Mga Pangutana Gikan sa mga Magbabasa

Sa unsang diwa nga si Ezequiel ‘naamang’ panahon sa paglikos ug kalaglagan sa Jerusalem?

Sa panguna, kini nagpasabot nga wala na siyay lain pang ikadugang sa matagnaong mensahe ni Jehova nga iya nang napahibalo.

Si manalagnang Ezequiel nagsugod sa iyang pag-alagad ingong matinumanong magbalantay alang sa nadestiyerong mga Israelinhon sa Babilonya sa “ikalima ka tuig sa pagkadestiyero ni Haring Jehoiakin,” nga mao, sa 613 W.K.P. (Ezequiel 1:2, 3) Sa ikanapulong adlaw sa ikanapulong lunar nga bulan sa 609 W.K.P., siya gipahibalo pinaagi sa pag-inspirar sa Diyos sa sinugdanan sa paglikos sa Jerusalem sa mga Babilonyanhon. (Ezequiel 24:1, 2) Unsa kahay sangpotanan sa maong paglikos? Makalingkawas ba kaha ang Jerusalem ug ang dili-matinuohong mga molupyo niini? Ingong magbalantay, napahibalo na ni Ezequiel ang klarong mensahe ni Jehova bahin sa kaalaotan, ug dili na kinahanglang dugangan pa ni Ezequiel ug bisan unsa ang maong mensahe aron kini mahimong mas katuohan. Si Ezequiel naamang mahitungod sa bisan unsang butang nga mahitabo sa paglikos sa Jerusalem.—Ezequiel 24:25-27.

Mga unom ka bulan human sa kalaglagan sa Jerusalem sa 607 W.K.P., ang usa ka tawong nakaikyas mitaho bahin sa kalaglagan sa balaang siyudad ngadto kang Ezequiel didto sa Babilonya. Sa gabii sa wala pa moabot ang maong tawo nga nakaikyas, si Jehova ‘nagbuka sa baba ni Ezequiel ug siya wala na maamang.’ (Ezequiel 33:22) Kana maoy nagtapos sa pagkaamang ni Ezequiel.

Literal ba gayong naamang si Ezequiel niadtong panahona? Dayag nga wala, tungod kay bisan human sa iyang ‘pagkaamang,’ siya nagpahayag ug mga tagna nga pangunang gitumong ngadto sa palibot nga mga nasod nga nagmaya sa kalaglagan sa Jerusalem. (Ezequiel, mga kapitulo 25-32) Sa unang bahin sa buluhaton ni Ezequiel ingong manalagna ug magbalantay, giingnan siya ni Jehova: “Ang imong dila papiliton ko sa alingagngag sa imong baba, ug ikaw maamang gayod, ug ikaw dili mahimong magbabadlong kanila, tungod kay sila maoy usa ka balay nga masuklanon. Ug sa dihang ako makigsulti kanimo bukhon ko ang imong baba.” (Ezequiel 3:26, 27) Sa dihang walay mensahe si Jehova alang sa Israel, si Ezequiel kinahanglang magpabiling amang maylabot sa maong nasod. Kinahanglang mosulti lamang si Ezequiel kon unsay gusto ni Jehova nga isulti niya sa panahon nga gusto ni Jehova nga himoon niya kana. Ang pagkaamang ni Ezequiel nagpasabot nga siya walay gisulti nga matagnaong mga pulong may kalabotan sa mga Israelinhon.

Ang modernong-adlaw nga magbalantayng matang, ang dinihogang mga Kristohanon, subsob nga nagpasidaan bahin sa kalaglagan sa Kakristiyanohan, ang antitipikong Jerusalem. Sa dihang mohampak na ang “dakong kasakitan” ug molaglag sa “Dakong Babilonya,” nga mao ang tibuok-kalibotang imperyo sa bakak nga relihiyon, ang dinihogang Ezequiel nga matang dili na kinahanglang mosulti pa ug dugang maylabot sa kataposan sa Kakristiyanohan, nga naglangkob sa dakong bahin sa maong imperyo.—Mateo 24:21; Pinadayag 17:1, 2, 5.

Oo, ang adlaw moabot sa dihang ang dinihogang nanghibilin ug ang ilang mga kauban maamang, nga wala nay dugang pang isulti ngadto sa Kakristiyanohan. Mahitabo kana sa dihang “ang napulo ka sungay” ug “ang mapintas nga mananap” magalaglag ug magahubo sa Dakong Babilonya. (Pinadayag 17:16) Siyempre, wala kini magpasabot nga ang mga Kristohanon maamang sa literal nga diwa. Sama sa ginahimo nila karon, sila magdayeg kang Jehova ug maghisgot bahin kaniya matag adlaw ug hangtod sa “tanang umalabot nga mga kaliwatan.”—Salmo 45:17; 145:2.