Kahupayan Alang sa mga Nagaantos

LATAS sa daghang siglo, ang pangutana kon nganong gitugotan sa Diyos ang pag-antos nakapalibog sa daghang pilosopo ug mga teologo. Ang uban nag-ingon nga sanglit ang Diyos gamhanan sa ngatanan, siya gayod ang may bug-os nga tulubagon sa pag-antos. Ang magsusulat sa The Clementine Homilies, usa ka apokripal nga basahon sa ikaduhang siglo, nag-ingon nga ang Diyos naggahom sa kalibotan pinaagi sa duha ka kamot. Pinaagi sa iyang “walang kamot,” ang Yawa, siya mopahinabo sa pag-antos ug kasakit, ug pinaagi sa iyang “tuong kamot,” si Jesus, siya moluwas ug mopanalangin.

Ang uban, kay dili makadawat nga tugotan sa Diyos ang pag-antos bisan pag dili siya ang nagpahinabo niini, midumili sa pagtuo nga naglungtad ang pag-antos. “Ang pagkadaotan gimugna lamang sa handurawan, ug kini wala gayoy pasikaranan,” misulat si Mary Baker Eddy. “Kon ang sala, sakit, ug kamatayon sabton ingong pagkawala-maglungtad, kini mawala.”—Science and Health With Key to the Scriptures.

Tungod sa makalilisang nga mga hitabo sa kasaysayan, ilabina sukad sa unang gubat sa kalibotan hangtod sa atong adlaw, daghan ang nakahinapos nga ang Diyos dili gayod makasanta sa pag-antos. “Sa akong hunahuna, tungod sa Holocaust nawagtang gayod ang pagtuo nga ang pagkagamhanan sa ngatanan maoy usa ka hiyas nga angay sa Diyos,” misulat ang Hudiyong eskolar nga si David Wolf Silverman. “Aron masabtan ang Diyos sa usa ka paagi,” siya midugang, “nan ang Iyang pagkamaayo kinahanglang mohaom sa paglungtad sa pagkadaotan, ug mohaom lamang kini kon Siya dili gamhanan sa ngatanan.”

Apan, dili makahupay sa mga nagaantos ang pag-ingong ang Diyos sa usa ka paagi nakaamot sa pag-antos, nga kini bunga lamang sa handurawan, o nga ang Diyos dili makasanta niini. Ug labing hinungdanon, ang maong mga pagtuo sukwahi kaayo sa matarong, kusganon, ug mahangawaon nga Diyos nga gipadayag diha sa mga panid sa Bibliya. (Job 34:10, 12; Jeremias 32:17; 1 Juan 4:8) Nan, unsay gisulti sa Bibliya bahin sa rason kon nganong gitugotan ang pag-antos?

Sa Unsang Paagi Nagsugod ang Pag-antos?

Wala lalanga sa Diyos ang mga tawo aron mag-antos. Sa kasukwahi, iyang gigasahan ang unang tawhanon nga magtiayon, si Adan ug Eva, ug hingpit nga mga hunahuna ug lawas, giandaman ug nindot nga tanaman nga magsilbing ilang puy-anan, ug gihatagan ug makahuloganon, makapatagbaw nga buluhaton. (Genesis 1:27, 28, 31; 2:8) Apan, ang ilang dumalayong kalipay nag-agad sa ilang pag-ila sa pagmando sa Diyos ug sa iyang katungod sa paghukom kon unsay maayo ug daotan. Ang maong sugo sa Diyos gihawasan sa usa ka kahoy nga gitawag ug “kahoy sa kahibalo sa maayo ug sa daotan.” (Genesis 2:17) Ikapasundayag ni Adan ug Eva ang ilang pagpasakop sa Diyos kon sila motuman sa iyang sugo nga dili mokaon sa bunga nianang kahoya. a

Ikasubo, si Adan ug Eva wala motuman sa Diyos. Usa ka rebelyosong manulonda, nga sa ulahi nailhang Satanas nga Yawa, nagkombinsir kang Eva nga dili gayod makaayo kaniya ang pagtuman sa Diyos. Ang tinuod, ang Diyos naghikaw kono kaniya ug tilinguhaon kaayong butang: independensiya, ang katungod sa pagpili alang sa iyang kaugalingon kon unsay maayo ug daotan. Nangangkon si Satanas  nga kon mokaon siya sa bunga sa maong kahoy, ‘ang iyang mga mata mangabuka ug siya mahisama sa Diyos, nga mahibalo sa maayo ug sa daotan.’ (Genesis 3:1-6; Pinadayag 12:9) Kay nadani sa ideya nga mahimong independente, mikaon si Eva sa gidili nga bunga, ug wala madugay mikaon usab si Adan.

