HUMAN makabiya sa lawak sa itaas, si Jesus ug ang iyang mga apostol miadto sa tanaman sa Getsemani. Si Jesus karon nagsulti kanila sa pagpabiling magtukaw ug sa pag-ampo. Unya siya milakaw distansiya diyotay, ug mitikubo sa yuta sa pag-ampo.

Sa ulahi si Jesus mibalik ngadto sa iyang mga apostol. Sa hunahuna mo unsay ilang gibuhat? Nangatulog sila! Tulo ka higayon si Jesus nagsulti kanila nga kinahanglan silang pabiling magtukaw, apan sa matag panahong mobalik siya iyang makaplagan silang nahinanok. Sa kataposan si Jesus miingon: ‘Ang takna miabot na alang kanako nga itugyan ngadto sa akong mga kaaway.’

Niana dayong higayona, usa ka panon sa mga tawo nahiabot uban sa mga espada ug mga puspos! Sa nagkaduol sila, usa ka tawo miuna sa panon ug miduol dayon kang Jesus ug mihalok kaniya. Ang tawo mao si Judas Iscariote. Ngano mang mihalok siya kang Jesus?

Si Jesus nangutana: ‘Judas, giluiban mo ba ako pinaagi sa usa ka halok?’ Oo, ang halok usa ka timaan. Kini pahibalo sa mga tawong kauban ni Judas nga siya mao si Jesus, ang tawo nga ilang gikinahanglan. Busa ang mga kaaway ni Jesus midasdas sa pagdakop kaniya. Si Pedro sa kalagsik miibot sa usa ka espada nga iyang dala ug gitigbas ang tawo nga haduol kaniya. Ang espada misipyat sa ulo sa tawo ug nakaputol sa iyang tuong dalunggan. Apan si Jesus mihikap sa dalunggan sa tawo ug giayo kini.

Si Jesus misulti kang Pedro: ‘Iuli ang imong espada sa dapit niini. Wala ba kamo makahunahuna nga ako makahimo sa paghangyo sa akong Amahan sa linibo ka manulunda sa pagluwas kanako?’ Oo, siya makahimo! Apan si Jesus wala maghangyo sa Diyos sa bisan unsang mga manulunda, tungod kay siya nahibalo nga ang panahon miabot alang sa iyang mga kaaway sa pagdala kaniya. Busa iyang gipasagdan silang modala kaniya.