“Nagdako ako sa usa ka gamay nga balangay sa amihanang probinsia,” misugid si Dauda gikan sa Sierra Leone. “Kausa, sa bata pa ako, dihay kagubot sa yuta tali sa among pamilya ug sa lain. Nag-angkonay sila sa samang yuta. Aron mahusay, gipatawag ang usa ka tambalan. Iyang gihatagan ang laing tawo ug salamin, unya gibukotan siyag puti nga panapton. Taodtaod ang tawo nga gibukotan nagsugod pagpangurog ug gipaningot. Sa mitan-aw siya sa salamin, mituaw siya: ‘Nakita ko ang usa ka tigulang nga lalaki nga nagpaduol kanako! Nagsul-ob siyag puti nga sinina. Taas siya ug tigulang na, ubanon, ug naglakaw siya nga may pagkabako.’

“Si Lolo ang iyang gihubit! Unya ginerbyos siya ug misinggit: ‘Kon dili mo motoo sa akong gisulti, kamo mismo ang tan-aw diri!’ Siyempre, walay usa kanamo ang isog mohimo sa ingon! Ang tambalan nagpakalma kaniya pinaagi sa pagwisik kaniya sa mahikang tubig nga gihumolan ug mga dahon, nga diha sa tabayag nga iyang gigunitan.

“Misulti pinaagi sa tawong may salamin, si ‘Lolo’ miingon nga amoa ang yuta. Iyang giingnan ang among lola nga tikaron niya ang yuta nga walay angay kabalak-an. Ang laing pamilya midawat sa hukom. Nahusay ang isyu.”

 Ang maong mga kasinatian komon sa Kasadpang Aprika. Dinhi, sama sa ubang bahin sa kalibotan, dimaihap nga minilyon ang nagtoo nga ang patayng mga tawo molalin ngadto sa kalibotan sa mga espiritu, diin didto sila makapaniid ug makaimpluwensia sa kinabuhi sa mga tawo sa yuta. Tinuod ba kini nga pagtoo? Ang mga patay ba tinuod nga buhi? Kon dili, kinsa ang nangangkon ingong espiritu sa mga patay? Ang pagkasayod sa hustong mga tubag niini nga mga pangutana hinungdanon gayod. Butang kini labot sa atong kinabuhi ug kamatayon.