Gitudloan ni Abraham ang iyang anak nga si Isaac sa paghigugma kang Jehova ug sa pagsalig sa mga saad sa Diyos. Dihang mga 25 anyos si Isaac, naay gisugo si Jehova kang Abraham nga lisod kaayong sundon. Unsa to nga sugo?

Miingon ang Diyos kang Abraham: ‘Palihog dad-a ang imong bugtong anak sa usa ka bukid didto sa Moria ug ihalad siya.’ Wala kabalo si Abraham kon nganong gipabuhat to ni Jehova, pero misunod gihapon siya.

Pagkasunod adlaw, sayo sa buntag nga miadto sa Moria si Abraham, Isaac, ug ang iyang duha ka katabang. Human sa tulo ka adlaw, makita na nila ang kabukiran. Giingnan ni Abraham ang iyang mga katabang nga magpabilin samtang siya ug si Isaac motungas ug maghalad. Gipadala ni Abraham kang Isaac ang sugnod. Nagdala pod si Abraham ug kutsilyo. Nangutana si Isaac sa iyang amahan: ‘Pa, asa man ang hayop nga atong ihalad?’ Mitubag si Abraham: ‘Anak, si Jehova ray motagana ana.’

Pag-abot nila sa bukid, naghimo silag halaran. Dayon gigapos ni Abraham ang kamot ug tiil ni Isaac ug gibutang siya sa halaran.

Gikuha ni Abraham ang kutsilyo. Pero dihay anghel ni Jehova nga miingon: ‘Abraham! Ayawg hilabti ang imong anak! Karon akong nahibaloan nga may pagtuo ka sa Diyos kay andam kang mohalad sa imong anak.’  Dayon nakakita si Abraham ug karnero nga ang sungay nasangit sa mga kahoykahoy. Iya dayong gitangtang ang hikot ni Isaac ug ang karnero maoy iyang gihalad.

Sukad niadto, gitawag ni Jehova si Abraham nga iyang amigo. Nahibalo ba kag ngano? Gibuhat ni Abraham ang tanang gisugo ni Jehova, bisan pag wala siya kasabot kon nganong gipabuhat kini ni Jehova.

Gisulti na sab ni Jehova ang iyang saad kang Abraham: ‘Panalanginan ti ka ug akong padaghanon ang imong mga anak o kaliwat.’ Nagpasabot kana nga panalanginan ni Jehova ang tanang maayong tawo pinaagi sa pamilya ni Abraham.