Kawalay-Paglaom nga Nailisan ug Kalipay

SUMALA SA GIASOY NI VICENTE GONZÁLEZ

Sa dihang ang mga silingan nakabati nga gipusil ko ang akong kaugalingon ug upat ka beses apan wala ko mamatay, ako gianggaan nilag Superman. Apan dili ako Superman. Pasugira ko kon nganong gisulayan ko ang paghikog.

NATAWO ko sa Guayaquil, Ecuador niadtong 1951. Ang akong mga ginikanan nagtukod ug balay alang sa siyam nila ka anak didto sa usa ka dapit sa daplin sa dagat nga ginganlag Ang mga Pagsulong. “Gisulong” sa kabos nga mga pamilya ang maong dapit sa ilegal nga paagi, nga nanukod ug mga balay nga gibungbongag kawayan ug giaptag sin. Kay ang mga balay gitukod man ibabaw sa kalapokan ug kabakhawan, kadto nagpatong ibabaw sa mga haliging kahoy. Kami walay koryente, sug-ang ang among gilutoan nga sinugnoran ug uling, ug mobaktas kamig tunga sa kilometro sa matag agi aron makakalos ug tubig nga mainom.

Ang akong mga igsoon nagsugod sa pagtrabaho sa bata pang edad aron makatabang sa galastohan sa pamilya. Sa dihang ako 16 anyos, nga mihunong na sa pag-eskuyla, ako nakatrabaho ingong mensahero sa usa ka pabrika. Ang akong mga higala ug ako misugod sa pag-inom-inom ug nahimong imoral. Sa dihang hasolon ko sa akong konsensiya, ako mangompisal. “Anak, maayo ang imong gihimong pagpangompisal,” moingon ang pari sa dili pa ko niya palakton nga walay ihatag nga espirituwal nga tambag. Busa ako nagpadayon pagbuhat sa samang mga butang. Sa ngadtongadto, ang balikbalik nga pagpakasala ug pagpangompisal daw walay kapuslanan, ug wala na ako moadto sa simbahan. Sa maomaong panahon, naamgohan ko ang inhustisya sa katilingban alirong nako. Ang kadaghanang kabos nagkinabuhi nga kakha-tuka, samtang ang pipila ka dato nagkinabuhi sa kaluho. Ang kinabuhi walay kapuslanan. Akong gibati nga wala akoy kaugmaon o katuyoan sa kinabuhi.

Unya sa usa ka adlaw nakadiskobre ko nga ang akong upat ka igsoong mga babaye nagbasa ug mga basahong gipatik sa mga Saksi ni Jehova. Gisugdan ko usab ang pagbasa niana. Nakadani ilabina sa akong pagtagad ang usa ka libro, Ang Kamatuoran nga Motultol sa Kinabuhing Dayon. Sa makataronganong paagi, kanang libroha naglamdag kanako bahin sa daghang topiko sa Bibliya. ‘Mao kini ang kamatuoran!’ nahinumdom ko nga nagsulti sa kaugalingon. Apan ingon nga nadiskobrehan ko latas sa misunod nga 15 ka tuig, lisod kaayo nga magkinabuhi sumala sa kamatuoran.

Sa edad nga 22 anyos, misugod ko pagtrabaho sa usa ka bangko. Usa ka adlaw niana, gipakitaan ako sa usa ka kaubang empleyado kon sa unsang paagi siya sekretong “mihulam” ug kuwarta gikan sa bangko ug sa ulahi mibayad sa iyang “gihulam.” Misugod usab ako sa “pagpahulam” sa akong kaugalingon, hangtod ang akong nahulam dako na kaayo nga dili ko na ikatago ang akong krimen. Naguol kaayo ako, sanglit gibati kong dili na gayod ako makabayad sa kuwartang nahulam. Mao nga ako midesisyon sa pagpangompisal ug unya, ingong grabeng matang sa silot, maghikog.

Human sa paghimog usa ka sulat alang sa bangko, ako mipalit ug gamayg-kalibre nga pistola, miadto sa hilit nga bahin sa baybayon, ug gipusil ang akong kaugalingon kaduha sa ulo ug kaduha sa dughan. Bisan pag grabeng nasamdan, wala ko mamatay. Usa ka siklista ang nakakaplag kanako ug iya dayong gihikay nga madala ako sa ospital. Sa dihang ako naayo na, ako gihusay tungod sa pagpangawat ug gipriso. Sa pagkagawas nako, ako naulaw ug nasubo pag-ayo, kay niadtong higayona may dokit na ko ingong usa ka kriminal. Kay ako naluwas gikan sa upat ka samad sa mga bala, gianggaan ko sa mga silingan ug Superman.

 Kahigayonan nga Magbag-o

Sa maomaong panahon, si Paul Sánchez, usa ka misyonaryo sa mga Saksi ni Jehova, miduaw kanako. Ang una kong namatikdan mao ang iyang dakong pahiyom. Malipayon ug malaomong tawo si Paul mao nga akong gidawat ang iyang pagdapit nga mohimog personal nga pagtuon sa Bibliya. ‘Siya basin makatabang kanako sa pagkaplag sa kalipay ug kahulogan sa kinabuhi,’ mao ang akong hunahuna.

