USA ka 25-anyos nga babaye nagsulat: “Niadtong 1981 ang akong inahan sa pagkasinagop namatay sa kanser. Sakit kaayo ang iyang kamatayon diha kanako ug sa akong igsoong lalaki sa pagkasinagop. Ako niadto 17, ug ang akong igsoong lalaki 11. Gimingaw kaayo ako kaniya. Kay natudloan nga siya atua sa langit, aw, gusto usab nakong magpakamatay aron makauban niya. Siya ang labing suod kong higala.”

Maorag dili gayod matarong nga ang kamatayon adunay gahom sa pagkuha sa usa nga imong gimahal. Ug dihang mahitabo kini, ang paghunahuna nga dili na makaestorya, makaduyog sa pagkatawa, o makagakos pag-usab sa imong minahal mahimong labing lisod antoson. Kanang maong kasakit dili gayod mawagtang pinaagi sa pag-ingon nga ang imong minahal atua na sa langit.

Ugaling, ang Bibliya naghatag ug lahi kaayong paglaom. Ingon sa among napahayag sa miagi, ang Kasulatan nagpaila nga posibleng mahiusa pag-usab uban sa imong namatayng minahal sa duol nga umaabot, dili sa wala-hiilhing langit kondili dinhi mismo sa yuta ubos sa malinawon, matarong nga mga kahimtang. Ug sa maong panahon ang mga tawo makalaom sa pagtagamtam sa hingpit nga panglawas, ug dili na gayod sila mamatay pag-usab. ‘Apan sa walay duhaduha dili gayod kana realistikong panghunahuna!’ ang pipila tingali moingon.

Unsay gikinahanglan aron makombinsi ka nga kini usa ka seguradong paglaom? Aron makatuo sa usa ka saad, kinahanglang makaseguro ka nga ang nagasaad andam ug arang makatuman niana. Nan, kinsa ang nagsaad nga ang mga patay mabuhi pag-usab?

Sa tingpamulak sa 31 K.P., si Jesu-Kristo maisogong misaad: “Kay maingon nga ang Amahan nagabangon sa mga patay ug nagabuhi kanila, sa ingon usab buhion sa Anak kadtong kinsa buot niya. Ayaw kahibulong niini, tungod kay ang takna nagasingabot diin kadtong tanan nga anaa sa handomanang mga lubnganan makadungog sa iyang [Jesus] tingog ug managpanggula.” (Juan 5:21, 28, 29) Oo, si Jesu-Kristo nagsaad nga minilyong patay karon mabuhi pag-usab ibabaw niining yutaa ug may paglaom nga magpabilin ibabaw niini sa walay kataposan ubos sa malinawon, paraisong mga kahimtang. (Lucas 23:43; Juan 3:16; 17:3; itandi ang Salmo 37:29 ug Mateo 5:5.) Tungod kay si  Jesus ang nagsaad, makaseguro kita sa paghunahuna nga iya kanang tumanon. Apan siya ba makaarang sa paghimo niana?

Wala pay duha ka tuig human mosaad niana, gipasundayag ni Jesus sa gamhanang paagi nga siya andam ug makaarang sa pagpamanhaw.

Makatandog kadto nga esena. Si Lazaro nagkasakit ug grabe. Ang iyang duha ka igsoong babaye, si Maria ug Marta, nagpahibalo kang Jesus, nga didto sa tabok sa Suba Jordan: “Ginoo, tan-awa! ang usa nga imong gimahal nagamasakiton.” (Juan 11:3) Nasayod sila nga gimahal ni Jesus si Lazaro. Dili ba gusto ni Jesus nga makita ang iyang masakitong higala? Katingad-an, inay sa pag-adto dayon sa Betania, si Jesus nagpabilin sa maong dapit sulod sa misunod nga duha ka adlaw.​—Juan 11:​5, 6.

Namatay si Lazaro usa niana ka adlaw human ipadala ang mensahe. Si Jesus nasayod sa dihang namatay si Lazaro, ug naghunahuna siya nga may pagahimoon bahin niana. Sa panahon nga nakaabot si Jesus sa Betania, ang iyang minahal nga higala upat na ka adlawng patay. (Juan 11:​17, 39) Mahimo bang buhion ni Jesus ang usa ka tawong namatay nianang maong gidugayon?

