Lagmit didto si Jesus sa Perea, sidlakan sa Suba sa Jordan, dihang giasoy niya ang ilustrasyon bahin sa nawalang karnero ug sa nawala nga sensilyong drakma. Atong nakat-onan niining duha ka ilustrasyon nga angay tang malipay dihang ang makasasala maghinulsol ug mobalik sa Diyos. Ang mga Pariseo ug eskriba nagsaway kang Jesus kay nakig-uban siya sa mga makasasala. Duna bay nakat-onan ang maong mga magsusupak sa duha ka ilustrasyon ni Jesus? Ila bang nasabtan kon unsay bation sa langitnong Amahan dihang maghinulsol ang makasasala? Karon si Jesus miasoy ug makapatandog nga ilustrasyon nga nagpasiugdag susamang leksiyon.

Bahin kini sa amahan nga may duha ka anak nga lalaki, ug ang bida niini nga ilustrasyon mao ang kamanghorang anak. Ang mga Pariseo ug eskriba, lakip ang ubang naminaw kang Jesus, angayng makakat-on bahin sa kamanghorang anak. Pero makuhaan pod ug leksiyon ang reaksiyon sa amahan ug sa kamagulangang anak. Busa hunahunaa pag-ayo ang tulo ka karakter samtang giasoy kini ni Jesus:

“Dihay tawo nga may duha ka anak nga lalaki. Ug ang manghod miingon sa iyang amahan, ‘Amahan, ihatag kanako ang akong bahin sa katigayonan.’ Busa gibahin sa amahan kanila ang iyang katigayonan.” (Lucas 15:11, 12) Matikdi nga ang kamanghoran nangayo sa iyang bahin dili tungod kay namatay ang ilang amahan. Buhi pa ang ilang amahan. Pero gusto nang kuhaon sa anak ang iyang bahin karon aron magkinaugalingon ug buhaton ang iyang gusto. Unsay iyang gustong himoon?

Si Jesus miingon: “Human sa pipila ka adlaw, ang manghod nanghipos sa tanan niyang butang ug mipanaw sa layong lugar, ug didto iyang giwaldas ang iyang katigayonan pinaagi sa pagkinabuhing mapatuyangon.” (Lucas 15:13) Imbes magpabilin sa balay uban sa iyang mapinanggaong amahan nga nagtagana sa ilang panginahanglan, ang manghod miadto sa laing lugar. Didto iyang giwaldas ang kuwarta ug nagpatuyang sa seksuwal nga mga buhat. Dayon nagkalisod siya, sumala sa sunod nga giasoy ni Jesus:

 “Pagkahurot sa iyang kuwarta, nahitabo ang grabeng gutom sa maong lugar, ug siya naglisod pag-ayo. Miadto pa gani siya sa usa ka molupyo niadtong lugara ug nagpasuhol na lang. Busa siya gipaadto sa kaumahan aron mag-atiman ug mga baboy. Tungod sa kagutom gusto na niyang kaonon ang bunga sa kahoyng algaroba nga ginakaon sa mga baboy, apan walay mohatag niyag bisan unsang pagkaon.”—Lucas 15:14-16.

Ang kamanghorang anak nagtrabaho ingong tig-atiman sa mga baboy. Pero sumala sa Balaod sa Diyos, apil ang baboy sa giisip nga mahugaw nga mga hayop. Tungod sa kagutom, gusto na niyang kaonon ang pagkaon sa baboy. Kay nagkalisod ug desperado, ‘nakaamgo siya.’ Unsay iyang gihimo? Nakahunahuna siya: “Pagkadaghang sulugoon sa akong amahan nga buhong sa tinapay, samtang ako dinhi halos mamatay na sa kagutom! Mopauli ko sa akong amahan ug ingnon nako siya: ‘Amahan, nakasala ko sa langit ug kanimo. Dili na ko takos nga tawgong imong anak. Himoa na lang kong usa sa imong mga sulugoon.’” Busa mipauli siya sa iyang amahan.—Lucas 15:17-20.

Unsa kahay reaksiyon sa iyang amahan? Masuko ba siya ug kasab-an ang iyang anak tungod sa iyang pagbiya sa ilang balay? Dawaton pa kaha niya ang iyang anak? Kon ikaw ang amahan, unsa kahay imong reaksiyon? Komosta kon imo tong anak?

Giasoy ni Jesus kon unsay gibati ug gihimo sa amahan: “Samtang layo pa [ang anak] sa balay, nalantawan siya sa iyang amahan ug naluoy kini pag-ayo kaniya. Kini midagan ug migakos sa iyang anak ug mihalok kaniya.” (Lucas 15:20) Bisan pag nahibaloan sa amahan ang daotang pagkinabuhi sa iyang anak, iya kining gidawat. Masabtan kaha sa Hudiyong mga lider, kinsa nangangkong nakaila ug nagsimba kang Jehova, nga ang langitnong Amahan maluoy sa mahinulsolong mga makasasala? Makita pod kaha nila nga dunay ingon niana nga pagbati si Jesus?

