Tinuig nga Pasundayag sa Namaqualand

TINAMPO SA MAGSUSULAT SA PAGMATA! SA HABAGATANG APRIKA

Kutob sa makita sa mata, ang dakong kapatagan naputos sa hilabihan ka daghang bulak nga nagkalainlain ug kolor. Kasagaran ang mga bisita halos dili makapugong sa ilang kalipay dihang mobuklad atubangan sa ilang mga mata ang talagsaong katahom sa tinuig nga pasundayag sa Namaqualand. “Sa unang pagtan-aw,” matod pa sa usa ka nahingangha nga bisita, “ang mga bulak morag nagkalayong lapok sa bolkan nga hinayhinayng mibuhagay gikan sa mga lungag, nga ang tanang gagmayng lugar nalunopan sa sulaw nga kolor orens.”

Apan, unsay hinungdan niining partikular nga tingpamuswak sa bulak nga makapahingangha sa katahom? Ang Namaqualand maoy usa ka lapad kaayo, mala nga rehiyon sa amihanan-kasadpang suok sa Habagatang Aprika. Saylo sa mga bukid paamihanan, ang Orange River mao ang amihanang utlanan niining rehiyona. Ang Namaqualand maoy usa ka dapit nga mas dako pa kay sa Switzerland (mga 50,000 kuwadrado kilometro), nga nanganawkanaw pahabagatan sa mga 200 kilometros, nga kapin lamag diyutay sa katunga sa distansiya paingon sa Cape Town. Sa dakong bahin sa tuig, ang mga temperatura sa palanas nga yuta moabot kutob sa kainiton nga 40 grado Celsius maadlaw ug mous-os sa grabeng katugnaw nga -8 grado Celsius magabii. Kay halos walay lanaw o suba ug medyo parat ang tuboran sa tubig ilalom sa yuta, ang Namaqualand dili kaayo makadani​—gawas kon moabot ang tinuig nga pasundayag niini!

Tuig-tuig, human sa mga pag-ulan gikan sa unang bahin sa Agosto ngadto sa tungatunga sa Septiyembre, ang naandang mala nga kapatagan sa Namaqualand sa kalit manglimbukad sa hilabihan ka daghang bulak. Ang tibuok kapatagan mamuswak sa kolor orens, dalag, rosas, puti, morado, asul, ug purpura nga mga bulak. Sanglit ang pasundayag molungtad lamang ug pipila ka semana matag tuig, ang kahinam mosamot dihang ang mga bisita gikan sa tibuok kalibotan mangandam sa pagtan-aw niining maanindot kaayong pasundayag sa hilabihan ka daghang bulak.

Ang sekreto niining hilabihan ka nindot nga pasundayag mao ang hustong gidaghanon sa ulan nga sundan ug igong sidlak sa adlaw. Ug ang tanan manghinaot nga ang alangaang nga timog dili mohuyop, kay kini makapaluyloy ug makapalawos sa luming nga mga gihay sa mga bulak.

Ang maanindot kaayong pasundayag sa Namaqualand maoy resulta usab sa pagpangliso sa mga tanom ug hilabihan ka daghan. Apan, ang kadaghanan sa mga bulak dili moturok matag tuig​—sila magpadayag sa ilang katahom ilalom lamang sa espesipikong mga kahimtang sa klima. Samtang ang pipila ka mga liso moturok human lamang sa usa ka tuig, ang ubang mga liso maglagumlom sa taas nga panahon, nga maghulat lamang sa hustong mga kahimtang sa pagtubo. “Ang ubang mga liso,” matod sa usa ka bisita, “gipanalipdan  sa usa ka proseso nga magsanta sa wala sa panahon nga pagturok. Inay motubo human sa usa ka pag-ulan dihang init ang panahon, kining mga lisoha moturok lang kon ang panahon bugnaw ug umogon, nga igo aron motubo ug mabuhi niining uga nga palibot.”

Depende sa hustong gidaghanon sa mga ulan ug pagkawalay alangaang nga hangin, matag tuig lainlaing pasundayag ang ipakita niini, nga may mga tuig nga mas maanindot ug mga pasundayag kay sa ubang mga tuig. “Kay ang matag espisye aduna may iyang kaugalingong espesipikong temperatura aron moturok,” nag-ingon ang librong Namaqualand​—South African Wild Flower Guide, “ug kay ang unang mga ulan mobundak man gikan sa Abril ngadto sa Hulyo (mga bulan nga dili managsamag mga temperatura) lainlaing mga espisye ang manurok matag tuig, depende kon kanus-a mobundak ang unang mga ulan human sa ting-init.”

Nagkalidadis ang mga bulak nga kapin sa 4,000 ka espisye, nga ang matag usa adunay iyang lahi nga porma, kolor, ug paagi sa pagturok! Sa ubang mga luna, gikan sa 10 ngadto sa 20 ka nagkalainlaing mga espisye sa bulak ang makita diha sa usa lang ka metro kuwadrado. Ang katahom sa dapit naghimo sa kolor diha sa paleta sa pintor nga wala ra sa kumingking. Bisan ang kinanindotang mga pulong daw kulang pa sa paghubit sa makapahinganghang katahom sa Namaqualand.

Bisan pa niana, ang mga tighimog arte, mga magbabalak, ug mga magsusulat mainspirar sa katahom sa pasundayag sa mga bulak. “Kini maoy dakong adlaw sa pagpanabod diha sa yuta,” matod pa sa taga-Habagatang Aprika nga magbabalak nga si D. J. Opperman, “sa dihang . . . nanglusot sa buslot sa kinamaayohang puyo sa liso sa Ginoo ang labing hamiling mga liso sa bulak.” Ang usa ka mainitong magdadayeg nagsulat: “Morag giagian ug balangaw ang desyerto, nga nagsabwag ug mga pat-ak-pat-ak sa nagkalidadis nga mga kolor sa tanang dapit.” Usa ka bisita miingon: “Kining walay kinutobang katahom makapukaw sa tawo sa pagpasalamat sa dakong pagkamahinatagon ug sa kaalam sa atong Maglalalang, si Jehova.”

Dugang pa, ang katahom sa tinuig nga pasundayag sa Namaqualand nagpasalig pag-usab kanato nga ang Maglalalang makagamit niining biolohikal nga mekanismo aron mapasig-uli ang Paraiso nga kahimtang sa tibuok yuta​—sa walay kataposang kalipay sa iyang matinumanon ug mapasalamatong mga alagad. (Salmo 37:​10, 11, 29) Dayon sa dako kaayong sukod, “ang desyerto magmasadya, ug ang kamingawan mamulak.”​—Isaias 35:​1, Today’s English Version.

[Hulagway sa panid 24, 25]

Ang tibuok kapatagan, nga moabot ug mga 50,000 kuwadrado kilometro, mapuno sa mga bulak