Pagpangilabot sa Diyos—Unsay Atong Malaoman?

SA IKAWALONG SIGLO W.K.P., nasayran sa 39-anyos nga si Haring Ezequias sa Juda nga siya dunay makamatayng sakit. Kay nahugno sa maong balita, si Ezequias nangaliyupo sa Diyos pinaagig pag-ampo aron ayohon siya. Ang Diyos mitubag pinaagi sa iyang manalagna: “Akong nadungog ang imong pag-ampo. Akong nakita ang imong mga luha. Ania, akong dugangan ang imong mga adlaw ug napulog-lima ka tuig.”—Isaias 38:1-5.

Nganong nangilabot man ang Diyos nianang maong higayon? Kasiglohan kanhi, gisaaran sa Diyos ang matarong nga si Haring David: “Ang imong balay ug ang imong gingharian mahimong malig-on hangtod sa panahong walay tino sa imong atubangan; ang imong trono matukod nga malig-on hangtod sa panahong walay tino.” Ang Diyos nagpahayag usab nga ang Mesiyas  matawo diha sa kaliwat ni David. (2 Samuel 7:16; Salmo 89:20, 26-29; Isaias 11:1) Sa dihang nagsakit si Ezequias, siya wala pay anak nga lalaki. Busa, ang harianong kaliwat ni David nameligrong mahanaw. Ang pagpangilabot sa Diyos sa kahimtang ni Ezequias dunay espesipikong katuyoan nga mao ang pagpatunhay sa kaliwat nga magpatungha sa Mesiyas.

Aron matuman ang iyang mga saad, si Jehova natukmod sa pagpangilabot alang sa iyang katawhan sa daghang higayon una pa sa Kristohanong panahon. Si Moises mipahayag may kalabotan sa kaluwasan sa Israel gikan sa pagkaulipon sa Ehipto: “Tungod kay kamo gihigugma ni Jehova, ug tungod sa iyang pagtuman sa gipanumpaang pahayag nga iyang gipanumpa sa inyong mga katigulangan, nga si Jehova nagpagawas kaninyo pinaagi sa kamot nga kusgan.”—Deuteronomio 7:8.

Sa unang siglo, ang Diyos nangilabot usab aron matuman ang iyang mga katuyoan. Pananglitan, diha sa dalan paingon sa Damasco, ang Hudiyong ginganlag Saulo nakakitag milagrosong panan-awon aron pahunongon siya sa paglutos sa mga tinun-an ni Kristo. Ang pagkakabig niining tawhana, kinsa nahimong si apostol Pablo, nagdulag hinungdanong papel sa pagkaylap sa maayong balita ngadto sa mga nasod.—Buhat 9:1-16; Roma 11:13.

Ang Pagpangilabot sa Diyos Mao bay Naandan?

Ang pagpangilabot sa Diyos mao bay naandan o dili? Ang Kasulatan tin-awng nagpakita nga dili. Bisan tuod giluwas sa Diyos ang tulo ka Hebreohanon gikan sa kamatayon diha sa nagdilaab nga hudno ug ang manalagnang Daniel gikan sa gahong sa mga leyon, wala niya luwasa ang ubang mga manalagna gikan sa kamatayon. (2 Cronicas 24:20, 21; Daniel 3:21-27; 6:16-22; Hebreohanon 11:37) Si Pedro nakagawas sa milagrosong  paagi sa prisohan diin siya gibilanggo ni Herodes Agripa I. Apan, gipapatay niining maong hari si apostol Santiago, ug ang Diyos wala mangilabot sa pagsanta niana nga krimen. (Buhat 12:1-11) Bisan tuod gihatagan sa Diyos ang mga apostoles ug gahom sa pag-ayo sa mga masakiton ug bisan sa pagbanhaw sa mga patay, wala niya kuhaa ang “tunok sa unod” nga naghasol kang apostol Pablo, nga tingali usa ka sakit.—2 Corinto 12:7-9; Buhat 9:32-41; 1 Corinto 12:28.

