Ang Imo Bang Panglantaw sa mga Mapintas Sama sa Panglantaw sa Diyos?

Ang mga tawo dugay nang nagdayeg ug nagpasidungog sa gamhanang mga tawo, kadtong nagpakitag dakong kusog ug kaisog. ang usa nga ingon niana mao ang tinumotumo nga bayani sa karaang Gresya, si Heracles, o Hercules, nga maoy pagkaila kaniya sa mga romano.

 SI Heracles maoy usa ka super-bida nga bantogan kaayo, ang labing kusgan sa tanang manggugubat. Sumala sa leyenda, siya usa ka samag-diyos, ang anak sa Gregong diyos nga si Zeus, ug Alcmene, usa ka tawhanong inahan. Ang iyang adbentura misugod samtang masuso pa lamang siya diha sa kuna. Sa dihang ang usa ka nasina nga diyosa nagpadalag duha ka dagko kaayong mga halas sa pagpatay kaniya, gipangtuok kini ni Heracles. Sa ulahing bahin sa kinabuhi nakigbugno siyag mga gubat, nagpildi ug mangtas nga mga mananap, ug nakigbisog sa kamatayon aron maluwas ang usa ka higala. Siya usab naglaglag ug mga siyudad, naglugos ug mga babaye, milabay ug usa ka batang lalaki gikan sa torre, ug mipatay sa iyang asawa ug mga anak.

Bisan tuod dili tinuod nga persona, dugay nang kapanahonan nga ang tinumotumong si Heracles gilarawan diha sa mga estorya sa karaang kayutaan nga nailhan sa mga Grego. Ang mga Romano nagsimba kaniya isip usa ka diyos; ang mga magpapatigayon ug mga magpapanaw nag-ampo kaniya alang sa kauswagan ug panalipod gikan sa kapeligrohan. Ang mga estorya bahin sa iyang mga adbentura nakalingaw sa mga tawo sulod sa linibo ka tuig.

Ang Sinugdanan sa Leyenda

Aduna bay tinuod nga pasukaranan ang estorya bahin kang Heracles ug sa ubang tinumotumo nga mga bayani? Sa usa ka diwa, mahimong aduna. Ang Bibliya nagsulti bahin sa usa ka panahon, sa sayong bahin sa kasaysayan sa tawo, sa dihang ang “mga diyos” ug “mga samag-diyos” tinuod nga naglakaw dinhi sa yuta.

Sa paghubit nianang panahona, si Moises misulat: “Karon nahitabo nga sa dihang ang mga tawo misugod pagdaghan sa nawong sa yuta ug ang mga anak nga babaye nangatawo kanila, unya namatikdan sa mga anak sa matuod nga Diyos ang mga anak nga babaye sa mga tawo, nga sila maanyag; ug sila mikuhag mga asawa alang sa ilang kaugalingon, nga mao, ang tanan nga ilang napili.”—Genesis 6:1, 2.

Kadtong “mga anak sa matuod nga Diyos” dili mga tawo; sila maoy mga manulonda nga anak sa Diyos. (Itandi ang Job 1:6; 2:1; 38:4, 7.) Ang magsusulat sa Bibliya nga si Judas nag-asoy nga ang ubang manulonda “wala magpadayon sa paghupot sa ilang orihinal nga pagkabutang hinunoa mitalikod sa ilang kaugalingong angay nga dapit puy-anan.” (Judas 6) Sa laing pagkasulti, ilang gibiyaan ang ilang tinudlo nga dapit sa langitnong organisasyon sa Diyos tungod kay mas gusto nilang magpuyo uban sa matahom nga mga babaye sa yuta. Si Judas midugang nga kining rebelyosong mga manulonda nahisama sa mga tawo sa Sodoma ug Gomora, kinsa “nakighilawas nga mapatuyangon ug nag-agap sa unod alang sa dili-kinaiyanhong gamit.”—Judas 7.

