Kon Nganong ang Katawhan Nagkinahanglag Magtatabang

‘AKO maoy usa ka mabiaybiayong maglulutos,’ miadmitir ang kanhi hambogiro ug bangis nga tawo. Kanhi usa siya ka abusadong tigpasipala nga sa kawalay-puangod naghasi ug nag-atake sa mahinadlokon-sa-Diyos nga mga sumusunod ni Jesu-Kristo. “Bisan pa,” siya mapasalamatong nag-ingon, “ako gipakitaan ug kaluoy.” Daw dili katuohang paminawon, kining grabe ka pintas nga maglulutos nahimong mao ang matinumanong Kristohanon nga si apostol Pablo.—1 Timoteo 1:12-16; Buhat 9:1-19.

Dili tanan nakahimo sa samang mga butang nga nabuhat ni Pablo. Apan, kitang tanan mapakyas sa pagsunod sa mga sukdanan sa Diyos. Ngano? Kay ang “tanan nakasala ug wala makaabot sa himaya sa Diyos.” (Roma 3:23) Dugang pa, dali ra kaayong mahupngan sa pagkawalay-paglaom, nga tingali mobating kita daotan ra kaayo aron modawat sa kaluoy sa Diyos. Samtang namalandong sa iyang makasasalang mga hilig, si Pablo mituaw: “Alaot ako nga tawo! Kinsa ang magaluwas kanako gikan sa lawas nga nagaagom niining kamatayon?” Sa pagtubag sa iyang pangutana, siya misulat: “Salamat sa Diyos pinaagi kang Jesu-Kristo nga atong Ginoo!”—Roma 7:24, 25.

Sa unsang paagi adunay pakiglabot ang usa ka matarong nga Maglalalang sa mga makasasala? (Salmo 5:4) Matikdi nga miingon si Pablo: “Salamat sa Diyos pinaagi kang Jesu-Kristo nga atong Ginoo.” Lain pang nakadawat sa kaluoy sa Diyos misaysay: “Kon aduna may makahimo ug sala, aduna kitay magtatabang uban sa Amahan, si Jesu-Kristo, usa nga matarong. Ug usa siya ka pangpasig-uli nga halad alang sa atong mga sala, apan dili lamang alang sa atoa apan usab alang nianang sa tibuok kalibotan.”—1 Juan 2:1, 2.

Nganong gitawag si Jesu-Kristo nga “magtatabang uban sa Amahan”? Ug sa unsang paagi si Jesus maoy usa ka “pangpasig-uli nga halad” alang sa mga sala?

Kon Nganong Gikinahanglan ang Magtatabang

Mianhi si Jesus sa yuta aron “sa paghatag sa iyang kalag nga usa ka lukat baylo sa daghan.” (Mateo 20:28) Ang lukat mao ang bili nga ibayad aron paliton pagbalik, o aron mabatonan ang kagawasan sa, usa ka tawo o butang. Ang pormang berbo sa Hebreohanong pulong nga gihubad ug “lukat” nagpasabot ug ideya sa pagtabon, o paglukat, sa mga  sala. (Salmo 78:38) Ang Gregong pulong, sama nianang makita sa Mateo 20:28, gigamit ilabina sa pagtumong sa bili nga ibayad aron lukaton ang mga binilanggo sa gubat o hatagag kagawasan ang mga ulipon. Aron tagbawon ang mga kinahanglanon sa hustisya, ang usa ka butang ihatag isip baylo sa laing butang nga may katumbas nga bili.

Naulipon ang katawhan tungod sa pagrebelde sa unang tawo batok sa Diyos. Sumala sa gipakita sa Genesis kapitulo 3, kanang hingpit nga tawo—si Adan—mipili sa pagsubay sa dalan sa pagkadi-masinugtanon kang Jehova nga Diyos. Sa pagbuhat niana, iyang gibaligya ang iyang kaugalingon ug ang iyang wala pa matawong mga kaliwat ngadto sa pagkaulipon sa sala ug kamatayon. Busa, giwala ni Adan ang gasa sa hingpit tawhanong kinabuhi alang kaniya ug sa iyang tanang anak.—Roma 5:12, 18, 19; 7:14.

