sa atubangan sa ilang mga kaaway, sa ingon naghatag ug kaulawan sa ngalan ni Jehova.​—Jos 7:5-9.