Sa pagkadungog nga taliabot si Jesus, si Marta, usa ka aktibong babaye, midagan sa pagsugat kaniya. (Itandi ang Lucas 10:​38-42.) Kay natandog sa iyang kaguol, gipasaligan siya ni Jesus: “Mobangon ang imong igsoon.” Sa dihang gipaila niya ang iyang pagtuo sa umaabot nga pagkabanhaw, tin-aw nga giingnan siya ni Jesus: “Ako ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi. Siya nga nagapasundayag ug pagtuo kanako, bisan pa siya mamatay, makadangat sa kinabuhi.”​—Juan 11:​20-25.

Sa paghiabot sa lubnganan, gisugo ni Jesus nga kuhaon ang bato nga nagsira sa agianan niini. Dayon, human makaampo ug kusog, siya nagsugo: “Lazaro, gula ngari!”​—Juan 11:​38-43.

 Ang tanang mata nakatutok sa lubnganan. Dayon, gikan sa kangitngit, usa ka tawo ang migula. Ang iyang mga tiil ug mga kamot binugkosan ug mga panglimin, ug ang iyang nawong giputos ug panapton. “Badbari siya ug palakwa siya,” mimando si Jesus. Ang kataposang gibadbad nga mga panapton nahulog sa yuta. Oo, kadto mao si Lazaro, ang tawo nga upat na ka adlawng patay!​—Juan 11:44.

Ang asoy sa pagbanhaw kang Lazaro gipresentar sa Ebanghelyo ni Juan ingong usa ka makasaysayanhong hitabo. Ang mga detalye tin-aw kaayo aron mahimo lamang kana nga usa ka pasumbingay. Ang pagduhaduha sa pagkamakasaysayanhon niini maoy pagduhaduha sa tanang milagro sa Bibliya, lakip sa pagkabanhaw ni Jesu-Kristo mismo. Ug ang paglimod sa pagkabanhaw ni Jesus maoy paglimod sa Kristohanong pagtuo sa kinatibuk-an.​—1 Corinto 15:​13-15.

Sa pagkatinuod, kon gidawat nimo ang paglungtad sa Diyos, wala ka untay suliran sa pagtuo sa pagkabanhaw. Sa pag-ilustrar: Ang usa ka tawo mahimong makarekord sa video sa iyang ulahing tugon ug testamento, ug human sa iyang pagkamatay, ang iyang mga paryente ug mga higala makakita ug makadungog kaniya, sa pagkatinuod, samtang iyang gisaysay kon sa unsang paagi pagadumalahon ang iyang kabilin. Sa miaging usa ka gatos ka tuig, ang maong butang imposible. Ug alang sa pila ka tawo karon nga nagpuyo sa hilit nga mga dapit sa kalibotan, ang teknolohiya sa pagrekord sa video dili gayod masabtan ingon nga daw milagroso. Kon ang siyentipikanhong mga prinsipyo nga gitukod sa Maglalalang mahimong gamiton sa mga tawo sa pagbalay pag-usab sa maong makita ug madungog nga esena, ang Maglalalang pa kaha ang dili makahimo ug labaw pa? Nan, dili ba makataronganon nga ang Usa kinsa naglalang sa kinabuhi may katakos sa paglalang-pag-usab niana?

Ang milagro sa pagpasig-uli kang Lazaro ngadto sa kinabuhi nagapadako sa pagtuo kang Jesus ug sa pagkabanhaw. (Juan 11:​41, 42; 12:​9-11, 17-19) Sa makapatandog nga paagi, gipadayag usab niini ang kaandam ug tinguha ni Jehova ug sa iyang Anak sa pagpamanhaw.

Ang reaksiyon ni Jesus sa kamatayon ni Lazaro nagpadayag sa maluloton kaayong pagbati sa Anak sa Diyos. Ang iyang halalom nga mga pagbati niining okasyona tin-aw nga nagpaila sa iyang mainitong tinguha sa pagbanhaw sa mga patay. Atong mabasa: “Si Maria, dihang siya miabot diin didto si Jesus ug nakita siya, mihapa sa iyang tiilan, nga nag-ingon kaniya: ‘Ginoo, kon dinhi ka pa, ang akong igsoong lalaki dili unta mamatay.’ Busa, si Jesus, sa dihang iyang nakita siya nga nagahilak ug ang mga Judio nga mikuyog kaniya nagahilak, miagulo diha sa espiritu ug nasamok; ug siya miingon: ‘Diin ninyo gipahiluna siya?’ Sila miingon kaniya: ‘Ginoo, ari ug tan-awa.’ Miagay ang mga luha ni Jesus. Busa ang mga Judio misugod sa pag-ingon: ‘Tan-awa, pagkadako sa iyang pagmahal kaniya!’”​—Juan 11:​32-36.

