SA MGA tuig sa 1910, ang akong ginikanan mibalhin sa Canada gikan sa Tbilisi, Georgia, ug mipuyo sa usa ka gamayng balay sa uma duol sa Pelly, Saskatchewan, sa kasadpang Canada. Natawo ko niadtong 1928, ang kamanghoran sa unom ka anak. Si Papa namatay unom ka bulan una ko matawo, ug si Mama namatay samtang masuso pa ko. Wala madugay sa ulahi, ang among kamagulangang babaye nga si Lucy namatay sa edad nga 17. Human niana, ang akong uyoan nga si Nick maoy nag-atiman nako ug sa akong mga igsoon.

Usa ka adlaw niana sa bata pa ko, nakit-an sa akong pamilya nga gibirabira nako ang ikog sa usa ka laking kabayo sa uma. Sa kahadlok nga basig patiran ko sa kabayo, misinggit sila aron mohunong ko—pero wala ra koy reaksiyon. Nagtalikod ko nila, ug wa nako madungog ang ilang mga singgit. Maayo na lang kay wala ko maunsa, pero nianang adlawa nadiskobrehan sa akong pamilya nga dili diay ko makadungog.

Usa ka higala sa among pamilya ang misugyot nga paeskuylahon ko kauban sa amang nga mga bata, busa gipaenrol ko ni Tiyo Nick sa eskuylahan sa mga amang nga nahimutang sa Saskatoon, Saskatchewan. Gipapuyo ko sa usa ka dapit nga layo sa akong pamilya, ug kay singko anyos pa ko, nahadlok kaayo ko. Makabisita lang ko sa akong pamilya kon pista opisyal ug tingbakasyon. Ngadtongadto, nakakat-on kog sign language ug nalingaw ko sa pagduladula uban sa mga bata.

Pagka-1939, ang sunod sa among kamagulangang babaye nga si Marion naminyo kang Bill Danylchuck, ug sila nay nag-atiman nako ug sa akong igsoong babaye nga si Frances. Sa among pamilya, sila ang unang nakaestoryag mga Saksi ni Jehova. Kon tingbakasyon, maningkamot sila sa pagpaambit kanako sa ilang nakat-onan sa Bibliya. Sa tinuod lang, dili  sayon ang pagpakigkomunikar nila, kay dili man sila kamaog sign language. Pero nakita nila nga interesado kaayo ko sa espirituwal nga mga butang. Akong nasabtan nga gibase sa Bibliya ang ilang ginabuhat, maong mouban ko nilag sangyaw. Wala madugay, gusto na kong magpabawtismo, ug niadtong Septiyembre 5, 1941, gibawtismohan ko ni Bill sa usa ka baril nga punog tubig gikan sa poso. Puwerteng bugnawa sa tubig!

Niadtong 1946, panahon sa bakasyon, mitambong mig usa ka kombensiyon sa Cleveland, Ohio, U.S.A. Sa unang adlaw sa kombensiyon, ang akong mga igsoong babaye nagpulihay sa pagnota aron masundan nako ang programa. Pero sa ikaduhang adlaw, nalipay kaayo ko sa pagkahibalo nga dihay grupo sa mga amang nga may interpreter sa sign language. Makasabot na gyod ko sa programa, ug tin-aw na nako ang kamatuoran sa Bibliya!

Nianang panahona, mao pay pagkahuman sa Gubat sa Kalibotan II ug nasyonalistiko kaayo ang mga tawo. Mibalik ko gikan sa kombensiyon nga determinadong mobarog sa akong pagtuo diha sa eskuylahan. Busa wala na ko mosaludar sa bandera ug mokanta sa nasodnong awit. Wala na pod ko moapil sa mga selebrasyon sa pista opisyal, ni motambong sa serbisyo sa simbahan nga kinahanglang tambongan sa tanang estudyante. Ang mga titser wala malipay ug migamit silag pagpanghulga ug bakak nga mga impormasyon aron mausab ang akong hunahuna. Tungod niini, naukay ang akong mga eskolmet, pero nakahatag ni nakog kahigayonan sa pagsangyaw. Ang akong mga klasmet nga si Larry Androsoff, Norman Dittrick, ug Emil Schneider ngadtongadto midawat sa kamatuoran, ug sila nag-alagad nga matinumanon kang Jehova hangtod karon.

Kon mobisita ko sa ubang siyudad, maningkamot gyod ko sa pagsangyaw sa mga amang. Pananglitan, sa usa ka grupo sa mga amang sa Montreal, nasangyawan nako si Eddie Tager, usa ka batan-on nga membro sa gang. Hangtod sa iyang kamatayon niadtong miaging tuig, nag-alagad siya sa sign language nga kongregasyon sa Laval, Quebec. Nakaila sab nako ang batan-ong si Juan Ardanez, kinsa sama sa mga taga-Berea makugihong nagsusi aron mapamatud-an kon tinuod ba ang mensahe sa Bibliya. (Buh. 17:10, 11) Siya usab nakadangat sa kamatuoran ug nag-alagad nga matinumanon ingong ansiyano sa Ottawa, Ontario, hangtod sa iyang kamatayon.

Pagka-1950, mibalhin ko sa Vancouver. Bisag ganahan kong mosangyaw sa mga amang, dili gyod nako malimtan ang akong pagsangyaw sa usa ka babayeng dili amang, si Chris Spicer, kinsa nahimamat nako sa dalan. Midawat siyag subskripsiyon sa magasin ug gusto niya nga mailaila nako ang iyang bana nga si Gary. Busa mibisita ko sa ilang balay, ug taastaas ang among panaghisgot pinaagig pagsulat sa among isulti.  Human niadto, wala na mi magkita. Pipila ka tuig sa ulahi, sa akong kakurat, nakita ko nila sa usa ka kombensiyon sa Toronto, Ontario. Si Gary bawtismohanan nianang adlawa. Kana nga makapalipayng eksperyensiya nagpahinumdom nako sa kaimportante sa padayong pagsangyaw kay wala ta mahibalo kon asa ug kon kanus-a moturok ang kamatuoran.