Ang Bibliya wala maghatag ug bug-os nga detalye bahin sa kalihokan niining masinupakong mga manulonda. Apan, ang karaang mga leyenda sa Gresya ug sa ubang lugar nagbatbat bahin sa daghang diyos ug mga diyosa nga nagkinabuhi taliwala sa mga tawo, sa makita man nga paagi o dili. Kon magpakatawo, sila ambongan kaayo. Sila mokaon, moinom, matulog, ug makigsekso sa ilang mga kauban ug sa mga tawo. Bisag gikaingong balaan ug imortal, sila mamakak ug manglimbong, makig-away ug makigbugno, manental ug manglugos. Ang maong tinumotumo nga mga asoy mahimong nagpabanaag, bisan tuod sa binulakbulakan ug tinuis nga paagi, sa aktuwal nga mga kahimtang sa wala pa ang Lunop nga gihisgotan sa basahon sa Bibliya sa Genesis.

Mga Gamhanan sa Kakaraanan, mga Tawong Bantogan

Ang masinupakon nga nagpakatawong mga manulonda nakigsekso sa mga babaye, ug ang mga babaye nanganak. Sila dili ordinaryong mga anak. Sila mga Nepilim, katunga tawo ug katunga manulonda. Ang asoy sa Bibliya nag-ingon: “Ang mga Nepilim diha sa yuta niadtong mga adlawa, ug usab human niana, sa dihang ang mga anak sa matuod nga Diyos nagpadayon sa pagpakigrelasyon sa mga anak nga babaye sa mga tawo ug sila nagpatunghag mga anak kanila, sila ang mga gamhanan sa kakaraanan, ang mga tawong bantogan.”—Genesis 6:4.

Ang Hebreohanong pulong “nepilim” sa literal nagkahulogang “mga tighulog,” kadtong nagpukan sa uban, o nagpahinabo sa uban nga mapukan, pinaagi sa mapintas nga mga buhat. Busa, dili makapatingala nga ang asoy sa Bibliya midugang: “Ang yuta napuno sa kapintasan.” (Genesis 6:11) Ang tinumotumo nga mga samag-diyos, sama ni Heracles ug sa Babilonyanhong bayani nga si Gilgamesh, parehas kaayo sa mga Nepilim.

Matikdi nga ang mga Nepilim gitawag nga “mga gamhanan” ug “mga tawong bantogan.”  Dili sama sa matarong nga tawong si Noe, kinsa nagkinabuhi sa maong yugto, ang mga Nepilim dili interesadong ituboy ang pagkabantogan ni Jehova. Interesado sila sa ilang kaugalingong kabantog, himaya, ug reputasyon. Pinaagi sa gamhanang mga buhat, nga way duhaduhang naglakip sa kapintas ug pinatyanay, ilang nabatonan ang kabantog nga ilang gipangandoy gikan sa dili-diyosnong kalibotan sa ilang palibot. Sila mao ang mga super-bida sa ilang adlaw—gikahadlokan, gitahod, ug daw dili mapukan.

Bisan pag ang mga Nepilim ug ang ilang daotang manulondang mga amahan nagtagamtam tingali ug kabantog sa mga mata sa ilang mga katalirongan, tino gayod nga dili sila bantogan sa panan-aw sa Diyos. Ang ilang paagi sa kinabuhi maoy dulumtanan. Tungod niana, ang Diyos milihok batok sa nahulog nga mga manulonda. Si apostol Pedro misulat: “Ang Diyos wala magpugong sa pagsilot sa mga anghel nga nakasala, kundili, pinaagi sa pagtambog kanila sa Tartaro, mitugyan kanila ngadto sa mga gahong sa naglugitom nga kangitngit aron ikatagana sa paghukom; ug siya wala magpugong sa pagsilot sa usa ka karaang kalibotan, apan mitipig kang Noe, usa ka magwawali sa pagkamatarong, nga hilwas uban sa pito pa dihang nagpadangat siya ug lunop sa usa ka kalibotan sa dili-diyosnong katawhan.”—2 Pedro 2:4, 5.

