Sugilanon sa Kinabuhi

Usa ka Mubong Sulat nga Nakapausab sa Akong Kinabuhi

SUMALA SA GIASOY NI IRENE HOCHSTENBACH

Nahitabo kini sa Martes sa gabii niadtong 1972. Ako 16 anyos niadto ug mikuyog sa akong mga ginikanan sa usa ka relihiyosong miting sa Eindhoven, usa ka siyudad sa probinsiya sa Brabant, sa Netherlands. Morag ginerbiyos ko ug naghunahuna nga maayo pag wala ko moadto didto. Dayon duha ka batan-ong babaye ang mitunol nako ug mubong sulat nga dunay mensahe: “Minahal nga Irene, gusto namong motabang nimo.” Wala nako maamgohi nga ang maong mubong sulat makapausab diay sa akong kinabuhi. Apan sa dili pa nako iestorya kon unsay sunod nga nahitabo, paasoya ko ninyo bahin sa akong kaagi.

NATAWO ako sa isla sa Belitung, sa Indonesia. Nahinumdoman nako ang pipila ka kasikas nianang tropikanhong isla—ang kinanaas sa mga kahoyng palma nga gihuros sa hangin, ang hinay nga dinaganas sa suba diha sa duol, ang katawa sa mga bata nga nanagdula libot sa among balay, maingon man ang tunog sa musika nga madungog diha sa among balay. Sa 1960, sa dihang ako kuwatro anyos, ang among pamilya mibalhin gikan sa Indonesia paingon sa Netherlands. Dugay ang among paglawig, ug ang tingog nga ilabinang nahinumdoman nako mao kanang sa paboritong dulaan nga akong gidala—usa ka dulaang payaso nga dunay mga tambol. Sa edad nga siyete, nabungol ko tungod sa sakit, ug sukad niadto wala na koy nadunggan nga bisan unsang kasikas sa palibot nako. Ang mga panumdoman na lang sa mga kasikas ang nagpabilin.

Nagdako nga Bungol

Tungod sa mahigugmaong pag-atiman sa akong mga ginikanan, sa sinugdan wala nako masabti  sa bug-os ang mga sangpotanan sa pagkabungol. Sa bata pa, nagtuo ko nga maayo rang tan-awon ang akong dakong hearing aid, bisag wala kaayo kini makatabang kanako. Aron makapakig-estorya kanako, ang mga bata sa kasilinganan mogamit ug tisas sa pagsulat sa tag-as nga mga kabildohay diha sa aseras, ug mosulti ko agig tubag nila, bisan tuod dili nako madungog ang akong tingog.

Samtang nagdako ko, naamgohan nako nga lahi ako sa mga tawo sa akong palibot. Namatikdan na usab nako nga ang ubang mga tawo nagbugalbugal nako tungod sa akong pagkabungol, samtang ang uban dili makig-uban nako. Misugod ako sa pagbating nag-inusara ug masulub-on. Nasabtan na nako kon unsay nalangkit sa pagkabungol, ug sa nagkahamtong ako, mas nahadlok ako sa kalibotan sa mga tawong makadungog.

Aron makatungha ako sa usa ka linaing tunghaan alang sa mga bungol, gibalhin sa akong mga ginikanan ang tibuok pamilya gikan sa baryo sa probinsiya sa Limburg ngadto sa siyudad sa Eindhoven. Didto, ang akong amahan nangitag trabaho, ug ang akong mga igsoong lalaki ug babaye nagtungha sa bag-ong eskuylahan. Mapasalamaton ko sa tanang pagpasibo nga ilang gihimo alang kanako. Sa eskuylahan, gitudloan ko sa pagpasibo sa gikusgon sa akong tingog ug sa paglitok nga mas tin-aw. Ug bisan tuod ang mga magtutudlo wala mogamit ug pinulongan ginamit ang senyas sa kamot, gitudloan ako sa akong mga klasmet sa pagsenyas.

