“DAKO ang alanihon, apan diyutay ang mga mamumuo. Busa pangamuyo kamo sa Agalon sa pagpangani nga magpadalag mga mamumuo ngadto sa iyang pagpangani.” (Luc. 10:2) Kining gipamulong ni Jesus mga 2,000 ka tuig kanhi mao ang kahimtang sa Myanmar karon. Ngano? Sa Myanmar, mga 4,200 lang ka magmamantala ang nagsangyaw sa maayong balita ngadto sa 55 ka milyong tawo.

Bisan pa niana, ang “Agalon sa pagpangani,” si Jehova, nagtandog sa kasingkasing sa gatosan ka igsoon gikan sa lainlaing lugar, ug mibalhin sila niining nasora sa Southeast Asia aron motabang sa espirituwal nga pagpangani. Unsay nakapalihok nila sa pagbiya sa ilang lugar? Unsay nakatabang nila aron makabalhin? Ug unsang mga panalangin ang ilang natagamtam? Atong tan-awon.

Pipila ka tuig kanhi, si Kazuhiro nga payunir sa Japan, gipatol, nakuyapan, ug gidala sa ospital. Giingnan siya sa doktor nga dili siya makadrayb sulod sa duha ka tuig. Nakurat si Kazuhiro. Nakapangutana siya sa kaugalingon: ‘Unsaon nako pagpadayon ang gusto nakong buluhaton​—ang pagpayunir?’ Nag-ampo siya pag-ayo, nga naghangyo kang Jehova nga hatagan siyag paagi aron makapadayon sa pagpayunir.

Si Kazuhiro miingon: “Usa ka bulan sa ulahi, nahibaw-an sa akong higala nga nag-alagad sa Myanmar ang akong problema. Nanawag siya nako ug miingon: ‘Sa Myanmar, bus ang pangunang transportasyon. Kon manganhi mo, makapadayon ra mo sa inyong pagpayunir bisag wala moy sakyanan!’ Gipangutana nako ang doktor kon puwede ba kong mopuyo sa Myanmar bisag ingon ani ang akong kahimtang. Nasorpresa ko sa giingon sa doktor: ‘Usa ka espesyalista sa utok nga taga-Myanmar ang nia karon sa Japan. Ipailaila ti ka niya. Kon patolon kag usab, makatabang siya nimo.’ Giisip nako ang gisulti sa doktor ingong tubag ni Jehova sa akong pag-ampo.”

Dihadiha, nag-email si Kazuhiro sa sangang buhatan sa Myanmar nga gusto nilang mag-alagad ingong payunir sa maong lugar. Paglabay lag lima ka adlaw, mitubag ang sangang buhatan, “Pangari mo, nagkinahanglan mig dugang mga payunir!” Si Kazuhiro ug ang iyang asawa, si Mari, nagbaligya sa ilang mga  sakyanan, nagkuhag visa, ug nagpalit ug tiket sa eroplano. Karon, malipayon silang nag-alagad sa sign language group sa Mandalay. Si Kazuhiro miingon: “Niini nga eksperyensiya, gibati namong napalig-on ang among pagtuo sa saad sa Diyos sa Salmo 37:5: ‘Itugyan kang Jehova ang imong dalan, ug salig kaniya, ug siya molihok.’”

Pagka-2014, ang mga Saksi ni Jehova sa Myanmar nakapribilehiyo sa pag-host ug espesyal nga kombensiyon. Daghang delegado gikan sa laing nasod ang nanambong. Usa nila si Monique, 34 anyos nga sister nga taga-United States. Siya miingon: “Pag-uli nako gikan sa kombensiyon, nag-ampo ko kang Jehova kon unsay sunod nakong buhaton. Nakig-estorya pod ko sa akong ginikanan bahin sa akong espirituwal nga mga tumong. Gibati namo nga kinahanglan kong mobalik sa Myanmar, pero nagkinahanglag taastaas nga panahon ug mga pag-ampo unâ ko makadesisyon.” Si Monique misaysay kon ngano.

“Gidasig ni Jesus ang iyang mga sumusunod nga ‘kuwentahon ang gasto.’ Maong nakapangutana ko: ‘Kaya kaha nakong mobalhin? Makasuportar kaha ko sa akong kaugalingon kon dili ko mogahin ug taas nga panahon sa pagtrabaho?’” Siya miangkon: “Nakita nako nga dili diay igo ang akong kuwarta nga mobalhin sa laing nasod.” Busa, nganong nakabalhin siya?​—Luc. 14:28.

Si Monique miingon: “Usa ka adlaw niana, gipatawag ko sa akong amo. Gikulbaan ko kay basig tangtangon ko sa trabaho. Pero, nagpasalamat nuon siya sa akong maayong trabaho. Dayon, giingnan ko niya nga makadawat kog bonus, nga igong ikabayad sa akong mga bayronon!”