Ang Diyos wala mangilabot sa pagsanta sa paglutos nga gipahinabo sa Romanong Emperador nga si Nero batok sa mga tinun-an ni Kristo. Ang mga Kristohanon gisakit, gisunog nga buhi, ug gilabay ngadto sa mapintas nga mga mananap. Apan, kini nga paglutos wala makapatingala sa unang mga Kristohanon, ug wala gayod kini makapahuyang sa ilang pagtuo nga naglungtad ang Diyos. Kon buot sabton, si Jesus nagpasidaan sa iyang mga tinun-an nga sila pagataralon ngadto sa mga korte ug nga sila kinahanglang andam nga mag-antos ug bisan mamatay alang sa ilang pagtuo.—Mateo 10:17-22.

Sama sa iyang gihimo kaniadto, ang Diyos makahimo gayod karon sa pagluwas sa iyang mga alagad gikan sa peligrosong mga kahimtang, ug dili angayng sawayon ang mga tawong nagtuo nga sila nakatagamtam sa iyang panalipod. Bisan pa niana, dili gayod kita makahinapos kon nangilabot ba ang Diyos nianang mga higayona o wala. Daghang matinumanong mga alagad ni Jehova ang nasamdan tungod sa pagbuto sa planta didto sa Toulouse, ug libolibong matinumanong mga Kristohanon ang nangamatay sa mga kampo sa Nazi ug Komunista o diha sa ubang makapasubo nga mga kahimtang diin wala mangilabot ang Diyos sa pagsanta niana. Nganong dili man mangilabot ang Diyos sa tanang panahon alang sa kaayohan sa tanang nagtagamtam sa iyang pag-uyon?—Daniel 3:17, 18.

“Ang Panahon ug ang Wala Damhang Panghitabo”

Sa dihang dunay mahitabong katalagman, si bisan kinsa mahimong maapektohan, ug ang pagkamatinumanon ngadto sa Diyos walay kalangkitan niini. Sa pagbuto sa planta didto sa Toulouse, diin naluwas si Alain ug Liliane, 30 ka tawo ang namatay ug ginatos ang nasamdan, bisan ug dili sila ang sad-an. Sa mas dako nga sukod, tinagpulo ka libong tawo ang biktima sa krimen, dinanghag nga pagmaneho, o mga gubat, ug dili ikapasangil sa Diyos ang daotang nahitabo kanila. Ang Bibliya nagpahinumdom kanato nga “ang panahon ug ang wala damhang panghitabo modangat” sa tanan.—Ecclesiastes 9:11.

Dugang pa, ang mga tawo magsakit, matigulang, ug mamatay. Bisan ang uban nga nagtuo nga giluwas sa Diyos ang ilang kinabuhi sa milagrosong paagi o nagtuo nga siyay nakapaayo sa ilang sakit, sa ngadtongadto namatay ra gihapon. Ang pagwala sa sakit ug kamatayon ug ang ‘pagpahid sa tanang luha’ gikan sa mga mata sa tawo sa umaabot pa mahitabo.—Pinadayag 21:1-4.

Aron matuman kana, kinahanglang mahitabo ang mas malukpanon ug bug-os nga kausaban kay sa popanahon lang nga pagpangilabot. Ang Bibliya naghisgot bahin sa gitawag nga “dakong adlaw ni Jehova.” (Sofonias 1:14) Sa panahon niining dakong pagpangilabot, wad-on sa Diyos ang tanang pagkadaotan. Ang mga tawo hatagag kahigayonan nga mabuhi sa walay kataposan diha sa hingpit nga mga kahimtang, diin “ang unang mga butang dili na pagahinumdoman, ni kini sila motungha pa sa kasingkasing.” (Isaias 65:17) Bisan ang mga patay mabuhi pag-usab, sa ingon mawagtang ang kinadak-an gayod nga trahedya sa tawo. (Juan 5:28, 29) Tungod sa walay-kinutobang gugma ug pagkamaayo sa Diyos, nianang panahona ang mga problema sa tawo bug-os na nga masulbad.

