SA MGA 1935, ang akong papa ug mama, si James ug Jessie Sinclair, mibalhin sa Bronx​—usa ka lugar sa New York City. Usa sa ilang bag-ong kaila mao si Willie Sneddon, nga parehas nilang gikan sa Scotland. Pipila pa lang ka minuto sa ilang pag-ilhanay, silang tulo naghisgot na bahin sa ilang mga pamilya. Nahitabo nâ pipila ka tuig sa wala pa ko gianak.

Gisultihan ni Mama si Willie nga sa hapit na ang Dakong Gubat, namatay ang iyang papa ug ang magulang nga lalaki kay ang ilang pambot nakasabod ug bomba nga gipalutaw sa North Sea. Si Willie miingon, “Naa sa impiyerno imong papa!” Saksi ni Jehova si Willie, ug ang iyang giingon nakapainteres pag-ayo kang Mama bahin sa kamatuoran sa Bibliya.

Nalain si Mama sa giingon ni Willie kay para niya buotan ang iyang papa. Pero si Willie miingon, “Makatabang ba nimo kon sultihan ti kang miadto si Jesus sa impiyerno?” Nahinumdom si Mama sa pangadye sa ilang simbahan nga ang orihinal nga mga pulong nag-ingong si Jesus tua sa impiyerno ug gibanhaw sa ikatulong adlaw. Maong nakahunahuna siya, ‘Kon ang impiyerno maoy nagkalayong dapit ug didto sakiton ang daotan, nganong miadto man si Jesus sa impiyerno?’ Dinhi nagsugod ang interes ni Mama sa kamatuoran. Mitambong siyag mga tigom sa Bronx Congregation ug nagpabawtismo niadtong 1940.

Nianang panahona, wala pa kaayo dasiga ang Kristohanong mga ginikanan nga estadihan ang ilang mga anak. Sa bata pa ko, si Papa ang mag-atiman nako dihang wala si Mama kay mitambong sa tigom ug misangyaw sa weekend. Paglabayg pipila ka tuig, kami ni Papa mitambong nag tigom kauban si Mama. Kugihan kaayong mosangyaw si Mama ug daghag Bible study. Gani, dihay higayon nga gigrupo ni Mama ug tuon ang pipila sa iyang mga study kay dug-ol ra man ang ilang balay. Kuyogan nako siya sa pagsangyaw kon walay klase. Tungod adto, daghan kaayo kog nakat-onan sa Bibliya ug nahanas ko sa pag-Bible study.

Sa tinuod lang, gibalewala ra nako ang kamatuoran niadtong bata pa ko. Pero  dihang hapit na ko mag-12 anyos, nahimo kong magmamantala sa Gingharian ug sugod adto regular na kong moapil sa pagsangyaw. Pag-edad nakog 16, nagpahinungod ko kang Jehova, ug nagpabawtismo niadtong Hulyo 24, 1954 sa usa ka kombensiyon sa Toronto, Canada.

Mga Bethelite o kanhing Bethelite ang ubang igsoon sa among kongregasyon. Dako kaayo silag impluwensiya nako. Nakadayeg ko nila kay maayo silang motudlo ug mopatin-aw sa mga kamatuoran sa Bibliya. Bisag gusto sa akong mga titser nga moeskuyla kog unibersidad, tumong gyod nako nga ma-Bethelite. Maong sa usa ka kombensiyon sa Toronto, gipasa nako ang akong Bethel application. Pagka-1955, nagpasa na sab ko panahon sa kombensiyon sa Yankee Stadium, New York City. Wala madugay, dihang 17 anyos na ko, nakadawat kog imbitasyon nga mag-alagad sa Brooklyn Bethel sugod sa Septiyembre 19, 1955. Sa akong ikaduhang adlaw sa Bethel, nagtrabaho ko sa Bindery (factory ug libro) sa 117 Adams Street. Wala madugay, giasayn ko ingong operator sa usa ka makina nga mag-andam sa 32 ka panid nga mga libro ayha ibutang sa tahianag libro.

