Sugilanon sa Kinabuhi

Pagpangita Pag-una sa Gingharian—May-Kasegurohan ug Malipayong Kinabuhi

SUMALA SA GIASOY NI JETHA SUNAL

Human sa pamahaw nakadungog kami sa anunsiyo sa radyo: “Ang mga Saksi ni Jehova ilegal, ug gidili sa balaod ang ilang buluhaton.”

KADTO maoy tuig 1950, ug kaming upat ka dalaga nga mga 20 anyos pa nag-alagad isip mga misyonaryo sa mga Saksi ni Jehova sa Dominican Republic. Nakaabot kami didto sa miaging tuig.

Ang misyonaryong pag-alagad dili gayod mao ang akong tumong sa kinabuhi. Tinuod, tigsimba ako sa bata pa. Ugaling, ang akong amahan mihunong pagsimba panahon sa Gubat sa Kalibotan I. Sa adlaw sa pagkompirma kanako sa Iglesya Episcopal niadtong 1933, usa lang ka bersikulo gikan sa Bibliya ang gibasa sa obispo, ug unya politika na ang iyang gihisgotan. Naglagot pag-ayo si Mama nga wala na gayod siya mobalik sa simbahan.

Nausab ang Among Paagi sa Pagkinabuhi

Lima ang anak sa akong mga ginikanan, si William Karl ug Mary Adams. Ang mga lalaki mao si Don, Joel, ug Karl. Ang akong igsoong babaye, si Joy, mao ang kinamanghoran, ug ako ang kinamagulangan. Ako maoy 13 anyos niadto sa dihang sa pagkauli gikan sa eskuylahan usa ka adlaw niana, naabtan ko si Mama nga nagbasag usa ka pulyeto nga gipatik sa mga Saksi ni Jehova. Ang titulo maoy The Kingdom, the Hope of the World. “Kini mao ang kamatuoran,” gisultihan niya ako.

Gisultihan kaming tanan ni Mama mahitungod sa mga butang nga iyang nakat-onan gikan sa Bibliya. Pinaagi sa pulong ug panig-ingnan, gisilsil niya kanamo ang kahinungdanon sa tambag ni Jesus: ‘Pangitaa pag-una ang gingharian ug ang iyang pagkamatarong.’—Mateo 6:33.

Dili ko gustong mamati kanunay. Kas-a ako miingon, “Ma, ayaw na kog sangyawi kay kon sige ka pag sangyaw dili na nako trapohan ang mga plato.” Apan sa mataktikanhong paagi iyang gipadayon ang pagpakigsulti kanamo. Kaming tanang bata regular niyang dad-on sa mga pagtuon sa Bibliya nga gihimo sa balay ni Clara Ryan, kinsa  nagpuyo nga duol ra sa among balay sa Elmhurst, Illinois, T.B.A.

Si Clara nagtudlo usab ug piano. Sa dihang ang iyang mga estudyante motugtog sa tinuig nga mga recital, iyang gamiton ang higayon sa paghisgot bahin sa Gingharian sa Diyos ug sa paglaom sa pagkabanhaw. Tungod kay interesado kog musika, kay nagtuon sa pagtugtog sa biolin sukad sa siyete anyos pa ako, mamati ako sa gisulti ni Clara.

Sa wala madugay kaming mga bata misugod pagtambong sa mga tigom sa kongregasyon uban ni Mama sa kasadpang bahin sa Chicago. Dugay kadto nga biyahe pinaagig bus ug streetcar, apan bahin kadto sa among sayong pagbansay kon unsay kahulogan nga pangitaon pag-una ang Gingharian. Niadtong 1938, tulo ka tuig human sa bawtismo ni Mama, mikuyog ko kaniya sa usa ka kombensiyon sa mga Saksi ni Jehova sa Chicago. Usa kadto sa 50 ka siyudad nga gikonektar pinaagig radyo-telepono alang sa maong okasyon. Ang akong nadungog didto nakapatandog sa akong kasingkasing.

