MAKASULTI ka ba kon unsay gipamunit sa mga tawo sa yuta? Kini maoy puti, nipis ug tinipak. Unsa man kana? Kini makaon.

Ang mga Israelita mibiya sa Ehipto dul-an sa usa ka bulang milabay. Anaa sila sa kamingawan. Diyotayng pagkaon ang mitubo dinhi, ug ang katawhan nagbagulbol.

Busa si Jehova miingon: ‘Magpaulan akog pagkaon gikan sa langit.’ Ug kini mao ang nahitabo. Sa pagkasunod buntag, sa dihang nakita sa mga Israelita kining puting materyal nga nangahulog, sila nangutana: ‘Unsa man kini?’

Mitubag si Moises: ‘Kini mao ang pagkaon nga gihatag ni Jehova kaninyo.’ Ang katawhan nagtawag niini nga MANA. Kini lamian sama sa nipis nga mga tinapay nga hinimo sa dugos.

‘Makapamunit kamo kutob sa maarangan sa matag tawo sa pagkaon,’ nag-ingon si Moises. Busa sa matag buntag mao kini ang ilang ginabuhat. Unya, sa dihang ang adlaw magkainit, ang mana nga nahibilin sa yuta mangatunaw.

Usab si Moises nagsulti kanila nga dili maghipos bisan unsang mana alang sa sunod adlaw. Apan ang pipila ka tawo naghipos ug diyotay. Sa pagkasunod adlaw ang mana nga ilang gihipos napuno sa mga ulod ug nabaho!

Bisan pa niana, sa ikaunom nga adlaw sa semana, si Jehova nagsulti sa katawhan sa pagtigom sa dobleng gidaghanon sa mana. Nag-ingon siya nga walay mana nga mahulog sa ikapitong adlaw. Sa dihang ilang gihipos ang mana nga molungtad hangtod sa ikapitong adlaw, kini wala mapuno sa mga ulod ug wala mangabaho. Kini maoy laing milagro.

Sa tanang tuig nga ang mga Israelita diha sa kamingawan, si Jehova nagpakaon kanila pinaagi sa mana.