Nakalingkawas Gikan sa mga Talikala sa Pagdumot

SUMALA SA GIASOY NI JOSÉ GOMEZ

NATAWO ako niadtong Septiyembre 8, 1964, sa Rognac, usa ka gamayng lungsod sa habagatan sa Pransiya. Ang akong mga ginikanan ug mga apohan maoy mga Gypsy sa Andalusia, nga natawo sa Algeria ug Morocco, sa Amihanang Aprika. Ingong naandan sa kultura sa mga Gypsy, ang among pamilya maoy usa ka dakong banay sa mga paryente.

Pintas ang akong amahan, ug lakip sa una kong mahinumdoman mao ang pagdagmal niya sa akong inahan. Sa kadugayan, nakigbulag ang akong inahan kaniya​—usa ka talagsaong panghitabo taliwala sa mga Gypsy. Gidala sa among inahan ang akong igsoong lalaki, igsoong babaye, ug ako ngadto sa Belgium, diin malinawon kaming nagpuyo sa misunod nga walo ka tuig.

Apan, nausab ang mga kahimtang. Gusto namong makita ang among amahan, busa gidala kami ni Mama sa Pransiya ug nahiusa pag-usab uban sa among amahan. Ang pagpuyo pag-usab uban kang Papa nagpatunghag mga suliran alang kanako. Didto sa Belgium manglakaw mi bisan asa uban ni Mama. Apan taliwala sa mga paryente sa akong amahan, ang mga lalaki angayng makighugoyhugoy lamang sa mga lalaki. Ang ilang panghunahuna maylabot sa pagkalalaki mao nga gihuptan sa mga lalaki ang tanang katungod ug ang mga babaye mao ang mohimo sa tanang buluhaton. Pananglitan, usa ka adlaw niana sa dihang gusto nakong tabangan ang akong iyaan sa paglimpiyo sa lamesa ug paghugas sa mga plato human sa panihapon, gitawag ko sa akong uyoan ug bayot. Sa iyang pamilya, ang pagpanghugas ug plato maoy trabaho lamang sa babaye. Sa kadugayan, kining dili timbang nga panghunahuna nakaimpluwensiya kanako.

Wala madugay ang akong inahan nabiktima na usab sa kapintas sa akong amahan. Sa makadaghang higayon dihang misulay mi sa pagtabang, ang akong igsoong lalaki ug ako kinahanglang molayat sa bentana aron dili masumbagan ni Papa. Nasumbagan gani ang akong igsoong babaye. Tungod niana, dili na ako magpirme sa balay kutob sa akong mahimo. Sa edad nga 15 anyos, wala koy tumong sa kinabuhi.

Sa kapulihay, nailhan ako tungod sa akong pagkamasuk-anon. Nahimuot ko sa akong pagkadaogdaogan. Usahay tuyoon nakong hagiton ang ubang mga batan-on, apan pipila ray misukol nako​—ilabina kay kanunay man kong magdalag hanting o kadena. Wala madugay nagsugod ko sa pagpangawat ug mga awto ug nagbaligya niini. Sa pipila ka kaso sunogon lang nako kini ug malingaw sa pagtan-aw sa mga bombero nga mopalong sa kalayo. Sa ulahi nanglungkab kog mga tindahan ug mga bodega. Kadaghan ko gidakop. Ug sa matag higayon nga ako madakpan, moampo ko sa Diyos alang sa tabang!

Sa pagkatinuod, nagtuo ako sa Diyos. Samtang didto pa kami sa Belgium, nakaeskuyla akog relihiyosong tunghaan. Busa nahibalo ko nga sayop ang akong gibuhat. Bisan pa niana, ang akong pagtuo sa Diyos wala makaimpluwensiya sa akong panggawi. Abi nakog ang akong buhaton mao lamang ang paghangyo sa Diyos ug pasayloon na ang akong mga sala.

Niadtong 1984, gisentensiyahan akong mabilanggo ug 11 ka bulan tungod sa pagpangawat. Gipadala ako ngadto sa Prisohan sa Baumettes, sa Marseilles.  Didto, gipapatikan nako ang nagkalainlaing bahin sa akong lawas. Ang usa ka patik mabasa nga “pagdumot ug panimalos.” Imbes mabag-o, gitugotan ko ang prisohan sa pagpalalom sa akong pagdumot sa awtoridad ug sa katilingban sa katibuk-an. Sa nakagawas na ako, human mabilanggo ug tulo lang ka bulan, mas pa akong nahupngan sa pagdumot. Unya, usa ka trahedya ang nakapausab sa akong dalan sa kinabuhi.

Ang Panimalos Nahimong Akong Tumong

Ang akong pamilya may panagbangi uban sa laing pamilya nga Gypsy. Nakahukom ang akong mga uyoan ug ako nga atubangon sila aron masulbad ang problema. Parehong armado ang duha ka pamilya. Tungod sa panaglalis nga misunod niana, ang akong uyoan nga si Pierre ug ang ig-agaw sa akong amahan napusilan ug namatay. Hilabihan nakong guola nga nagtindog lang ako sa karsada, nagbitbit ug pusil nga nagsinggitsinggit sa kasuko. Sa kataposan, usa sa akong mga uyoan ang miilog sa akong pusil.