Nianang adlawa, si Adan ug Eva misugod sa pag-eksperyensiya sa mga resulta sa ilang pagrebelde. Pinaagi sa pagsalikway sa pagmando sa Diyos, wala sila makabenepisyo sa panalipod ug mga panalangin nga maangkon unta nila pinaagi sa pagpasakop sa Diyos. Gipapahawa sila sa Diyos sa Paraiso ug giingnan si Adan: “Tinunglo ang yuta tungod kanimo. Sa kasakit ikaw magakaon sa abot niini sa tanang adlaw sa imong kinabuhi. Sa singot sa imong nawong ikaw magakaon sa tinapay hangtod nga ikaw mobalik sa yuta.” (Genesis 3:17, 19) Naagoman ni Adan ug Eva ang sakit, kasakit, pagtigulang, ug kamatayon. Ang pag-antos nahimong bahin sa kinabuhi sa tawo.—Genesis 5:29.

Paghusay sa Isyu

Tingali dunay mangutana, ‘Nganong wala na lang palabya sa Diyos ang sala ni Adan ug Eva?’ Wala niya kini palabya tungod kay makadaot kinig samot sa pagtahod sa iyang awtoridad, nga tingali magdasig ug mga rebelyon sa umaabot ug moresulta sa mas dakong pag-antos. (Ecclesiastes 8:11) Dugang pa, ang pagkonsentir sa maong pagkamasinupakon maghimo sa Diyos nga kaanib sa buhat nga daotan. Ang magsusulat sa Bibliya nga si Moises nagpahinumdom kanato: ‘Ang mga buhat sa Diyos hingpit, kay ang tanan niyang dalan hustisya. Usa ka Diyos sa pagkamatinumanon, nga kaniya walay inhustisya; matarong ug matul-id siya.’ (Deuteronomio 32:4) Sa paglihok subay sa iyang mga prinsipyo, kinahanglang tugotan sa Diyos nga maagoman ni Adan ug Eva ang mga sangpotanan sa ilang pagkamasinupakon.

Nganong wala na lang dayon laglaga sa Diyos ang unang tawhanong magtiayon ug si Satanas, ang dili-makita nga tighulhog sa ilang rebelyon? Duna siyay gahom sa paghimo niana. Si Adan ug Eva dili na unta makabaton ug mga anak nga makapanunod sa pag-antos ug kamatayon. Ugaling lang, ang maong pagpasundayag sa gahom sa Diyos dili makapamatuod sa pagkamatarong sa iyang awtoridad ibabaw sa iyang intelihenteng mga linalang. Dugang pa, kon namatay si Adan ug Eva nga walay anak, magpasabot kana nga napakyas ang katuyoan sa Diyos nga pun-on ang yuta sa ilang hingpit nga mga kaliwat. (Genesis 1:28) Ug “ang Diyos dili tawo . . . Bisan unsay iyang isaad, buhaton niya. Mosulti siya, ug nahimo kini.”—Numeros 23:19, Maayong Balita Biblia.

Sa iyang hingpit nga kaalam, nakahukom si Jehova nga Diyos nga tugotan ang rebelyon nga magpadayon sa limitadong panahon. May igong kahigayonan ang mga rebelde nga maeksperyensiyahan ang mga epekto sa pagkaindependente gikan sa Diyos. Tin-aw unya nga ipakita sa kasaysayan nga gikinahanglan sa tawo ang pagtultol sa Diyos ug nga labaw ang pagmando sa Diyos kay sa iya sa tawo o kang Satanas. Sa samang higayon, ang Diyos naghimog mga lakang aron mapaneguro nga matuman ang iyang orihinal nga katuyoan alang sa yuta. Siya nagsaad nga duna unyay usa ka “binhi,” o “anak,” nga ‘magsamad kang Satanas sa ulo,’ nga magwala sa bug-os sa iyang rebelyon ug sa makadaot nga mga epekto niini.—Genesis 3:15.

Ang gisaad nga Binhi mao si Jesu-Kristo. Sa 1 Juan 3:8, atong mabasa nga “gipadayag ang Anak sa Diyos . . . aron sa pagbungkag sa mga buhat sa Yawa.” Gihimo niya kini pinaagi sa paghalad sa iyang hingpit nga tawhanong kinabuhi ug pagbayad sa bili sa lukat aron sa pagtubos sa mga anak ni Adan gikan sa gipanunod nga sala ug kamatayon. (Juan 1:29; 1 Timoteo 2:5, 6) Kadtong tinuod nga nagpasundayag ug pagtuo sa halad ni Jesus gisaaran ug permanenteng kahupayan sa pag-antos. (Juan 3:16; Pinadayag 7:17) Kanus-a kini mahitabo?

