Malipayon sa Pagsakripisyo Alang sa Uban

SUMALA SA GIASOY NI CLAIRE VAVY

ANG isla sa Madagascar, nga nahimutang mga 400 kilometros gikan sa nasod sa Mozambique sa Sidlakang Aprika, maoy bukiron ug dunay bagang kalasangan. Natawo ako sa sidlakang bahin sa maong isla diha sa gamayng baryo sa Betoko II. Niadtong 1987, sa dihang nag-edad akog 15 anyos, mibalhin ako ngadto sa daplin-sa-baybay nga lungsod sa Mahanoro aron moeskuyla.

Nagpuyo ko sa Mahanoro uban sa akong magulang nga lalaki nga si Celestin, kinsa nagsugod sa pagtuon sa Bibliya uban sa mga Saksi ni Jehova. Duha ka tuig sa ulahi ako nahimong Saksi. Ako determinadong moalagad sa bug-os kang Jehova nga Diyos kutob sa akong maarangan.

Mga Paningkamot sa Pagkab-ot sa Akong mga Tumong

Usa sa akong unang mga tumong mao ang pagtabang sa akong pamilya nga atua sa Betoko II, ug kanunay nakong giampo kang Jehova ang akong tinguha. Apan, makauli lang ko didto panahon sa bakasyon sa eskuylahan. Kana maoy malisod nga 100-kilometros nga biyahe. Ang unang 40 kilometros mahimong biyaheon pinaagig demakinang sakyanan, apan ang nahibiling 60 kilometros kinahanglang baktason lamang tungod kay hiktin ang dalandalan sa bukid.

Kinahanglan nakong subidahon ang daghang titip nga mga bakilid, ug ang ubang bahin sa batoong agianan igo ra gyod nakong maagian. Kon mosugod kog baktas sayo sa buntag ug magpadayon hangtod sa gabii, kasagaran makalakaw kog mga 40 kilometros. Magdala kog kapin sa 15 kilos nga karga​—ang uban niana akong lukdoon, ang uban akong ikabiba, ug ang nahibilin akong bitbiton. Kasagaran magdala kog literatura sa Bibliya, nga akong ihatag sa akong mga paryente ug sa ubang interesadong mga tawo. Nailhan ko diha sa akong agianan nga “babayeng daghag karga.”

Sa sinugdanan, bisan pa sa akong kadasig, ang akong pamilya dili maminaw kanako bahin sa akong bag-ong nakaplagang tinuohan. Apan, sa wala madugay sila nausab ug misukna kanakog daghang pangutana nga usahay alas dos sa kadlawon na mi mangatulog.

Usa ka Halandomong Pagduaw

Sa Disyembre 24, 1990, miabot ko sa among balay sa Betoko II kay mibakasyon. Nalipay ang akong pamilya sa pagkakita kanako, nga nagtuo nga miadto ko aron mosaulog sa Pasko uban nila. Ang ilang kalipay gipulihan  sa kahigawad sa dihang akong gipatin-aw kanila kon nganong dili ko makaduyog sa ilang pagsaulog sa Pasko. Maulaw sila sa pagpatin-aw niini ngadto sa uban diha sa baryo, tungod kay ang tanan suod man ug interesado sa kaayohan sa usag usa. Busa gibati nako nga kinahanglang ako mismo ang mopatin-aw niini ngadto sa tanan. Apan sa unsang paagi?

Wala ko makaseguro, ilabina kay batan-on pa man ko. Naghunahuna ko kon maayo bang ipatin-aw ang akong tinuohan sa dihang magtigom ang tibuok baryo sa simbahan pagkasunod adlaw. Mitanyag kog taas, kinasingkasing nga pag-ampo kang Jehova, nga nangaliyupo sa iyang pagtultol. Human niana akong gipangutana ang akong magulang nga si Paul, kinsa usa ka magtutudlo diha sa simbahan, “Sa imong hunahuna maayo ra ba kon akong ipatin-aw ngadto sa tanang manimba ugma kon nganong dili ko mosaulog sa Pasko?” Iyang gikonsulta ang uban, ug miuyon sila sa akong gisugyot.