Bisan pa niadto, ang akong gugma sa musika nakadani pag-ayo kanako. Migraduwar ako sa hayskul niadtong 1938, ug gihikay ni Papa nga ako magtuon sa American Conservatory of Music sa Chicago. Busa sa misunod nga duha ka tuig, ako nagtuon ug musika, nagtugtog sa duha ka orkestra, ug nagplano nga himoong karera ang musika.

Ang maestro nako sa biolin, si Herbert Butler, mibiya sa Uropa aron mopuyo sa Tinipong Bansa. Busa gihatagan ko siya sa pulyetong Refugees, a kay naghunahuna nga basin iyang basahon kana. Iya tuod nga gibasa, ug human sa akong leksiyon sa pagkasunod semana, miingon siya: “Jetha, maayo kang motugtog, ug kon ipadayon nimo ang imong mga pagtuon, ikaw makatrabaho sa usa ka orkestra sa radyo o makatudlog musika. Apan,” midugang siya nga naghikaphikap sa pulyeto nga gihatag ko kaniya, “sa akong hunahuna ikaw nadani niini. Nganong dili kini ang himoon nimong karera sa imong kinabuhi?”

Gihinuktokan ko pag-ayo kadto. Inay ipadayon ang pagtuon sa tunghaan sa musika, gidawat ko ang imbitasyon ni Mama nga motambong sa kombensiyon sa mga Saksi ni Jehova sa Detroit, Michigan, niadtong Hulyo 1940. Kami nagpuyo didto sa dapit sa mga treyler ug tolda. Siyempre, gidala ko ang akong biolin, ug mitugtog ako sa orkestra sa kombensiyon. Apan didto sa dapit sa mga treyler, nahimamat ko ang daghang payunir (bug-os-panahong mga magwawali). Silang tanan malipayon  kaayo. Midesisyon ako nga magpabawtismo ug miaplay nga magpayunir. Miampo ako kang Jehova nga ako tabangan nga magpadayon sa bug-os-panahong ministeryo sa tibuok kong kinabuhi.

Misugod ako sa pagpayunir sa akong lungsod. Sa ulahi, mipayunir ako sa Chicago. Niadtong 1943, mibalhin ako ngadto sa Kentucky. Niadtong ting-inita, una pa sa distritong kombensiyon, nadawat ko ang imbitasyon nga motambong sa ikaduhang klase sa Tunghaang Gilead, diin ako makadawat ug pagbansay isip misyonaryo. Ang klase magsugod sa Septiyembre 1943.

Panahon sa kombensiyon niadtong ting-inita, mipuyo ako sa usa ka Saksi nga mitanyag kanako nga mokuha bisan unsay akong gusto sa mga sinina sa iyang anak babaye. Ang iyang anak babaye nagsundalo, ug iyang giingnan ang iyang inahan nga ipanghatag ang iyang tanang butang. Alang kanako, kadtong kinahanglanong suplay maoy katumanan sa saad ni Jesus: “Nan, magpadayon sa pagpangita pag-una sa gingharian ug sa iyang pagkamatarong, ug kining tanang ubang mga butang igadugang ra kaninyo.” (Mateo 6:33) Ang lima ka bulan nga pagtungha sa Gilead daling milabay, ug sa paggraduwar sa Enero 31, 1944, maikagon kong gidahom ang pagsulod sa misyonaryong pag-alagad.

Gipili Usab Nila ang Bug-os-Panahong Pag-alagad

Si Mama misulod sa payunir nga pag-alagad sa 1942. Niadtong panahona, ang tulo nako ka igsoong mga lalaki ug akong igsoong babaye nag-eskuyla pa. Kasagarang sugaton sila ni Mama gikan sa tunghaan ug ikuyog sila sa pagsangyaw sa kanataran. Iyang gitudloan usab sila nga motabang sa mga buluhaton sa balay. Siya kanunay nga gabii na kaayong matulog kay mangutaw ug magbuhat sa ubang kinahanglanong trabaho aron siya makasangyaw sa maadlaw.