Pagkinabuhi Diha sa Akong Kaugalingong Kalibotan

Samtang ako nagdako, ang akong mga ginikanan naningkamot pag-ayo sa pagpakig-estorya nako, apan dihay daghang butang nga wala nako masabti. Pananglitan, wala nako masabti nga ang akong mga ginikanan nagtuon sa Bibliya uban sa mga Saksi ni Jehova. Apan akong nahinumdoman nga usa niana ka adlaw ang among pamilya miadto sa usa ka lugar diin daghang tawo ang nanglingkod sa mga lingkoranan. Silang tanan nagtan-aw sa atubangan, usahay mamakpak, ug matag karon ug unya manindog—apan wala koy kalibotan kon nganong gihimo kana niining mga tawhana. Sa ulahi, akong nahibaloan nga mitambong diay ako sa kombensiyon sa mga Saksi ni Jehova. Ikuyog usab ako sa akong mga ginikanan ngadto sa usa ka gamayng tigomanan sa siyudad sa Eindhoven. Gibati nakong relaks didto tungod kay ang tanan maluloton ug ang akong pamilya morag malipayon, apan wala koy kalibotan kon nganong kanunay ming mangadto didto. Karon nahibalo na ko nga ang gamayng tigomanan maoy Kingdom Hall sa mga Saksi ni Jehova.

Ikasubo, walay usa didto nga nag-interpretar sa programa alang kanako. Karon akong naamgohan nga kadtong nanambong gusto diayng motabang nako apan wala sila mahibalo kon unsaon. Niining mga tigoma, mibati akong walay labot ug naghunahuna, ‘Maayo pag tua ko sa eskuylahan imbes ania dinhi.’ Apan, sa dihang misantop kana sa akong hunahuna, duha ka batan-ong babaye ang misulat diha sa usa ka pirasong papel ug gitunol kini kanako. Mao kana ang mubong sulat nga akong gihisgotan sa sinugdan. Wala ko magtuo nga kining maong mubong sulat mao ang sinugdanan sa usa ka bililhong panaghigalaay nga magpahigawas kanako gikan sa akong kalibotan sa pag-inusara.

Pag-ugmad ug Bililhong Panaghigalaay

Si Colette ug Hermine, nga maoy nagpadala sa mubong sulat, nag-edad ug kapin lag diyutay sa 20 anyos. Sa ulahi, akong nahibaloan nga sila mibalhin sa kongregasyon sa mga Saksi ni Jehova nga akong gitambongan aron sa pag-alagad ingong mga regular payunir, o bug-os-panahong mga ministro. Bisan tuod si Colette ug Hermine dili makamaong mosulti ginamit ang senyas sa kamot, nakasabot ako sa ilang ginasulti pinaagi sa pagtan-aw sa lihok sa ilang mga ngabil samtang sila nakigsulti nako, ug niining paagiha kanunay ming magkaestorya.

Ang akong mga ginikanan nalipay sa dihang mihangyo si Colette ug Hermine nga tun-an ako sa Bibliya, apan labaw pa niana ang gihimo niining batan-ong mga dalaga. Naningkamot sila pag-ayo sa pag-interpretar sa mga tigom diha sa Kingdom Hall  alang kanako ug pagdasig kanako nga makighugoyhugoy sa uban diha sa kongregasyon. Ilang bansayon ang mga presentasyon sa Bibliya uban kanako aron magamit sa buluhatong pagsangyaw, ug gitabangan usab nila ako sa pag-andam sa mga pakigpulong sa mga estudyante alang sa Teokratikanhong Tunghaan sa Ministeryo. Handurawa lang, nianang tungora duna na gani koy kaisog sa paghatag ug bahin atubangan sa grupo sa mga tawong makadungog!

Dugang pa, gipabati ako ni Colette ug Hermine nga makasalig ako kanila. Sila mapailobon ug namati kanako. Bisan tuod kasagarang mangatawa mi bahin sa akong mga sayop, wala gayod nila ako bugalbugali; ni gikaulaw nila ako. Naningkamot sila sa pagsabot sa akong gibati ug gitratar ako ingong sama ra nila. Kining maluloton nga mga babaye naghatag kanakog maanindot nga gasa—ang ilang gugma ug panaghigalaay.