Wala ray usa ka bulan, gibalhin ko sa Magazine Department kay kamao man kong motayp. Sa una, ang mga igsoon maghimog gagmayng metal nga stencil sa mga adres para sa bag-ong mga subskripsiyon sa Bantayanang Torre ug Pagmata! Paglabayg pipila ka bulan, gibalhin ko sa Shipping Department. Si Klaus Jensen ang tigdumala sa maong departamento. Iya kong gihangyo nga tabangan ang drayber sa trak nga maghatod sa kinartong literatura ngadto sa mga pantalan aron ipadala sa lainlaing nasod. Sinakong magasin sab ang among ihatod sa post office aron ipadala sa mga kongregasyon sa  United States. Si Brader Jensen miingon nga makaayo para nako ang bug-at nga trabaho. Mga 57 kilos ra akong timbang ug niwang kaayo ko. Kadto nga mga trabaho nakatabang gyod nako sa pisikal. Nahibalo gyod si Brader Jensen kon unsay maayo para nako!

Kay Magazine Department ang mag-atiman sa request sa mga kongregasyon, nahibalo ko sa mga pinulongan sa mga magasing giimprenta sa Brooklyn ug gipadala sa lainlaing nasod. Mao pay pagkadungog nako adtong mga pinulongana. Pero nalipay kaayo ko sa pagkahibalo nga libolibo sa atong magasin ang gipadala ngadto sa lagyong lugar. Wala nako damha nga makapribilehiyo kong bisitahon ang kadaghanan nianang mga lugara.

Pagka-1961, giasayn ko sa Treasurer’s Office nga gidumala ni Grant Suiter. Human sa pipila ka tuig, gipatawag ko sa opisina ni Nathan Knorr, nga maoy tigdumala sa tibuok kalibotang buluhaton niadto. Iya kong giingnan nga usa sa mga brader nga nagtrabaho sa iyang departamento moeskuylag Kingdom Ministry School sulod sa usa ka bulan, ug dayon iasayn sa Service Department. Giasayn ko nga mopuli sa maong brader, ug katrabaho nako si Don Adams. Si Don diay ang nakadawat sa akong Bethel application niadtong 1955 nga kombensiyon. Si Robert Wallen ug Charles Molohan nagtrabaho sab sa maong opisina. Nagkauban ming upat sa kapig 50 ka tuig. Lipay kaayo kong nag-alagad kauban ang hamtong sa espirituwal nga mga igsoon!​—Sal. 133:1.

Sugod sa 1970, giasayn ko aron mobiyahe ug bisitahon sulod sa pipila ka semana ang mga sangang buhatan sa Watch Tower Society. Moduaw ko kada usa o duha ka tuig.  Gitawag ni kaniadtog zone visit. Apil niini ang pagduaw sa mga pamilyang Bethel ug misyonaryo sa tibuok kalibotan, paghatag ug pagdasig, ug pagsusi sa mga rekord sa sangang buhatan. Lipay kaayo kong nailaila ang pipila ka graduwado sa Gilead School nga nagmaunongon sa ilang asaynment sa laing nasod! Pribilehiyo ug kalipay nako nga makabisita sa kapig 90 ka nasod.

Ang tanang Bethelite sa Brooklyn giasayn sa mga kongregasyon sa New York City. Giasayn ko sa Bronx. Ang unang kongregasyon niini nga lugar midako ug gibahin. Ginganlag Upper Bronx Congregation ang unang kongregasyon, ug dinhi ko giasayn.

Niadtong mga 1965, dihay pamilya nga gikan sa Latvia nga na-Saksi sa south Bronx ang mibalhin sa among kongregasyon. Si Livija, ang kinamagulangang anak, nagregular payunir pagkahuman niyag hayskul. Paglabayg pipila ka bulan, mibalhin siya sa Massachusetts diin nanginahanglan ug dugang magsasangyaw. Ako siyang sulatan bahin sa kahimtang sa among kongregasyon, ug mobalos sab siyag sulat bahin sa iyang ministeryo sa Boston.