Sa tibuok-kalibotan nga Lunop, gihubo sa masinupakong mga manulonda ang ilang tawhanong mga lawas ug mibalik nga naulawan ngadto sa espiritung dominyo. Gisilotan sila sa Diyos pinaagi sa pagdili kanila nga magsul-ob pag-usab ug tawhanong mga lawas. Ang mga Nepilim, ang labaw-tawhanong mga anak sa masinupakong mga manulonda, nangamatay tanan. Si Noe lamang ug ang iyang gamayng pamilya ang naluwas sa Lunop.

Mga Tawong Bantogan Karon

Karong panahona, wala nay mga diyos ug mga samag-diyos nga naglakaw sa yuta. Bisan pa niana, dagaya ang kapintasan. Ang mga tawong bantogan karon gihimaya diha sa mga libro, sine, telebisyon, ug musika. Dili gayod sila maghunahuna sa pagwaling sa pikas aping, sa paghigugma sa ilang mga kaaway, sa pagtinguhag pakigdait, sa pagpasaylo, o sa paglikay gikan sa kapintasan. (Mateo 5:39, 44; Roma 12:17; Efeso 4:32; 1 Pedro 3:11) Hinunoa, ang modernong-adlaw nga mga gamhanan gidayeg tungod sa ilang kusog ug tungod sa ilang abilidad nga makig-away, nga ipanimalos ang ilang kaugalingon, ug nga sumpoon ang kapintasan pinaagig labaw pang kapintasan. a

Ang panglantaw sa Diyos sa maong mga tawo wala mausab sukad sa mga adlaw ni Noe. Si Jehova wala magdayeg sa mga mahigugmaon sa kapintasan, ni malingaw siya sa ilang mga adbentura. Ang salmista miawit: “Si Jehova mismo nagasusi sa usa nga matarong maingon man usab sa usa nga daotan, ug si bisan kinsa nga mahigugma sa kabangisan tino nga gidumtan sa iyang kalag.”—Salmo 11:5.

Lahi nga Matang sa Kusog

Bug-os nga kasukwahi sa gamhanan nga mga tawong mapintas mao ang labing bantogang tawo nga nabuhi sukad, si Jesu-Kristo, usa ka tawo nga makigdaiton. Samtang dinhi sa yuta siya ‘wala mobuhat ug kapintasan.’ (Isaias 53:9) Sa giduol siya sa iyang mga kaaway aron dakpon sa tanaman sa Getsemane, ang iyang mga sumusunod may pipila ka espada. (Lucas 22:38, 47-51) Puwede unta silang makaorganisar ug usa ka panon nga makig-away aron dili siya ikatugyan ngadto sa mga Hudiyo.—Juan 18:36.

Sa pagkatinuod, gihulbot ni apostol Pedro ang iyang espada aron depensahan si Jesus, apan giingnan siya ni Jesus: “Ibalik ang imong espada sa nahimutangan niini, kay ang tanang mogamit sa espada mamatay pinaagi sa espada.” (Mateo 26:51, 52) Oo, ang kapintasan mopahinabog kapintasan, ingon sa balikbalik nang gipasundayag sa tawhanong  kasaysayan. Gawas sa kahigayonan nga madepensahan ang iyang kaugalingon pinaagig mga hinagiban, si Jesus may laing paagi sa pagdepensa. Dayon iyang gisultihan si Pedro: “Nagahunahuna ba kamo nga dili ako makapangamuyo sa akong Amahan sa paghatag kanako niining yugtoa ug labaw sa napulog-duha ka lehiyon nga mga anghel?”—Mateo 26:53.

Imbes mogamit sa kapintasan o sa panalipod sa manulonda, si Jesus misugot nga dakpon niadtong mipatay kaniya. Ngano man? Ang usa ka katarongan mao nga nahibalo siya nga wala pa moabot ang panahon aron taposon sa iyang langitnong Amahan ang mga buhat nga daotan sa yuta. Imbes molihok nga kinaugalingon, si Jesus misalig kang Jehova.

