Tubig nga mibagtok tungod sa sobrang kabugnaw. Si Elihu ug si Jehova nga Diyos parehong nagpatagad kang Job sa kahibulongan nga yelo, diin ang Labing Gamhanan nag-ingon: “Gikan kang kinsa bang tiyan migula ang yelo . . . ? Ang katubigan nagtago sa ilang kaugalingon nga ingon ug nailadman sa bato, ug ang ibabaw sa halawom nga katubigan nanibuok.” (Job 36:1; 37:10; 38:​1, 29, 30) Ang pagkaporma sa yelo nga gihisgotan dinhi posible lamang tungod sa talagsaon kaayong kinaiyahan sa tubig. Sa dihang ang tubig sa mga lanaw ug kadagatan mobugnaw, kini mas mobug-at. Ang mas gaan, init nga tubig mopaibabaw puli sa mas bug-at nga tubig. Apan sa dihang ang kabugnaw sa tubig sa katibuk-an moabot ug mga 4°C. (39°F.), mabali kini nga proseso. Ang tubig mas mogaan sa dihang hapit na kining mobagtok ug magpabiling usa ka lut-od ibabaw sa init nga tubig. Dayon kini nga lut-od sa ibabaw mahimong yelo, ‘manibuok.’ Tungod kay mas gaan kay sa tubig, kanunayng mapailadman sa yelo ang katubigan “nga ingon ug nailadman sa bato,” sa ingon nagpanalipod sa buhing mga linalang sa dagat. Kon dili pa tungod niining katingalahang proseso, daghan sa mga tubig sa mga lanaw ug bisan sa kadagatan sa ngadtongadto mahimong solidong yelo, sa ingon maghimo sa yuta nga dili mapuy-an ug buhing mga butang.

Ang salmista naghisgot kang Jehova nga “nagasalibay sa iyang yelo sama sa mga tipik sa tinapay.” Lagmit nagtumong kini sa ulan nga yelo o sa mibagtok nga ulan.​—Sal 147:17; tan-awa ang ULAN NGA YELO.

Ang Hebreohanong termino alang sa “yelo” (qeʹrach) gigamit usab sa pagtumong sa temperatura diin mobagtok na ang tubig tungod sa sobrang kabugnaw o mas bugnaw pa gayod ug kini gigamit usab sa pagtumong sa “tun-og.”​—Jer 36:30.