Labaw sa tanan, si Colette ug Hermine nagtudlo kanako sa pagkaila sa atong Diyos, si Jehova, ingong higala nga kasaligan. Miingon sila nga nakita ako ni Jehova nga naglingkod diha sa Kingdom Hall ug nga nasabtan niya ang mga kalisdanan ug mga problema sa usa ka bungol. Pagkamapasalamaton nako nga ang among komon nga gugma alang kang Jehova nakapahimo kanamong mga managhigala! Natandog ako sa pag-atiman ni Jehova kanako, ug tungod sa akong gugma kaniya, akong gisimbolohan ang akong pahinungod ngadto kaniya pinaagi sa bawtismo sa tubig niadtong Hulyo 1975.

Pagkuyog sa Usa ka Espesyal nga Higala

Sa misunod nga mga tuig, mas daghan akog nakaila nga Kristohanong mga igsoong lalaki ug babaye. Ang usa ka brader nahimong espesyal kaayo nakong higala, ug kami naminyo sa 1980. Wala madugay human niadto, nagsugod ako sa pag-alagad ingong payunir, ug sa 1994 ang akong bana, si Harry, ug ako gitudlo nga mag-alagad ingong espesyal payunir sa natad sa Dutch Sign Language. Pagkasunod tuig, giatubang nako ang mahagitong asaynment. Pakuyogon ko sa akong bana, nga makadungog, samtang moduaw siya sa lainlaing mga kongregasyon ingong kapuling magtatan-aw sa sirkito.

Ingon niini ang akong gibuhat. Sa dihang moduaw kami sa usa ka kongregasyon sa unang higayon, moduol dayon ko sa daghang igsoong lalaki ug babaye kutob sa maarangan ug ipailaila ang akong kaugalingon. Ingnon nako sila nga ako bungol ug hangyoon sila nga motan-aw nako samtang hinayhinay nga magsulti nako. Paningkamotan usab nako nga motubag dayon diha sa mga tigom sa kongregasyon. Ug mangutana ko kon duna bay andam nga mahimong akong interpreter alang nianang semanaha sa mga tigom ug pag-alagad sa kanataran.

Kining paagiha misaler pag-ayo nga usahay, ang akong mga igsoong lalaki ug babaye makalimot nga dili ako makadungog, nga misangpot sa kataw-anang mga kahimtang. Pananglitan, ila kong  ingnon nga kon makita nila ako nga naglakaw diha sa lungsod, mobusina sila aron sa pagtimbaya nako, apan siyempre, dili ko makasanong. Usahay makalimot sab ko sa akong mga limitasyon—sama sa dihang mosulay ko sa paghagawhaw ngadto sa akong bana sa usa ka sekreto. Kon makita nako siyang kalit nga mamula, ako nahibalo nga ang akong “hagawhaw” kusog ra diay kaayo.

Ang mga bata moabag sa wala-damhang mga paagi. Sa usa ka kongregasyon nga among giduaw sa unang higayon, nakita sa usa ka nuybe-anyos nga batang lalaki nga ang uban diha sa Kingdom Hall nagpanuko sa pagpakig-estorya nako, ug nakahukom siya nga sulbaron kana. Miduol siya nako, gigunitan ang akong kamot, gidala ako ngadto sa tunga sa Kingdom Hall, ug misinggit taman sa ginhawa, “Mahimo ko bang ipailaila kaninyo si Irene—bungol siya!” Kadtong nanambong miduol nako ug nagpailaila.

Samtang mokuyog ako sa akong bana diha sa sirkitong buluhaton, ang akong mga higala nagkadaghan. Pagkalahi sa akong kinabuhi karon sa mga tuig nga akong gibati nga ako walay labot ug nag-inusara! Sukad nianang gabhiona sa dihang si Colette ug Hermine nagtunol niadtong mubong sulat, akong naeksperyensiyahan ang gahom sa panaghigalaay ug nakahimamat ug mga tawo nga nahimong espesyal kaayo alang kanako. Labaw sa tanan, nakaila nako si Jehova, ang labing bililhon nga Higala sa tanan. (Roma 8:38, 39) Nausab gayod ang akong kinabuhi tungod niadtong mubong sulat!

[Hulagway sa panid 24]

Akong nahinumdoman ang tingog sa akong paboritong dulaan

[Mga hulagway sa panid 25]

Nagsangyaw uban sa akong bana, si Harry