Sa ulahi, mibalik kog puyo sa Saskatoon. Didto akong nahimamat ang usa ka inahan nga mihangyo nga dumalahan nakog pagtuon sa Bibliya ang iyang kaluhang anak nga mga amang, si Jean ug Joan Rothenberger, mga eskolmet nako kaniadto. Wala madugay, gipaambit sa kaluha ngadto sa ilang mga klasmet ang ilang nakat-onan. Ngadtongadto, lima sa ilang mga klasmet ang nahimong Saksi ni Jehova. Usa kanila si Eunice Colin. Una nakong nakaila si Eunice sa maong eskuylahan sa mga amang niadtong hayskul pa ko. Niadtong panahona, gihatagan ko niyag kendi ug nangutana siya kon puwede ba siyang makig-amigo nako. Sa ulahi, siya nahimong importante kaayong bahin sa akong kinabuhi—napangasawa nako siya!

Dihang nahibal-an sa Mama ni Eunice nga nagtuon siyag Bibliya, gihangyo niini ang prinsipal nga kombinsihon si Eunice nga moundang sa pagtuon sa Bibliya. Gikompiskar pa gani sa prinsipal ang mga publikasyon. Bisan pa niana, determinado si Eunice nga moalagad kang Jehova. Dihang gusto na niyang magpabawtismo, giingnan siya sa iyang ginikanan, “Kon mag-Saksi gani ka, kinahanglan kang mopahawa sa atong balay!” Sa edad nga 17, si Eunice mibiya sa ilang balay, ug usa ka pamilyang Saksi sa maong lugar ang miatiman niya. Gipadayon niya ang iyang pagtuon ug sa ulahi siya nabawtismohan. Pagminyo namo niadtong 1960, ang iyang ginikanan wala motambong sa among kasal. Pero paglabay sa katuigan, nakakat-on sila sa pagtahod namo tungod sa among tinuohan ug sa pagpadako namo sa among mga anak.

Ingong amang nga ginikanan, gimatuto namo ang among pito ka dili amang nga anak nga lalaki. Hagit gyod ni, pero giseguro namo nga ang among mga anak makakat-on ug sign language aron makakomunikar mig tarong ug matudloan namo sila sa kamatuoran. Dako kaayog tabang ang mga igsoon sa kongregasyon. Pananglitan, usa ka ginikanan ang misulat ug mensahe nga nagpahibalo namo nga usa sa among mga anak namalikas diha sa Kingdom Hall. Naatiman dayon namo ang maong problema. Upat sa among anak—si James, Jerry, Nicholas, ug Steven—nag-alagad nga matinumanon kang Jehova uban sa ilang mga asawa ug pamilya. Silang upat nag-alagad ingong ansiyano. Dugang pa, si Nicholas ug ang iyang asawa, si Deborah, mitabang sa paghubad ngadto sa sign language didto sa sangang buhatan sa Britain. Dayon, si Steven ug ang iyang asawang si Shannan maoy mga maghuhubad ngadto sa sign language didto sa sangang buhatan sa United States.

Usa ka bulan una pa sa ika-40 nga anibersaryo sa among kasal, si Eunice namatay tungod sa kanser. Milahutay gyod siya bisan pa nianang lisod nga kahimtang. Ang iyang pagtuo sa pagkabanhaw nagpalig-on niya. Nangandoy ko sa panahon nga makita siya pag-usab.

Niadtong Pebrero 2012, natumba ko ug napiang ang akong bat-ang, ug tin-aw nga nagkinahanglan kog tabang. Miipon kog puyo sa usa sa akong mga anak ug sa iyang asawa. Bahin na mi karon sa Calgary Sign Language Congregation, diin padayon kong nag-alagad ingong ansiyano. Sa tinuod lang, mao ni ang unang higayon nga nahimo kong bahin sa usa ka kongregasyon nga sign language. Tiaw mo na! Diha ko sa English nga kongregasyon sulod sa daghang katuigan sugod sa 1946. Giunsa man nako paglahutay? Gituman ni Jehova ang iyang saad nga atimanon ang mga batang ilo. (Sal. 10:14) Mapasalamaton kaayo ko sa mga paningkamot sa tanan nga andam mohimog nota, mokat-on ug sign language, ug mointerpretar para nako kutob sa mahimo.

Ang tinuod, dihay mga higayon nga mahigawad ko ug gusto na nakong mosurender kay wala nako masabti kon unsay ginasulti o kay morag wala masabti ang panginahanglan sa mga amang. Pero, nianang mga panahona, mamalandong ko sa giingon ni Pedro kang Jesus: “Ginoo, kang kinsa man kami moadto? Ikaw mao ang may mga pulong mahitungod sa kinabuhing walay kataposan.” (Juan 6:66-68) Sama sa daghang amang nga mga igsoon sa akong henerasyon, nakakat-on ko sa pagpailob. Nakakat-on ko sa paghulat kang Jehova ug sa iyang organisasyon, ug nakabenepisyo gyod ko sa pagbuhat niana! Karon abunda nag espirituwal nga pagkaon sa akong kaugalingong pinulongan, ug malipay ko sa pagtambong sa mga tigom ug kombensiyon sa ASL. Sa pagkatinuod, malipayon ug makapatagbaw ang akong kinabuhi sa pag-alagad kang Jehova, ang atong dakong Diyos.