Pagkasunod adlaw gipatawag ko sa dihang nahuman na ang misa sa simbahan. Human makaampo pag-usab kang Jehova, nagdala kog literatura sa Bibliya. Human sa pipila ka pasiuna, gipasalamatan nako ang tanan sa ilang bahin sa pagtabang kanako nga makabaton ug halalom nga pagtahod sa Bibliya. Gipatin-aw nako nga akong gipadayon ang pagtuon sa Bibliya human mobalhin sa lungsod. Ako miingon nga akong nadiskobrehan ang daghang kamatuoran sa Bibliya nga wala ikatudlo kanamo sukad.

Gigamit nako ang maong okasyon aron ikapatin-aw ang paglaom sa Bibliya bahin sa kinabuhing walay kataposan sa paraisong yuta (Salmo 37:29; Pinadayag 21:​3, 4), ang katarongan kon nganong pipila lang ka matinumanong mga tawo gikan sa yuta ang dad-on ngadto sa langit (Juan 14:​2, 3; Pinadayag 5:​9, 10; 14:​1, 3), ug ang pagtulon-an sa Bibliya nga ang mga patay walay panimuot nga sama rag natulog ug busa wala mag-antos (Ecclesiastes 9:​5, 10; Juan 11:11-14, 38-44). Akong gipakita usab nga ang unang mga Kristohanon wala magsaulog sa Pasko ug ang maong kasaulogan adunay paganong sinugdanan.

Sa kataposan sa maong presentasyon, daghan diha sa grupo ang miila nga tinuod ang akong gisulti. Ang uban misukna pa ganig dugang mga pangutana. Pagkahuman gipakita nako kanila ang mga publikasyon nga akong gidala ug gipatin-aw nga kini maoy mga tabang sa pagtuon sa Bibliya nga gipatik sa mga Saksi ni Jehova. Miingon ko nga andam kong motabang kanila kon gusto nilang magtuon sa Bibliya. Daghan ang midawat ug mga kopya sa literatura sa Bibliya.

Usa ka Wala-Damhang Kaplag

Usa ka babaye nga wala pa nako mahibalag sukad miduol kanako ug miingon, “Ang akong manghod nga babaye, nga nagpuyo sa laing baryo, parehas nimog relihiyon.” Kay natingala, nangutana ko, “Asa?”

“Sa Andranomafana,” siya mitubag. Ang maong baryo maoy mga 30 kilometros gikan sa Betoko II.

Giingnan nako ang babaye nga lahi tingalig relihiyon ang iyang manghod, kay nakaila man sa usag usa ang tanang Saksi sa maong dapit. Apan miinsistir ang maong babaye nga gitudloan siya sa iyang manghod sa samang mga butang nga akong gipatin-aw panahon sa akong pakigpulong didto sa simbahan. Gipangayo nako ang ngalan ug adres sa igsoon sa maong babaye, tungod kay naghinamhinam kong adtoon dayon kadtong baryoha. Apan, giingnan ko sa akong inahan nga magpaabot unag usa o duha ka adlaw, tungod kay hago ang maong biyahe, nga magbaktas lang. Duha ka adlaw sa ulahi ang akong magulang nga si Charles ug ako migikan paingon sa Andranomafana.

Sa pag-abot namo didto, gipangutana dayon namo ang pipila ka taga-baryo, “Duna bay mga  Saksi ni Jehova dinhi?” Nahigawad ako sa dihang mitubag sila, “Mga simbahan ra sa Katoliko, Pentekostal, ug Independente ang nia niining baryoha.”

Dayon dihay babaye nga miingon, “Kon nangita mog mga Saksi ni Jehova, lagmit si Marceline ug ang iyang pamilya ang inyong gipangita.” Mao gayod kanang ngalana ang gihatag kanako!

Dihay milakaw aron sa pagtawag kang Marceline. Taudtaod miabot siya apan morag nahadlok. Ang tibuok baryo nag-alirong kanamo, nga nagtuo nga kami maoy mga opisyales nga mianha aron sukitsukiton siya. Sa ulahi akong nahibaloan nga siya ug ang iyang pamilya gilutos diay diha sa baryo tungod sa iyang ‘bag-ong relihiyon.’