Sa Enero 1943, samtang ako nagpayunir sa Kentucky, ang akong igsoong lalaki nga si Don misugod usab sa pagpayunir. Nakapahiubos kadto kang Papa, kinsa naglaom nga ang iyang tanang anak makabaton untag edukasyon sa kolehiyo, sama kaniya ug kang Mama. Human sa pagpayunir sa duolag duha ka tuig, si Don gidapit nga ipadayon ang iyang bug-os-panahong ministeryo ingong bahin sa mga kawani sa buhatan sa tibuok kalibotan sa mga Saksi ni Jehova didto sa Brooklyn, New York.

Si Joel misugod sa pagpayunir sa Hunyo 1943 samtang nagpuyo pa sa balay. Niadtong panahona siya misulay apan napakyas sa pagkombinsir kang Papa nga motambong sa usa ka kombensiyon. Bisan pa niana, human mapakyas si Joel sa paningkamot nga makasugod ug usa ka pagtuon sa Bibliya sa balay diha sa teritoryo, si Papa misugot nga siya magdumalag pagtuon uban kaniya sa librong “The Truth Shall Make You Free.” Dali kaayo siyang nakatubag sa mga pangutana, apan iyang gipugos si Joel sa paghatag ug Kasulatanhong pamatuod bahin sa gisulti sa libro. Kadto nakatabang kang Joel nga ibutang sa hunahuna ug kasingkasing ang mga kamatuoran sa Bibliya.

Gidahom ni Joel nga ang Selective Service Board nga naghatag ug eksemsiyon kang Don tungod kay siya ministro mohatag usab kaniyag eksepsiyon. Apan sa dihang nakita sa hunta nga si Joel bata pa kaayo, sila midumili sa pagklasipikar kaniya ingong ministro ug gipadalhan siyag pahibalo nga moreport alang sa serbisyo militar. Sa dihang midumili siya sa pagsulod sa pagkasundalo, giisyu ang usa ka mandamento de aresto. Sa pagkakaplag sa FBI kaniya, migugol siyag tulo ka adlaw sa bilanggoan sa Cook County.

Gigamit ni Papa ang among balay ingong garantiya sa piyansa. Human niadto, iyang gibuhat usab kana alang sa ubang batan-ong mga Saksi nga miatubang sa susamang kahimtang. Ang inhustisya bahin niadtong butanga nakapasuko pag-ayo sa akong amahan, ug uban ni Joel siya miadto sa Washington, D.C., sa pagsusi kon posible ba nga moapelar. Sa kataposan, si Joel nakadawat sa iyang klasipikasyon ingong ministro, ug ang kaso gidismis. Si Papa misulat kanako didto sa akong  misyonaryong asaynment, “Sa akong hunahuna si Jehova ang angayng dayegon tungod sa maong kadaogan!” Sa hinapos nga bahin sa Agosto 1946, si Joel gidapit usab nga moalagad nga membro sa mga kawani sa buhatan sa Brooklyn.

Si Karl nagpayunir ug daghang beses panahon sa bakasyon sa tunghaan hangtod sa iyang paggraduwar sa hayskul sa sayong bahin sa 1947 ug siya misugod sa pag-alagad ingong regular payunir. Ang panglawas ni Papa nagkaluya na niadtong panahona, mao nga si Karl mitabang kaniya sa iyang negosyo sa makadiyot una mobiya aron mosugod sa pagpayunir sa usa ka asaynment sa laing dapit. Sa hinapos sa 1947, si Karl misugod sa pag-alagad kauban ni Don ug Joel sa buhatan sa Brooklyn ingong membro sa pamilyang Bethel.

Pagkatapos ni Joy sa hayskul, siya misugod sa pagpayunir. Unya niadtong 1951, siya miduyog sa iyang mga igsoong lalaki sa Bethel. Siya nagtrabaho ingong tiglimpiyo sa mga kuwarto ug usab sa Departamento sa Suskrisyon. Niadtong 1955 naminyo siya kang Roger Morgan, laing membro sa pamilyang Bethel. Mga pito ka tuig sa ulahi, kay mipalabi nga magpamilya, sila migawas sa Bethel. Sa nahaigong panahon, sila nakamatuto ug duha ka anak, kinsa nag-alagad usab kang Jehova.

