‘Padayong magpinasayloay kon ang usa dunay reklamo batok sa lain.’—COLOSAS 3:13.

Kitang tanan masayop. Tingali kitay nakapasakit sa uban, o silay nakapasakit nato. Bisag unsay kahimtang, kinahanglan tang magpasaylo ug kinahanglan pod nato ang kapasayloan sa uban. Dihang magpasaylo ta, dili na ta maghambin ug kasuko niadtong nakapasakit nato. Kon himoan tag daotan, dili ta “mobalos ug daotan,” ug dili nato pirmeng sukmatan ang uban sa ilang mga sayop o kahuyangan. (Roma 12:17) Pero komosta kon nasakitan ta pag-ayo ug pirme natong mahinumdoman ang nahitabo? Angay natong estoryahon ang maong tawo sa matinahorong paagi ug sa pribado. Tumong nato nga mabalik ang maayong relasyon, dili aron ipakita kon kinsay husto o sayop.—Roma 12:18.

“Magpaubos mo ug isipa ang uban nga labaw kay kaninyo.”—FILIPOS 2:3.

Kon magpaubos ta ug tahoron ang uban, ganahan ang mga tawo nga makig-uban nato. Nahibalo sila nga magpakita tag kaayo ug konsiderasyon nila ug wala tay intensiyon nga pasakitan sila. Pero kon  isipon nato nga labaw ta sa uban o kanunay natong ipugos ang atong gusto, makapahinabo tag away ug tensiyon. Likayan ta sa mga tawo, ug kon naa man tay mga higala, diyutay ra.

“Ang Diyos dili mapihigon, apan sa matag nasod ang tawo nga may kahadlok kaniya ug mobuhat kon unsay matarong dalawaton kaniya.”—BUHAT 10:34, 35.

Ang atong Maglalalang wala maghunahuna nga labaw ang uban tungod sa ilang nasyonalidad, pinulongan, kahimtang sa kinabuhi, o kolor sa panit. “Gikan sa usa ka tawo, iyang gihimo ang tanang nasod sa katawhan.” (Buhat 17:26) Sa ato pa, ang tanang tawo magsoon. Kon pakitaan natog kaayo ug dignidad ang uban, mapalipay nato sila, mas malipay ta, ug mapalipay nato ang atong Maglalalang.

“Isul-ob ninyo ang . . . kalumo.”—COLOSAS 3:12.

Kon lumo ta nga tawo, komportable ang uban nga makig-uban nato. Dili sila mahadlok nga makig-estorya o motambag nato kay nahibalo sila nga dili dayon ta masuko. Ug kon naay masuko nato, ang atong lumo nga tubag makapakalma sa maong tawo. “Ang kalmadong tubag makawala sa kapungot, apan ang sakit nga pulong makahaling sa kasuko,” nag-ingon ang Proverbio 15:1.

“Dunay labaw nga kalipay sa paghatag kay sa pagdawat.”—BUHAT 20:35.

Daghan karon ang hakog ug kaugalingon ray gihunahuna. Pero ang mga mahinatagon mao ang tinuod nga malipayon. (Lucas 6:38) Malipayon ang mga mahinatagon kay mas gimahal nila ang mga tawo kay sa mga butang. Tungod niana nga gugma, sila mapasalamaton ug magpakitag apresasyon niadtong mahinatagon kanila. (Colosas 3:15) Pangutan-a ang kaugalingon, ‘Kinsay ganahan nakong pakig-ubanan—ang dalo ug dili mapasalamaton o ang mahinatagon ug mapasalamaton?’ Unsay punto? Buhata sa uban ang gusto nimo nga buhaton nila kanimo.—Mateo 7:12.