Sa karaang Israel, naghikay ang Diyos ug mga halad sa hayop aron sa paglukat, o pagtabon, sa mga sala sa mga tawo. (Levitico 1:4; 4:20, 35) Sa ingon, ang kinabuhi sa halad nga hayop gihatag isip ilis sa kinabuhi sa makasasala. (Levitico 17:11) Busa, “ang adlaw sa pagtabon-sa-sala” matawag usab ingon nga “adlaw sa mga paglukat.”—Levitico 23:26-28.

Bisan pa niana, sanglit ang mga hayop ubos kay sa tawo, ‘dili posible alang sa dugo sa torong mga baka ug mga kanding ang pagkuha sa mga sala [sa bug-os].’ (Hebreohanon 10:1-4) Aron ang halad makabaton ug igong bili sa pagtabon, o pagkuha, sa mga sala nga permanente, kini kinahanglang may katumbas nga bili sa giwala ni Adan. Ang mga timbangan sa hustisya nangayog usa ka hingpit nga tawo (Jesu-Kristo) aron motimbang sa nawala sa laing hingpit nga tawo (Adan). Ang usa ka hingpit tawhanong kinabuhi lamang ang makabayad sa bili sa lukat aron matubos ang kaliwat ni Adan gikan sa pagkaulipon diin sila gibaligya sa ilang unang amahan. Ang ‘kalag sa kalag’ maoy makahatag sa mga kinahanglanon sa tinuod nga hustisya.—Exodo 21:23-25.

Sa dihang nakasala si Adan ug gihukman sa kamatayon, ang iyang wala pa matawong mga anak diha pa sa iyang bat-ang ug busa namatay uban kaniya. Ang hingpit nga tawong si Jesus, “ang kataposang Adan,” kinabubut-on nga wala magpamilya. (1 Corinto 15:45) Diha siyay wala pa matawong mga anak sa iyang bat-ang sa iyang pagkamatay ingong hingpit tawhanong halad. Busa, mahimong ikaingon nga ang umaabot nga tawhanong rasa nga diha sa iyang bat-ang namatay uban kaniya. Giangkon ni Jesus ang makasasala, himalatyong pamilya ni Adan isip iyang kaugalingon. Iyang gitugyan ang katungod sa pagbaton ug kaugalingong pamilya. Pinaagi sa paghalad sa iyang hingpit tawhanong kinabuhi, gipalit pag-usab ni Jesus ang tanang katawhan nga gikan kang Adan aron sila mahimong Iyang pamilya, nga naghimo Kaniya nga ilang “Amahang Walay Kataposan.”—Isaias 9:6, 7.

Ang halad lukat ni Jesus nagbukas sa dalan aron ang masinugtanong katawhan makadawat sa kaluoy sa Diyos ug makaangkon sa walay kataposang kinabuhi. Busa, misulat si apostol Pablo: “Ang suhol nga ginabayad sa sala maoy kamatayon, apan ang gasa nga ginahatag sa Diyos maoy kinabuhing walay-kataposan pinaagi ni Kristo Jesus nga atong Ginoo.” (Roma 6:23) Mapalihok gayod kita sa pagdayeg kang Jehova tungod sa gugma ug kaluoy nga nalangkit sa lukat, nga gitagana duyog ang dakong pagsakripisyo sa iyang kaugalingon ug sa iyang minahal kaayo nga Anak. (Juan 3:16) Ug napamatud-an gayod si Jesus nga mao ang “magtatabang uban sa Amahan” sa dihang siya gibanhaw ngadto sa langitnong kinabuhi ug gipresentar ang bili sa iyang halad lukat ngadto sa Diyos sa mga langit. a (Hebreohanon 9:11, 12, 24; 1 Pedro 3:18) Apan sa unsang paagi si Jesu-Kristo nagapamatuod karon nga mao ang atong magtatabang sa langit?

[Footnote]

[Hulagway sa panid 4]

Ang hingpit tawhanong kinabuhi ni Jesus mao ang nahimong bili aron malukat ang mga anak ni Adan