Sa dihang ang tanang anak nahimong bug-os-panahong mga alagad, si Mama naghatag sa pagdasig nga gikinahanglan mao nga si Papa nagpahinungod usab sa iyang kinabuhi kang Jehova ug nabawtismohan niadtong 1952. Sulod sa 15 ka tuig, hangtod sa iyang pagkamatay, siya maoy mamugnaon sa pagpangitag mga paagi sa pagpakig-ambit sa kamatuoran sa Gingharian sa uban, bisan pag limitado ang iyang mga nahimo tungod sa sakit.

Tapos makahunong kadiyot tungod sa sakit ni Papa, si Mama nagpadayon sa pagpayunir hangtod sa iyang pagkamatay. Siya wala gayod makabaton ug kotse; ni siya tigbisikleta. Nga usa ka mubong babaye, siya nahadiindiin sa pagbaktas, bisan hangtod sa kabanikanhan, aron sa pagdumalag mga pagtuon sa Bibliya.

Ngadto sa Misyonaryong Kanataran

Pagkagraduwar sa Tunghaang Gilead, usa ka grupo kanamo ang nagpayunir sa usa ka kongregasyon amihanan sa New York City sulod sa usa ka tuig hangtod among nakuha ang gikinahanglang legal nga dokumento alang sa biyahe. Sa kataposan, niadtong 1945 milarga na kami paingon sa among asaynment, sa Cuba, diin kami inanayng nagpasibo sa usa ka bag-ong paagi sa pagkinabuhi. Maayo ang sanong sa among pagsangyaw, ug sa wala madugay kaming tanan nagdumalag daghang pagtuon sa Bibliya. Nag-alagad kami didto sa daghang katuigan. Unya gibalhin ang among asaynment ngadto sa Dominican Republic. Usa ka adlaw niana nahibalag ko ang usa ka babaye nga miawhag kanako sa pagpakigkita sa usa niya ka kliyente, nga usa ka Pranses nga babayeng ginganlan ug Suzanne Enfroy, kinsa gustong tabangan sa pagsabot sa Bibliya.

Si Suzanne usa diay ka Hudiya, ug sa gisulong ni Hitler ang Pransiya, ang iyang bana nagbalhin kaniya ug sa ilang duha ka anak ngadto sa laing nasod. Gipakig-ambit dayon ni Suzanne sa uban ang mga butang nga iyang nakat-onan. Una siyang nakigsulti sa babaye nga mihangyo kanako sa pagduaw kaniya, dayon kang Blanche, usa ka higala nga taga-Pransiya. Silang duha miuswag hangtod sa pagpabawtismo.

 “Unsay akong mahimo aron tabangan ang akong mga anak?” si Suzanne nangutana kanako. Ang iyang anak lalaki nagtuon sa pagkadoktor, ug ang iyang anak babaye nagtuon ug ballet, nga naglaom nga mosayaw sa Radio City Music Hall sa New York. Nagpadala si Suzanne ug mga suskrisyon sa Bantayanang Torre ug Pagmata! kanila. Ingong sangpotanan, ang anak lalaki ni Suzanne, iyang umagad nga babaye, ug ang kaluha nga babaye sa iyang umagad ngatanan nahimong mga Saksi. Ang bana ni Suzanne, si Louis, nabalaka bahin sa interes sa iyang asawa sa mga Saksi ni Jehova tungod kay ang gobyerno sa Dominican Republic sa maong panahon nagdili na sa among buluhaton. Apan human ikabalhin ang enterong pamilya ngadto sa Tinipong Bansa, sa kataposan siya usab nahimong Saksi.