Lagmit namatikdan dayon sa amahan nga naghinulsol ang iyang anak tungod sa subo nga panagway niini. Pero tungod sa kahinangop ug pagtagbo sa amahan, wala malisdi ang anak sa pagtug-an sa iyang mga sala. Si Jesus miasoy: “Unya ang anak miingon, ‘Amahan, nakasala ko sa langit ug kanimo. Dili na ko takos nga tawgong imong anak.’”—Lucas 15:21.

Ang amahan nagsugo sa iyang mga ulipon: “Pagdali! kuhaa ang kinanindotang besti ug isul-ob kini kaniya, ug butangig singsing ang iyang kamot ug sul-obig sandalyas ang iyang mga tiil. Kuhaa usab ang pinatambok nga nating baka ug ihawa kini. Mangaon kita ug maglipay, kay kining akong anak namatay ug nabuhi pag-usab. Siya nawala ug nakaplagan.” Ug naglipay sila.—Lucas 15:22-24.

Ang kamagulangang anak naa sa uma. Si Jesus miingon bahin kaniya: “Sa nagkaduol na siya sa balay, nakadungog siyag musika ug panagsayaw. Busa gitawag niya ang usa sa mga sulugoon ug nangutana kon unsay nahitabo. Kini mitubag, ‘Miabot ang imong igsoon, ug gipaihaw sa imong amahan ang pinatambok nga nating baka, kay mibalik siya nga maayog panglawas.’ Apan siya napungot ug dili gustong mosulod. Unya ang iyang amahan migula ug mialam-alam kaniya. Siya miingon sa iyang amahan, ‘Daghang tuig na kong nagpaulipon nimo ug wala gyod nako sukad lapasa ang imong mga sugo. Apan wala gyod ko nimo hatagig bisag usa ka nating kanding aron maglipay ko uban  sa akong mga higala. Apan pag-abot niining imong anak nga nagwaldas sa imong katigayonan uban sa mga pampam, gipaihaw dayon nimo ang pinatambok nga nating baka.’”—Lucas 15:25-30.

Kinsa ang sama sa kamagulangang anak nga nagsaway sa kaluoy ug pagtagad ni Jesus sa ordinaryong mga tawo ug mga makasasala? Ang mga eskriba ug Pariseo. Giasoy niya kini nga ilustrasyon tungod sa ilang pagsaway kang Jesus sa iyang pagpakig-uban sa mga makasasala. Siyempre, kini nga leksiyon angayng pamalandongon sa tanang nagkuwestiyon sa kaluoy sa Diyos.

Gitapos ni Jesus ang ilustrasyon pinaagi sa pag-asoy sa hangyo sa amahan ngadto sa kamagulangang anak: “Anak, ikaw ang kanunay nakong kauban, ug ang tanang butang nga akoa imoha usab. Apan angay lang kitang magkombira ug maglipay, kay ang imong igsoon namatay ug nabuhi pag-usab. Siya nawala ug nakaplagan.”—Lucas 15:31, 32.

Wala na hisgoti ni Jesus kon unsay sunod nga gihimo sa kamagulangang anak. Pero human sa kamatayon ug pagkabanhaw ni Jesus, usa ka dakong panon sa mga saserdote ang nagpakitag pagtuo. (Buhat 6:7) Lagmit apil niana kadtong mga nakadungog mismo niining makapatandog nga ilustrasyon ni Jesus bahin sa nawalang anak. Busa, bisan ang mga tawong sama nila posibleng makaamgo, maghinulsol, ug mobalik sa Diyos.

Sukad niadto, ang mga tinun-an ni Jesus kinasingkasing nga nagpadapat sa pangunang mga leksiyon niining nindot nga ilustrasyon. Atong makat-onan nga maalamon gyong magpabilin sa organisasyon sa Diyos, ubos sa pag-atiman sa atong mahigugmaong Amahan nga nagtagana sa atong panginahanglan, imbes magpadala sa mga tentasyon ug moadto sa “layong lugar.”

Makat-onan sab nato nga kon kita mahitipas sa dalan sa Diyos, kinahanglang mapainubsanon tang mobalik sa Amahan aron mabatonan pag-usab ang iyang pag-uyon.

Duna pod tay makat-onan sa magkalahing reaksiyon sa amahan ug sa kamagulangang anak. Ang amahan nagpasaylo ug nahinangop samtang ang kamagulangang anak nasuko ug wala malipay sa pagbalik sa iyang manghod. Ang mga alagad sa Diyos kinahanglang andam nga mopasaylo ug modawat niadtong maghinulsol ug mobalik sa ‘balay sa Amahan.’ Maglipay kita kay ang atong igsoong ‘namatay, nabuhi pag-usab’ ug siya nga ‘nawala, nakaplagan.’