SI Whiston ilado usab, ilabina sa mga nagtuon sa Bibliya, tungod sa iyang paghubad ngadto sa Iningles sa mga sinulat sa unang siglo nga historyanong Hudiyo nga si Flavius Josephus. Ang The Works of Josephus daghag impormasyon bahin sa mga Hudiyo ug sa unang mga Kristohanon.

Si Whiston intelihente kaayo ug daghag natun-an, ilabina sa siyensiya ug relihiyon. Siya nagtuo nga tinuod ang asoy sa Bibliya bahin sa paglalang, ug nga ang disenyo, katahom, ug kahapsay nga makita diha sa kinaiyahan nagpamatuod nga dunay usa ka langitnong Arkitekto.

Nagtuo usab si Whiston nga ang mga relihiyon sa Kakristiyanohan nabahinbahin sa daghang denominasyon kay ang mga klero wala magsunod sa Bibliya, ug nanudlo hinuon ug dili binase sa Bibliya nga mga doktrina ug mga tradisyon sa mga konsilyo sa simbahan ug sa giingong mga Amahan sa Simbahan.

Sanglit giila ni Whiston ang Bibliya ingong libro nga nagpadayag sa kamatuoran bahin sa Diyos, wala siya motuo sa ideya bahin sa walay kataposang pagsakit diha sa impiyerno. Iyang gilantaw kini nga dili rasonable ug mapintas, ug insulto sa Diyos. Naglagot kaniya ang mga lider sa simbahan kay dili siya motuo ug Trinidad, usa ka doktrina nga ang Diyos kuno tulo ka persona—Amahan, Anak, ug Espiritu Santo—nga walay labaw ug walay ubos kanila ug parehas nga walay sinugdanan ug walay kataposan. Bisan pa niana, ginaingon nga dili tulo ang diyos, kondili usa ra.

Human sa detalyadong pagpanukiduki, si Whiston nakahinapos nga ang Trinidad wala itudlo sa unang mga Kristohanon apan gidawat sa ulahi dihang ang paganong mga pilosopiya nakasulod diha sa Kristiyanidad. * Siya gipasidan-an sa iyang mga higala bahin sa mga kapeligrohan sa pagpatik sa iyang mga natukian, apan dili gyod madawat ni Whiston kining klaro nga pagtuis sa tinuod nga kinaiyahan ni Jesus ingong Anak sa Diyos ug ingong gilalang nga persona.

Tangtangan ug posisyon sa University of Cambridge ang bisan kinsa nga magtudlog mga ideya nga supak sa mga doktrina sa Anglican, sa ato pa, si Whiston mahimong mawad-an sa iyang pagkapropesor. Bisan pa niana, wala siya magpakahilom—dili sama kang Newton kinsa nagtuo usab nga bakak ang doktrina nga Trinidad apan nagpakahilom lang. Si Whiston misulat: “Walay bisag unsa . . . nga makapahilom kanako.”

Sa 1710, si Whiston gipalagpot sa Cambridge. Kay wala man niya ikompromiso ang iyang pagtuo, siya nga “usa ka iladong eskolar nahimong sinalikway.” Bisan pa niana, wala siya magpadala sa kahadlok. Gani, bisag giakusar siya nga magsusupak sa simbahan, siya nagsulat ug usa ka serye sa mga artikulo nga nag-ulohan ug Primitive Christianity Revived—ang pulong nga “primitive” nagtumong sa orihinal nga Kristiyanidad, nga gisunod sa unang mga sumusunod ni Jesus. Sa ulahi, si Whiston nagtukod ug Society for Promoting Primitive Christianity, nga magmiting diha sa iyang balay sa London.

Bisag nataktak sa pagkapropesor ug nakaagig kalisod sa pinansiyal, si Whiston nagpadayon gihapon sa pagsulat ug paghatag ug lecture sa mga kapehanan sa London. Sa 1737, aron ang mga tawo dunay ideya kon unsay kinabuhi panahon sa unang mga Kristohanon, iyang gipatik ang iyang hinubad sa mga sinulat ni Josephus. Duna gihapoy mabasa niini nga mga pinatik karon.

Tungod sa iyang maisogong baroganan nga daghan ang misupak, si Whiston gilantaw karon ingong “tawong kahibudnganan,” nag-ingon ang awtor nga si James E. Force. Apan, ang uban nakadayeg kaniya ingong eskolar sa Bibliya, ingong sinserong nagpangitag kamatuoran bahin sa Diyos, ug ingong tawong determinado sa pagkinabuhi uyon sa iyang pagtuo.