Gidili Apan Nag-alagad Gihapon

Bisan pag ang buluhaton sa mga Saksi ni Jehova gidili sa Dominican Republic wala madugay human sa among pagkaasayn didto sa 1949, ang among determinasyon mao nga sugton ang Diyos ingong Magmamando inay ang mga tawo. (Buhat 5:29) Kami nagpadayon sa pagpangita pag-una sa Gingharian sa Diyos pinaagi sa pagsangyaw sa maayong balita, sumala sa gisugo ni Jesus nga buhaton sa iyang mga sumusunod. (Mateo 24:14) Hinunoa, nakakat-on kami nga mahimong ‘mabinantayon ingon sa mga halas apan inosente ingon sa mga salampati’ samtang kami nagtuman sa among buluhatong pagwali. (Mateo 10:16) Ang akong biolin, pananglitan, nakatabang pag-ayo. Gidala ko kana sa dihang ako nagdumalag mga pagtuon sa Bibliya. Ang akong mga estudyante wala mahimong mga biolinista, apan ang daghang pamilya nahimong mga alagad ni Jehova!

Human ipahamtang ang pagdili, kaming upat ka babaye—si Mary Aniol, Sophia Soviak, Edith Morgan, ug ako—gibalhin gikan sa balay sa misyonaryo sa San Francisco de Macorís ngadto sa balay sa misyonaryo didto sa sangang buhatan sa Santo Domingo, ang kaulohan. Apan kada bulan, ako mobiyahe ngadto sa among orihinal nga asaynment aron magtudlo ug musika. Tungod niadto ako makadala ug espirituwal nga pagkaon sulod sa kaha sa akong biolin alang sa among Kristohanong mga igsoon ug makabalik dala ang mga taho sa ilang kalihokan sa pagsangyaw.

Sa dihang ang mga igsoong lalaki nga taga-San Francisco de Macorís nabilanggo sa Santiago tungod sa ilang Kristohanong baroganan bahin sa neyutralidad, ako ang gihangyo sa paghatod kanilag kuwarta ug, kon mahimo, mga Bibliya, ingon man pagdalag balik ug balita alang sa ilang mga pamilya. Sa bilanggoan sa Santiago, inigkakita sa mga guwardiya sa kaha sa akong biolin nga akong sipitan, sila mangutana, “Para na sa unsa?” “Paglingaw kanila,” motubag ako.

Apil sa mga awit nga akong gitugtog mao ang gisulat sa usa ka Saksi samtang siya didto sa usa ka kampong konsentrasyon sa mga Nazi. Ang maong awit mao karon ang numero 29 sa alawiton sa mga Saksi ni Jehova. Gitugtog ko kadto aron ang among nabilanggong mga igsoon makatuon sa pag-awit niana.

Daghang Saksi, akong nahibaloan, ang gibalhin ngadto sa usa ka uma nga iya ni Trujillo, ang pangulo sa kagamhanan. Duol kadto sa agianan sa bus, giingnan ako. Busa sa mga udto na, mikanaog ako sa bus ug nangayog direksiyon. Ang tag-iyag usa ka gamayng tindahan mitudlo sa luyo  pa sa katay sa kabukiran ug mitanyag kanako sa iyang kabayo ug usa ka batang lalaki nga maoy mogiya kanako kon ibilin ko ang akong biolin ingong garantiya.

Luyo niadtong kabungtoran, mitabok kamig usa ka suba, nga kaming duha nagsakay sa kabayo samtang naglangoy kini. Nakita namo didto ang usa ka panon sa mga periko, uban ang berde ug asul sinawng balhibo niini nga nagsidlak sa kainit sa adlaw. Nindot kaayo kadto nga talan-awon! Ako miampo: “Salamat, Jehova, sa paghimo kanila nga matahom kaayo.” Sa kataposan, sa alas kuwatro sa hapon, nakaabot kami sa uma. Ang sundalo nga nagdumala malulotong mitugot nga ako makigsulti sa mga igsoon, ug mitugot siya nga ihatag ko kanila ang tanang butang nga akong gidala alang kanila, bisan ang gamitoyng Bibliya.