Sa tabang ni Paul, akong nasayran nga ang Diyos adunay katuyoan alang sa mga tawo ug kadtong nahigugma ug masinugtanon Kaniya may adlaw rang magpuyo sa paraisong yuta. (Salmo 37:29) Nasayran ko usab nga ang inhustisya ug ang kakabos dili pagbuot sa Diyos kondili resulta sa pagrebelde sa katawhan batok sa Diyos. (Deuteronomio 32:4, 5) Ang maong mga kamatuoran nahisamag kahayag sa akong kinabuhi. Apan ang pagbag-o sa akong pagkatawo mas lisod kay sa pagtuon sa Bibliya.

Nakatrabaho ako sa usa ka opisina nga nag-obligar nako sa pagkupot ug kuwarta sa kompaniya. Ako natental na usab sa pagpangawat. Sa dihang dili ko na ikatago ang akong pagpangawat, mikalagiw ko ngadto sa laing siyudad sa Ecuador sulod sa mga usa ka tuig. Gisulayan ko ang paggawas sa nasod, apan wala ko molampos, mao nga mipauli ko sa balay.

Nakaplagan na usab ko ni Paul, ug among gipadayon ang pagtuon. Niadtong higayona midesidir ko nga ipadapat ang mga prinsipyo sa Bibliya sa akong kinabuhi ug mag-alagad kang Jehova. Uban nianang maong tumong sa hunahuna, gibutyag ko kang Paul ang akong kanhing pagkadili-maminatud-on, ug prangka kaayo siyang mitambag kanako. Gipabasa niya ako ug mga bersikulo sa Bibliya sama sa Efeso 4:28, nga nag-ingon: “Ang kawatan kinahanglan nga dili na mangawat, hinuon maghago siya.” Nakaamgo ko nga angay kong angkonon ang pagpangawat ug dawaton ang mga sangpotanan.

Samtang gipamalandong ko ang akong kahimtang, ako misugod pagtrabaho nga kinaugalingon ingong usa ka pintor. Usa ka adlaw niana may usa ka lalaki nga mianha sa akong estudio ug nagpahayag ug interes sa usa ka dibuho. Apan siya usa diay ka detektib ug may dala nga mandamento de-aresto alang kanako. Busa ako gidala na usab sa korte ug dayon sa prisohan. Miduaw kanako si Paul, ug siya akong gisaaran, “Dili nimo basolan ang imong pagpaningkamot nga tabangan ko sa pagsabot sa Bibliya.” Among gipadayon ang pagtuon samtang didto ako sa prisohan.

Gipamatud-an Ko ang Akong Pagkasinsero

Sa pagkagawas, mihukom ako sa pag-alagad kang Jehova uban sa bug-os kong kasingkasing, ug gipamatud-an ko ang akong pagkasinsero latas sa misunod nga duha ka tuig. Niadtong 1988, ako nabawtismohan ingong usa sa mga Saksi ni Jehova. Kay ikag nga makabawi sa panahong akong giusikan, gisugdan ko ang bug-os-panahong pag-alagad ingong payunir nga ministro, nga naningkamot gayod sa pagsangyaw ngadto sa mga sakop sa mga gang sa kabatan-onan.

Ang usa ka gang naghugawhugaw pagsulat sa among Kingdom Hall. Kay ako nakaila man sa mga membro niana ug nasayod sa ilang gipuy-an, giduaw ko sila, gipatin-aw ang katuyoan sa Kingdom Hall, ug gihangyo nga ila untang tahoron ang among tinukod. Wala na kamiy hugaw nga sulatsulat human niadto.

Sa ulahi, sa dihang nagremodel kami sa tigomanan ug nagkiskis sa daang pintal, ang usa ka batan-ong Saksi nga ginganlag Fernando nakakitag sulatsulat nga mabasang “Ang Baki” (La Rana, sa Kinatsila). “Ako na!” siya mipatugbaw. Ingong membro sa gang, si Fernando nagpintal sa iyang angga diha sa tinukod. Niadtong tungora, iyang gipala kana!

Sa una kong pagkakita kang Fernando, siya hubog sa droga. Siya gipasulod na sa iyang inahan sa duha ka sentro sa rehabilitasyon, apan kana wala magpulos. Busa, mihunong na siya pagsulay sa pagtabang kaniya, mipahawa, ug gibiyaan siyang nag-inusara sa balay. Gibaligya ni Fernando ang tanang bililhong butang—bisan ang mga pultahan, bentana, ug atop sa balay—aron masuportahan ang iyang bisyo sa droga. Usa ka adlaw niana giduol ko siya sa dalan, gihatagag soft drink, ug gitanyagan ug pagtuon sa Bibliya. Iyang gidawat kana ug, sa dako kong kalipay, siya midawat sa kamatuoran. Siya mibulag sa gang, mihunong sa iyang bisyo sa droga, misugod pagtambong sa Kristohanong mga tigom, ug sa wala madugay nabawtismohan.