Ang kinasingkasing nga kaluoy ni Jesus gipaila dinhi pinaagi sa tulo ka ekspresyon: “miagulo,” “nasamok,” ug “miagay ang mga luha.” Ang orihinal-pinulongang mga pulong nga gigamit sa pagtala niining makapatandog nga esena nagpaila nga si Jesus natandog gayod sa kamatayon sa iyang minahal nga higala nga si Lazaro ug ang pagkakita sa naghilak nga igsoong babaye ni Lazaro nakapalugmaw sa luha sa Iyang mga mata. *

Ang nakapatalagsaon kaayo mao nga si Jesus sa  nangagi nakapasig-uli sa duha pa ka kinabuhi. Ug tuyo gayod niya nga buhaton ang sama kang Lazaro. (Juan 11:​11, 23, 25) Bisan pa, “miagay ang mga luha” niya. Nan, ang pagpasig-uli sa mga tawo sa kinabuhi dili lamang buluhaton alang kang Jesus. Ang iyang malulot ug halalom nga mga pagbati ingong gipakita niining maong okasyon tin-awng nagpaila sa iyang mainitong tinguha sa pagbadbad sa mga kadaot sa kamatayon.

Sanglit si Jesus maoy ‘tukmang representasyon sa pagkamao ni Jehova nga Diyos,’ kita makataronganong makadahom nga ang atong langitnong Amahan walay kalainan. (Hebreohanon 1:3) Bahin sa kaandam ni Jehova nga magbanhaw, ang matinumanong tawo nga si Job nag-ingon: “Kon ang usa ka tawong kusgan mamatay siya ba mabuhi pag-usab? . . . Ikaw motawag, ug ako mismo motubag kanimo. Alang sa buhat sa imong mga kamot ikaw mangandoy.” (Job 14:​14, 15) Dinhi ang orihinal-pinulongang pulong nga gihubad ug “ikaw mangandoy” nagpasabot sa tim-os nga paghandom ug tinguha sa Diyos. (Genesis 31:30; Salmo 84:2) Tin-aw, si Jehova mahinamong nagpaabot sa pagkabanhaw.

Makatuo ba gayod kita sa saad sa pagpamanhaw? Oo, walay duhaduha nga si Jehova ug ang iyang Anak andam ug arang makatuman niini. Unsay kahulogan niini alang kanimo? Ikaw may kalaomang mahiusa pag-usab sa namatayng mga minahal dinhi mismo sa yuta apan ubos sa lahi kaayong mga kahimtang!

Si Jehova nga Diyos, nga sa sinugdan nagbutang sa tawo sa usa ka nindot nga tanaman, nagsaad sa pagpasig-uli sa Paraiso niining maong yuta ubos sa pagmando sa Iyang langitnong Gingharian diha sa mga kamot sa karon gihimayang si Jesu-Kristo. (Genesis 2:​7-9; Mateo 6:10; Lucas 23:​42, 43) Sa maong napasig-uling Paraiso, ang tawhanong pamilya may paglaom sa pagtagamtam sa kinabuhi nga walay kataposan, nga luwas gikan sa tanang sakit ug balatian. (Pinadayag 21:​1-4; itandi ang Job 33:25; Isaias 35:​5-7.) Mawala na, usab, ang tanang pagdumot, pagpihig sa rasa, etnikong kapintasan, ug ekonomikanhong pagdaogdaog. Ngadto sa maong nahinloang yuta nga si Jehova nga Diyos pinaagi kang Jesu-Kristo magabanhaw sa mga patay.

Mao kana ang paglaom karon sa Kristohanong babaye nga gihisgotan sa sinugdan niining maong seksiyon. Daghang tuig human sa pagkamatay sa iyang inahan, ang mga Saksi ni Jehova nagtabang kaniya sa paghimog maampingong pagtuon sa Bibliya. Siya nahinumdom: “Tapos masayri ang paglaom sa pagkabanhaw, mihilak ako. Kahibulongan gayod nga masayran nga akong makita pag-usab ang akong inahan.”

Kon ang imong kasingkasing sa susama nangandoy nga makita pag-usab ang usa ka minahal, ang mga Saksi ni Jehova malipay sa pagtabang kanimo nga makakat-on kon sa unsang paagi mabatonan nimo kining seguradong paglaom. Palihog kontaka sila sa Kingdom Hall nga duol kanimo, o pagsulat sa kinaduolang adres nga nalista sa panid 32.