[gikan sa Heb., lagmit gikan sa lintunganayng pulong nga nagkahulogang “hinlo; putli”].

Usa ka pangulong maniningil ug buhis sa Jerico nga nahimong usa sa mga tinun-an ni Kristo. Ingong usa ka opisyal, si Zaqueo lagmit maoy nangulo sa ubang mga maniningil ug buhis sa sulod ug sa palibot sa Jerico. Tabunok ug mabungahon ang distrito palibot sa Jerico, nga mokita ug dakodakong buhis ingong resulta sa komersiyo, ug si Zaqueo, sama sa nabatasan sa kadaghanang mga maniningil ug buhis, tingali migamit ug kuwestiyonableng mga pamaagi maylabot sa iyang katungdanan aron makapanag-iya ug bahin sa iyang dakong bahandi, kay sa pagkatinuod, “siya dato.”​—Luc 19:​1, 2, 8; tan-awa ang MANININGIL UG BUHIS.

Sa dihang si Jesus miadto sa Jerico sa tingpamulak sa 33 K.P., una pa moadto sa Jerusalem ug sa wala pa siya mamatay, si Zaqueo nagtinguha nga makakita kaniya, apan kay mubo ug barog, dili niya kini mahimo tungod sa panon sa katawhan. Busa, midagan siya sa unahan ug nakakaplag ug maayong puwesto pinaagi sa pagkatkat sa usa ka kahoy. Siyempre, kini nga interes nakapadayeg kang Jesus, kinsa misulti kang Zaqueo nga siya moestar uban kaniya samtang anaa sa Jerico. Apan ang mga katagilungsod ni Zaqueo mitutol, nga nag-ingong si Jesus nakighigala sa mga makasasala. Kay nagpakita ug nabag-ong tinamdan, gipahayag ni Zaqueo nga iyang pasig-ulian ug upat ka pilo ang bisan unsa nga iyang gikuha sa dili-makataronganong paagi ug nga iyang ihatag ang katunga sa iyang mga kabtangan ngadto sa mga kabos. Dayon giila ni Jesus nga ang iyang panimalay nahalinya na karon alang sa kaluwasan. (Luc 19:3-10) Dugang pa, samtang miduaw kang Zaqueo, gisugilon ni Jesus ang sambingay bahin sa mga mina.​—Luc 19:11-28.