 Matapos na ang Pag-antos

Ang pagsalikway sa awtoridad sa Diyos nagpahinabog dili-mabatbat nga pag-antos. Busa, angayan lang nga ipakita gayod sa Diyos ang iyang awtoridad sa linaing paagi sa pagtapos sa pag-antos sa tawo ug sa pagpalampos sa iyang orihinal nga katuyoan sa yuta. Gihisgotan ni Jesus kining maong kahikayan sa Diyos sa dihang iyang gitudloan ang iyang mga sumusunod sa pag-ampo: “Amahan namo nga anaa sa mga langit, . . . paanhia ang imong gingharian. Matuman unta ang imong kabubut-on, maingon sa langit, mao man usab sa yuta.”—Mateo 6:9, 10.

Ang panahon nga gitugot sa Diyos sa mga tawo aron sa pag-eksperimento sa paggahom sa ilang kaugalingon hapit nang matapos. Ingong katumanan sa tagna sa Bibliya, ang iyang Gingharian gitukod na sa mga langit sa 1914 ug si Jesu-Kristo ang Hari niini. b Sa dili madugay, laglagon ug taposon niini ang tanang gobyerno sa tawo.—Daniel 2:44.

Panahon sa iyang hamubo nga ministeryo sa yuta, gipakita ni Jesus ang pasiuna sa mga panalangin nga matagamtam sa katawhan sa dihang ipasig-uli na ang pagmando sa Diyos. Ang mga Ebanghelyo naghatag ug pamatuod nga si Jesus nagpakitag pagkamabination alang sa mga membro sa tawhanong katilingban nga kabos ug gipihig. Siya nag-ayo sa masakiton, nagpakaon sa gigutom, ug nagbanhaw sa patay. Bisan ang mga puwersa sa kinaiyahan mituman kaniya. (Mateo 11:5; Marcos 4:37-39; Lucas 9:11-16) Handurawa kon unsa unyay mahimo ni Jesus sa dihang iyang gamiton ang nagahinlo nga epekto sa iyang halad lukat sa kaayohan sa tanang matinumanong katawhan! Ang Bibliya nagsaad nga pinaagi sa pagmando ni Kristo, ‘pagapahiran sa Diyos ang tanang luha gikan sa mga mata sa katawhan, ug ang kamatayon mawala na, ni may pagbangotan ni pagtiyabaw ni may kasakit pa.’—Pinadayag 21:4.

Kahupayan Alang sa mga Nagaantos

Pagkamakapadasig nga mahibaloan nga ang atong mahigugmaon ug gamhanan-sa-ngatanan nga Diyos, si Jehova, may kahingawa kanato ug nga sa dili madugay siya magahatag ug kahupayan sa katawhan! Kasagaran, ang usa ka pasyenteng may grabeng sakit andam nga modawat sa matang sa pagtambal nga makaayo kaniya bisan kon kini sakit kaayo. Sa samang paagi, kon kita nahibalo nga ang paagi sa Diyos sa pagsulbad sa mga kahimtang magahatag ug dumalayong mga panalangin, ang maong kahibalo makapalig-on kanato bisag unsa pang temporaryo nga mga kalisdanan ang atong maatubang.

Si Ricardo, nga gihisgotan sa unang artikulo, maoy usa nga nakakat-on sa pagbaton ug kahupayan gikan sa mga saad sa Bibliya. “Human mamatay ang akong asawa, gusto kaayo nakong magpalain,” siya nahinumdom, “apan wala madugay akong naamgohan nga dili mabuhi pag-usab ang akong asawa kon mao kini ang akong buhaton ug makapasamot lamang kini sa akong kaguol.” Hinunoa, gipadayon ni Ricardo ang iyang rutina sa pagtambong sa Kristohanong mga tigom ug pagpakig-ambit sa mensahe sa Bibliya ngadto sa uban. “Samtang akong gibati ang mahigugmaong pagpaluyo ni Jehova ug namatikdan kon sa unsang paagi gitubag niya ang akong mga pag-ampo sa daw ginagmayng mga butang, ako nasuod kaniya,” matod ni Ricardo. “Kining maong kaamgohan sa gugma sa Diyos maoy nakatabang kanako sa paglahutay sa kinagrabehan gayod nga  pagsulay nga akong naatubang sukad.” Siya miadmitir: “Gimingaw gihapon ko kaayo sa akong asawa, apan karon ako lig-ong nagtuo nga walay hitabo nga itugot si Jehova nga makahatag kanato ug dumalayong kadaot.”