Human sa pipila ka tuig, si Livija nahimong espesyal payunir. Kay gusto pa niyang magpagamit sa bug-os kang Jehova, miaplay siya sa Bethel ug gitawag niadtong 1971. Morag senyales na ni gikan kang Jehova! Sa Oktubre 27, 1973, nagminyo mi ug si Brader Knorr ang nagpakigpulong sa among kasal. Ang Proverbio 18:22 nag-ingon: “Nakakaplag ba ang usa ug usa ka maayong asawa? Siya nakakaplag ug usa ka maayong butang, ug siya makabaton ug maayong kabubut-on gikan ni Jehova.” Kami ni Livija nakapribilehiyo nga moalagad sa Bethel sa kapig 40 ka tuig. Ug naa gihapon mi karon sa usa ka kongregasyon sa Bronx.

Makapalipay kaayo ang pagtrabaho kauban si Brader Knorr. Kugihan siya kaayo. Duna sab siyay dakong apresasyon sa mga misyonaryo sa tibuok kalibotan, nga kadaghanan nila maoy unang Saksi sa nasod diin sila giasayn. Pero makapaguol nga pagka-1976 nasakit ug kanser si Brader Knorr. Dihang naglubog na siya sa higdaanan, gihangyo ko niya nga mahimong tigbasa para niya sa pipila ka artikulo sa dili pa kini imprentahon. Mihangyo sab siya nga ipatawag si Frederick Franz aron makapaminaw pod kini sa akong gibasa. Nahibal-an nako sa ulahi nga tungod kay nadaot ang panan-aw ni Brader Franz, dugay na nga si Brader Knorr mao ang tigbasa sa maong mga artikulo para niya.

Namatay si Brader Knorr niadtong 1977. Pero kadtong mga nakaila ug nahigugma niya nahupayan sa pagkahibalo nga nagmatinumanon siya hangtod natapos ang iyang kinabuhi dinhi sa yuta. (Pin. 2:10) Human niadto, si Brader Franz nay nanguna sa atong buluhaton.

 Nianang mga panahona, sekretaryo ko ni Milton Henschel, nga nakatrabaho ni Brader Knorr sa dugayng panahon. Giingnan ko ni Brader Henschel nga panguna nakong responsibilidad sa Bethel ang pagtabang kang Brader Franz sa bisan unsang paagi. Regular nako siyang basahan ug mga artikulo sa dili pa kini iimprenta. Hait kaayog memorya si Brader Franz ug duna siyay talagsaong abilidad sa pagpokus sa akong gibasa. Nalipay gyod kong nakatabang niya hangtod natapos ang iyang kinabuhi sa yuta niadtong Disyembre 1992!

Dali rang milabay ang 61 ka tuig nga pag-alagad nako sa Bethel. Ang akong ginikanan namatay nga matinumanon kang Jehova, ug naghinamhinam kong makita sila pag-usab sa bag-ong kalibotan. (Juan 5:28, 29) Walay butang niining kalibotana nga ikabaylo sa nindot kaayong pribilehiyo nga makauban ang matinumanong mga igsoon nga nag-alagad alang sa katawhan sa Diyos. Kay bug-os panahon ming nag-alagad ni Livija, makaingon gyod mi nga “ang kalipay ni Jehova mao ang [among] salipdanan.”​—Neh. 8:10.

Ang organisasyon ni Jehova wala magdepende sa usa ka tawo, ug walay makapugong sa pagpakaylap sa kamatuoran bahin sa Gingharian. Ang pribilehiyo nga makauban sa pag-alagad ang kasaligan ug maunongong mga igsoon nakapalipay gyod nako. Daghang dinihogan nga akong nakauban sa trabaho wala na sa yuta karon. Pero nalipay ko nga nakauban sa pag-alagad kang Jehova ang hamtong sa espirituwal nga mga igsoon.