Sa hapit na ang Paskuwa sa 32 C.E., makugihong nagsangyaw si Jesus sa Galilea. Dayon miadto tingali siya sa Jerusalem para sa Paskuwa, nga maoy gisugo sa Balaod sa Diyos. Pero nag-amping si Jesus kay gusto siyang patyon sa mga Hudiyo. (Juan 7:1) Human niana, siya mibalik sa Galilea.

Lagmit didto si Jesus sa Capernaum dihang miadto kaniya ang mga Pariseo ug eskriba nga gikan sa Jerusalem. Unsay ilang tuyo? Nangita silag basehan aron akusahan si Jesus. Sila nangutana: “Nganong gilapas sa imong mga tinun-an ang tradisyon sa atong katigulangan? Pananglitan, sila dili manghunaw una mokaon.” (Mateo 15:2) Ang Diyos wala magsugo sa iyang katawhan nga sundon ang tradisyong “manghunaw kutob sa siko.” (Marcos 7:3) Pero para sa mga Hudiyo, bug-at nga sala ang dili pagtuman niana.

Imbes direktang tubagon ang ilang akusasyon, gihisgotan ni Jesus ang ilang tinuyong paglapas sa Balaod sa Diyos. Siya nangutana: “Nganong gilapas man ninyo ang sugo sa Diyos tungod sa inyong tradisyon? Pananglitan ang Diyos miingon, ‘Pasidunggi ang imong amahan ug inahan’ ug ‘Siya nga magsultig daotan batok sa iyang amahan o inahan pagapatyon.’ Apan kamo nag-ingon, ‘Kadtong mosulti sa iyang amahan o inahan: “Ang tanan nakong nabatonan nga makatabang unta kaninyo gipahinungod na nako sa Diyos,” siya dili na kinahanglang motabang sa iyang ginikanan.’”—Mateo 15:3-6; Exodo 20:12; 21:17.

Miingon ang mga Pariseo nga sa templo lang gamiton ang kuwarta, kabtangan, o bisan unsa nga gipahinungod na sa Diyos. Busa dili ni puwedeng gamiton sa ubang katuyoan. Pero ang tinuod, naa pa sa tawo ang gasa nga gipahinungod na sa Diyos. Pananglitan, ang anak tingali moingon nga ang iyang kuwarta o kabtangan maoy “korban,” usa ka gasa nga gipahinungod na sa Diyos o sa templo, nga morag gipanag-iya na sa templo. Ang kuwarta o kabtangan iyang gamiton, pero moingon siya nga dili ni gamiton para sa iyang tigulang ug pobreng ginikanan. Busa naglikay siya sa iyang responsibilidad ingong anak.—Marcos 7:11.

May rason si Jesus nga masuko kay sayop ang ilang pagpadapat sa Balaod sa Diyos. Siya miingon: “Gihimo ninyong walay pulos ang pulong sa Diyos tungod sa inyong tradisyon. Kamong mga salingkapaw, husto gyod ang gitagna ni Isaias bahin kaninyo: ‘Kining mga tawhana nagpasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan ang ilang kasingkasing layo kanako. Walay pulos ang ilang pagsimba kanako, kay ang mga sugo sa mga tawo gitudlo nila ingong doktrina.’” Wala makatingog ang mga Pariseo sa giingon ni Jesus. Busa gipaduol niya ang mga tawo ug giingnan sila: “Pamati ug sabta ang kahulogan niini: Ang makapahugaw sa tawo dili kadtong iyang ipasulod sa iyang baba, kondili kadtong iyang ipagula gikan niini.”—Mateo 15:6-11; Isaias 29:13.

Dihang naa na sila sa usa ka balay, ang mga tinun-an nangutana kang Jesus: “Nahibalo ba ka nga nasilo ang mga Pariseo sa imong gisulti?” Siya mitubag: “Ang matag tanom nga wala itanom sa akong langitnong Amahan pagaibton. Pasagdi ninyo sila. Mga buta sila nga tiggiya. Kon ang buta giyahan ug buta, silang duha mangahulog sa kanal.”—Mateo 15:12-14.

Daw natingala si Jesus nga mihangyo si Pedro nga ipatin-aw kaniya ug sa ubang tinun-an kon unsay makapahugaw sa tawo. Si Jesus miingon: “Wala ba mo masayod nga ang tanang ipasulod sa baba moagi sa tiyan ug ipagawas sa lawas? Apan ang mogula sa baba naggikan sa kasingkasing, ug kana ang makapahugaw sa tawo. Pananglitan, naggikan sa kasingkasing ang daotang mga pangatarongan, pagpatay, pagpanapaw, seksuwal nga imoralidad, pagpangawat, pagbutangbutang,  ug pagpasipala. Kini ang mga buhat nga makapahugaw sa tawo; apan ang dili paghunaw una mokaon dili makapahugaw kaniya.”—Mateo 15:17-20.

Si Jesus dili supak sa personal nga kahinlo. Wala pod siya moingon nga dili na kinahanglang manghunaw kon mag-andam ug pagkaon o mokaon. Ang iyang gisaway mao ang pagkasalingkapaw sa mga lider sa relihiyon nga mas gipalabi ang tawhanong mga tradisyon kay sa balaod sa Diyos. Ang tinuod, ang daotang mga buhat nga gidiktar sa kasingkasing mao ang makapahugaw sa tawo.