Kon sa Unsang Paagi ang Diyos Mangilabot Karon

Apan, kini wala magpasabot nga sa pagkakaron ang Diyos igo rang nagtan-aw nga walay pagpakabana samtang nag-antos ang kalalangan. Karon, ang Diyos nagtanyag ngadto sa tanang tawo, bisag unsa pa ang ilang etniko o katilingbanon nga kagikan, ug kahigayonan nga makaila  kaniya ug makaugmad ug personal nga relasyon uban kaniya. (1 Timoteo 2:3, 4) Kini nga kahigayonan gihubit ni Jesus niining mga pulonga: “Walay tawo nga makaari kanako gawas kon ang Amahan, kinsa nagpadala kanako, magkabig kaniya.” (Juan 6:44) Ang Diyos nagkabig sa matinud-anog-kasingkasing nga mga tawo ngadto kaniya pinaagi sa mensahe sa Gingharian nga ginasangyaw sa iyang mga alagad sa tibuok kalibotan.

Dugang pa, ang Diyos direktang mag-impluwensiya sa kinabuhi sa mga tawong andam nga magpagiya kaniya. Pinaagi sa iyang balaang espiritu, ang Diyos ‘magbukas sa ilang kasingkasing’ aron masabtan ang iyang kabubut-on ug mabuhat ang iyang gipangayo kanato. (Buhat 16:14) Oo, pinaagi sa paghatag ug higayon sa pagkabaton ug kahibalo bahin kaniya, sa iyang Pulong, ug sa iyang katuyoan, gipamatud-an sa Diyos nga siya dunay mahigugmaong interes sa matag usa kanato.—Juan 17:3.

Sa kataposan, ang Diyos motabang sa iyang mga alagad karon, dili pinaagi sa pagluwas kanila sa milagrosong paagi, kondili pinaagi sa paghatag kanila sa iyang balaang espiritu ug sa “gahom nga labaw sa kasarangan” aron masagubang ang bisan unsang kahimtang nga ilang maatubang. (2 Corinto 4:7) Si apostol Pablo misulat: “Sa tanang butang ako adunay kusog pinaagi kaniya [Jehova nga Diyos] nga naghatag ug gahom kanako.”—Filipos 4:13.

Busa may katarongan gayod kita nga magmapasalamaton sa Diyos kada adlaw tungod sa atong kinabuhi ug sa paglaom nga iyang gihatag kanato nga mabuhi sa walay kataposan diha sa usa ka kalibotan nga wala nay pag-antos. “Unsay akong igabayad kang Jehova tungod sa tanan niyang mga kaayohan kanako?” nangutana ang salmista. “Dawaton ko ang kopa sa dakong kaluwasan, ug pagatawgon ko ang ngalan ni Jehova.” (Salmo 116:12, 13) Ang regular nga pagbasa niini nga magasin magatabang kanimo sa pagsabot kon unsay nahimo, ginahimo, ug pagahimoon sa Diyos nga makahatag kanimog kalipay karon ug usa ka lig-ong paglaom sa umaabot.—1 Timoteo 4:8.

[Blurb sa panid 6]

“Ang unang mga butang dili na pagahinumdoman, ni kini sila motungha pa sa kasingkasing.”—Isaias 65:17

[Mga hulagway sa panid 5]

Sa kapanahonan sa Bibliya, wala pugngi ni Jehova ang pagbato kang Zacarias . . .

ni ang pagpapatay ni Herodes sa mga bata

[Hulagway sa panid 7]

Duol na ang panahong wala nay pag-antos; bisan ang mga patay mabuhi pag-usab