Sa dihang nagkauban kami ni Fernando sa pagsangyaw sa balaybalay, ang mga tawo kasagarang makaila kanamo ug mopatugbaw “Ang Baki!” o “Superman!” ug mangutana kon unsay among gibuhat. Natingala sila sa pagkakitag usa ka kanhi membro sa gang ug kanhi kawatan nga namisita kanila, nga nagdalag mga Bibliya.

Usa ka higayon niana ako nagsangyaw sa usa ka lalaki samtang si Fernando nakigsulti sa usa ka silingan sa maong tawo. Nga mitudlo kang Fernando, ang tawo miingon kanako: “Nakita mo ba kanang  tawhana? Iya akong gitionan ug pusil sa akong ulo ug gihulga nga patyon.” Ako siyang gipasaligan nga si Fernando mibiya na sa iyang daang mga batasan ug nagkinabuhi na karon sumala sa mga prinsipyo sa Bibliya. Sa pagkatinuod, pagkatapos ni Fernando sa pagpakigsulti sa silingan, ako siyang gitawag ug gipaila. “Dong,” matod sa tagbalay, “gidayeg ko ikaw tungod sa mga kausabang imong gihimo sa imong kinabuhi.”

Dili na ko mahinumdom kon ka pila ka beses nga ang mga tawo mipahayag ug susamang mga komento kang Fernando ug kanako. Kana nagbukas sa maayong pagpamatuod, nga miresulta sa daghang pagtuon sa Bibliya. Oo, kadungganan namo ni Fernando nga mailhan ingong mga Saksi ni Jehova.

Usa ka Talagsaong Anib sa Akong Kinabuhi

Niadtong 2001, sa dihang ako nag-edad ug 50, ako natingala ug nalipay nga gidapit sa pagtambong sa Tunghaan sa Pagbansay sa Ministeryo nga himoon sa Peru. Ang maong tunghaan mohatag sa kuwalipikadong mga Saksi ug walo ka semana sa mabug-osong espirituwal nga instruksiyon sa pagtabang kanila sa ilang ministeryo.

Ang matag bahin sa tunghaan makapahimuot, nga may usa ka eksepsiyon—ang publikong pakigpulong, nga nakapahadlok kanako. Ang daghang batan-on pang mga estudyante mihatag ug ekselenteng mga pakigpulong ug daw punog pagsalig. Apan sa dihang ako mibarog sa pagpahayag sa una kong pakigpulong, nahibalik ang pagbati sa pagkaubos nga maoy naghasol kanako sukad sa akong pagkabata. Nagpingkiay ang akong mga tuhod, nangurog ang akong mga kamot nga gipaningot, ug nagkurog ang akong tingog. Hinuon, ako gisuportahan ni Jehova pinaagi sa iyang balaang espiritu ug sa mahigugmaong mga igsoon. Usa sa mga instruktor nagpakitag personal nga interes kanako ug human sa klase mitabang kanako sa pagpangandam sa akong mga pakigpulong. Labaw sa tanan, iya akong gitudloan sa pagsalig kang Jehova. Pagkahuman sa kurso, sa unang higayon sa akong kinabuhi, ako nalipay gayong nagpakigpulong atubangan sa mamiminaw.

Ang usa ka dakong pagsulay sa akong pagsalig miabot panahon sa usa ka kombensiyon sa mga Saksi ni Jehova sa Guayaquil. Atubangan sa 25,000 ka tawo, akong giasoy kon sa unsang paagi nahimo kong Saksi. Ugaling lang, samtang nagsulti ko, gibati ko ang dakong emosyon tungod sa pribilehiyong makadasig ug daghan kaayong tawo, ug mikurog ang akong tingog. Sa ulahi, usa sa mga delegado sa kombensiyon miduol kanako ug miingon, “Brader González, sa dihang nag-asoy ka sa imong kasinatian, nakahilak ang tanang mamiminaw.” Labaw sa tanan, ang akong pangunang katuyoan mao nga ang akong sugilanon mahimong tinubdan sa pagdasig alang niadtong nakigbisog tingali sa pagbuntog sa ilang daang mga batasan.

Ako nag-alagad karon nga ansiyano ug regular payunir ug nalipay sa pagtabang sa 16 ka tawo nga makadangat sa tukmang kahibalo sa kamatuoran sa Bibliya. Nalipay ko nga ang akong mga ginikanan ug ang akong upat ka igsoong mga babaye nagpahinungod usab sa ilang kinabuhi kang Jehova. Si Mama namatay nga matinumanon sa Diyos niadtong 2001. Mapasalamaton kaayo ako kang Jehova tungod sa pagtugot kanako nga makaila kaniya, ug ako nahibalo nga walay mas maayong paagi sa pagpakita sa akong pagkamapasalamaton kay sa pagdapit sa uban nga masuod usab kaniya.—Santiago 4:8.

[Hulagway sa panid 12]

Si Fernando, Ang Baki, usa ka kanhi membro sa gang nga akong natabangan

[Hulagway sa panid 12]

Si Paul Sánchez, ang misyonaryo nga nagtuon sa Bibliya uban nako

[Hulagway sa panid 13]

Si Vicente González karon