Nakapaguol gayod kanako ang pagkamatay ni Tiyo Pierre, nga akong giila nga amahan. Nagminatay ako sumala sa kostumbre sa mga Gypsy. Sulod sa daghang adlaw wala ko mamarbas o mokaog karne. Wala ko motan-awg telebisyon o maminaw ug musika. Nanumpa ako nga ipanimalos ang kamatayon sa akong uyoan, apan gipugngan ko sa akong mga paryente nga makabaton ug pusil.

Sa Agosto 1984, natawag ako sa pagkasundalo. Sa edad nga 20 anyos, nagpalista ako sa tigpatunhay-sa-kalinaw nga puwersa sa Hiniusang Kanasoran didto sa Lebanon. Ang pagpatay o pagkamatay maoy risgo nga akong gidawat. Niadtong higayona, kusog kaayo kong moyupyop ug marijuana. Gawas nga mibati kog kalalim, ang droga mipabati usab kanako nga walay makaunsa kanako.

Dili lisod ang pagbaton ug armas sa Lebanon, busa nakahukom kong magpadalag mga armas ngadto sa Pransiya aron molampos ang akong plano nga ipanimalos ang akong uyoan. Mipalit kog duha ka pistola ug mga bala gikan sa lokal nga mga molupyo. Gibungkag nako ang mga pusil, gitagoan kini diha sa duha ka radyo, ug gipadala kini sa amo.

Mga duha lang ka semana sa wala pa matapos ang akong pagserbisyo sa militar, milakaw ako uban sa tulo nako ka kaubang mga sundalo nga way opisyal nga pagtugot. Sa pagbalik namo sa kampo, gipriso mi. Samtang didto sa bilanggoan, kalit lang kong nasuko ug gihasmagan nako ang guwardiya. Dili nako madawat nga daogdaogon lag usa ka payo​—dili usa ka Gypsy. Pagkasunod adlaw diha na pod koy gikaaway, niining higayona usa ka opisyal. Gipadala ko sa Prisohan sa Montluc, sa Lyons, sulod sa nahibiling bahin sa akong pagserbisyo sa militar.

Nakaplagan Ko ang Kagawasan​—Sa Prisohan

Sa una nakong adlaw didto sa Prisohan sa Montluc, mainiton akong giabiabi sa usa ka buotan nga batan-ong lalaki. Akong nahibaloan nga usa diay siya sa mga Saksi ni Jehova ug nga siya ug ang uban pa nga pareho niyag tinuohan nabilanggo tungod lang kay sila dili makiggubat. Nakapalibog kana kanako. Gusto nakong makakat-on ug dugang.

Akong nahibaloan nga ang mga Saksi ni Jehova duna diay tiunay nga gugma sa Diyos, ug nakadayeg ako sa ilang hataas nga mga sukdanan sa moral. Bisan pa niana, duna gihapon koy daghang pangutana. Sa pagkatinuod, gusto kong mahibalo kon ang mga patay makapakigsulti ba sa mga buhi pinaagi sa mga damgo​—usa ka butang nga gituohan sa daghang Gypsy. Usa ka Saksi nga ginganlag Jean-Paul mitanyag nga magtuon sa Bibliya uban nako, ginamit ang librong Ikaw Mabuhing Walay Kataposan sa Paraiso sa Yuta. *

Gibasa dayon nako ang libro sa usa lang ka gabii, ug natandog gayod ang akong kasingkasing sa akong nabasa. Dinhi sa prisohan, nakaplagan ko ang tinuod nga kagawasan! Sa dihang sa kataposan nakagawas na ako sa prisohan, misakay kog tren pauli sa amo, dala ang akong bag nga puno sa mga publikasyon sa Bibliya.

Aron makontak ang mga Saksi sa akong lugar, miadto ko sa Kingdom Hall sa Martigues. Gipadayon ko ang pagtuon sa Bibliya, karon pinaagi sa tabang sa usa ka batan-ong bug-os-panahong ministro nga ginganlag Eric. Sulod sa pipila lang ka adlaw, mihunong ako sa pagtabako, ug wala na ako makigkita sa kanhi nakong mga kauban sa krimen. Determinado kong molihok uyon sa Proverbio 27:​11, nga nag-ingon: “Magmaalamon, anak ko, ug lipaya ang akong kasingkasing, aron matubag ko siya nga nagatamay kanako.” Diha kang Jehova, nakaplagan ko ang usa ka mahigugmaong Amahan nga buot kong pahimut-an.

