Sa gabii una sa iyang kamatayon, gitambagan ni Jesus ang iyang mga tinun-an nga dili magtinguhag prominenteng posisyon taliwala sa ilang isigkamagtutuo. Giingnan niya sila: “Ang mga hari sa mga nasod mahariharion kanila, ug kadtong adunay awtoridad ibabaw kanila gitawag nga mga Tigpanalangin. Apan dili kamo angay nga manig-ingon niana.”​—Luc. 22:25, 26.

Kinsa ang mga Tigpanalangin nga gihisgotan ni Jesus? Ang mga kinulit, sensilyo, ug sinulat nagpakita nga kostumbre sa Gresya ug Roma nga pasidunggan ang prominenteng mga tawo ug magmamando pinaagi sa titulong Euergetes, o Tigpanalangin. Kini nga pasidungog gihatag kay ang maong mga tawo nakahimog talagsaong serbisyo publiko.

Daghang hari ang may titulong Tigpanalangin. Apil nila ang Ehiptohanong mga magmamando nga si Ptolemy III Euergetes (c. 247-222 B.C.E.) ug si Ptolemy VIII Euergetes II (c. 147-117 B.C.E.). Ang Romanong mga magmamando nga si Julio Cesar (48-44 B.C.E.) ug si Agusto (31 B.C.E.–14 C.E.) gitawag usab niini nga titulo, sama kang Herodes nga Bantogan, hari sa Judea. Sa kahimtang ni Herodes, lagmit naangkon niya ang pasidungog dihang siya nagpalit ug trigo sa laing nasod aron matagan-ag pagkaon ang iyang katawhan panahon sa gutom ug naghatag ug sinina sa mga pobre.

Sumala sa German nga eksperto sa Bibliya, si Adolf Deissmann, komon ang paggamit sa titulong Tigpanalangin. Siya misulat: “Dili lisod ang pagpangitag kapin sa 100 ka sinulat [nga naggamit niining tituloha].”

Busa, unsa may buot ipasabot ni Jesus dihang giingnan niya ang iyang mga disipulo: “Apan dili kamo angay nga manig-ingon niana”? Buot bang ipasabot ni Jesus nga dili sila magmahunahunaon sa kaayohan sa uban? Wala gayod. Lagmit ang gihunahuna ni Jesus mao ang rason sa pagpanghatag.

Sa panahon ni Jesus, gusto sa mga dato nga makabatog maayong reputasyon pinaagi sa pag-esponsor ug mga pasundayag ug dula sa arena, paghimog mga parke ug templo, ug pagsuportar sa samang mga kalihokan. Pero, ila nang gihimo kay gusto nilang dayegon, mahimong popular, o iboto sa mga tawo. “Bisan pag may mga pananglitan nga tininuod ang pagkamahinatagon sa maong mga tawo,” matod sa usa ka reperensiya, “sagad gihimo kana aron sa pagpamolitika.” Ang pagkaambisyoso ug paghunahuna sa kaugalingon maoy giingon ni Jesus nga likayan sa iyang mga sumusunod.

Pipila ka tuig sa ulahi, gipasiugda ni apostol Pablo ang samang importanteng kamatuoran bahin sa hustong motibo sa pagpanghatag. Misulat siya sa mga isigkamagtutuo sa Corinto: “Ipabuhat sa matag usa ang sumala sa iyang gihukom diha sa iyang kasingkasing, dili nga kontragusto o pinugos, kay gihigugma sa Diyos ang malipayong maghahatag.”​—2 Cor. 9:7.