Ikaw ba, sama ni Ricardo ug sa milyonmilyon pang uban, nangandoy sa panahon sa dihang ang ginaantos karon sa mga tawo “dili na pagahinumdoman, ni kini sila motungha pa sa kasingkasing”? (Isaias 65:17) Magmasaligon nga ang mga panalangin sa Gingharian sa Diyos posible nimong mabatonan kon imong sundon ang tambag sa Bibliya: “Pangitaa ninyo si Jehova samtang siya makaplagan pa. Sangpita siya samtang siya anaa pa sa duol.”—Isaias 55:6.

Aron matabangan ka sa paghimo niini, himoang prioridad sa imong kinabuhi ang pagbasa ug maampingong pagtuon sa Pulong sa Diyos. Sinatia ang Diyos ug ang usa nga iyang gipadala, si Jesu-Kristo. Paningkamoti nga magkinabuhi uyon sa mga sukdanan sa Diyos ug sa ingon ipakita nga ikaw andam sa pagpasakop sa iyang pagkasoberano. Kini nga dalan magahatag kanimo ug dakong kalipay karon bisan pa sa mga pagsulay nga tingali imong maatubang. Ug sa umaabot, kini moresulta sa imong pagtagamtam ug kinabuhi diha sa usa ka kalibotan nga wala nay pag-antos.—Juan 17:3.

[Mga footnote]

[Kahon sa panid 6, 7]

SA UNSANG PAAGI NATO MASAGUBANG ANG PAG-ANTOS?

“Itugyan [sa Diyos] ang tanan ninyong mga kabalaka.” (1 Pedro 5:7) Natural lang nga mobatig kalibog, kasuko, ug pagkasinalikway kon kita mag-antos o makita ang atong minahal nga nagaantos. Bisan pa niana, magmasaligon nga si Jehova nakasabot sa atong pagbati. (Exodo 3:7; Isaias 63:9) Sama sa matinumanong mga tawo sa karaang panahon, atong mabuksan ang atong kasingkasing ngadto kaniya ug isulti ang atong mga pagduhaduha ug kabalaka. (Exodo 5:22; Job 10:1-3; Jeremias 14:19; Habacuc 1:13) Tingali dili niya wad-on sa milagrosong paagi ang atong mga pagsulay, apan agig sanong sa atong kinasingkasing nga mga pag-ampo, iyang ihatag kanato ang kaalam ug kalig-on sa pag-atubang niini.—Santiago 1:5, 6.

“Ayaw kamo kahibulong sa mga mapait nga pagsulay nga inyong giantos; ayaw isipa nga kini talagsaong butang nga mahitabo kaninyo.” (1 Pedro 4:12, Maayong Balita Biblia) Si Pedro naghisgot dinhi bahin sa paglutos, apan ang iyang gisulti mapadapat usab sa bisan unsang pag-antos nga tingali maagoman sa usa ka magtutuo. Ang mga tawo nag-antos sa kakulang sa pangunang mga kinahanglanon sa kinabuhi, sakit, ug pagkamatay sa mga minahal. Ang Bibliya nag-ingon nga “ang panahon ug ang wala damhang panghitabo” modangat sa tanan. (Ecclesiastes 9:11) Kining mga butanga maoy bahin sa kahimtang sa tawo karon. Ang pagkaamgo niini makatabang kanato sa pag-atubang sa pag-antos ug kaalaotan sa dihang mahitabo kini. (1 Pedro 5:9) Labaw sa tanan, ang paghinumdom sa pasalig nga “ang mga mata ni Jehova gipunting sa mga matarong, ug ang iyang mga igdulungog gikiling sa ilang pagtuaw alang sa tabang” makahatag gayod ug kahupayan.—Salmo 34:15; Proverbio 15:3; 1 Pedro 3:12.

“Magmaya diha sa paglaom.” (Roma 12:12) Imbes nga kanunayng maghunahuna sa kalipay nga gitagamtam kanhi, kita makapamalandong bahin sa saad sa Diyos nga taposon ang tanang pag-antos. (Ecclesiastes 7:10) Kining lig-on nga paglaom manalipod kanato sa samang paagi nga ang usa ka helmet manalipod sa ulo. Tungod niini nga paglaom, dili kaayo sakit nga bation ang kaalaotan nga mohampak sa kinabuhi ug motabang kini sa pagseguro nga ang maong kaalaotan dili makahatag ug permanenteng kadaot sa atong mental, emosyonal, o espirituwal nga kahimsog.—1 Tesalonica 5:8.

[Hulagway sa panid 5]

Gisalikway ni Adan ug Eva ang pagmando sa Diyos

[Hulagway sa panid 7]

Ang Diyos nagsaad ug usa ka kalibotan nga wala nay pag-antos