Pagka-Dominggo, Nisan 16, masulub-on kaayo ang mga tinun-an. Naglibog sila kon nganong wala nay sulod ang lubnganan. (Mateo 28:9, 10; Lucas 24:11) Nianang adlawa, si Cleopas ug ang laing tinun-an mibiya sa Jerusalem ug miadto sa Emmaus, nga mga 11 kilometros ang gilay-on.

Samtang naglakaw, ilang gihisgotan ang nahitabo. Dayon dihay tawong wala nila mailhi, nga nangutana: “Unsay inyong gilalisan?” Si Cleopas mitubag: “Langyaw ka ba sa Jerusalem ug nag-inusarang nagpuyo mao nga wala ka mahibalo sa mga panghitabo didto karon?” Dayon ang tawo miingon: “Unsang mga hitaboa?”—Lucas 24:17-19.

“Bahin kang Jesus nga Nasaretnon,” sila miingon. “Siya ang among gilaoman nga magluwas sa Israel.”—Lucas 24:19-21.

Dayon giasoy ni Cleopas ug sa iyang kauban ang mga nahitabo nianang adlawa. Miingon sila nga nakita sa mga babaye nga wala nay sulod ang lubnganan ni Jesus. Nakita sab sa mga babaye ang mga anghel nga miingon nga si Jesus gibanhaw na. Giasoy nila nga may mga tawo pod nga miadto sa lubnganan “ug nakita nila nga tinuod ang gisulti sa mga babaye.”—Lucas 24:24.

Naglibog ang duha ka tinun-an kon unsay kahulogan sa mga nahitabo. Gitul-id sa tawo ang ilang sayop nga panghunahuna nga nakapugong nila sa pagtuo nga nabanhaw si Jesus. Siya miingon: “Oh mga kulag pagsabot, nganong wala man dayon mo motuo sa tanang butang nga gisulti sa mga propeta? Dili ba ang Kristo kinahanglan mang mag-antos niining mga butanga aron madawat niya ang iyang himaya?” (Lucas 24:25, 26) Dayon iyang gipatin-aw nila ang daghang Kasulatan nga naghisgot sa Kristo.

Karon duol na sila sa Emmaus. Gusto pang maminaw ang duha ka tinun-an, busa gidapit nila ang tawo: “Uban na lang namo, kay hapit nang mogabii.” Misugot siya, ug nangaon sila. Dihang nagpasalamat siya para sa tinapay, nagpikaspikas niini, ug nagtunol niini kanila, ila siyang nailhan. Dayon nawala siyag kalit. (Lucas 24:29-31) Kombinsido na sila nga si Jesus nabanhaw!

Ang duha ka tinun-an malipayong miingon: “Mao diay nga natandog pag-ayo ang atong kasingkasing dihang iyang gipatin-aw pag-ayo ang mga Kasulatan samtang nanglakaw ta sa dalan!” (Lucas 24:32) Nagdali silag balik sa Jerusalem, diin tua ang mga apostoles ug ang ubang tinun-an. Pero sa wala pa makasulti si Cleopas ug ang iyang kauban, may mga tawong miingon: “Tinuod gayod nga nabanhaw ang Ginoo, ug nagpakita siya kang Simon!” (Lucas 24:34) Dayon gisulti sa duha kon sa unsang paagi nagpakita si Jesus kanila. Mga saksi sab sila.

Nakurat ang tanan dihang nagpakita si Jesus kanila diha sa lawak. Dili sila makatuo kay ang lawak gitrangkahan tungod sa ilang kahadlok sa mga Hudiyo. Si Jesus nagbarog sa ilang taliwala. Siya kalmadong miingon: “Hinaot nga duna moy kalinaw.” Apan nangahadlok sila. Sama sa nahitabo kaniadto, nagtuo sila nga “nakakita silag espiritu.”—Lucas 24:36, 37; Mateo 14:25-27.

Aron pamatud-an nga duna siyay unodnong lawas ug dili siya usa lang ka panan-awon o imahinasyon, gipakita ni Jesus ang iyang kamot ug tiil. Siya miingon: “Nganong nasamok man mo ug nagduhaduha? Tan-awa ninyo ang akong mga kamot ug tiil, ako mismo kini. Hikapa ko ninyo aron motuo mo, kay ang espiritu walay unod ug mga bukog nga sama niining inyong nakita.” (Lucas 24:36-39) Dako kaayo ang ilang kalipay ug katingala pero morag di gihapon sila makatuo.

Para makatuo sila nga tinuod gayod siya, si Jesus nangutana: “Duna ba moy pagkaon diha?”  Gidawat niya ang sinugbang isda ug gikaon kini. Unya siya miingon: “Niadtong kauban pa ko ninyo, gisultihan ko na kamo [sa wala pa ko mamatay] nga ang tanang butang nga nahisulat bahin kanako diha sa Balaod ni Moises, sa mga Propeta, ug sa mga Salmo kinahanglang matuman.”—Lucas 24:41-44.

Gitabangan ni Jesus si Cleopas ug ang iyang kauban nga masabtan ang Kasulatan, ug karon iya na sab kining gipatin-aw sa mga tawo didto: “Kini ang nahisulat: ang Kristo mag-antos ug mabanhaw sa ikatulong adlaw, ug pinasukad sa iyang ngalan, ang mensahe bahin sa paghinulsol alang sa kapasayloan sa mga sala iwali sa tanang kanasoran—sugod sa Jerusalem. Kamo ang magpamatuod niining mga butanga.”—Lucas 24:46-48.

Tungod sa wala mahibaloing mga rason, si Tomas wala didto. Busa pagkasunod adlaw, ang uban malipayong miingon kaniya: “Nakita namo ang Ginoo!” Pero si Tomas miingon: “Dili gyod ko motuo gawas kon akong makita ang inagian sa mga lansang sa iyang mga kamot ug matuslok sa akong tudlo ang inagian sa mga lansang ug mahikap ang iyang kilid.”—Juan 20:25.

Paglabayg walo ka adlaw, nagmiting na sab ang mga tinun-an kauban si Tomas sulod sa lawak nga trinangkahan. Si Jesus nagpakita sa ilang taliwala nga dunay unodnong lawas ug miingon: “Hinaot nga duna moy kalinaw.” Dayon iyang giingnan si Tomas: “Ibutang ang imong tudlo dinhi, ug tan-awa ang akong mga kamot, ug hikapa ang akong kilid. Tuo, ug ayaw na pagduhaduha.” Si Tomas miingon: “Akong Ginoo ug akong Diyos!” (Juan 20:26-28) Karon kombinsido na siya nga si Jesus nabanhaw ingong gamhanang espirituhanong linalang ug representante ni Jehova nga Diyos.

Si Jesus miingon: “Mituo ba ka kay imo kong nakita? Malipayon kadtong wala makakita apan nagtuo.”—Juan 20:29.