Gidala kami ni Marceline nga distansiyag diyutay sa panon sa mga tawo aron magkaestoryahay kami. Sa dihang ako siyang gipangutana kon usa ba siya sa mga Saksi ni Jehova, siya miingon nga oo. Niana, milakaw siya ug mikuhag kopya sa Ang Kamatuoran nga Motultol sa Kinabuhing Dayon, usa ka libro nga gigamit kaniadto sa mga Saksi ni Jehova ingong tabang sa pagtuon sa Bibliya, uban sa daandaang mga gula sa Ang Bantayanang Torre. Ang tanang publikasyon karaan ug gision na. “Haing magasina ang imong gitun-an sa miaging Dominggo?” nangutana ko.

“Mao lang ning mga gulaa ang among nabatonan,” siya mitubag, “ug amo kining sublisublion pagtuon.” Niadto lang higayona nga akong giingnan si Marceline nga usa usab ako ka Saksi. Nalipay kaayo siya! Sa dihang miingon ko nga gusto nakong mahimamat ang lalaki nga nagdumala sa ilang mga tigom, siya miingon nga ang maong lalaki tua nagpuyo sa lain pang lugar, nga medyo layolayo pa.

Laing Makapalipay nga Kaplag

Pagkasunod adlaw migikan kami ni Marceline aron adtoon ang maong lalaki. Sa among pag-abot, natingala ug nalipay kaayo siya sa pagkakita kanamo. Usa diay siya ka Saksi nga gikan sa lungsod sa Toamasina nga duol sa dagat, kapin sa 200 kilometros paingon sa amihanang sidlakan. Siya ug ang iyang pamilya napugos sa pagpauli dinhi pipila na ka tuig kanhi human nga siya wala-damhang mawad-ag trabaho. Sa iyang pagpauli, nagsugod siya sa pagsangyaw, pagdumalag mga pagtuon sa Bibliya, ug pagpahigayon ug mga tigom.

Ang maong Saksi ug iyang pamilya nalipay gayod sa pagkakita sa kinaulahiang gula sa mga magasing Bantayanang Torre nga akong gidala. Gipakita usab nako ang librong Ikaw Mabuhing Walay Kataposan sa Paraiso sa Yuta, nga maoy gigamit namo niadtong tungora ingong among pangunang tabang sa pagtuon sa Bibliya. Kadto  mao ang una nilang pagkakita niana. Pagkasunod Dominggo mibalik ko sa Andranomafana aron motambong sa mga tigom uban kanila. Gidasig nako sila sa pagkontak sa sangang buhatan sa mga Saksi sa kaulohang siyudad sa Antananarivo, tungod kay wala man mahibalo ang buhatan nga duna diay gamayng grupo dinhi.

Sugod sa Enero 1991, mobiyahe ko ngadto sa Andranomafana gikan sa Mahanoro halos kada bulan, nga magdala kanila sa kinabag-ohang mga kopya sa Ang Bantayanang Torre ug sa uban pang mga publikasyon. Kadto maoy panaw nga moabot ug mga 130 kilometros kada biyahe, kapig 88 kilometros ang akong gilakaw​—nga mosubida ug mobahada sa titip, batoon nga kabungtoran, molatas sa bagang kalasangan ug, kon moulan, motaak sa baga ug dangog nga lapok.

Nag-anam ka bug-at ang akong dala samtang nagkadaghan ang mga tawo nga nanginahanglag literatura ug mga magasin. Apan inigkahuman sa matag panaw, mobati kog dakong katagbawan ug kalipay nga nakahulip gayod sa akong kakapoy ug nanakit nga kalawasan. Pagkadako sa akong kalipay sa pagkakita sa grupo nga malipayon kaayong midawat sa matag bag-ong publikasyon ug ang pagkakita sa ilang pagsanong sa mga kamatuoran sa Bibliya!

Pagsulod sa Bug-os-Panahong Ministeryo

Niadtong Septiyembre 1, 1992, natudlo ako ingong payunir, ingon sa pagtawag sa mga Saksi sa ilang bug-os-panahong mga ministro. Nagpayunir ko sa Mahanoro apan kanunay nakong kontakon ang akong mga paryente sa Betoko II pinaagig sulat. Sa ngadtongadto, sila misugod sa pagtuon uban kanako pinaagig sulat, ug nangutana sila kon mobalik ba ako sa baryo aron sa pagtabang kanila. Andam akong mobuhat niini, apan gusto una nakong tinoon kon seryoso ba sila sa ilang desisyon nga magtuon sa Bibliya ug mouswag sa espirituwal. Busa sulod sa pipila ka panahon, nagpabilin ako sa Mahanoro nga nagpayunir.

