Ang kamatayon maoy kaatbang sa kinabuhi. Ang kamatayon maoy samag paghinanok. (Juan 11:11-14) Ang mga patay dili makadungog, makakita, makasulti, o makahunahuna ug bisan unsa. (Ecclesiastes 9:5, 10) Ang bakak nga relihiyon nagtudlo nga ang mga patay moadto sa kalibotan sa espiritu aron mopuyo uban sa ilang katigulangan. Dili ingon niana ang gitudlo sa Bibliya.

Silang nangamatay dili makatabang kanato, ug sila dili makadaot kanato. Naandan sa mga tawo ang paghimog mga rituwal ug mga halad nga maoy ilang gituohang makapahimuot sa mga namatay. Kini dili makapahimuot sa Diyos kay kini gipasukad sa usa sa mga bakak ni Satanas. Ni makapahimuot kini sa patay, kay sila walay kinabuhi. Kita dili angayng mahadlok o mosimba sa mga patay. Kinahanglang ang Diyos lamang ang atong simbahon.​—Mateo 4:10.

Ang mga patay mabuhi pag-usab. Pukawon ni Jehova ang mga patay ngadto sa kinabuhi sa paraiso sa yuta. Umaabot pa ang maong panahon. (Juan 5:28, 29; Buhat 24:15) Ang Diyos makahimo sa pagpukaw sa nangamatay sama nga seguradong imong mapukaw ang usa ka tawo gikan sa pagkatulog.​—Marcos 5:22, 23, 41, 42.

Ang ideya nga kita dili mamatay maoy bakak nga gipakaylap ni Satanas nga Yawa. Si Satanas ug ang iyang mga demonyo naghimo nga ang mga tawo maghunahuna nga buhi ang mga espiritu sa mga patay ug makapahinabog sakit ug ubang mga suliran. Gilimbongan ni Satanas ang mga tawo, usahay pinaagig mga damgo ug mga panan-awon. Hukman ni Jehova kadtong mosulay pagpakigsulti sa mga patay.​—Deuteronomio 18:10-12.