Nag-alagad si Monique sa Myanmar sukad niadtong Disyembre 2014. Unsay iyang gibati sa iyang ministeryo ingong need-greater? “Lipay kaayo ko nga nia ko diri,” siya miingon. “Naa koy tulo ka Bible study. Usa sa akong gitun-an nag-edad ug 67. Pirme ko niyang sugatog pahiyom ug gakos. Dihang nahibaloan niya nga Jehova ang ngalan sa Diyos, nakahilak siya. Siya miingon: ‘Karon pa gyod ko nahibalo nga Jehova diay ang ngalan sa Diyos. Mas bata kaayo ka kay kanako, pero gitudloan ko nimo sa pinakaimportanteng butang nga akong nakat-onan.’ Siyempre, nakahilak pod ko. Tungod sa mga eksperyensiya nga sama ini, nahimong makapalipay kaayo ang pag-alagad ingong need-greater.” Di pa dugay, si Monique nakapribilehiyo sa pag-eskuyla sa School for Kingdom Evangelizers.

Ang laing nakadasig sa uban nga mobalhin mao ang ilang nabasa sa 2013 Tinuig nga Basahon sa mga Saksi ni Jehova bahin sa Myanmar. Si Li, usa ka sister nga kapig 30 anyos, nagpuyo na sa Southeast Asia. May full-time siya nga trabaho, pero ang gihisgotan sa Tinuig nga Basahon nakapadasig niya nga konsiderahon ang pag-alagad sa Myanmar. “Niadtong 2014, dihang mitambong ko sa espesyal nga kombensiyon sa Yangon, nakaila nako ang usa ka magtiayon nga need-greater sa Chinese group sa Myanmar. Kay nagsulti kog Chinese, nakadesisyon ko nga mobalhin sa Myanmar aron suportahan ang Chinese group. Nakigpartner ko kang Monique, ug namalhin mi sa Mandalay. Gipanalanginan mi ni Jehova ug part-time nga trabaho ingong maestra sa mao rang eskuylahan, ug nakakita mig duol nga apartment. Bisan pa sa init nga klima ug pipila ka dili maayong kahimtang, nalingaw ko sa akong pag-alagad. Ang mga tawo sa Myanmar simple rag kinabuhi, pero sila matinahoron ug andam mogahin ug panahon sa pagpaminaw sa maayong balita. Makapalipay kaayong makita kon giunsa pagpadali ni Jehova ang buluhaton. Nagtuo gyod ko nga kabubut-on ni Jehova nga makaanhi ko sa Mandalay.”

Daghang need-greater ang nakasinati nga gamhanan gyod ang pag-ampo. Apil nila si Jumpei, 37 anyos,  ug ang iyang asawang si Nao, 35 anyos. Nag-alagad na sila sa sign language nga kongregasyon sa Japan. Nganong mibalhin sila sa Myanmar? Si Jumpei miingon: “Dugay na namong tumong nga mag-need-greater sa laing nasod. Usa ka brader gikan sa among sign language nga kongregasyon sa Japan ang mibalhin sa Myanmar. Pero bisag gamay ra ang among natigom nga kuwarta, mibalhin pod mi niadtong Mayo 2010. Mainiton ming giabiabi sa mga igsoon sa Myanmar!” Unsay iyang gibati sa sign language nga teritoryo sa Myanmar? “Daghan kaayog interesado. Dihang among ipatan-aw ang sign language nga mga video, ang mga amang mahingangha. Lipay kaayo mi sa among desisyon nga moalagad kang Jehova dinhi!”

Sa unsang paagi natagan-an ang ilang panginahanglan sa pinansiyal? “Human sa tulo ka tuig, halos nahurot na ang among tinigom ug wala na mi ikabayad sa abang sa balay pagkasunod tuig. Kadaghan ming nag-ampo sa akong asawa. Wala damha, nakadawat mig sulat gikan sa sangang buhatan nga nag-imbitar namo nga mahimong temporaryong espesyal payunir! Misalig mi kang Jehova, ug wala gyod mi niya biyai. Pirme mi niyang giatiman.” Di pa dugay, si Jumpei ug Nao nakaeskuyla sa School for Kingdom Evangelizers.