Sa biyahe pagbalik, nag-ampo ako sa tibuok nga panaw, kay ngitngit na niadto. Nakaabot kami balik sa tindahan, nga nahumod sa ulan. Sanglit nakalarga na ang kataposang bus sa maong adlaw, gihangyo ko ang tag-iya sa tindahan sa pagpara sa molabay nga trak alang kanako. Mangahas ba ako sa pagkuyog sa duha ka lalaki sa trak? Usa kanila nangutana kanako: “Nakaila ka ba kang Sophie? Siya ang nagtuon sa akong igsoong babaye.” Ako nagtuo nga kadto ang tubag ni Jehova sa akong pag-ampo! Gihatod nila ako nga luwas sa Santo Domingo.

Niadtong 1953, naapil ako sa mga taga-Dominican Republic nga mitambong sa internasyonal nga kombensiyon sa mga Saksi ni Jehova sa Yankee Stadium sa New York. Ang among tibuok pamilya, apil ang akong amahan, didto niadto. Human sa usa ka taho bahin sa pag-uswag sa buluhaton sa pagsangyaw sa Dominican Republic, ang akong kaubang misyonaryo, si Mary Aniol, ug ako may gamayng bahin sa programa aron ipasundayag kon giunsa namo paghimo ang among pagsangyaw ilalom sa pagdili.

Linaing mga Kalipay sa Buluhaton sa Nagapanaw nga Magtatan-aw

Niadto nga ting-init nahibalag ko si Rudolph Sunal, kinsa nahimong akong bana sa pagkasunod tuig. Ang iyang pamilya nahimong mga Saksi sa Allegheny, Pennsylvania, human gayod sa Gubat sa Kalibotan I. Human sa pagsilbi sa bilanggoan ingong neyutral nga Kristohanon panahon sa Gubat sa Kalibotan II, siya misulod sa Bethel nga pag-alagad sa Brooklyn, New York. Wala madugay sa among pagkaminyo, gidapit siya sa pagduaw ug mga kongregasyon ingong nagapanaw nga magtatan-aw. Sa misunod nga 18 ka tuig, ako kuyog niya sa buluhaton sa magtatan-aw sa sirkito.

Kami nag-alagad sa Pennsylvania, West Virginia, New Hampshire, ug Massachusetts, gawas pa sa ubang mga dapit. Kasagarang mopuyo kami uban sa among Kristohanong mga igsoon diha sa ilang mga balay. Linain nga kalipay nga makaila pag-ayo kanila ug mag-alagad kang Jehova kauban nila. Ang gugma ug pagkamaabiabihon nga gipakita kanamo maoy mainiton ug tiunay. Sa pagkaminyo ni Joel sa akong kaubang misyonaryo kanhi, si Mary Aniol, sila migugol ug tulo ka tuig nga nag-alagad sa sirkito, nga nagduaw sa mga kongregasyon sa Pennsylvania ug Michigan. Human niadto, sa 1958, si Joel gidapit nga mahimong membro na usab sa pamilyang Bethel, sa maong panahon kauban na ni Mary.

Nag-alagad na si Karl sa Bethel sa mga pito ka tuig sa dihang giasayn siya sa pagkamagtatan-aw sa sirkito sulod sa pipila ka bulan aron madugangan ang eksperyensiya. Human niadto siya nahimong  instruktor sa Tunghaang Gilead. Niadtong 1963 iyang giminyoan si Bobbie, kinsa nag-alagad nga matinumanon sa Bethel hangtod sa iyang pagkamatay sa Oktubre 2002.

Sulod sa iyang daghang katuigan sa Bethel, si Don matag karon ug unya mobiyahe ngadto sa ubang mga nasod aron mag-alagad niadtong nag-alagad diha sa mga sangang buhatan ug sa misyonaryong kanataran. Ang iyang mga asaynment nagdala kaniya ngadto sa Oriente, Aprika, Uropa, ug nagkalainlaing mga bahin sa kayutaan sa Amerika. Ang maunongong asawa ni Don, si Dolores, kasagarang mouban sa iyang mga biyahe.

