Ang pulong nga “amen” nagkahulogang “hinaot unta.” Gikan ni sa Hebreohanong pulong nga nagkahulogang “matinumanon,” “kasaligan.” Usahay gamiton ni sa legal nga mga kaso. Human manumpa ang usa ka tawo, moingon siyag “amen” aron pamatud-an nga tinuod ang iyang gisulti ug dawaton niya ang resulta sa iyang gisulti. (Num. 5:22) Dihang madunggan sa publiko ang iyang “amen,” may dugang rason nga tumanon niya ang iyang panumpa.​—Neh. 5:13.

Ang usa ka talagsaong pananglitan sa paggamit sa “amen” narekord sa Deuteronomio kapitulo 27. Human makasulod ang mga Israelinhon sa Yutang Saad, sila nagtigom taliwala sa Bukid sa Ebal ug Bukid sa Gerizim aron paminawon ang pagbasa sa Balaod. Wala sila moadto aron lang sa pagpaminaw, kondili sa pagpahayag usab nga gidawat nila ang Balaod. Gibuhat nila kini sa pagtubag ug “Amen!” dihang gibasa ang mga resulta sa pagkadili-matinumanon. (Deut. 27:15-26) Hunahunaa ang kakusog sa tubag sa linibo ka lalaki, babaye, ug bata! (Jos. 8:30-35) Seguradong wala nila malimti ang ilang gisulti nianang adlawa. Ug mituman gyod ang mga Israelinhon, kay ang rekord nag-ingon: “Ang Israel nagpadayon sa pag-alagad kang Jehova sa tanang adlaw ni Josue ug sa tanang adlaw sa mga ansiyano kansang mga adlaw milugway pa human kang Josue ug kinsa nahibalo sa tanang buhat ni Jehova nga iyang gibuhat alang sa Israel.”​—Jos. 24:31.

Migamit sab si Jesus ug “amen” aron pamatud-an nga tinuod ang iyang giingon, pero gihimo niya kini sa talagsaong paagi. Imbes gamiton  ni ingong tubag, gigamit niya ang “amen” (gihubad sa Cebuano ug “sa pagkatinuod”) una mosultig kamatuoran. Usahay, moingon siyag “amen amen.” (Mat. 5:18; Juan 1:51) Sa ingon, gipasaligan niya ang iyang mamiminaw nga tinuod gyod ang iyang gisulti. Makaseguro niana si Jesus kay pinaagi niya matuman ang tanang saad sa Diyos.​—2 Cor. 1:20; Pin. 3:14.

Ang mga Israelinhon mogamit sab ug “amen” dihang magdayeg ug mag-ampo kang Jehova. (Neh. 8:6; Sal. 41:13) Pinaagi sa pagsulti niana human sa pag-ampo, gipakita sa mamiminaw nga uyon sila sa gisulti. Sa ingon, nakapakigbahin ang tanan, ug nahimong mas malipayon ang ilang pagsimba kang Jehova. Kana ang nahitabo dihang gidala ni Haring David ang Arka ni Jehova didto sa Jerusalem. Panahon sa selebrasyon, mihatag siyag kinasingkasing nga pag-ampo pinaagig awit nga narekord sa 1 Cronicas 16:8-36. Natandog ang nanambong sa iyang pag-ampo maong “ang tanang katawhan miingon, ‘Amen!’ ug nagdayeg kang Jehova.” Oo, ang ilang hiniusang tubag mas nakapalipay nila.

Ang unang siglong mga Kristohanon naggamit sab sa “amen” dihang nagdayeg kang Jehova. Ang mga magsusulat sa Bibliya sagad nag-apil niini sa ilang mga sulat. (Roma 1:25; 16:27; 1 Ped. 4:11) Gani, ang Pinadayag naghisgot nga ang espirituhanong mga linalang sa langit naghimaya kang Jehova pinaagi sa pag-ingon: “Amen! Dayega ninyo si Jah!” (Pin. 19:1, 4) Ang unang mga Kristohanon sagad moingog “amen” human sa pag-ampo panahon sa tigom. (1 Cor. 14:16) Hinunoa, dili lang ni basta isulti nga wala sa buot.

Human nato masayri kon giunsa paggamit sa mga alagad ni Jehova ang pulong nga “amen,” atong masabtan kon nganong importante ning isulti human sa pag-ampo. Dihang isulti nato ni human sa atong pag-ampo, atong gipakita  nga sinsero ta sa atong gisulti. Ug dihang motubag tag “amen”​—bisan sa hilom—​diha sa publikong pag-ampo, atong gipakita nga uyon ta sa gisulti. Konsideraha ang ubang hinungdan kon nganong importante ang atong “amen.”

Nagpaila ni nga naminaw ta sa pag-ampo, nga bahin sa atong pagsimba. Atong gisimba si Jehova panahon sa pag-ampo dili lang sa atong gisulti kondili sa atong gibuhat usab. Ang atong tinguha nga motanyag ug sinserong “amen” makatabang nato nga mabatonan ang hustong panghunahuna ug maminaw sa pag-ampo.

Kita nahiusa ingong mga magsisimba. Diha sa publikong pag-ampo, ang atong madunggan mao poy madunggan sa tibuok kongregasyon. (Buh. 1:14; 12:5) Dihang dungan tang motubag uban sa atong mga igsoon, mas mahiusa ta. Kusog man o hilom ang atong pagsultig “amen,” ang atong pag-ampo maghatag kang Jehova ug dugang rason nga dunggon ang atong hangyo.

Atong gidayeg si Jehova. Makita ni Jehova ang tanan natong gihimo sa pagsimba kaniya. (Luc. 21:2, 3) Makita niya ang atong motibo ug kon unsay naa sa atong kasingkasing. Bisag naminaw ta sa tigom pinaagig telepono, makaseguro ta nga madungog gihapon ni Jehova ang atong mapainubsanong “amen.” Kana makadugang sa hiniusang pagdayeg kaniya.

Ang atong “amen” tingali morag dili kaayo bililhon, pero importante kini. “Pinaagi sa paggamit niining pulonga,” matod sa usa ka ensiklopedia sa Bibliya, ang mga alagad sa Diyos makapahayag sa ilang “pagsalig, bug-os nga pag-uyon, ug sinserong panghinaot nga naa sa ilang kasingkasing.” Hinaot ang matag “amen” nga atong isulti makapalipay kang Jehova.​—Sal. 19:14.