Sa ulahing bahin sa 1993, nakapribilehiyo ako sa pagtambong sa duha-ka-semanang kurso sa tunghaan para sa mga payunir didto sa Antananarivo. Human niana, gidapit ako sa pag-aplay ingong espesyal payunir, nga nagpasabot nga mahimo akong iasayn bisan asa sa nasod. Ugaling lang nagduhaduha ko sa pagdawat sa maong imbitasyon tungod kay gusto nakong tabangan ang akong mga paryente sa Betoko II, nga layog gipuy-an gikan sa kinadul-ang kongregasyon. Busa mibalik ako sa akong asaynment isip payunir sa Mahanoro.

Sa ngadtongadto, sa dihang miduaw ang nagapanawng magtatan-aw sa mga Saksi ni Jehova, gipangutana nako siya bahin sa pagpauli aron matabangan ang akong mga paryente. Niadtong tungora duna nay kongregasyon nga naporma sa Andranomafana, ug misugyot siya sa pag-adto didto aron mahiuban ako sa kongregasyon ug makasangyaw sa teritoryo sa Betoko II. Gisugdan nako ang maong asaynment sa Septiyembre 1, 1994. Nianang bulana gihapon ang akong igsoon nga si Paul, nga usa ka magtutudlo sa simbahan kaniadto, mitambong sa distritong kombensiyon uban nako. Sa wala madugay diha nay 30 ka tawo nga nakigbahin sa buluhatong pagsangyaw sa Andranomafana, ug sa Dominggo dunay aberids nga 65 ka tumatambong sa among mga tigom.

Nagpadayon sa Paglakaw

Sa wala madugay human makabalik sa Betoko II, upat sa akong mga igsoong lalaki ug babaye ang kuwalipikado nang makigbahin sa ministeryo ingong mga Saksi ni Jehova, ug sa wala madugay human niana sila nabawtismohan. Human sa akong pagbalhin sa Betoko II, regular akong mobiyahe paingon sa Anosibe An’ala aron kuhaon ang literatura ug mga magasin, nga mobaktas ug mga 50 kilometros kada biyahe. Bisan tuod makapaluya kadto nga panaw, ang kalipay nga akong gibati sa pagkakita sa espirituwal nga pag-uswag sa maong dapit nakapahimo niini nga takos sa tanang paningkamot.

Karon aduna nay mauswagong kongregasyon sa Betoko II, nga may aberids nga tumatambong sa tigom sa kongregasyon nga 45 ka tawo sa Dominggo. Ang tanan nakong suod nga paryente nianang lugara mga Saksi na karon, ug kadaghanan mga regular payunir. Ang usa nako ka manghod nga lalaki usa ka espesyal payunir. Niadtong Nobyembre 1, 2001, natudlo usab ako ingong espesyal payunir, ug giasayn ako sa baryo sa Antanambao-Manampotsy. Aw, akong gibiyaan ang Betoko II nga malipayon ang kasingkasing.

Sa dihang nagsugod ako sa pagkakat-on sa mga kamatuoran sa Bibliya niadtong 1987, wala pay 3,000 ka Saksi sa Madagascar. Karon duna nay kapin sa 14,000. Sama sa daghan niini nila, mapasalamaton ako nga nakapribilehiyo sa paggamit sa akong kusog sa pagsakripisyo aron sa pagtabang sa uban. Ug gipasalamatan nako si Jehova nga iyang gipanalanginan ang akong mga paningkamot niining bahina.

[Mga hulagway sa panid 24, 25]

Kasagaran magdala kog kapin sa 15 kilos nga karga sa gilay-ong 60 kilometros ngadto sa akong baryo

[Hulagway sa panid 25]

Akong magulang nga si Paul

[Hulagway sa panid 26]

Akong igsoon nga si Charles

[Hulagway sa panid 26]

Uban sa pipila ka membro sa akong pamilya. Silang tanan mga Saksi ni Jehova na karon