Unsay nakadasig kang Simone, 43 anyos nga brader gikan sa Italy, ug sa iyang asawang si Anna, 37 anyos ug gikan sa New Zealand, sa pagbalhin sa Myanmar? Si Anna mitubag: “Ang gihisgotan sa 2013 Tinuig nga Basahon bahin sa Myanmar!” Si Simone miingon: “Pribilehiyo kaayo nga nia ko sa Myanmar. Ang kinabuhi diri mas simple, ug mas daghan kog panahon sa buluhaton ni Jehova. Makapalipayng masinati ang pag-atiman ni Jehova namo samtang nag-alagad sa lugar nga mas dako ang panginahanglan.” (Sal. 121:5) Si Anna miingon: “Mas malipayon ko karon. Simple lang ang among kinabuhi. Mas daghan kog panahon para sa akong bana, ug mas nagkasuod mi. Nakakita sab mig bag-o ug bililhong mga higala. Ang mga tawo diri walay diskriminasyon sa mga Saksi, ug talagsaon kaayo ang ilang interes!” Sa unsang mga paagi?

Si Anna miingon: “Usa ka adlaw niana, nakasangyaw kog estudyante sa unibersidad diha sa merkado ug nakigsabot ko nga makigkita niyag balik. Dihang nagkita mi, nagdala siyag higala. Sa sunod higayon, nagdala siyag pipila pa. Sa ulahi, nagdala siyag dugang pa. Karon, akong giestadihan ang lima nila.” Si Simone miingon: “Ang mga tawo sa teritoryo mahigalaon ug daghag pangutana. Daghan ang interesado. Wala na gani mi igong panahon para atimanon ang tanang interesado.”

Pero unsay gihimo sa pipila ayha modesisyon sa pagbalhin sa Myanmar? Si Mizuho nga taga-Japan miingon: “Kami sa akong bana nga si Sachio gusto gyong mag-alagad sa nasod nga dakog panginahanglan​—pero asa man? Human mabasa ang giingon sa 2013 Tinuig nga Basahon bahin sa Myanmar,  natandog kaayo mi sa makapadasig nga mga eksperyensiya maong among gikonsiderar kon posible ba ming moalagad sa Myanmar.” Si Sachio midugang: “Nakadesisyon ming mag-tour ug usa ka semana sa Yangon, ang kinadak-ang siyudad sa Myanmar, aron makita ang kahimtang didto. Kadto nga pag-tour nakatabang namo sa pagdesisyon nga mobalhin dinhi.”

Si Rodney ug iyang asawang si Jane nga taga-Australia, nga parehong kapig 50 anyos, uban ang ilang mga anak nga si Jordan ug Danica, nag-need-greater sa Myanmar sukad niadtong 2010. Si Rodney miingon: “Nadasig kaayo ming makita nga uhaw sa espirituwal ang mga tawo. Ako gyong irekomendar sa ubang pamilya nga sulayan nila ang pag-alagad sa lugar sama sa Myanmar.” Ngano? “Maayo kaayo ang epekto ini sa espirituwalidad sa among pamilya! Daghang batan-on ang halos mahurot ang panahon diha sa ilang mga cellphone, sakyanan, trabaho, ug uban pa. Pero ang among mga anak puliki sa pagkat-on ug bag-ong mga pulong nga gamiton sa pagsangyaw. Naningkamot sila sa pagkat-on kon unsaon pagpangatarongan niadtong dili pamilyar sa Bibliya ug kon unsaon pagkomento sa mga tigom. Puliki sab sila sa uban pang espirituwal nga kalihokan.”

Si Oliver, 37 anyos nga brader gikan sa United States, misaysay kon nganong iyang irekomendar ang maong pag-alagad: “Ang pag-alagad kang Jehova nga layo sa akong naandang palibot daghag benepisyo. Ang pagbalhin sa laing nasod nakatabang nako nga molig-on ang akong pagsalig kang Jehova bisag unsa pay kahimtang. Ang pag-alagad uban niadtong wala nako mailhi sa una pero sama nakog pagtuo, nakatabang gyod nakong makita nga wala gyoy butang niining kalibotana nga sama ka importante sa Gingharian sa Diyos.” Karon, si Oliver ug iyang asawang si Anna, nagpadayon sa pag-alagad nga madasigon diha sa Chinese nga teritoryo.

Si Trazel, 52 anyos nga sister gikan sa Australia, nag-alagad sa Myanmar sukad niadtong 2004. Siya miingon: “Kon itugot sa ilang kahimtang, irekomendar gyod nako ang pag-alagad diin mas dako ang panginahanglan. Akong naeksperyensiyahan nga kon determinado ka, panalanginan ni Jehova ang imong mga paningkamot. Wa ko magdahom nga maingon ani ang akong kinabuhi. Kini ang makapalipay ug makapatagbaw kaayong kinabuhi.”

Hinaot kining kinasingkasing nga mga komento sa mga need-greater sa Myanmar magdasig nimo nga konsiderahon ang pagtabang sa matinud-anong mga tawo sa wala pa masangyawing mga teritoryo. Oo, ang mga need-greater nagdapit nimo, “Palihog, anhi mo sa Myanmar ug tabangi mi!”