Ang Suliran sa Pagbag-o

Dili sayon alang nako ang pagpadapat sa Kristohanong mga prinsipyo. Pananglitan, misugod na usab ako paggamit ug droga ug  milungtad kinig ubay-ubayng semana. Apan ang kinalisdang suliran alang nako mao ang pagbuntog sa akong tinguha nga manimalos. Wala mahibalo si Eric nga kanunay kong nagdaladalag pusil ug naghunahuna gihapon ko sa akong laraw nga manimalos sa nakapatay sa akong uyoan. Gigugol ko ang tibuok nga mga gabii sa pagpangita kanila.

Sa dihang gitug-anan nako si Eric bahin niini, iyang gipatin-aw pag-ayo kanako nga dili nako mabatonan ang maayong relasyon uban sa Diyos kon maghupot ko ug armas ug may tinguhang manimalos. Kinahanglan kong modesisyon. Gipalandong nakog maayo ang tambag ni apostol Pablo sa Roma 12:19: “Ayaw kamo pagpanimalos, mga hinigugma, kondili hatagig dapit ang kapungot.” Kini, uban ang kinasingkasing nga pag-ampo, nakatabang kanako sa pagpugong sa akong mga pagbati. (Salmo 55:22) Sa kataposan, gidespatsar nako ang akong mga armas. Sa Disyembre 26, 1986, human matun-i ang Bibliya sulod sa usa ka tuig, ako nagpasimbolo sa akong pahinungod kang Jehova nga Diyos pinaagi sa bawtismo sa tubig.

Maayong Reaksiyon sa Akong Pamilya

Ang mga kausaban nga akong nahimo sa akong panggawi nakadasig sa akong mga ginikanan sa pagtuon sa Bibliya. Nagpakasal sila pag-usab, ug ang akong inahan nabawtismohan niadtong Hulyo 1989. Wala madugay, daghan pang ubang mga membro sa akong pamilya ang midawat sa mensahe sa Bibliya ug nahimong mga Saksi ni Jehova.

Niadtong Agosto 1988, nakahukom ako nga mahimong bug-os-panahong ministro. Dayon nahigugma ako sa usa ka batan-ong sister sa akong kongregasyon nga ginganlag Katia. Naminyo kami niadtong Hunyo 10, 1989. Dili sayon ang among unang tuig sa kaminyoon, tungod kay duna gihapon akoy kinahanglang usbon sa akong batasan maylabot sa mga babaye. Nalisdan ako sa pagpadapat sa mga pulong sa 1 Pedro 3:​7, nga nagdasig sa mga bana sa pagpasidungog sa ilang mga asawa. Kinahanglan kong moampo kanunay alang sa kusog aron matulon ang akong garbo ug mausab ang akong tinamdan. Anam-anam nga miarang-arang ang mga kahimtang.

Ang kamatayon sa akong uyoan nakapaguol gihapon kanako, ug usahay dili nako kapugngan ang akong mga luha kon mahinumdom ko niya. Nakigbisog ako sa tumang kaguol nga gitukbil sa panumdoman sa pagpatay kaniya. Sulod sa daghang tuig, bisan human sa akong bawtismo, nahadlok kong kalit nga makahibalag ug mga membro sa pamilya nga among gikaengkuwentro kanhi. Unsa kahay akong buhaton kon atakehon ko nila? Mosukol ba ko? Mopatigbabaw kaha ang kanhi kong kinaiya?

Usa ka adlaw niana mihatag kog pakigpulong publiko sa duol nga kongregasyon. Nakita nako didto si Pepa, nga paryente sa mga lalaki nga mipatay sa akong uyoan. Angkonon ko nga sa pagkakita kaniya nasulayan ang tinuod nga kalidad sa akong Kristohanong personalidad. Apan wala nako panumbalinga ang akong mga pagbati. Sa ulahi, sa adlaw sa bawtismo ni Pepa, gihalog ko siya ug gipahalipayan sa iyang desisyon sa pag-alagad kang Jehova. Bisan pa sa tanang nahitabo, gidawat ko siya isip akong espirituwal nga igsoong babaye.

Matag adlaw, gipasalamatan ko si Jehova sa pagtabang kanako nga makalingkawas gikan sa mga talikala sa pagdumot. Asa na kaha ko karon kon dili pa tungod sa kaluoy ni Jehova? Tungod kaniya, natagamtam ko ang usa ka malipayong pamilyahanon nga kinabuhi. Aduna usab akoy paglaom sa umaabot​—usa ka kalibotan nga walay pagdumot ug kapintasan. Oo, dako gayod ang akong pagsalig nga matuman ang saad sa Diyos: “Sila manglingkod, ang tagsatagsa ilalom sa iyang paras ug ilalom sa iyang kahoyng igos, ug walay usa nga magpakurog kanila; kay ang baba ni Jehova sa mga panon nagsulti niini.”​—Miqueas 4:4.

[Footnote]

[Hulagway sa panid 19]

Uban sa tigpatunhay-sa-kalinaw nga mga puwersa sa HK didto sa Lebanon, 1985

[Hulagway sa panid 20]

Uban kang Katia ug sa akong mga anak, si Timeo ug Pierre