Nausab ang Among mga Kahimtang

Human sa dugay nga sakit, ang akong amahan namatay, apan sa wala pa siya mamatay gisultihan niya ako nga siya malipayon kaayo nga gipili namo ang pag-alagad kang Jehova nga Diyos. Miingon siya nga nadawat namo ang labi pang daghang panalangin kay sa mahitabo unta kon among gitinguha ang edukasyon sa kolehiyo nga maoy iyang giplano alang kanamo. Human nako tabangi si Mama sa pagpanghipos aron mobalhin ngadto sa usa ka dapit nga duol sa akong igsoong babaye nga si Joy, ang akong bana ug ako midawat ug mga asaynment sa pagpayunir sa New England aron maduol kami sa iyang inahan, nga niadtong panahona nagkinahanglan sa among tabang. Sa pagkamatay sa akong ugangang babaye, si Mama mipuyo uban kanamo ug 13 ka tuig. Unya, niadtong Enero 18, 1987, iyang natapos ang iyang yutan-ong asaynment sa edad nga 93 anyos.

Sa kanunay, sa dihang dayegon siya sa mga higala tungod sa pagmatuto sa tanan niyang mga anak sa paghigugma ug pag-alagad kang Jehova, si Mama mapaubsanong motubag: “Naatol lang nga maayo ang ‘yuta’ nga akong giumol.” (Mateo 13:23) Pagkadakong panalangin nga makabaton ug mahadlokon-sa-Diyos nga mga ginikanan nga naghatag ug maayong panig-ingnan sa kadasig ug pagkamapaubsanon alang kanamo!

Una Gihapon ang Gingharian

Gipadayon namo ang pagbutang pag-una sa Gingharian sa Diyos sa among mga kinabuhi ug gipaningkamotan usab ang pagpadapat sa tambag ni Jesus nga ipakig-ambit kana sa uban. (Lucas 6:38; 14:12-14) Si Jehova, sa baylo, nagtagana nga madagayaon sa among mga panginahanglan. Ang among kinabuhi may kasegurohan ug malipayon.

Si Rudy ug ako mahigugmaon gihapon ug musika. Makalingaw sa dihang ang uban nga may samang gugma moanha sa among balay alang sa usa ka gabii sa lingawlingaw ug manugtog kami sa among mga instrumento. Apan ang musika dili mao ang akong karera. Dugang lang kini nga kalingawan sa kinabuhi. Ang akong bana ug ako malipay karon nga makakita sa mga bunga sa among payunir nga ministeryo, ang mga tawo nga among natabangan latas sa katuigan.

Bisan pa sa mga suliran sa panglawas sa pagkakaron, makaingon ko nga ang among kinabuhi malipayon kaayo ug may kasegurohan sa kapin ug 60 ka tuig diha sa bug-os-panahong ministeryo. Kada buntag sa akong pagmata, ako magpasalamat kang Jehova tungod sa pagtubag sa akong pag-ampo sa dihang misulod ako sa bug-os-panahong ministeryo daghan kaayong katuigan kanhi, ug maghunahuna ako, ‘Karon, sa unsang paagi makapangita ako pag-una sa Gingharian karong adlawa?’

[Footnote]

[Hulagway sa panid 24]

Among pamilya niadtong 1948 (wala patuo): si Joy, Don, Mama, Joel, Karl, ako, ug Papa

[Hulagway sa panid 25]

Gihatag ni Mama ang panig-ingnan sa pagkamadasigon sa ministeryo

[Hulagway sa panid 26]

Si Karl, Don, Joel, Joy, ug ako karon, kapig 50 ka tuig sa ulahi

[Hulagway sa panid 27]

Wala patuo: Ako, Mary Aniol, Sophia Soviak, ug Edith Morgan ingong mga misyonaryo sa Dominican Republic

[Hulagway sa panid 28]

Uban ni Mary (wala) sa Yankee Stadium, 1953

[Hulagway sa panid 29]

Uban sa akong bana sa dihang siya magtatan-aw sa sirkito