Dili kini usa ka mahuyang nga baroganan apan usa ka dakong pangsulod nga kalig-on. Gipasundayag ni Jesus ang lig-ong pagtuo nga tul-iron ni Jehova ang mga kahimtang sa Iyang kaugalingong panahon ug paagi. Tungod sa iyang pagkamatinumanon, si Jesus gibayaw ngadto sa kabantog nga ikaduha lamang kang Jehova mismo. Si apostol Pablo misulat mahitungod kang Jesus: “Siya mipaubos sa iyang kaugalingon ug nagmasinugtanon hangtod sa kamatayon, oo, kamatayon diha sa sakitanang estaka. Tungod niini mismong katarungana usab ang Diyos mibayaw kaniya ngadto sa usa ka labaw nga katungdanan ug sa maluloton mihatag kaniya sa ngalan nga labaw sa tanang uban pa nga ngalan, aron nga sa ngalan ni Jesus mangapiko ang tanang tuhod nilang anaa sa langit ug nilang anaa sa yuta ug nilang anaa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magaila sa dayag nga si Jesu-Kristo maoy Ginoo alang sa kahimayaan sa Diyos nga Amahan.”—Filipos 2:8-11.

Saad sa Diyos nga Taposon ang Kapintasan

Ang matuod nga mga Kristohanon naghimo sa panig-ingnan ug mga pagtulon-an ni Jesus nga sumbanan sa ilang kinabuhi. Wala sila magdayeg o magsundog sa kalibotanon nga mga tawong bantogan ug mapintas. Sila nahibalo nga sa takdang panahon sa Diyos, kanang mga tawhana pagalaglagon sa walay kataposan, ingon gayod sa pagkalaglag sa mga daotan sa mga adlaw ni Noe.

Ang Diyos mao ang Maglalalang sa yuta ug katawhan. Siya usab ang may-katungod nga Soberano. (Pinadayag 4:11) Kon ang usa ka tawhanong maghuhukom adunay legal nga awtoridad sa pagpahamtang ug hudisyal nga mga desisyon, mas labaw pag awtoridad ang Diyos sa pagbuhat niana. Ang iyang pagtahod sa iyang kaugalingong matarong nga mga prinsipyo, maingon man ang iyang gugma alang niadtong nahigugma kaniya, magtukmod kaniya nga taposon ang tanang pagkadaotan ug kadtong nagabuhat niini.—Mateo 13:41, 42; Lucas 17:26-30.

Kini mosangpot sa malungtarong kalinaw sa yuta, kalinaw nga lig-ong gipasukad sa hustisya ug pagkamatarong. Gitagna kini diha sa iladong tagna mahitungod kang Jesu-Kristo: “Adunay usa ka bata nga natawo alang kanato, adunay usa ka anak nga lalaki nga gihatag kanato; ug ang prinsipenhong pagmando mahipatong sa iyang abaga. Ug ang iyang ngalan pagatawgon nga Kahibulongang Magtatambag, Diyos nga Gamhanan, Amahang Walay Kataposan, Prinsipe sa Pakigdait. Sa kadagaya sa prinsipenhong pagmando ug sa pakigdait walay kataposan, ibabaw sa trono ni David ug ibabaw sa iyang gingharian aron kini matukod nga lig-on ug mapatunhay kini pinaagi sa hustisya ug pinaagi sa pagkamatarong, sukad karon ug hangtod sa panahong walay tino. Ang kasibot mismo ni Jehova sa mga panon ang mobuhat niini.”—Isaias 9:6, 7.

Nan, adunay maayong katarongan nga ang mga Kristohanon magpatalinghog sa inspiradong tambag dugay na kanhi: “Ayaw kasinahi ang tawong mapintas, ni pilia ang iyang mga dalan. Kay ang tawo nga malipoton dulumtanan kang Jehova, apan ang Iyang pagpakighigala maoy uban sa mga tawong matul-id.”—Proverbio 3:31, 32.

[Footnote]

[Blurb sa panid 29]

ANG MODERNONG-ADLAW NGA MGA GAMHANAN GIDAYEG TUNGOD SA ILANG KUSOG UG SA ILANG ABILIDAD SA PAGSUMPO SA KAPINTASAN PINAAGIG LABAW PANG KAPINTASAN

[Picture Credit Line sa panid 26]

Alinari/Art Resource, NY